همه چیز درباره زنبور قاتل [خطر حمله و نیش مرگبار] + عکس

همه چیز درباره زنبور قاتل از خطر حمله تا نیش مرگبار زنبورهای قاتل

زنبورهای قاتل آفریقایی ، که به آن زنبور عسل قاتل آفریقایی نیز می­گویند ، بطور غیررسمی با نام زنبور قاتل شناخته می شود. این زنبور دارای نژادی ترکیبی است که از آمیزش گونه های زنبورعسل قاتل آفریقایی و زنبور عسل اروپایی ، بخصوص زنبور ایتالیایی ، به وجود می آید. حتی اسم این زنبور ، که شبیه به نام یک فیلم ترسناک است ، می تواند لرزه بر اندام شنونده آن بیندازد. این زنبورها به دلیل حالت تدافعی شدید و تحریک پذیری آسان ، عنوان «زنبور قاتل» را بدست آورده اند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

گاهی اوقات ، قربانیان زنبورهای قاتل در صدر اخبار روز قرار می گیرند. آنچه که زنبورهای قاتل را خطرناک کرده این است که این گونه زنبورها در دسته های بزرگ حمله می کنند. حمله یک دسته زنبور قاتل می تواند به تعداد نیش های 10 برابر بیشتر از حمله زنبورهای اروپایی منجر شود. زهر آن ها از زهر زنبور عسل اروپایی قویتر نیست ، اما تعداد بالای نیش ها ، دُز و تأثیر سم را افزایش میدهد. اگر چه این زنبورها میتوانند بسیار خطرناک باشند ، اما حملات آنها به ندرت اتفاق می افتد. آگاهی بیشتر درباره رفتار و دلیل حمله این زنبورها ، میتواند به ایمنی شما کمک نماید. ابتدا باید درباره سابقه و چگونگی خلق این زنبورها اطلاعات کسب نماییم.

ترس از نیش زنبور

ترس از یک نیش طبیعتا دردناک است ، اما بدانید که زنبورعسل ها معمولا آرام هستند. هدف اولیه آن ها جمع آوری شهد و گرده برای کندو است و آن ها بدون هیچ دلیلی حمله نمی کنند.

برای ترساندن مزاحمین ، ممکن است زنبورها با صدای بلند پرواز کنند در حالی که با صدای بلند وزوز می کنند و حتی ممکن است در مقابل مهاجمان حرکت کنند. اگر این اتفاق می افتد ، ترس و وحشت به آرامی پیش می رود.

به یاد داشته باشید که نیش زدن یک زنبور به انسان ، سبب پایان دادن به زندگی خود می شود ، بنابراین تنها به عنوان آخرین راه مورد استفاده قرار می گیرد.

کمی درباره زنبورهای قاتل

در بسیاری از موقعیت های جغرافیایی مختلف ، زیرگونه های زیادی برای گونه Apis mellifera وجود دارند و این زیرگونه ها از راه لقاح متقابل ، اصلاح نژاد شده اند. خاستگاه زنبورهای عسل قاتل آفریقایی در نیمکره غربی ، از کندوهای پرورش یافته توسط کارشناس زیست شناسی ، وارویک ای. کر (Warwick E. Kerr) میباشد. وی نژاد زنبور عسل اروپایی با زنبورهای عسل آفریقای جنوبی ترکیب کرد تا نژادی از زنبورها را تولید کند که سازگاری بهتری با شرایط استوایی داشته و عسل بیشتری نسبت به زنبور اروپایی تولید کنند.

پرورشگاه این زنبورهای قاتل آفریقایی ، در ریوکلارو ، یائو پائولو ، در منطقه جنوب شرق برزیل قرار داشت. از همان ابتدا ، کِر متوجه شد که این زنبورها تهاجمی تر از زنبورهای عادی هستند. کندوها دارای محدودکنندگان ملکه بودند که از خروج زنبورهای ملکه بزرگ و زنبورهای نر از کندو و برخورد آنها با زنبورهای محلی جلوگیری میکردند.

