دیدنی های مراغه و جاذبه گردشگری و سوغات شهر مراغه

دیدنی های مراغه و جاذبه گردشگری و سوغات شهر مراغه

این شهر در کنار رودخانه صوفی چای و در دامنه جنوبی کوه سهند گسترده شده است.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

مراغه با دارابودن 163٬859 نفر جمعیت و 25٫97 کیلومتر مربع مساحت در سال 1390 خورشیدی ، دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان پس از تبریز به شمار می رود این شهرستان همچنین دومین شهر باستانی آذربایجان بعد از ارومیه می باشد. این شهر در 135 کیلومتری جنوب مرکز استان واقع شده است؛ و از سال 87 طرح ایجاد منطقه ویژه اقتصادی به تصویب دولت رسید.

جاذبه ها

• کلیسای هوانس
• غار هامپوئیل
• چشمه گشایش
• سد علویان
• قلعه گویجه
• معبد مهر ورجوی
• قلعه و غار قیزلار قلعه سی
• آرامگاه اوحدی
• رصد خانه مراغه
• گنبد کبود
• گنبد غفاریه مراغه
• برج مدور مراغه
• گنبد سرخ مراغه
• منطقه طبیعی تاریخی فسیلی مراغه
• چشمه آبگرم ایستی بلاغ
• چشمه قره پالچیق
• چشمه ساری سو
• مسجد شیخ بابامراغه
• مسجد شیخ تاج مراغه
• مسجد جامع مراغه
• مسجد ملارستم مراغه
• صوفی چایآبشار کوره چکان
• مسجد شیخ معزالدین
• مقبره آقالار ( موزه سنگ نگاره ها )
• موزه فسیل شناسی مراغه
• پل مردق
• امامزاده چکان
• کوه سهند
• نیایشگاه مهری مراغه
• موزه ایلخانی
• منطقه طبیعی تاریخی فسیلی مراغه

نام

واژه مراغه ، از حدود قرن دوم هجری رایج شده است. به گفته مورخان ، این شهر با نام هایی همچون افراه رود (احمد بلاذری) ، افرازه روح (معجم البلدان) ، افراهروذ (احمد بن یعقوبی) ، افرازه رود (یاقوت حموی) ، افرازهارود (بارتولد) ، امدادهارود ، مراوا یا ماراوا (کسروی) و ماراغا (ویلسون ، سیاح انگلیسی) شناخته می شده است.
نام مراغه در جنوب شرقی دریاچه ارومیه (در نقشه : دریاچه شاهی) ، به انگلیسی : Maragha نوشته شده است.

وجه تسمیه

در مورد وجه تسمیه نام مراغه نظریات زیر مطرح شده است :

ماراوا

احمد کسروی در کتاب آذری یا زبان باستان آذربایجان می نویسد :
«بی گمان درستِ این نام مراوا یا ماراوا بوده و از اینرو معنی آن را جایگاه ماد توان پنداشت .»

ماراغا

ویلسون ، سیاح انگلیسی در سفرنامه اش لفظ مراغه را برداشتی از نام یک اسقف مشهور نسطوری به نام ماراغا می پندارد.

مارکیانا

برخی محققان نام مراغه را با مارکیانا که در کتاب تعلیمات جغرافیایی بطلمیوس به دریاچه ارومیه اطلاق شده ، مرتبط می دانند.

