ثبت بیوگرافی در گوگل
ثبت بیوگرافی در ویکی پدیا
تبلیغات

در این مطلب جدید در سال 1403 و سال 2024 ، ناپل و مناطق دیدنی ناپل و جاذبه های گردشگری ناپل و اماکن زیارتی ناپل و اماکن تاریخی ناپل و شهر ناپولی ایتالیا و سوغات ناپل و آداب و رسوم ناپل و جاذبه های توریستی ناپل و دیدنی های ناپل برای خارجی ها و طبیعت بکر ناپل و روستاهای دیدنی ناپل و مناظر طبیعی ناپل و آبشار در ناپل و مسجد در ناپل و غذاهای محلی ناپل و شیرینی مخصوص ناپل در نم نمک.

جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی و تاریخی شهر ناپولی ایتالیا

ناپل شهری بزرگ در ایتالیا است که در سواحل غربی این کشور قرار دارد. این شهر رو به دریای دریای تیرنی است. این کلان شهر بعد از میلان و رم ، با 3 میلیون نفر جمعیت ، سومین شهر بزرگ ایتالیا است. انسان از زمان نوسنگی ناپل و مناطق اطراف آن استقرار پیدا کرده است و فعالیت های مداوم انسانی از دوران مصر باستان تا امپراطوری بزرگ روم و بعد از آن در این شهر ادامه داشته است. در ادامه جاذبه های ناپل را به شما معرفی خواهیم کرد. با نم نمک همراه باشید.جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی ناپل ایتالیاجاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی ناپل ایتالیا

جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی و تاریخی شهر ناپل ایتالیا

1. تفرجگاه ساحلی و قلعه اوو

در امتداد ساحل ، در مسیر تاریخی به سوی دریای مدیترانه و جهان ، می توان شور و حال این شهر باعظمت را احساس کرد. بندر ناپل به وسیله مجموعه ای از دیوارهای ساحلی به دو بخش اسکله ها و حوضچه ها تقسیم شده و همواره پر از جنب وجوش است.

تفرجگاه ساحلی ناپل با 2.4 کیلومتر طول ، در امتداد ساحل و خیابان های ویا پارتنوپه (Via Partenope) و ویا فرانچسکو کاراچولو (Via Francesco Caracciolo) در محله کیایا (Chiaia) واقع شده و دید بسیار خوبی از بندر به کوه وزوو دارد.

در این تفرجگاه کافه ها و بستنی فروشی های فراوانی به چشم می خورد. گشتی در اینجا بزنید و از حال و هوای سرزنده آن لذت ببرید. به علاوه ، امتحان طعم پیزای اصیل ناپلی را نیز فراموش نکنید.

در انتهای خیابان ویا فرانچسکو کاراچولو و باریکه منتهی به دریا ، قلعه اوو (Ovo) با قدمت تقریباً 8 قرن به چشم می خورد. اوو قدیمی ترین قلعه در ناپل است. نمای بندر ، کشتی ها ، خلیج و کوه وزوو از میان خرابه های این قلعه زیباتر است و موزه قوم شناسی ماقبل تاریخ در این محوطه از سرامیک ها و دیگر آثار متعلق به ناپل باستان میزبانی می کند.

برای ورود به موزه و قلعه نیازی به پرداخت ورودی نیست و این دو جاذبه نیز به مانند تفرجگاه ساحلی ناپل کاملاً رایگان هستند.

تفرجگاه ساحلی و قلعه اوو

2. کلیسای سن سورو (سنسورو)

کلیسای سَن سِوِرو (Sansevero) به عنوان یک کلیسای خصوصی برای خاندان سن سورو در سال 1590 میلادی ساخته شد. خاندان سن سورو بعدها از این کلیسا به عنوان مقبره خانوادگی استفاده کردند. کلیسا در قرن هجدهم با ظرافت فراوان به سبک معماری باروک ، از سوی ریموندو دی سانگرو (Raimondo di Sangro) و شاهزاده سن سورو مورد مرمت قرار گرفت.

از میان مجسمه هایی که شاهزاده سفارش داده بود ، زیباترین آثاری که با ظرافت تمام خلق شده بودند ، «مسیح مستور» اثر سامارتینو و دو مجسمه مرمری دیگر محسوب می شدند.