در اکتبر 1957، زنبورداری که از این پرورشگاه بازدید میکرد متوجه شد که محدودکنندگان ملکه ، مانع از جابجایی زنبورهای کارگر شدند ، بنابراین او ملکه را از بین برد. متأسفانه این کار منجر به فرار 26 دسته از زنبورهای قاتل آفریقایی شد. زنبورهای فراری ، با کُلنی های اروپایی محلی آمیزش کردند ، که این امر به گسترش نژاد زنبورهای عسل قاتل آفریقایی در سراسر قاره آمریکا منجر شد. گسترش نژاد آنها بسیار سریع و بدون دخالت انسان بود ، که باعث مشهور شدن این نژاد به عنوان موفق ترین گونه مهاجم از لحاظ زیستی در تمام طول تاریخ شد.

اولین کُلنی زنبور عسل قاتل آفریقایی در ایالات متحده ، در سال 1985 در یک میدان نفتی در دره سن خواکین ایالت کالیفرنیا کشف شد. یکی از نظریه ها درباره این کُلنی این است که از طریق مخفی شدن درون بار لوله های حفاری ، از آمریکای جنوبی وارد ایالات متحده شده است. در سال 1994، در منطقه توکسان ایالت آریزونا ، در یک پژوهش مشخص شد که تنها 15% از کندوها زنبورهای قاتل آفریقایی هستند. اما ، تحقیق دیگری در سال 1997 اعلام کرد که این رقم به 90% افزایش یافته است.

در آب و هوای استوایی ، زنبورهای قاتل آفریقایی بطور موثری بر زنبورهای اروپایی پیروز میشوند که این امر بر جمعیت کُلنی های عادی نیز تأثیر میگذارد. قلمرو این زنبورها به سرعت در حال گسترش به سمت شمال بود ، بنابراین دانشمندان راه حلی یافتند که سرعت پیشروی آنها را کم کنند. بحث هایی درباره جابجایی استراتژیک تعداد زیادی از کندوهای زنبورهای نژاد اروپایی رام وجود داشت. متأسفانه ، سازمان های کشاورزی ملی و بین المللی قادر نبودند تا از گسترش قلمرو آنها جلوگیری کنند. دانشمندان با کسب اطلاعات بیشتر درباره ساختار ژنتیکی این زنبورها ، دریافتند که چنین تلاشی موفق نخواهد بود.

زنبورهای عسل قاتل آفریقایی به سرعت در سرتاسر آمریکای جنوبی و مرکزی منتشر شدند و از سال 2012 به بعد ، قلمرو آنها تا بخش های جنوبی ایالات متحده ، یعنی کالیفرنیا ، تگزاس ، آریزونا ، نیومکزیکو ، اوکلاهاما ، فلوریدا ، آلاباما ، لوئیزیانا و آرکانزاس نیز گسترش یافت. به دلیل محدودیت های آب و هوایی ، پراکندگی آنها در آمریکای شمالی کُندتر است. زنبورهای قاتل آفریقایی نمیتوانند همانند زنبورهای اروپایی ، آب و هوای سردتر را تحمل کنند.

زنبورهای قاتل آفریقایی را چگونه میتوان شناخت؟

زنبورهای قاتل آفریقایی یا زنبورهای قاتل بسیار شبیه به زنبورهای اروپایی هستند ، بنابراین نمیتوان آنها را به آسانی از یکدیگر متمایز نمود. آگاه باشید که اگر به یک کُلنی وحشی (غیر پرورشی) شک کردید که قاتل آفریقایی است یا خیر ، تشخیص آن را به عهده کارشناسان بگذارید. در صورتی که اشتباهی از جانب شما در این مورد رخ دهد ، زنبورهای عسل قاتل آفریقایی می توانند برای شما بسیار خطرناک باشند.

چندین تفاوت میان زنبورهای قاتل و زنبورهای عسل اروپایی عبارتند از :

• مشخصات فیزیکی
• ستیزه جویی
• مدت زمان آرام شدن پس از بروز یک رفتار دفاعی
• جستجوی تنها یا گروهی به دنبال آذوقه
• DNA
• تصرف لانه
• انتخاب موقعیت مکانی لانه
• میزان زاد و ولد و ترک لانه

مشخصات فیزیکی زنبور قاتل

زنبورهای قاتل تقریبا 10% کوچکتر از زنبورهای اروپایی هستند ، اما این اختلاف را نمیتوان با چشم غیرمسلح متوجه شد. برخی دیگر از مشخصات فیزیکی را تنها میتوان از طریق تجهیزات آزمایشی بررسی نمود. آزمایشگاه ها از تجزیه و تحلیل های ریخت سنجی (مورفومتریک) استفاده میکنند تا تشخیص دهند که یک کلونی قاتل آفریقایی یا کاملا آفریقایی است.

