جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی بولونیا ایتالیا

جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی و تاریخی شهر بولونیا ایتالیا

بولونیا (Bologna) بزرگترین شهر و مرکز ناحیه امیلیا رومانیا و نیز استان بولونیا در شمال ایتالیا است. بولونیا با جمعیتی بالغ بر 257 388 تن ، هفتمین شهر پرجمعیت در کشور ایتالیا به شمار می آید.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

قدیمی ترین دانشگاه جهان ، دانشگاه بولونیا در این شهر قرار دارد. همچنین مقر کمپانی های خودروسازی فراری و مازراتی در نزدیکی بولونیا واقع شده اند.

از این شهر بعضاً به عنوان گران ترین شهر ایتالیا یاد می شود. پیاتزا ماجوره میدان اصلی شهر بولونیا است.

اکثر مکان های محبوب بولونیا در محدوده میدان ماجوره (Maggiore) قرار دارند و خیابان های مسقف دالان دار قدم زدن در بولونیا در هر نوع شرایط آب و هوایی را لذت بخش کرده اند.

اگر با این توصیفات عاشق بولونیا شده اید ، این مقاله از برترین جاهای دیدنی بولونیا را تا انتها مطالعه کنید.

میدان ماجوره و میدان دل نتونو

به نظر می رسد که هرکسی در بولونیا با دوستان خود در آن واحد در دو میدان چسبیده به هم در قلب شهر دیدار می کند. در این محل ، گفت وگو و خنده حضار با صدای فواره آب در چشمه باشکوه نپتون یا همان دل نتونو به زبان ایتالیایی ، آمیخته می شود.

این فواره که توسط جیامبولونیا (Giambologna) در قرن شانزدهم ساخته شده ، یکی از زیباترین فواره های عصر خود است. تقریباً تمام جاذبه های مهم شهر در محدوده پیاده این محوطه قرار دارند. مهم ترین خیابان های شهر ، به خصوص خیابان خرید ویا دل ایندیپندنزا (Via dell'Indipendenza) و ویا گالریا (Via Galleria) با بسیاری از عمارت های قدیمی اشرافی تنها چند دقیقه با میدان های ماجوره و دل نتونو فاصله دارند.

خیابان مسقف و دالان دار ویا دل آرکیجیناسیو (Via dell'Archiginnasio) در امتداد کلیسای اعظم سن پترونیوس (San Petronius) کشیده شده است. نمای ناتمام این کلیسا در گوشه ای از میدان ماجوره خودنمایی می کند. در بخش شمالی ، کاخ سابق فرماندار همراه با یک برج به نام توره دل آرنگو (Torre dell'Arengo) ، متعلق به سال 1259 میلادی ، به چشم می خورد. در زیر طاق این برج ، می توان در یک گوشه به آرامی نجوا کرد ، درحالی که در آن طرف طاق فردی دیگر به خوبی صدای شما را بشنود.

کلیسای سن پترونیوس

وقتی که کار ساخت این کلیسای اعظم که یک طرف از میدان ماجوره را احاطه کرده ، در سال 1390 میلادی آغاز شد ، قرار بود حتی بزرگ تر از کلیسای سن پتر در واتیکان باشد ، اما این اتفاق هرگز میسر شد. درواقع ، کلیسای سن پترونیوس هرگز کامل نشد و نمای آن ناتمام باقی ماند. در موزه کوچکی در پشت کلیسا ، می توان طرح های ارائه شده برای نمای کلیسا ، به خصوص طرح معمار بزرگ آندرئا پالادیو ، را تماشا کرد. فضای داخلی کلیسا کامل شده و اغلب از آن به عنوان چکیده ای از معماری گوتیک در ایتالیا یاد می شود؛ به علاوه ، هر طرف از این کلیسا شبیه به یک کلیسای کوچک است. به هنگام حضور ، به خط عجیب وغریب کشیده شده در کف سالن کلیسا دقت کنید؛ این خط مربوط به یک نصف النهار است.