سوغات مراغه

• سوغاتی های مراغه صابون مراغه ، عسل مراغه ، خشکبار مراغه ، سجوق وباسلوق ، صنایع دستی (گلیم-فرش دستباف- تابلوفرش- قلم زنی -سفال - حکاکی روی نقره) صابون مراغه بیش از نیم قرن است که صابون سنتی مراغه خود را در سبد سوغاتی شهر مراغه جای داده وتوسط مسافران وگردشگرانی که به این شهر سفر می کنند در تمام نقاط کشور گسترده می شود. یکی از امتیازات صابون مراغه شیمیایی نبودن مواد اولیه آن است وهمین امتیاز توانسته سالها مشتریان خود را حفظ کند.
• عسل مراغه شهرستان مراغه از نظر تولید کمی و کیفی عسل مقام اول استان آذربایجان شرقی را به خوداختصاص داده است. غنی بودن مراغه ازنظر مراتع کوهستانی و تنوع گل ها به ویژه در مراتع سهند از عمده دلایل تولید زیاد و مرغوبیت عسل این شهرستان است.
• خشکبار مراغه خشکبار مراغه شامل بادام کاغذی ، گردو کاغذی ، قیسی خشک ، فندق ، گردو خشک ، کشمش ، سبزه ، برگه هلو ، برگه زردآلو و به بیان دیگر میوه های خشک از قبیل میوه های فوق و آلو و آلوچه و آلبالو و زردآلوی خشک می شود و در قدیم آن را میوه خشک می گفته اند و آن جزء آجیل حساب نمی شود و به آن خشکه بار نیز گفته می شود.
• سجوق و باسلوق یکی از عمده ترین سوغاتی های این منطقه به حساب می آید.باسلیق یا باسلوق از نشاسته ، آب ، شکر ، گلاب ، گردو ، کره ، َپودر نارگیل تهیه میشود. سجوق از شیره انگور یا دوشاب ، نشاسته ، مغز بادام یا مغز هسته شیرین زردآلو و گلاب و هل تهیه می شود.
• صنایع دستی فرش صنعت فرش اصلی ترین صنعت در بیشتر نقاط آذربایجان محسوب می شود و در همین راستا این صنعت با دارا بودن هنرمندان زبردست در طراحی و بافت در مراغه پا به پای دیگر مراکز عمده فرش از جمله تبریز رشد داشته است. فرش مراغه در دو نوع ابریشمی و پشمی می باشد که فرش ابریشم عمدتا به خارج از کشور صادر شده و از منابع ارز آوری محسوب می گردد و فرش پشمی با طرحهای گوناگون و تنوع بیشتر در تجارت داخلی در گردش است.
• سفال از زمانی که بشر شکل دادن گل رس و پختن آن و تهیه لوازم زندگی خود به وسیله آن را شناخت صنعت سفالگری پیدا شد و به دلیل برخوردار بودن مراغه از دیرینه تاریخی بسیار کهن صنعت سفالگری و کاشی کاری و سرامیک از زمانهای دور و دراز در اینجا رواج داشت. نمونه های یافت شده از آثار سفالین در این منطقه در موزه ایلخانی مراغه به معرض نمایش گذاشته شده است .
• منبت منبت یعنی کنده کاری در روی چوب. این فن در میان ملل مختلف دنیا سابقه بسیار طولانی دارد که به نوعی ریشه در تمدن و پیشرفت اجتماعی و فرهنگی یک جامعه دارد. منبت کاران مراغه ای نیز پا به پای هنرمندان سایر شهرها قدم های قابل توجهی برداشته اند. از طرف دیگر وجود چوب گردوی فراوان در این منطقه خود یکی از عوامل رونق این صنعت محسوب می شود که شکوه این هنر را با برپا کردن نمایشگاه های گوناگون به نمایش گذاشته اند .
• معرق معرق به معنی وصله می باشد و به طور کلی به شکل هایی گفته می شود که از کنار هم گذاشتن تکه های کوچک و بزرگ چوب و یا کاشی تشکیل شده باشد. معرق به دو صورت کاشی معرق و معرق چوب تاریخچه بسیار دیرینه ای در آذربایجان دارد که از دوره سلجوقیان به سرعت رو به تکامل بوده است .
• مینیاتور به نوعی هنر نقاشی گفته می شود که در آن قواعد علم مناظر و دیده ها و کالبد شناسی رعات نمی گردد و رنگ جنبه تزیینی دارد و جزئیات با ریزه کاری نشان داده می شود. از دوره صفوی تا کنون این هنر فراز و نشیب هایی را پیموده است.