مشخصات فیزیکی مهم زنبورهای عسل برای شناسایی عبارتند از :

• اندازه اندام های بدن
• رنگ بندی اندام های بدن
• سنجش طرح رگه های بال ها

این معیارها در مجموع ریخت شناسی نامیده میشوند. از دهه 1960 به بعد ، از ریخت شناسی به عنوان نوعی ابزار شناسایی استفاده میشود ، و این کار اولین مرحله از شناسایی نژاد زنبور میباشد.

ستیزه جویی

حالت تدافعی بیشتر زنبورهای قاتل نسبت به زنبورهای اروپایی ، یکی از مشخصات معروف آنهاست. برخی کارشناسان بر این باورند که این حالت تدافعی بالا ممکن است تا حدودی بوسیله انسان القا شده باشد. زنبورداری در اروپا بسیار رایج است و زنبورهای بومی به دلیل ملایمت و سهولت در مدیریت پرورش داده میشوند. زنبورداری اساسا مدیریت کُلونی های زنبورهای عسل توسط انسان ها جهت افزایش مراقبت از کندوهاست.

یکی از کارهای رایج در آفریقا ، «شکار عسل» است ، که شامل تخریب کامل کندو جهت بدست آوردن محتوای آن میشود. شکار عسل ممکن است منجر به تدافعی تر شدن زنبورها نسبت به لانه هایشان شده باشد. دلیل محتمل دیگر برای این حالت تدافعی ، ممکن است میزان دسترسی به منابع ، تنش آب و هوایی و شکار شدن زنبورها توسط پستانداران ، خزندگان و پرندگان باشد.

یکی از مشخصه های معمول تمامی زنبورها این است که همه آنها از کندوی خود در برابر مهاجمان دفاع میکنند. در صورتی که اعضای کُلونی احساس خطر کند ، کُلونی زنبور عسل اروپایی معمولا 10 تا 20 زنبور را برای مقابله خواهد فرستاد ، در حالی که کُلونی زنبورهای قاتل ممکن است صدها زنبور را به سمت مهاجم بفرستند. یک کُلونی زنبورهای قاتل ، از شعاع بیشتری پیرامون لانه خود دفاع میکند و به تحریک کمتری برای شروع حمله نیاز دارد.

این مشخصات زنبور قاتل را برای سایر جانداران بسیار خطرناک میکند ، بطوریکه قادر به کشتن پستانداران بزرگ از جمله انسان ها نیز هستند. همانطور که اشاره کردیم ، زهر آنها نسبت به زهر زنبورهای معمولی ، قویتر نیست. آنچه که این نژاد زنبورها را خطرناک میکند ، تعداد زنبورهایی است که به قربانی خود حمله میکنند.

مدت زمان آرام شدن پس از بروز یک رفتار دفاعی

کُلونی زنبورهای اروپایی معمولا پس از حدود 20 دقیقه آرام میشود ، در حالی که زنبورهای قاتل به مدت چندین ساعت در حالت تهاجمی باقی میمانند.

جستجوی تنها یا گروهی به دنبال آذوغه

زنبورهای قاتل آفریقایی معمولا تنهاتر از زنبورهای اروپایی هستند ، بنابراین به تنهایی به دنبال آذوقه میگردند. رفتار دیگر درباره جستجو به دنبال آذوقه این است که این زنبورها در زمان هایی متفاوت تر از زنبورهای عادی ، یعنی صبح زود یا در ابتدای شب به جستجوی آذوقه میروند. با وجود اینکه زنبورهای معمولی نسبت به دما و باران حساس تر هستند ، زنبورهای قاتل آفریقایی ، حتی در زمان هوای سرد یا باران خفیف نیز به دنبال آذوقه میروند.

DNA

آزمایش DNA تنها راه اطمینان از ترکیب یا عدم ترکیب یک گونه زنبور با گونه آفریقایی است. آزمایش DNA برای تأیید میزان اصالت آفریقایی در یک گونه انجام میگیرد.