کلیسای سانتو استفانو

درحالی که بولونیا هیچ کمبودی از نظر کلیساهای شگفت انگیز و سرشار از هنر ندارد ، سانتو استفانو قدیمی ترین و جذاب ترین گزینه پیش روی شماست. این مجموعه از 8 ساختمان را می توان «مهد ایمان» در بولونیا نامید؛ سانتو استفانو بین قرون دهم تا سیزدهم میلادی به منظور دفن اجساد شهدای بولونیا ، ویتاله و آگریکولای قدیس ، به دست پیروان فرقه سنت بندیکت ساخته شد. کلیسای اصلی به نام «کلیسای صلیب» دارای یک منبر بیرونی قرن دوازدهمی و یک سرداب متعلق به سال 1019 میلادی است.

درب کلیسای سانتو سِپولکرو (Santo Sepolcro) یا مقبره مقدسِ هشت ضلعی به یک حیاط پر از ستون در مجاورت یک صومعه دوطبقه باز می شود. در کلیسای ساده و بی آلایش سوم ، به دنبال سرستون هایی از سبک های مختلف جمع آوری شده از ساختمان های دوران روم باستان و بیزانس و همچنین کف های موزاییکی قرن ششمی باشید.

برج های کج

شاید برج پیزا شهرت بیشتری داشته باشد ، اما بولونیا نیز یک جفت برج دارد که به خاطر شکل باریک آن ها ، به نظر می رسد بیش ازاندازه کج شده باشند. آن ها معروف ترین نمونه ها از 20 برج باقی مانده از قرن دوازدهم میلادی در بولونیا هستند. برج هایی که در آن زمان تعدادشان به عدد 100 می رسید و آسمان شهر را به تصرف خود درآورده بودند. اگرچه آن ها برای دیدبانی و پناه دادن افراد در زمان حمله دشمن ضروری بودند ، اما ارتفاع این برج ها نشان از جایگاه خانواده های اصیلی داشت که آن ها را ساخته بودند. بیش از 13 متر از برج 48 متری گاریسندا (Garisenda) کج است؛ می توان از 498 پله درون برج دیلی آزینلی (degli Asinelli) بالا رفت و از نمای شهر بولونیا از بالا لذت برد.

تالار تشریح آرکیجیناسیو

آرکیجیناسیو (Archiginnasio) که زمانی ساختمان اصلی دانشگاه بولونیا بود ، حالا خانه یکی از عجیب ترین مکان های شهر است. اینجا کلاس درسی است که دانشجوهای رشته پزشکی در آن با آناتومی بدن از طریق بررسی اجساد تشریح شده آشنا می شوند. بااین حال ، چیزی که این سالن تشریح را شگفت انگیز کرده است ، نمای داخلی استثنایی به همراه مجسمه های عجیب وغریب از جنس چوب است. یکی از این مجسمه های معروف ، تندیسی چوبی از یک مردِ بدون پوست ، با عضلات و اسکلت بندی با جزئیات دقیق است. این سالن همچنین محل خواندن سرود استابات ماتر یا «مادر ایستاده به سوگ» است و دیوارهای آن با نمادها و نشان ها تزئین شده است. دانشگاه بولونیا در قرن یازدهم میلادی تأسیس شد و لقب قدیمی ترین دانشگاه جهان غرب را به خود اختصاص داد.

پورتیکو دی سن لوکا

گردشگران بولونیا به هیچ وجه نمی توانند در زیر طاق هایی که در بالای بسیاری از خیابان های شهر ساخته شده اند ، قدم نزنند. این طاق ها موسوم به پورتیچی (portici) ، در فصل گرم تابستان سایه بانی گره گشا و در فصل زمستان پناهی برای فرار از باران هستند. به علاوه ، آن ها فضای بیشتری برای فروشگاه ها فراهم می کنند تا بتوانند کالاهای خود را در زیر طاق ها به نمایش بگذارند.