منطقه طبیعی تاریخی فسیلی مراغه

جایگاه­ های زمین شناسی یا ژئوسایت ها شواهدی کلیدی لحظات یا دوره های خاصی از تاریخ زمین ­اند که در آموزش عمومی علوم زمین ومفاهیم زیست محیطی نقش بسیار مهمی دارند. ژئوسایت ها همچنین ابزاری برای توسعه پایدار و حفاظت­ اند ، در عین حال یادآوری می­کنند که بخش­های تجدید ناپذیر کره زمین­اند. بدیهی است ژئوسایت­ها از دیدگاه زیبایی شناسی و ژئوتوریسم حائز اهمیت است .منطقه فسیلی(سازند غیر رسمی) مراغه در دامنه سهند به سبب دارا بودن تنوع فسیلی مهره داران در مجامع علمی دنیا از اهمیت خاصی برخوردار است که حفظ و حمایت و بهره­برداری پایدار از این سایت به عنوان میراث علوم زمین ، علاوه بر حفظ محیط فیزیکی ، پایداری و ارتقای فرهنگی و اقتصادی منطقه را به همراه خواهدداشت.

چشمه آبگرم ایستی بلاغ

چشمه ایستی بلاغ یا (چشمه گرم ) همانطور که از اسمش پیداست ، آب گرم ، با خواص درمانی و املاح معدنی دارد. این چشمه در4 کیلومتری شرق مراغه و 400 متری غرب روستای تازکند سفلی قرار گرفته است . این چشمه در اطراف خود انشعاباتی دارد که هر کدامشان مستقل می باشند . آب این چشمه ، درمان بیشتر بیماری های پوستی ، از جمله حساسیت های مخملی و… بیماری های رماتیسم ، زانو درد ، همچنین آرام بخش بسیاری ار بیماری های روانی و افسردگی محسوب می شود.

چشمه قره پالچیق

آب معدنی قره پالچیق در دامنه کوه سنجان قرار گرفته است
این چشمه در فصل تابستان جهت استحمام مورد استفاده اهالی آبادی های اطراف و شهر مراغه قرار می گیرد
طبق تعریف مردم آب این چشمه دارای خواص طبی می باشند.
وقتی از سربالاییهای دامنه کوه سنجان عبور میکنی تا به این چشمه برسی ظاهرا محال میبینی که اون بالا ابی وجود داشته باشه.
وقتی به استخر چشمه میرسی باز هم در مقابل عظمت خداوند خلاق سر تعظیم فرود می آوری

چشمه ساری سو

ساری سو ( آب زرد) چشمه معدنی ساری سو در چهار کیلومتری مراغه و در سه کیلومتری شمال غربی آبادی ورجوی در مسیر راه آبادی خا نقاه بالای تپه ای در مختصات ذکر شده قرار گرفته است این چشمه بقدری زیباست که هر بیننده در اولین نگاه به عظمت خالقش انگشت حیرت بر دهن میگذارد بتازگی مسیر راه آهن مراغه به ارو میه از 50متری این چشمه عبورکرده است.

مسجد شیخ بابامراغه

این بنا در ضلع شمالی خیابان خواجه نصیر واقع است . بنای کنونی مسجد در دوره اخیر جایگزین بنای اصلی شده و فاقد جنبه های تاریخی و هنری است . ازبنای اولیه مسجد ، تنها یک ستون سنگی و دوستون چوبی مقرنس کاری برجای مانده است . ستون سنگی درسال های اخیر به موزه مراغه انتقال یافته است . ستون مزبور ، استوانه ای شکل و مرکب از 20 قطعه است که روی هم 5 متر ارتفاع دارند . قطر این ستون ، 60 و ارتفاع آن ، 186 سانتی متر است . در بخش میانی این ستون ، به ارتفاع 160 سانتی متر ، کتیبه ای به خط ثلث نوشته شده است .

مسجد شیخ تاج مراغه

این بنا درضلع شرقی صحن بقعه شیخ شهاب الدین اهری ، دربخش جنوبی شهر ، واقع گردیده و به همراه دیگر بخش های این بقعه ، در دوره صفوی- به احتمال زیاد ، به روزگاه شاه عباس اول- برمزار شیخ ساخته شده است . مسجد ، با طرح مستطیل شکل ، با پوشش طاق و تویزه ، مزین به گچبری ، نقاشی و مقرنس کاری است . بخش عمده ای ازنمای داخلی مسجد ، با گچبری و نقاشی تزیین یافته که ازاین نظر ، با بقعه شیخ امین الدین جبرئیل درکلخوران اردبیل شباهت دارد و به نظر می رسد که توسط یک استاد اجرا شده باشد .