تصرف لانه

تصرف یک کُلونی ، بوسیله فرود یک توده زنبورهای قاتل آفریقایی به همراه ملکه بر روی دیواره کندوی زنبورهای اروپایی آغاز میشود. به مرور زمان ، زنبورهای کارگر این توده با زنبورهای کارگر اروپایی فرومون و غذا مبادله میکنند ، تا از اختلاط زنبورهای قاتل با آنها اطمینان حاصل شود. در آخرین مرحله ، ملکه زنبورهای عسل اروپایی با ملکه زنبورهای قاتل آفریقایی جابجا میشود. سرنوشت ملکه زنبورهای عسل اروپایی همچنان نامشخص است و ممکن است توسط ملکه مهاجم کشته شود. زنبور عسل اروپایی این رفتار را از خود نشان نمیدهد و اغلب قربانی تصرفات این چنینی است.

انتخاب موقعیت مکانی لانه

زنبورهای قاتل آفریقایی در انتخاب موقعیت مکانی لانه ، سختگیری کمتری داشته و لانه آنها کوچک تر از لانه زنبورهای اروپایی است. کندوی زنبورهای قاتل آفریقایی دارای اندازه 8/3 تا 19 اینچ است ، در حالی که کندوی زنبور عسل اروپایی ، بسیار بزرگتر (حدود 10 اینچ) میباشد. این موضوع ، دیدن کندوی زنبورهای قاتل را دشوارتر میکند.

برخی مکانهایی که لانه آنها در آنجا یافت شده ، بلوک های سیمانی ، جعبه کنتور آب ، لبه بام خانه ها ، درختان قدیمی ، حفره های زمین ، منقل کباب (باربکیو) و آویزان از شاخه های درختان هستند. لانه زنبورهای عسل اروپایی را معمولا نمیتوان در مکان هایی یافت ، زیرا همیشه به دنبال فضای بیشتری نظیر دودکش خانه ها یا حفره های درختان هستند. مکان لانه سازی کوچکتر زنبورهای قاتل آفریقایی ، یکی از دلایل اصلی رویارویی مکرر آنها با انسان هاست.

میزان زاد و ولد و ترک لانه

زنبورهای عسل قاتل آفریقایی بصورت گروهی جابجا شده و بیشتر از زنبورهای عسل اروپایی ، لانه خود را ترک میکنند. زنبورهای عسل اروپایی معمولا یک تا سه بار در سال بصورت گروهی جابجا میشوند ، در حالی که زنبورهای قاتل بیش از 10 بار این کار را انجام میدهند. جابجایی گروهی ممکن است جمعیت زنبورهای باقیمانده در کندو را کاهش دهد ، بنابراین بطور مرتب باید ملکه جدیدی برای کندو تعیین شود. در صورتیکه کُلونی زنبورهای قاتل آفریقایی مکررا مورد حمله قرار بگیرد ، آنها به احتمال زیاد لانه خود را ترک خواهند کرد.

زنبورهای عسل قاتل آفریقایی دارای گروه های کوچکتری نسبت به زنبورهای عسل اروپایی هستند ، اما به تعداد بیشتری زاد و ولد میکنند. به همین دلیل ، جمعیت زنبورهای قاتل بدون شک بیشتر از جمعیت سایر گونه ها میباشد.

چه چیزی باعث موفقیت آنها میشود؟

یکی از عوامل مهم در تصرف موفق کُلونی های زنبور عسل اروپایی توسط زنبورهای قاتل ، زیست شناسی جفتگیری و زمان تکامل آنهاست.

ملکه های باکره بالغ تمام زنبورهای عسل غربی ، کُلونی را ترک میکنند تا با زنبورهای نر جفتگیری نمایند. عمل جفتگیری در هوا و در حال پرواز انجام میشود و تنها سریع ترین زنبورهای نر شانس جفتگیری دارند. در کُلونی های زنبورهای قاتل آفریقایی ، زنبورهای نر بیشتری نسبت به زنبورهای عسل غربی متولد میشوند ، بنابراین بیشتر تمایل به جفتگیری با ملکه زنبور عسل اروپایی دارند. در 7 تا 10 روز آینده ، ملکه 10 تا 20 بار جفتگیری نموده و نطفه ها را در اندامی به نام زامه گیر ذخیره میکنند.