پورتیچی ها در قرن یازدهم به عنوان سقف هایی جلوآمده برای طبقات بالاتر ساختمان ها در مرکز شهری پیوسته در حال رشد پدید آمدند و فضای بیشتری برای زندگی و انبار کردن کالاها در بالای مغازه ها و همچنین کف خیابان به وجود آوردند. با بزرگ تر شدن این سایه بان ها ، آن ها نیازمند تیرهایی برای نگهداری بودند و به تدریج طاق های امروزی شکل گرفتند. طاق های جدید در قرن سیزدهم می بایست به حدی بلند می بودند که یک سوارکار همراه با اسب خود بتواند از زیر آن عبور کند. این قانون منجر به شکل گیری طاق های باشکوهی شد که امروزه آن ها را می بینیم.

در سراسر بولونیا در حدود 40 کیلومتر پورتیچی کشیده شده است و طولانی ترین آن 3.5 کیلومتر طول دارد و به کلیسای مدونا از سن لوکا در بالای تپه ختم می شود. این مسیر مسقف عظیم به نام پورتیکو دی سن لوکا (Portico di San Luca) ، 666 طاق دارد و هرچه بیشتر ارتفاع می گیرد ، مناظر بیشتری از شهر را به نمایش می گذارد. قدم زدن در این مسیر یکی از تفریحات رایگان و محبوب در یکشنبه های بولونیا است.

کلیسای سن دومینیک

اگرچه سنت دومینیک (San Domenico) در سال 1221 در صومعه ای که خود آن را پایه گذاری کرده بود درگذشت ، اما کار ساخت کلیسای آن چندین قرن به طول انجامید. سنگ مزار سن دومینیک از جنس مرمر ، دلیل کافی برای دیدار از این کلیسا است. این سنگ با جزئیات بسیار دقیق به دست هنرمندان برجسته آن دوران نظیر میکل آنژ و نیکولا پیزانو حجاری شده است. گنجینه هنری کلیسا به اینجا ختم نمی شود.

سکوی خطابه چوبی ساخته شده به دست استاد منبت کاری ، فرا دامیانو (fra' Damiano) ، از سوی هم دوره های وی در عصر رنسانس به عنوان عجایب هشتم دنیا انتخاب شد. در اولین و دومین شنبه هرماه ، از ساعت 10:30 صبح تا 3:30 عصر ، تورهای بازدید رایگان از این کلیسا ، محل برگزاری سرودهای مذهبی ، اتاق های تفتیش عقاید ، اتاق زندگی سن دومینیک و دیگر مکان هایی که عموماً به روی مردم باز نیست ، برگزار می شود.

موزه تمدن باستان شناسی

حتی آن هایی که معمولاً علاقه ای به موزه های آثار قدیمی ندارند نیز از تماشای این گالری فوق العاده به روز برای نمایش آثار ماقبل تاریخ و بقایای کشف شده از تمدن اتروسک در محوطه های اطراف و همچنین گنجینه های متعلق به تمدن های سلت ، یونان ، مصر و روم باستان لذت خواهند برد. تنها دو موزه دیگر در ایتالیا وجود دارد که کلکسیون گنجینه های مصری آن قابل رقابت با این موزه هستند. اینجا یک موزه شلوغ و آشفته از آثار تاریخی نیست ، بلکه موزه ای مدرن است که گنجینه های آن به بهترین شکل به نمایش درآمده اند.

نمازخانه باتوتی

برای یافتن یکی از جواهرات مهجور بولونیا ، از پله های کلیسای باتوتی (Battuti) بالا رفته و خود را به اتاقی برسانید. اینجا یک نمازخانه کوچک است که با طرح ها ، نقاشی های سبک باروک و گچ بری های مطلا تزئین شده است. با نشستن بر روی یکی از صندلی های نمازخانه ، مانع از خشکی گردنتان ، به هنگام نگاه کردن به سقف در بالای سر خود شوید. دورتادور نمازخانه مجموعه ای از 15 مجسمه سفالی به نام «مرگ مریم مقدس» به چشم می خورد. این مجسمه ها به دست آلفونسو لومباردی در اوایل قرن شانزدهم ساخته شده اند. ازآنجایی که این نمازخانه از نظر آکوستیکی بسیار عالی است ، حتماً حواستان به اعلامیه های مربوط به برگزاری برنامه های موزیکال در اینجا باشد.

