رانیتیدین با معده خالی مصرف شود یا با معده پر؟

رانیتیدین را با معده خالی بخوریم یا با معده پر؟

رانیتیدین را می توان با غذا یا بدون غذا مصرف کرد. برای جلوگیری از سوزش سر دل و سوء هاضمه ، رانیتیدین را 30 تا 60 دقیقه قبل از خوردن غذا یا نوشیدنی هایی که می توانند باعث سوء هاضمه شوند مصرف کنید. بیش از 2 قرص در 24 ساعت مصرف نکنید مگر اینکه پزشکتان تجویز کرده باشد. همه راهنمایی های موجود بر روی بسته بندی محصول را دنبال کنید.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

رانیتیدین چیست؟

رانیتیدین با کاهش اسید معده در درمان مشکلات گوارشی ناشی از افزایش اسید استفاده می شود و از پرمصرف ترین داروها در ایران است. این دارو در واقع یک داروی آنتی هیستامین است که در معده گیرنده های هیستامین را غیر فعال می کند و مانع ترشح اسید از سلول های معده می شود. این دارو در درمان مشکلاتی همچون زخم های معده و دوازدهه ، بازگشت اسید از معده به مری و گلو(رفلاکس یا به اصطلاح ترش کردن) و احساس سوزش در معده تا گلو ، سوء هاضمه می تواند کمک کننده باشد.

شربت رانیتیدین برای اطفال در مواد زخم و التهاب معده کاربرد دارد. تنظیم دوز دارو بصورت شربت دقیق تر انجام می شود و هر سی سی حاوی 15 میلی گرم رانیتیدین است که مقدار مورد نیاز توسط پزشک تجویز می شود و لازم است با دقت این دارو در زمان های تجویز شده مصرف شود.

علاوه بر این رانیتیدین در درمان معده درد و زخم های گوارشی ناشی از مصرف داروهای ضددرد ضدالتهاب و تب بر مانند ایپوبروفن ، دیکلوفناک ، ملوکسیکام و...نیز تجویز می شود.

اسید معده در حالت عادی در معده ترشح می شود تا به هضم غذا کمک کند اما افزایش ترشح آن می تواند مشکلاتی مانند التهاب ، زخم گوارشی و رفلاکس به همراه داشته باشد.

این دارو بصورت قرص خوراکی 150 و 300 میلی گرم ، شربت 75میلی گرم در 5 میلی لیتر و آمپول تزریقی 50 میلی گرم که بیشتر مصرف بیمارستانی دارد در ایران موجود است. که هم با تجویز پزشک و هم بدون نسخه امکان دریافت آن در داروخانه وجود دارد. با این حال بهتر است پیش از مصرف هردارو مشاوره های لازم را از داروساز خود دریافت نمایید.

موارد مصرف رانیتیدین

قرص های رانیتیدین موارد استفاده مختلفی دارند. این موارد عبارت اند از :

• زخم های معده و روده؛
• رفلاکس معده (ترش کردن)؛
• ازوفاژیت (التهاب مری) فرسایشی؛
• بیماری هایی که در آن معده تان بیش ازحد اسید ترشح می کند مانند نشانگان زولینگر-الیسون.

ممکن است مصرف رانیتیدین بخشی از برنامه درمانی موردنظر پزشک باشد. بنابراین در این شرایط برای بهبودی باید رانیتیدین را همراه با داروهای دیگری مصرف بکنید.

معمولا استفاده کوتاه مدت از رانیتیدین برای درمان بازگشت اسید به مری توصیه می شود. استفاده از رانیتیدین برای درمان سایر مشکلات معمولا نیازمند مصرف درازمدت آن است. ممکن است برای درمان سایر بیماری ها مجبور بشوید برای هفته ها یا ماه ها رانیتیدین مصرف بکنید.

