انجام مذاکره نیاز به آمادگی دارد بخش مهمی از این آمادگی شامل داشتن اطلاعات لازم در مورد موضوع مذاکره و طرف مذاکرهاست. همچنین شرایط روحی و روانی مناسب و حتی آمادگی جسمانی نیز برای مذاکره لازم است. وقتی این شرایط فراهم نیست مذاکره می تواند منجر به واگذاری امتیازات بیش ازحد شود.
-هنگامی که مذاکره دستاورد تازه ای نخواهد داشت
گاهی از اوقات شما نیازی به مذاکره ندارید. اوضاع مرتب است و همه چیز بر وفق مراد. مثلا در چنین وضعیت مطلوبی یک مشتری جدید پیدا شده و می خواهد برای شما شرایط جدیدی تعیین کند. بهتر است زیر بار چنین مذاکره ای نروید.
-هنگامی که مسئله اهمیتی ندارد
وقتی موضوعی برای شما مهم نیست چرا باید وقتتان را برای مذاکره تلف کنید.
-هنگامی که به سوءنیت طرف مقابل پی می برید
اگر احساس می کنید که نمی توانید به طرف مقابل اعتماد کنید و رفتار وی به گونه ای است که قصد ضربه زدن به شما و یا منافع شما را دارد بهتر است میز مذاکره را ترک کنید یا اینکه بر سر مواضع خود بمانید و کوتاه نیایید.
-هنگامی که درخواست ها غیرقانونی و یا غیراخلاقی است
برخی از درخواست ها در بلندمدت به شهرت و اعتبار شما ضربه می زند و شما را تبدیل به بازنده می کند. بهتر است در مواجهه با چنین درخواست هایی مذاکره را متوقف کنید.
-هنگامی که صبر می تواند شرایط را بهتر کند. گاهی از اوقات امیدوارید شرایط جدیدی به وجود بیاید که وضعیت و موقعیت شما را بهبود بدهد مثلا قرار است وامی بگیرید و با گرفتن این وام ناچار نخواهید بود محصولات در انبار را با قیمت کمتری بفروشید. اگر مجموع شرایط به شما امکان صبر را می دهد مذاکره را به تعویق بیاندازید.