مسجد جامع مراغه

این بنا درخیابان خواجه نصیر ، روبه روی بازار واقع گردیده و دارای صحن و شبستان ستوندار است . صحن مسجد دارای دو در و شانزده اتاق جهت سکونت طلاب علوم دینی است . شبستان مسجد درسمت جنوب صحن قرار گرفته است و 28 متر طول ، 5/18 متر عرض و 35 ستون دارد . سقف و ستون های شبستان همه چوبی و منقش هستند . مسجد متروکی نیز درجنب شبستان وجود دارد که در قطعات کتیبه یافت شده درآن ، تاریخ های 1024و1106 ه-.ق دیده می شود . بر این اساس به نظر می رسدکه بنای اصلی مسجد مربوط به دوره صفوی باشد . این مسجد به شماره 1620/3 به ثبت تاریخی رسیده و درسال های اخیر به طرز زیبایی بازسازی شده است .

مسجد ملارستم مراغه

این بنا در قسمت جنوبی خیابان اوحدی و در محل میدان ملا رستم واقع گردیده و یکی ازمساجد تاریخی دوره صفوی در مراغه است . بنای اصلی مسجد ، ازسه واحد مختلف تشکیل می شود : شبستان اصلی ، شبستان کوچک زمستانی و محل خرج دادن . شبستان اصلی به طول و عرض 40/19×60/25 متر ، دارای 35ستون و سقف چوبی است .

صوفی چای

صوفی رود (صوفی چای) از دامنه های جنوب غربی کوه سهند و از آب شدن برف های دایمی و سنگین کوهستان به ویژه از دره بامیدز سرچشمه می گیرد.
این رودخانه با جریان شمالی و جنوبی ، تمامی مزارع و باغ های اراضی شهرستان مراغه را سیراب می کند و از جنوب آن وارد منطقه بناب می شود. بر روی صوفی چای در محل کامل آباد واقع در 21 کیلومتری شمال شرقی مراغه ، بندی وجود دارد به ارتفاع 11 متر و عرض 65 متر. اکنون این بند با رسوبات رودخانه پر شده است.

پل سرچشمه روستای مردق

پل سرچشمه روستای مردق مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان مراغه ، روستای مردق واقع شده و این اثر در تاریخ 17 اسفند 1381 با شماره ثبت 7540 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل مردق جزء مهم ترین و سالم ترین پل های تاریخی آذربایجان شرقی و تنها پل این شهرستان است که در لیست آثار ملی به ثبت رسیده است.پل سه دهنه مردق ، جزء سه پل مهم تاریخی این شهرستان بوده و دارای سیل شکن و پایه های سنگی از نوع سنگ بومی منطقه (معدن سنجان) و آجرهای قرمز بومی است.این پل بلندترین پل تاریخی شهر مراغه محسوب می شود و در گذشته ، این شهر را با شهرهای اردبیل و هشترود و روستاهای منطقه مرتبط می کرد.این پل در عصر قاجاربر روی رودخانه مردق چای ساخته شده است.

آبشار کوره چکان

آبشار کوره چکان در استان آذربایجان شرقی واقع است. آبشار کوره چکان در روستای «چکان» از توابع بخش مرکزی شهرستان مراغه و در شرق این شهرستان واقع شده و با شهر مراغه 5 کیلومتر فاصله دارد. این آبشار زیبا که از ارتفاعات سهند به دره سرازیر می شود ، جلوه جذاب و دلپذیری دارد و هر ساله عده کثیری از دوستداران طبیعت را به سوی خود جلب می کند. این آبشار دوقلو است و ارتفاعی در حدود 9 متر دارد.

مسجد شیخ معزالدین

مسجد شیخ معزالدین در خیابان خواجه نصیر ، کوچه حاتمی واقع شده و به علت واقع بودن در محله سالارخانه به این نام نیز موسوم است . مسجد شیخ معزالدین مراغه دارای بنیانی مربوط به دوران قبل از صفویه می باشد که پس از تخریب ، به موجب کتیبه مرمرین منسوب به دیوارجنوبی مسجد در دوره شاه طهماسب اول دوباره سازی شده و در دوره شاه طهماسب اول دوباره سازی شده و در دوره قاجار مجددا تعمیر و بازسازی گردیده است .