ملکه زنبوری که به تازگی جفتگیری کرده ، تخم های بارور شده و بارور نشده را در سلولهای مومی مشخصی قرار میدهد. تخم های بارور شده به زنبورهای ملکه و کارگر و تخمهای بارور نشده به زنبورهای نر تبدیل میشوند. از آنجاییکه زنبورهای نر از تخمهای غیربارور متولد میشوند ، مواد ژنتیکی را تنها از مادر خود به ارث میبرند. اگر ملکه از نژاد قاتل آفریقایی باشد ، زنبورهای نر نیز از همان نژاد خواهند بود که بعدها به گسترش قلمرو زنبورهای قاتل آفریقایی کمک خواهند کرد.

تمام زنبورها در طول رشد از تخم تا سن بلوغ ، دچار دگردیسی میشوند ، اما با توجه به نوع زیرگونه ، مدت زمان رشد متفاوت است. زنبورهای عسل قاتل معمولا سریعتر از زنبورهای عسل اروپایی رشد میکنند. هر ملکه پس از ظهور ، تمام ملکه های خواهر را که هنوز به دنیای نیامده اند را از بین میبرد. به همین دلیل ، ملکه زنبورهای قاتل بیشتر به مادرسالار کُلونی تبدیل میشود.

جفتگیری های بعدی ملکه های باکره زنبور قاتل ، در نواحی با تراکم بالای جمعیت زنبورهای نر آفریقایی انجام میشود. از آنجایی که صفات ژنتیکی آفریقایی ، غالب هستند ، رفتار ملایم نژاد اروپایی تقریبا بطور کامل از بین میرود.

زنبورهای قاتل تا چه حد برای انسانها خطرناک هستند؟

زنبورهای قاتل ، به دلیل رفتار تدافعی شدید خود برای انسانها خطرناک هستند. افراد مسن ، معلولین یا کودکان ، تحت ریسک شدید حمله های مرگبار توسط زنبورهای قاتل قرار دارند. این افراد نمیتوانند از حمله زنبورهای قاتل فرار کنند یا توانایی ممانعت از این حمله را ندارند. تاکنون حدود 100 نفر توسط زنبورهای قاتل کشته شده ­اند.

طرز لانه سازی زنبورهای قاتل ، اغلب باعث نزدیکی آنها به محل زندگی انسان ها میشود. آن ها ممکن است از طریق لرزش یا صدای بلند دستگاه هایی نظیر ماشین چمن زنی تحریک شوند. به همین دلیل ، در مناطقی که زنبورهای قاتل زندگی میکنند ، احتیاط های لازم باید رعایت شوند. این موارد شامل دوری کردن از توده یا کندوی زنبورها ، حذف کُلونی ها از مکان هایی که انسان ها بطور مداوم به آنجا میروند و هشدار دادن در زمان پرواز زنبورها. اگر زنبورها اغلب به داخل یا خارج از یک ناحیه پرواز میکنند ، ممکن است نشان دهنده وجود یک کندو در آنجا باشد.

احتیاط به معنی انتشار ترس از زنبورهای عسل در میان مردم نیست ، بلکه تنها تشویق مردم به احترام به زنبورها و هوشیاری درباره احتمال حمله آنهاست.

بسیاری از حمله ها در آمریکا زمانی رخ میدهند که مردم در عین اینکه از وجود یک لانه زنبور آگاه هستند ، هیچ تلاشی در جهت از بین بردن آن نمیکنند.

از طریق محدود کردن تعداد موقعیت های موجود برای لانه سازی توسط زنبورها ، میتوان از حملات زنبورهای قاتل جلوگیری کرد. باید هرگونه آشغال و نخاله را از محوطه دور ساختمان برطرف کنید ، تمام حفره های دیوارها و فضاهای مرتبط با لوله کشی و سیم کشی با عرض بیشتر از 30 میلیمتر را مسدود کنید. دودکش ها و سایر فضاهای مشابه که نمیتوان بطور کامل مسدود نمود را باید بوسیله توری محافظ در برابر زنبور ببندید.

بعلاوه ، دیوارها و لبه های بام ساختمان باید از لحاظ فعالیت زنبورها ، بطور منظم بررسی شوند.