نحوه مصرف رانیتیدین برای درمان مشکلات گوارشی مختلف

ممکن است مقدار (دُز) و شکل داروی مصرفی در زیر نیامده باشد. مقدار موردنیازتان ، شکل دارو و دفعات مصرف آن به سن ، نوع بیماری ، شدت بیماری ، سایر بیماری ها و واکنش بدن تان به اولین دُز مصرفی رانیتیدین بستگی دارد. رانیتیدین معمولا در قالب قرص هایی با دُز 150 و 300 میلی گرم برای بیماران تجویز می شود.

عوارض جانبی رانیتیدین

ممکن است قرص رانیتیدین باعث بروز خواب آلودگی و برخی عوارض جانبی دیگر بشود.

عوارض جانبی رایج رانیتیدین

عوارض جانبی رایج رانیتیدین عبارت اند از :

• سردرد؛
• یبوست؛
• اسهال؛
• حالت تهوع و استفراغ؛
• درد و مشکلات معده.

اگر این علائم خفیف باشند ، معمولا بعد از چند روز یا چند هفته از بین می روند. اگر این علائم شدید بودند یا پس از مدتی از بین نرفتند ، با پزشک یا داروساز مشورت بکنید.

عوارض جانبی جدی

درصورت بروز عوارض جانبی جدی بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. اگر احساس می کنید عوارض خطرناکی در شما بروز کرده یا وضعیت اورژانسی برای تان پیش آمده ، بلافاصله با فوریت های پزشکی تماس بگیرید. این عوارض جانبی جدی و خطرناک عبارت اند از :

• التهاب کبد با علائمی مانند : زردی پوست یا سفیدی چشم ، خستگی غیرعادی ، تیرگی ادرار ، معده درد؛
• اختلال در عملکرد مغز با علائمی از قبیل : کنفوزیون (نوعی حالت گیجی و کاهش هوشیاری) ، اضطراب ، افسردگی ، توهم و تاری دید؛
• ضربان قلب با علائمی از قبیل : تپش قلب سریع ، خستگی و تنگی نفس.

هشدار درباره احتمال بروز حساسیت (آلرژی)

ممکن است رانیتیدین موجب برخی واکنش های آلرژیک شدید در فرد بشود. علائم آنها عبارت اند از :

• سختی در تنفس؛
• تورم گلو یا زبان؛
• تب؛
• جوش.

درصورت بروز هریک از این علائم با فوریت های پزشکی تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه بکنید.

درصورتی که در گذشته با مصرف این دارو واکنش های آلرژیک در شما بروز کرد ، از مصرف دوباره آن خودداری بکنید. زیرا مصرف مجدد آن می تواند موجب مرگ بشود.

هشدار برای کسانی که از مشکلات دیگری رنج می برند

افرادی که مشکل کلیه دارند :

اگر مشکل کلیوی یا سابقه بیماری های کلیه دارید ، شاید نتوانید به خوبی این دارو را از بدن تان دفع کنید. این امر می تواند مقدار رانیتیدین را در بدن تان افزایش بدهد و خطر بروز عوارض جانبی آن را بالا ببرد.

افرادی که مشکل کبد دارند :

اگر مشکل کبد یا سابقه بیماری های کبد دارید ، شاید بدن تان نتواند به خوبی رانیتیدین را جذب و میزان اضافی آن را دفع بکند. این امر می تواند هم مقدار رانیتیدین موجود در بدن تان و هم خطر بروز عوارض جانبی آن را افزایش بدهد.

افرادی که پورفیری حاد دارند (یک اختلال خونی ارثی) :

اگر سابقه حملات پورفیری حاد را دارید ، نباید از رانیتیدین استفاده کنید. زیرا رانیتیدین می تواند موجب بروز مجدد این حملات بشود.

مبتلایان به سرطان معده :

این دارو از میزان اسید معده تان می کاهد. این امر می تواند علائم مشکلات گوارشی را بهبود بدهد. اما اگر علائم تان ناشی از یک تومور سرطانی باشد ، رانیتیدین نمی تواند به درمان سرطان کمکی بکند.