مقبره آقالار ( موزه سنگ نگاره ها )

مقبره آقالاربنایی چهارضلعی آجری است که برروی قبرمیرعبدالفتاح موسوی مراغی شاعروعارف نامی دوره زندیه ساخته شده است . بیانگر نوع سبک ومعماری دوره زندیه است. در سال 1381 هجری شمسی پس از مرمت به موزه تبدیل شده وتحت عنوان (موزه سنگ نگاره ها) آثار نفیسی از سنگ مزارهای تاریخی وارزشمند منطقه را در خود جای داده است.

موزه فسیل شناسی مراغه

منطقه فسیلی مراغه یکی از منحصر به فردترین مناطق فسیلی جهان است که فسیل های متنوعی از پستانداران منقرض شده را در خود جای داده است. این منطقه از سالیان بسیار دور مورد توجه فسیل شناسان ، دیرین شناسان و زمین شناسان داخلی و خارجی بوده است و در مراحل مختلف کاوش های فسیل شناسی ، فسیل های ارزشمند و منحصر به فردی از این منطقه یافت شده است. از این رو این منطقه با اتفاق نظر بسیاری از زمین شناسان ، «بهشت فسیلی ایران» نامیده شده است. «منطقه فسیلی مراغه» دارای گسترش زیادی از اطراف مراغه و جنوب کوهستان سهند تا تبریز ، میانه ، ورزقان و بستان آباد است.

امامزاده چکان

امامزاده سید ابراهیم(ع)مراغه

بقعه امامزداه سید ابراهیم علیه السلام در 4کیلومتری شرق مراغه در نزدیکی روستای چکان واقع شده است این بقعه ازدیربازمورد توجه واحترام خاص اهالی شهرستان مراغه بوده و یکی از امامزاده های معروف ومشهور آذربایجان شرقی می باشد.

این بقعه شریف آرامگاه سید جلیل القدر حضرت امامزاده ابراهیم ابن حسن ابن قاسم ابن عبداله ابن حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام می باشد.

گفته ها حکایت ازاین دارد که نامبرده نوه سوم امام موسی بن جعفر علیه السلام هستند که در موقع هجرت از سوی مدینه به مشهد مقدس به دست مخالفان و دشمنان امامت و ولایت به شهادت می رسند ودر این مکان دفن می گردند. تاریخ کشف قبر امامزاده سید ابراهیم (ع) به حدود یکصد و هفتاد سال پیش بر می گردد.

کوه سهند

سهند نام قله ای در شمال شهرمراغه واقع در استان آذربایجان شرقی ایران است.

مشخصات کوه : ارتفاع : 3707 متر مکان : شمال غربی ایران ارتفاع نسبی : 1826 متر گونه : آتشفشانی مطبق

آخرین فوران : ناآشکار ، احتمالا دوران هولوسن

رشته کوه سهند به عنوان عروس کوهستانهای ایران مشهور است . دامنه های سر سبز و چشمه های روان آن بسیار دل نواز هستند . این رشته کوه در شمال مراغه واقع بوده و بلندترین قله آن جام نام دارد . سهند و جام دو قله به هم چسبیده این رشته کوه می باشند.چشمه ای در قله این کوه وجود دارد که تقد س خاصی برای آن قائلند

نیایشگاه مهری مراغه

در حدود 6 کیلومتری جنوب شرقی مراغه روستای بزرگی به نام ورجوی واقع شده است. در قسمتی از روستا یک گورستان بزرگ و تاریخی وجود دارد و در آن قبرهایی دیده می شود که بر روی آن ها صندوق های سنگی منقوش و یا قوچ سنگی نهاده شده است. همچنین بر روی تعدادی از سنگ ها تصاویر تیر و کمان و نیزه و شمشیر و سپر حک گردیده است. قدمت این سنگ ها به قرن هشتم تا یازدهم هجری قمری بازمی گردد. از نمونه های جالب این سنگ ها می توان به صندوق سنگی منقشی اشاره نمود که متعلق به زمان بیگ فرزند کدخدا میرزا بیگ می باشد که در سال 1085 هجری قمری از دنیا رفته است. از دیگر جاذبه های این روستا وجود درخت تنومند و کهنسال نارونی است که در کنار قبرستان و بر لب یک نهر پرآب روئیده است و توجه عموم را به خود جلب می کند.