کلیسای سن پیترو

کلیسای جامع سن پیترو (San Pietro) از زمان تأسیس خود در سال 910 میلادی ، دستخوش تغییرات فراوانی شده است؛ برای مثال ، پِلِگرینو تیبالدی در سال 1575 یک سکوی خطابه به آن اضافه کرد و رواق اصلی کلیسا در قرن هفدهم به سبک باروک بازطراحی شد. در انتهای راهروی فرعی در سمت چپ ، دری وجود دارد که به کلکسیونی از گنجینه های هنری وقفشده در قرون مختلف برای استفاده در مراسم مذهبی ختم می شود. در این کلکسیون اشیائی متعلق به چندین پاپ و همچنین یک صلیب باشکوهِ وقفی در سال 1996، برای سرودهای دسته جمعی ، به چشم می خورد.

گالری هنر ملی

گالری هنر ملی یا پیناکوتِکا ناسیوناله (Pinacoteca Nazionale) یک ماموریت منحصربه فرد دارد؛ مراقبت و نمایش آثار هنرمندانی که از قرن سیزدهم تا اوایل قرن نوزدهم در بولونیا و منطقه امیلیا رومانیا زندگی و کار کرده اند. برخی از این آثار داستان مخصوص به خود را دارند و بسیاری از آن ها از کلیساهایی جمع آوری شده اند که بسته شده یا تغییر کاربری داده اند. به علاوه ، شماری از آن ها پس از غارت شدن توسط ناپلئون و نمایش در موزه لوور ، مجدداً به بولونیا بازگردانده شده اند. در کلکسیون های این گالری ، آثاری از هنرمندان برجسته نظیر رافائل ، پروجینو ، تینتورتو و دیگر هنرمندان عصر رنسانس به چشم می خورد.

غذاهای بولونیا

احتمالاً بزرگ ترین جاذبه بولونیا و عامل شهرت این منطقه در سراسر ایتالیا ، اهمیت آن به عنوان مرکز آشپزی کشور باشد. بولونیا به خاطر تورتلینی ، تالیاتله یا رشته فرنگی و پاستاهای آن معروف است و غذای کلاسیک آن ، تالیاتله آل راگو (tagliatelle al ragu) ، در جایی دیگر صرفاً به تالیاتله بولونیایی شهرت دارد.

گوشت عمل آوری شده از دیگر تخصص های این منطقه است و بولونیا را می توان خانه پنیر شگفت انگیز پارمیجانو رجیانو (Parmigiano Reggiano) معرفی کرد. راه های مختلفی برای تجربه میراث آشپزی لذیذ بولونیا وجود دارد.

یکی از بهترین مکان ها برای این کار ، بازارها و اغذیه فروشی های شهر است. خیابان های باریک منطقه کوادریلاترو (Quadrilatero) ، بین میدان ماجوره ، خیابان ریزولی ، خیابان کاستیلیونه و خیابان فارینی ، از زمان روم باستان تا به امروز به شکل یک بازار با مغازه های کوچک و دکه های سیاری بوده اند که انواع غذاها ، از سبزیجات گرفته تا پنیر و ماهی و پاستاهای تازه و نان را به فروش می رسانند.

فرصت برای یادگیری از سرآشپزان بولونیایی و آشپزان خانگی ، از طریق شرکت در کلاس های گروهی یا انفرادی برای طبخ یک تورتلینی عالی ، زیاد است. دیگر جاذبه مهیج در بولونیا ، پیوستن به یک تور تخصصی غذا با راهنمایی یک محلی عاشق خوراکی است. این تور پیاده روی 3.5 ساعته شما را به یکی از قدیمی ترین بازارهای غذای شهر و شماری از اغذیه فروشی های سنتی نظیر یک نانوایی ، یک شکلات فروشی ، یک قصابی ، یک پاستا فروشی و یک بستنی فروشی می برد. می توان در تمام مدت این تور ، نمونه هایی سخاوتمندانه از خوراکی های مخصوص بولونیا را به طور رایگان امتحان کرد.