دیگر اثری که از یک قطعه سنگ مرمری ساخته شد ، مردی را به تصویر می کشد که در تور پیچیده شده و در حال سقوط است. این اثر به قدری با ظرافت تراشیده شده که نمی توان باور کرد که از جنس سنگ مرمر است.

از دیگر آثار عجیب به نمایش درآمده در این کلیسا ، یک جفت دستگاه آناتومی بدن انسان است که سیستم گردش خون و عضلات بدن را به تصویر می کشند. این دستگاه ها از اسکلت واقعی ساخته شده و در آن ها از سیم ، ابریشم و موم استفاده شده است.

کلیسای سن سورو (سنسورو)

3. سرداب های سن جنارو

سرداب های قرن دومی سن جنارو (San Gennaro) نیز به مانند سرداب های روم باستان ، هزارتویی از راه ها و قبرستان ها هستند ، اما نسبت به همتایان رومی خود از نظر معماری جاه طلبانه تر بوده و تصاویر نقاشی زیباتری دارند.

این دخمه ها در دو سطح ساخته شده اند و در طبقه بالایی نقاشی های دیواری متعلق به اواخر قرن دوم میلادی دیده می شود. در این سرداب ها مقبره کوچک اسقف ها و کلیسای بزرگ زیرزمینی همراه با 3 دالان تزئین شده با نقاشی هایی از قرن های چهارم تا ششم به چشم می خورد.

این کلیسا در قرن پنجم در نزدیکی سرداب ها ساخته شد و اگرچه بارها دستخوش تغییر قرار گرفت ، اما همچنان می توان از آن به عنوان نمونه ای نادر از معماری اوایل دوران مسیحیت یاد کرد.

سرداب های سن جنارو

4. موزه ملی باستان شناسی

موزه ملی باستان شناسی میزبان یکی از نفیس ترین مجموعه های باستانی در جهان است که بسیاری از آن ها از حفاری های اولیه شهر پمپی به اینجا آورده شده اند. درواقع ، بیشتر جاذبه های هنری شهر در اینجا قرار دارند.

به علاوه ، این موزه دارای گنجینه هنری شاهان ناپلی است. از این گنجینه ها می توان به کلکسیون خاندان فارنزه یا فارنیسه (Farnese) از رم و پارما ، کلکسیون کاخ های پورتیچی (Portici) و کاپودیمونته (Capodimonte) و آثاری از محوطه های باستانی هرکولانیوم و کومای یا کومِی (Cumae) اشاره کرد.

طبقه همکف موزه عمدتاً به مجسمه های مرمری نظیر هرکول ، مجسمه ای 3.17 متری یافت شده از حمام های کاراکالا در روم و بزرگ ترین گروه از مجسمه های مرمری از دوران عهد عتیق اختصاص دارد. در نیم طبقه بعدی ، مجموعه ای از موزاییک های باستانی از شهر پمپی به چشم می خورد که یکی از مشهورترین آن ها نبرد اسکندر را به تصویر می کشد.

در طبقه اول موزه ، مجسمه اطلس (از اساطیر یونان باستان) دیده می شود. در این طبقه همچنین کلکسیونی از مجسمه های برنزی از شهر پمپی و منطقه باستانی هرکولانیوم قرار دارد. در طبقه اول به طور به ویژه به دنبال اثر «آپولو چنگ می نوازد» باشید؛ مجسمه ای که به قرن پنجم میلادی و منطقه پلوپونز در یونان تعلق دارد.

نقاشی های دیواری باستانی از دیگر جاذبه های این طبقه هستند. ابزارهای برنزی مخصوص آشپزی ، کوزه های سفالی و مجموعه بزرگی از آثار متعلق به منطقه پمپی ، ارزش دیدن در این طبقه را دارند.

موزه ملی باستان شناسی

5. کاخ سلطنتی و موزه کاپودیمونته

کاخ سلطنتی کاپودیمونته که اساساً به عنوان یک شکارگاه برای چارلز سوم ساخته شده بود ، تبدیل به اقامتگاه سلطنتی و کاخی برای میزبانی از آثار خاندان فارنیسه شد که به وی به ارث رسیده بود. این کلکسیون شامل پرتره هایی از خاندان حاکم ، اثر تیتسیانو وچلی ، می شود و اساس گالری ملی ، یکی از برترین کلکسیون های هنری در ایتالیا ، را تشکیل می دهد.