موزه ایلخانی

در سال 1355 در کنار مقبره اوحدی مراغه ای (شاعر پرآوازه قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری قمری) ، کتابخانه ای احداث شد که همزمان بخشی از آن با اندک تغییراتی ، به صورت موزه درآمد. ساختمان این موزه که با سبک و شیوه معماری سنتی ساخته شده بود ، تا سال 1357 به علت قرار گرفتن در کنار مقبره اوحدی مراغه ای ، به نام این شاعر معروف شد. این موزه از موزه های تخصصی کشور بوده و به علت این که شهر مراغه نقطه عطفی در تاریخ ایلخانی محسوب می شود ، از سال 1375 با عنوان «موزه تخصصی ایلخانی» مشهور شده است.

کلیسای هوانس

کلیسای هوانس مقدس یکی از کلیساهای ارامنه کاتولیک است و نام آن از اسم یکی از حواریون حضرت عیسی (ع) به نام «یوحنا» گرفته شده است که ارامنه به آن «هُوانس» می گویند. این کلیسا در داخل شهر مراغه واقع شده و تاریخ بنای آن را قرن 5 و 6 میلادی می دانند. بنای اصلی کلیسا بارها بر اثر عوامل مختلف تخریب شد و بنای فعلی در سال 1840 میلادی به ابتکار سردار سامسون خان و توسط معماران روسی و فرانسوی ساخته شد.

غار هامپوئیل

غار هامپوئیل با قدمت 150 تا 200 میلیون سال در منطقه کوهستانی با چشم اندازی زیبا واقع شده است. این غار در 8 کیلومتری جنوب شرق شهر مراغه و در نزدیکی روستای گشایش واقع شده است. در ابتدای ورودی غار میدان بزرگی وجود دارد که سقف آن از لانه کبوتران تشکیل شده است. پس از تونل کم ارتفاعی که در سمت راست قرار دارد ، میدان نسبتا بزرگ دیگری وجود دارد.

چشمه گشایش

چشمه گشایش در نزدیکی روستای گشایش در 14 کیلومتری جنوب شرقی مراغه واقع شده است و از روستا تا چشمه های آب معدنی که در جنوب غربی روستا قرار دارند ، حدود 700 متر راه است. در این ناحیه دره ای شرقی- غربی وجود دارد که رودخانه مردی چای در آن جاری است. در این دره دو چشمه آب معدنی وجود دارد.

سد علویان

سد علویان در قسمت شمالی مراغه در مسیر رودخانه صوفی چای و کوهپایه های سهند قرار گرفته است. این سد در سال 1374 بدست آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت به مرحله بهره برداری رسیده دارای60 میلیون متر مکعب حجم آب می باشد و فاصله آن از شهرستان مراغه 5/3 کیلومتر است.

قلعه گویجه

قلعه گویجه در 45 کیلومتری جنوب شرقی مراغه و در کنار رودخانه قوری چای قرار دارد. نام قلعه گویجه برگرفته از سنگ های سبزرنگی است که در منطقه وجود دارد

این قلعه از لحاظ ابعاد کوچک است و به دست انسان ساخته نشده است و حاصل توده ای طبیعی می باشد و انسان ها با استفاده از لاشه سنگ ها سوراخ ها و راه های آن را به بیرون بسته اند.

قلعه و غار قیزلار قلعه سی

قلعه و غار قیزلار قلعه سی
قیزلار قلعه سی (قلعة دختران) یکی از مهم ترین آثار تاریخی و طبیعی شهرستان مراغه است. این قلعه و غار در20 کیلومتری جنوب غربی مراغه و در سمت جنوبی درة بسیار عمیق کوههای کؤی داغ ( کوه کبود ) واقع شده است. ارتفاع کلی غار و قلعه نسبت به درة عمیق مقابل حدود 18000 تخمین زده شده است. در ارتفاعات پشت قلعه باقیماندة یک دیوار خشتی به چشم می خورد که از بقایای قلعة قدیمی است.