در صورت مواجهه با زنبور قاتل چه باید بکنید؟

حتی در صورتی که در یک منطقه دارای زنبورهای عسل قاتل زندگی میکنید ، احتمال نیش خوردن شما از این زنبورها کم است. زنبورهای قاتل همیشه به دنبال قربانی برای نیش زدن نیستند؛ بلکه تنها برای دفاع از لانه خود این کار را میکنند. اما از آنجاییکه بصورت بسیار تهاجمی از لانه خود دفاع میکنند ، باید بدانید که در صورت مواجهه با آنها چه باید بکنید.

1. از محرک هایی که ممکن است باعث تحریک زنبورهای قاتل شوند ، آگاه باشید

پیشگیری بهترین دفاع است ، بنابراین اگر با یک کندوی زنبور عسل مواجه شدید ، زیاد به آن نزدیک نشوید یا مزاحم آن نشوید؛ ممکن است زنبورها تصور کنند که کندو در معرض تهدید است. آنها بوسیله غریزه محافظتی خود ، برای دفاع از کندو ، شما را نیش خواهند زد. گاهی اوقات ممکن است در زمان پیاده روی یا راهپیمایی در فضای آزاد ، متوجه وجود کندو نشوید؛ بنابراین مهم است که احتیاط های ذکر شده را جهت کاهش احتمال حمله زنبورها انجام دهید.

• صداهای بلند از خود ایجاد نکنید و نزدیک کندو فریاد نزنید. از استفاده از هرگونه دستگاه خودداری کنید ، زیرا صدای آنها ممکن است مزاحم زنبورها شود. برخی از این ابزارها ، ماشین چمن زنی و اره برقی هستند. جهت امنیت حیوانات خانگی خود ، بخصوص سگ ها ، آن ها را از کندوها دور نگه دارید. صدای واق واق سگ ممکن است باعث ترغیب زنبورها به حمله شود.
• مزاحم کندو نشوید یا به آن ضربه نزنید. در صورتیکه خواستید کندو را جابجا کنید ، از متخصصان این کار بخواهید تا آن را بصورت ایمن برایتان جابجا کنند.
• اگر در ناحیه ای هستید که به داشتن زنبورهای قاتل معروف است ، از جواهرات درخشان ، عطرهای قوی و لباسهای تیره و رنگی استفاده نکنید.

2. اگر زنبورهای قاتل شروع به حمله به شما کردند ، باید فرار کنید!

در صورت وقوع حمله ، تا دورترین فاصله ممکن فرار کنید. برای کمک به دیگران متوقف نشوید ، مگر اینکه کودکان یا افراد ناتوان باشند. شما نمیتوانید زنبورهای در حال حمله را متوقف کنید ، بنابراین تلاش برای کمک به دیگران ، باعث صدمه دیدن خود شما نیز خواهد شد. هر کسی که در مجاورت یک حمله قرار داشته باشد ، باید از حمله آگاه شده به سمت یک پناهگاه فرار کند.

در یک مسیر صاف فرار کنید و با دست یا هر وسیله دیگری به زنبورها ضربه نزنید ، زیرا این کار ممکن است زنبورها را آشفته تر از قبل کند. زنبورهای له شه ، از خودشان فرومون آزاد میکنند ، که این امر ممکن است باعث جذب زنبورهای بیشتر به سمت شما شود. از آنجایی که زنبورهای قاتل پرنده های کُندی هستند ، افراد سالم معمولا قادر به فرار از دست شان هستند.

اگر متوجه شدید که شخصی تحت حمله زنبورها قرار دارد ، او را تشویق کنید تا فرار کرده و به دنبال یک پناهگاه باشد. تلاش نکنید تا خودتان او را نجات دهید و با مرکز خدمات اورژانس تماس بگیرید.

3. در خلاف جهت وزش باد بدوید

فرار در خلاف جهت وزش باد ، سرعت زنبورها را کم کرده و فرصت فرار را برای شما فراهم خواهد ساخت. فرار به سمت بوته ها و علف های بلند نیز سرعت آنها را کم خواهد کرد.