علاوه بر این کلکسیون با 500 عکس ، آثار کاراواجو ، رافائل ، بلینی و هنرمندان ناپلی از قرن هفدهم و هجدهم در این موزه دیده می شود.

در اقامتگاه سلطنتی این مجموعه ، می توان مبلمان ، پرده های منقوش و ظروف سفالی مورداستفاده در دوران خاندان بوربون و ساوُی را مشاهده کرد. اتاق کوچک «سرامیک ها» کاملاً با ردیفی از سرامیک ها و سفال ها پر شده است.

کاخ سلطنتی و موزه کاپودیمونته

6. تونل بوربون

بدون شک ، یکی از عجیب ترین تفریحات در ناپل ، کاوش تونل های زیرزمینی و ناتمام ، موسوم به تونل های بوربون ، است. کار ساخت این تونل ها در قرن نوزدهم و به دستور شاه فردیناند دوم ، به عنوان راهی برای فرار وی از کاخ سلطنتی به مکانی امن در استحکامات نظامی ، ساخته شد.

بااین حال ، کار حفاری این تونل ها هرگز به پایان نرسید و بعدها در خلال جنگ جهانی دوم به عنوان یک پناهگاه و بیمارستان اضطراری مورد استفاده قرار گرفت.

دسترسی به این دالان های عظیم و تونل های ترسناک از طریق تورهای گردشگری امکان پذیر است. شما می توانید در خلال این بازدید ، از آب انبارها و وسایل باقی مانده از جنگ جهانی دوم ، نظیر خودروها و موتورسیکلت های قدیمی و همچنین بقایایی از معماری های باستانی دیدن کنید.

تونل بوربون

7. فروشگاه های مجسمه های سفالی در خیابان سن گرگوریو آرمنو

اگر به دنبال سوغاتی هایی هستید که منحصر به این شهر هستند ، مجسمه های سفالی بهترین گزینه برای خرید در ناپل محسوب می شوند. اما قدم زدن در خیابان سن گرگوریو آرمِنو (San Gregorio Armeno) چیزی فراتر از یک فرصت برای انجام خرید در ناپل است و تجربه ای از زندگی و فرهنگ محلی برای شما خواهد بود.

در ماه دسامبر می توان حال و هوای کریسمس را در این منطقه احساس کرد. مجسمه های مربوط به تولد مسیح در کلیساها و مکان های عمومی سراسر ایتالیا یافت می شوند ، اما ظرافت هیچ کدام از آن ها به پای مجسمه های ناپلی نمی رسد. تماشای انبوه مجسمه ها در رنگ ها و شکل های مختلف ، شما را حیرت زده می کند.

فروشگاه های مجسمه های سفالی در خیابان سن گرگوریو آرمنو

8. سالن تئاتر سن کارلو

سالن تئاتر سن کارلو (San Carlo) به عنوان یکی از بزرگ ترین سالن های نمایش در اروپا و یکی از خانه های مطرح اپرا در ایتالیا ، به دستور شاه چارلز از خاندان بوربون ، در مجاورت کاخ سلطنتی وی ، ساخته شد. کار ساخت این سالن در سال 1737 به پایان رسید. سن کارلو علاوه بر یدک کشیدن عنوان قدیمی ترین خانه اپرای فعال در اروپا ، در گذشته الگویی برای تمام خانه های اپرا محسوب می شد.

در این سالن نمایش ، علاوه بر اپرا ، اجراهای دیگری چون کنسرت و رقص باله نیز برگزار می شود. سن کارلو علاوه بر شهرت بالای آن به خاطر کیفیت صدا ، به داشتن پرسروصداترین و بی ادب ترین تماشاگران در ایتالیا نیز مشهور است.