آرامگاه اوحدی

مقبره رکن الدین ابوالحسن مراغی در باغی متعلق به فرقه ای از اهل حق مراغه قرار دارد. این مقبره در سال 1352 تجدید بنا شد ، این عملیات شامل ساخت گنبدی از بتون آرمه (سنگ مقبره قبلی به موزه آرامگاه منتقل شده است) ، محوطه سازی و ساخت کتابخانه بود.
در جوار این آرامگاه ، مقبره دیگری متعلق به پیری به نام سرخوش بیگ وجود دارد که در هم زمان با اوحدی می زیسته است. این مقبره مورد احترام و زیارت گاه دسته ای از مریدان علی علیه السلام به نام گوران ها می باشد.

رصد خانه مراغه

رصدخانه مراغه رصدخانه ای بود که در دوره هلاکوخان زیرنظر خواجه نصیرطوسی در شهر مراغه ساخته شد. این رصدخانه روی تپه ای در غرب مراغه قرار داشته است و امروزه تنها پی های بخش های مختلف و بخشی از سدس سنگی آن باقی مانده است. در سال های اخیر گنبدی برای محافظت از بقایای این بنا بر روی بخشی از آن ساخته شده است.

گنبد کبود

گنبد کبود از بناهای دوره سلجوقیان در شهر مراغه می باشد. تزیینات به کار رفته در این بنا در مقایسه با سایر بناهای دوره سلجوقیان وایلخانان مغول کم نظیر است. درباره زمان احداث گنبد کبود نظرات دیگری نیز وجود دارد؛ عده ای آن را مربوط به زمان مغول می دانند و عده ای تاریخ بنای برج را مربوط به قبل از هلاکوخان ذکر کرده اند.

گنبد غفاریه

گنبد غفاریه در شمال غربی شهر مراغه و در کنار رودخانه صوفی چای قرار گرفته است. این گنبد در زمان حکومت ایلخانیان و توسط سلطان ابوسعید بهادرخان ساخته شده است.
وجه تسمیه بنا براساس آنچه که از متون تاریخی برمی آید چنین است که عارفی به نام «نظام الدین احمد بن حسین الغفاری» در زمان فرمانروایی «سلطان یعقوب بن حسن بیگ آق قویونلو» هنگام مراجعت از حج ، عمارتی در نزدیکی این بنا احداث و املاک و باغی جهت مصارف آن وقف نمود. به همین جهت این عمارت و بناهای وابسته و همچنین برج مزبور به نام وی به «غفاریه» شهرت یافت.

برج مدور مراغه

برج مدور از بناهای ساخته شده در دوره سلجوقیان در شهر مراغه می باشد که در فاصله ده متری شمال گنبد کبود قرار گرفته است. بر روی کتیبه برج به خط کوفی تاریخ احداث بنا سال 563 هجری می باشد؛ ولی درباره نام بانی و مدفون داخل آن هیچ گونه اطلاعی در دست نیست و مزاری کاملا ناشناخته است.

گنبد سرخ مراغه

نام یک بنا به ساخت سال 542 هجری قمری در دوره سلجوقی است. سبک معماری این بنا به شیوه رازی است.
گنبد سرخ یکی از قدیمی ترین بنای دوره اسلامی در استان آذربایجان شرقی می باشد که در قسمت جنوب غربی شهر مراغه قرار گرفته است. نام بانی بنا و تاریخ احداث آن را می توان از کتیبه جبهه شمالی و نام سازنده آن را از کتیبه غربی ملاحظه نمود.

آنچه از این کتیبه ها برداشت می گردد این است که بنای گنبد سرخ در سال 542 هجری به دستور «عبدالعزیز بن محمود بن سعد یدیم» رییس آذربایجان در دوره سلجوقیان و به وسیله «بنی بکر محمد بن بندان بن محسن معمار» ساخته شده است.