4. فراموش نکنید که از صورت خود ، بخصوص چشمانتان ، محافظت کنید

زمانیکه در حال فرار هستید ، از صورت خود محافظت کنید. اگر چیزی همراهتان نداشتید ، میتوانید پیراهن خود را بر روی صورت یا دستان خود بکشید. شما باید از مکانهای حساس بدن خود ، مانند چشمها ، تا حد ممکن محافظت کنید. هر کاری که میکنید ، اجازه ندهید سرعت فرار شما کم شود. اگر در حال حمل یک نوزاد هستید ، صورت او را به بدن خود بچسبانید ، بطوریکه زنبورها نتوانند به صورت او دست پیدا کنند.

5. از ورود به درون آب خودداری کنید

ورود به درون آب ، کمکی به شما نخواهد کرد ، زیرا زنبورهای قاتل منتظر می مانند تا برای نفس کشیدن ، سر خود را از آب بیرون بیاورید ، سپس به حمله خود ادامه خواهند داد. اگر برای مدتی تحت حمله بوده اید ، پس بوسیله فرومون های هشدار زنبور علامتگذاری شده اید ، که به راحتی قابل شستن نیستند. ساکن ماندن در یک مکان ، زنبورهای بیشتری را به سمت شما جذب خواهد کرد ، بنابراین جستجو برای یک پناهگاه ، باید اولین اولویت شما باشد.

6. به دنبال پناهگاه بگردید

تا زمان یافتن پناهگاه ، به فرار خود ادامه دهید. برخی زنبورهای قاتل ممکن است شما را تا داخل پناهگاه تعقیب کنند ، اما شما باید قادر باشید تا اکثر زنبورها را در بیرون از پناهگاه نگه دارید. هر زنبورهای که شما را تا داخل پناهگاه تعقیب کرده ، ممکن است بوسیله نور داخل پناهگاه ، سردرگم شده و به سمت پنجره پرواز نماید.

در صورتیکه نتوانید پناهگاهی برای خود بیابید ، بنابراین از کیسه خواب ، پتو ، چادر یا هر چیزی که بتواند روی شما را بپوشاند ، استفاده کنید.

7. مراقب نیش ها باشید و در صورت لزوم به اورژانس مراجعه کنید

پس از اینکه پناهگاهی یافتید یا از دست زنبورها فرار کردید ، باید به جای نیش ها رسیدگی کنید. تمام نیش ها را بردارید. اگرچه یک زنبور پس از نیش زدن شما ، میمیرد ، نیش باقی مانده درون پوست ، تا مدت کوتاهی همچنان در حال تزریق سم به بدن شما میباشد. نیش ها باید بوسیله ناخن ، لبه کارت اعتباری ، یا یک چاقوی کُند یا هر چیز مشابه دیگری خراشیده شوند. نیش را بوسیله موچین ، انبر یا انگشتان خود خارج نکنید! فشار آوردن بر روی نیش ، سم بیشتری را به بدنتان تزریق خواهد کرد. در صورتیکه نیش زیادی دریافته نکرده و نسبت به سم زنبور نیز آلرژی نداشته باشید ، می توانید جای نیش ها را خودتان درمان کنید.

اگر بیش از 15 جای نیش یا هرگونه علائم واکنش آلرژیک مشاهده نمودید ، به سرعت به اورژانس مراجعه نمایید. میانگین تعداد نیشهایی که یک شخص سالم میتواند تحمل کند ، 7 تا 10 نیش به ازای هر پوند وزن بدن است. یک شخص میانسال میتواند تا 1100 نیش را تحمل کند ، اما 500 نیش میتواند برای یک کودک کشنده باشد. افراد آلرژیک به سم زنبور عسل ، حتی با یک نیش نیز تحت ریسک بالای شوک آنافلاکتیک قرار میگیرند.

یک دسته از زنبورهای قاتل تحریک شده ، برای تمام افراد پیرامون خطرناک است ، بنابراین محدود کردن این دسته ، کار بسیار مهمی است. اما خودتان این کار را انجام ندهید ، با آتش نشانی یا جهاد کشاورزی تماس گرفته و آنها را از حمله آگاه کنید. آنها زنبورداران حرفه ای را خواهند فرستاد که میتوانند این دسته زنبورها را بصورت امن محدود نمایند.