سالن تئاتر سن کارلو

9. کاخ سلطنتی

کاخ سابق سلطنتی که در بخش شرقی میدان پلبیشیتو (Plebiscito) قرار دارد ، در سال 1600 به دست دومنیکو فونتانا ، معمار ایتالیایی ، ساخته شد و بین سال های 1837 تا 1841 مورد مرمت قرار گرفت. در نمای مرتفع این کاخ ، 8 مجسمه مرمری از شاهان متعددی که بر ناپل حکمرانی می کردند ، دیده می شود.

می توان در داخل این کاخ ، پلکانی از جنس مرمر سفید متعلق به سال 1651، یک سالن نمایش و ده ها اتاق با مبلمان ، پرده های منقوش ، اشیاء سفالی و مجسمه های متعدد را پیدا کرد. این کاخ همیشه خلوت بوده و می توان از راهنماهای صوتی رایگان آن بهره برد. بسیاری از توریست ها این کاخ را یکی از برترین و البته مهجورترین جاذبه های گردشگری ناپل می دانند.

کاخ سلطنتی

10. قلعه نوو

قلعه نُوو (Nuovo) ، با داشتن 5 برج نظامی ، که در جنوب میدان اصلی شهر واقع شده ، در گذشته اقامتگاه شاهان و نایب السلطنه های ناپل بود. تاریخ این قلعه ، روایتی از حاکمان متعدد فرانسوی ، اسپانیایی و اتریشی است که هرکدام از آن ها چیز جدیدی به آن اضافه کرده اند.

قلعه نوو در ابتدا در بین سال های 1279 تا 1282 به دست چارلز اول ساخته شد و بعدها از سوی آلفونسوی اول از آراگون توسعه یافت. او بین سال های 1453 تا 1467، به منظور ورود پیروزمندانه خود به شهر ، اقدام به ساخت طاق های پیروزی به سبک رنسانس اولیه بین برج های قلعه کرد.

بخش هایی از این قلعه برای رویدادها و جشنواره ها مورد استفاده قرار می گیرد ، اما اسلحه خانه ، دیوان جنوبی و تالار چارلز پنجم معمولاً به روی عموم باز هستند. در حیاط قلعه کلیسای سبک گوتیک سانتا باربارا به چشم می خورد.

قلعه نوو

11. کلیسای جامع ناپل

اگرچه قدمت کلیسای جامع ناپل به اواخر قرن سیزدهم میلادی بازمی گردد ، اما این عبادتگاه به سبب زمین لرزه و بازسازی های متعدد ، بارها دستخوش تغییرات چشمگیری قرار گرفته است. برای مثال ، زمین لرزه سال 1456 میلادی ، آسیب زیادی به کلیسا وارد کرد ، اما درگاه مرکزی کلیسا همچنان سالم باقی ماند.

در ردیف جنوبی کلیسا ، کلیسای کوچک اما باشکوه سن جنارو ، حافظ مقدس شهر ناپل ، قرار دارد. در محراب اصلی این کلیسا ، یک سردیس نقره ای ، حاوی جمجمه سن جنارو که در سال 305 میلادی و در دوران دیوکلتیان ، به شهادت رسید ، نگهداری می شود.

می توان مقبره این قدیس را در زیر محراب اصلی مشاهده کرد. به علاوه ، در محوطه باستانی زیرزمینی ، کلیسای سانتا رستیتوتا (Santa Restituta) ، قدیمی ترین کلیسای ناپل ، با نقاشی های زیبای سقفی و ستون هایی از یک معبد رومی به چشم می خورد.

کلیسای جامع ناپل

12. صومعه و موزه سن مارتینو

صومعه سن مارتینو ، متعلق به فرقه سابق کارتوزیان ، در سال 1325 میلادی ساخته شد و در قرن هفدهم مورد مرمت قرار گرفت. این صومعه همچنین میزبان موزه ملی سن مارتینو نیز است. این عبادتگاه که شما حتماً باید از گنجینه و اتاق نگهداری اشیاء مقدس آن دیدن کنید ، با سنگ مرمر ، نقاشی های سقفی و نقاشی هایی از قرون هفدهم و هجدهم به زیبایی آراسته شده است.

دو دالان دادستان ها و دالان اصلی در این صومعه با 60 ستون مرمری سفید احاطه شده اند. صومعه جایگاه خوبی برای موزه دارد که در آن ظروف سفالی ، کالسکه سلطنتی چارلز سوم و انبوهی از آثار تاریخی متعلق به ناپل و جنوب ایتالیا در قرون هجدهم و نوزدهم نگهداری می شود.

صومعه و موزه سن مارتینو

13. سن دومنیکو ماجوره

سن دومنیکو ماجوره (San Domenico Maggiore) که در حدود سال 1300 میلادی ساخته شد ، در میان زیباترین و شگفت انگیزترین کلیساهای ناپل قرار دارد و پر از آثار دوران اوایل رنسانس است. گچ بری های زیبای سقف این کلیسا نگاه شما را مستقیماً به سوی محراب اصلی آن می برند.

هرکدام از 24 اتاق کوچک درون این کلیسا در نوع خود دارای ویژگی هایی هستند. در این میان می توان به اتاقک سن میشل مقرب در انتهای راهروی مرکزی کلیسا اشاره کرد که دارای یک کلیسای قرن دهمی است. در تالار کاپلونه کروچیفیسو (Cappellone Crocifisso) یک صلیب قرن سیزدهمی و یک نقاشی قرن پانزدهمی از مراسم خاک سپاری مسیح دیده می شود.

سن دومنیکو ماجوره

14. سانتا کیارا

دالان صومعه سانتا کیارا (Santa Chiara) ، متعلق به سال 1310 میلادی ، بیشتر شبیه به یک پارک در یک شهر ساحلی است تا یک عبادتگاه خلوت برای راهبه ها. کاشی های ماژولیکای ساخته شده در کارگاه های کاپودیمونته ، در رنگ های مختلف و طرح های سرزنده ، 66 ستون هشت ضلعی اطراف این دالان را پوشانده اند و در میان ستون ها نیز نیمکت هایی طویل قرار دارد که آن ها نیز با کاشی تزئین شده اند.

به نظر می رسد این طراحی ، دنیای غیرمذهبی با صحنه هایی از زندگی روزمره انسان ها از آن دوران (اواسط قرن هفدهم) را وارد دیوارهای صومعه کرده است. در زیر درگاه های ورودی ، دیوارها در چهار طرف دالان با نقاشی های دیواری قرن هفدهمی از صحنه هایی از کتاب مقدس پوشانده شده اند.

دیدار از سانتا کیارا تنها به این دلایل محدود نمی شود و این صومعه در کنار دالان زیبا و باشکوه خود ، جاذبه های دیگری نیز دارد. در داخل صومعه و در طرف راست آن ، صحنه ای از تولد مسیح در یک خرابه رومی در کنار نمایش زندگی روزمره مردم ناپل به چشم می خورد.

شخصیت های درون نقاشی لباس هایی به سبک مردم قرن هجدهم و نوزدهم به تن دارند. تصور می شود که این صحنه آرایی مرتبط با یک خرابه رومی ، احتمالاً بازتابی از علاقه شدید به کشف هرکولانیوم در اوایل قرن هجدهم باشد.

سانتا کیارا

15. سانتا لوچیا

در غرب میدان پلبیشیتو ، در دامنه های کوه پیتزوفالکونه (Pizzofalcone) ، منتهی به دریا ، محله سانتا لوچیا (Santa Lucia) قرار دارد. در جنوب خیابان پهن سانتا لوچیا ، منطقه با خیابان های مدرن و نقشه منظمی ساخته شده است ، اما در شمال آن ، ترکیبی شلوغ اما زیبا از مسیرهای باریک و پلکانی به چشم می خورد که بخشی از زندگی سنتی ناپلی هستند.

سانتا لوچیا

از دست دادن تماشای مغازه ها و نانوایی ها ، کارگاه های هنرمندان ، کافه های کوچک و خیابان هایی که بچه ها در آن بازی می کنند ، ناامیدکننده است. رخت ها معمولاً در بالای سر شما آویزان هستند و گفت وگوها بین بالکن ها و پنجره های سراسر خیابان های باریک ادامه دارد. این محله در هر زمانی از روز جذاب است ، اما در شب رنگ و بویی متفاوت به خود می گیرد و تبدیل به یکی از جاذبه های محبوب شبانه در ناپل می شود.

بیوگرافی

پیج اینستاگرام نم نمک

این مطلب مفید بود؟
(1 رای)
100%

نظر دادن