زنبورداران کندوهای زنبورهای قاتل را چگونه کنترل میکنند؟

زنبورهای عسل قاتل میتوانند خطرناک باشند ، اما فراموش نکنید که آنها در گرده افشانی گیاهان نیز کمک کرده و همچنین عسل تولید میکنند. مدیریت زنبورهای قاتل را میتوان بطور امن و موثر انجام داد ، اما این کار به مهارت های متفاوت­ تری نسبت به مراقبت از زنبورهای عسل اروپایی نیاز دارد.

در ایالات متحده ، زنبورداران از پرورش زنبورهای قاتل خودداری می کنند ، در حالی که این کار در آمریکای مرکزی و جنوبی ، مورد اقبال عمومی قرار گرفته است. دلیل این امر ممکن است درک عمومی درباره زنبورهای عسل یا سیستم حقوقی ایالات متحده باشد. برخی کشورهای آمریکای جنوبی ، به دلیل حضور زنبورهای قاتل آفریقایی در آن منطقه ، جزو پیشتازان عرصه تولید عسل هستند.

ابتدا ، زنبورهای قاتل به شیوه مدیریت متفاوت کندوها نیاز دارند. زنبوردارانی که با آنها کار میکنند ، تنها یک کُلونی زنبور را درون یک کندو نگهداری میکنند. این کار جهت جلوگیری از تحریک کُلونی های دیگر ، در هنگام کار بر روی یک کُلونی است.

زنبورداران در هنگام کار با کندوی زنبور قاتل ، از دود زیادی جهت آرام کردن زنبورها استفاده میکنند. برخی بر این باورند که دود ، فرومون های هشدار زنبورها را پوشانده و حالت تدافعی آنها را کاهش میدهد. در صورتی که یک کُلونی از قبل تحریک شده باشد ، استفاده از دود نمیتواند زنبورها را آرام کند.

نگهداری از کندوی زنبورهای قاتل ، زنبوردار را در معرض تحریک آسان زنبورها قرار داده و استفاده از لباس مخصوص زنبورداری را الزامی میکند. روبند مخصوص زنبور که از سر محافظت میکند ، تقریبا توسط تمام زنبورداران پوشیده میشود. یک روبند زنبوردارای توری است که از صورت محافظت میکند و معمولا دارای رنگ مشکی است تا میزان تشعشع خورشید را کاهش دهد.

زنبورهای قاتل به رنگ های تیره حمله میکنند ، بنابراین توری مشکی رنگ ، غرق در زنبور میشود. زنبوردارانی که میخواهند زنبورها را دز روبند خود دور کنند ، از روبنده های سفید رنگ استفاده میکنند. زنبوردارانی که از زنبورهای قاتل نگهداری میکنند ، برای محافظت بیشتر ، اغلب لباس مخصوص زنبورداری خود را به پاپوش و دستکش خود چسب میزنند. با این کار ، احتمال ورود زنبورها به درون لباس مخصوص ، کاهش می یابد.

زنبورهای قاتل را میتوان به آسانی خشمگین نمود ، آنگاه حالت آنها بسیار تهاجمی خواهد بود

بسیاری از افراد ، حتی از اشاره به وجود زنبورهای قاتل میترسند. زنبورهای قاتل را میتوان به آسانی خشمگین نمود ، و آنگاه آنها بسیار تهاجمی خواهند بود. دسته های آنها قادرند تا حتی پستانداران بزرگ ، از جمله انسان ها و اسب ها را نیز بکشند. متأسفانه ، بدون تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی ، نمیتوان تفاوت زنبورهای قاتل و سایر گونه های زنبور را مشخص نمود. به همین دلیل ، بهترین روش محافظت برای شما این است که با همه گونه های زنبور ، همانند زنبور قاتل آفریقایی رفتار کنید.

یعنی شما نباید به کندوهای آنها نزدیک شوید یا سعی کنید که خودتان آن کندو را جابجا کنید. در صورتی که متوجه یک کندوی زنبور یا یک دسته زنبور در نزدیکی منزل خود شدید ، به جای کنترل این مزاحم ها ، سعی کنید تا با یک شرکت زنبورداری محلی تماس بگیرید. بدین ترتیب ، یک زنبوردار متخصص میتواند بدون کشتن زنبورها ، لانه آنها را بصورت امن جابجا کند.

نباید فراموش کنید که تمام زنبورها ، حتی زنبورهای قاتل ، گرده افشانهای مهمی هستند ، پس باید از کشتن آن ها خودداری کنید.