هشدار برای گروه های دیگری از افراد

زنان باردار : براساس مطالعاتی که بر روی جانوران صورت گرفت این دارو خطری برای بارداری ندارد. اما مطالعات جانوری همیشه نمی تواند در مورد انسان ها صادق باشد. مطالعات کافی برای نشان دادن سلامت یا خطرناک بودن این دارو برای بارداری انسان صورت نگرفته است. مصرف آن برای زنان باردار تنها در صورتی توصیه می شود که نیاز ضروری به رانیتیدین وجود داشته باشد. بنابراین درصورتی که در دوره مصرف دارو هستید و باردار شُدید ، با پزشک مشورت بکنید.

زنان شیرده : باید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت بکنید. ممکن است رانیتیدین از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل و موجب بروز عوارض جانبی در نوزاد بشود. باید با پزشک مشورت بکنید تا متوجه بشوید مصرف این دارو باتوجه به عوارض احتمالی ، الزامی است یا خیر.

افراد مسن : ممکن است افراد مسن دچار نارسایی های کلیوی باشند. این امر موجب می شود بدن آنها دارو را آهسته تر جذب بکند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت طولانی تری در بدن باقی می ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. در برخی موارد نادر ممکن است رانیتیدین موجب بروز کنفوزیون (نوعی حالت گیجی و کاهش هوشیاری) ، افسردگی ، اضطراب و توهم در فرد بشود. این عوارض در افراد مسنی که بیماری های دیگری دارند ، شایع تر است.

در کودکان : تأثیرگذاری و بی خطربودن این دارو برای کودکان زیر ‍1 ماه برای درمان هیچ بیماری ای تأیید نشده است. رانیتیدین برای افرادی زیر 18 سالی که بر اثر بیماری معده شان اسید زیاد تولید می کند ، نیز فایده ای ندارد. ازجمله بیماری های ناشی از تولید بیش ازحد اسید معده می توان به نشانگان زولینگر-الیسون اشاره کرد.

تداخل دارویی رانیتیدین

ممکن است قرص رانیتیدین با برخی داروها ، ویتامین یا مکمل های گیاهی دیگر تداخل دارویی داشته باشد. تداخل دارویی به آن معناست که دارویی یا غذایی مانع از اثرگذاری مناسب داروی دیگری بشود.

برای جلوگیری از بروز این پدیده باید پزشک تجویز داروهای مصرفی را به خوبی مدیریت بکند. بنابراین قبل از اینکه پزشک بخواهد برای تان رانیتیدین تجویز بکند ، باید درمورد داروها ، ویتامین ها و مکمل های گیاهی مصرفی تان به او توضیح بدهید. درمورد جزئیات تداخل رانیتیدین با سایر داروها از پزشک یا داروساز سوال کنید.

نمونه ای از داروهایی که ممکن است با رانیتیدین تداخل داشته باشند ، در زیر آمده است :

داروهایی که نباید همراه با رانیتیدین مصرف بشوند

دلاویردین : دلاویردین را همراه با رانیتیدین مصرف نکنید. این کار می تواند عوارض جانبی خطرناکی به دنبال داشته باشد. رانیتیدین از سطح دلاویردین در بدن می کاهد. این امر مانع از اثرگذاری مناسب دلاویردین در بدن می شود.

داروهایی که با مصرف رانیتیدین ، خطر بروز عوارض جانبی شان افزایش می یابد

مصرف رانیتیدین با برخی داروها خطر بروز عوارض جانبی آن داروها را افزایش می دهد. نمونه هایی از این داروها عبارت اند از :

• پروکائین آمید : مصرف مقادیر بالای رانیتیدین همراه با داروی پروکائین آمید می تواند موجب بروز عوارضی از این دارو بشود.
• وارفارین : مصرف رانیتیدین همراه با وارفارین می تواند خطر خون ریزی یا تشکیل لخته های خونی را افزایش بدهد. اگر این داروها را هم زمان مصرف می کنید ، باید پزشک به دقت شما را تحت نظر داشته باشد.
• میدازولام و تریازولام : مصرف رانیتیدین همراه با این داروها می تواند برای مدت زمان نسبتا طولانی موجب افزایش شدید خواب آلودگی بشود.
• گلی پیزید : مصرف هم زمان رانیتیدین و گلی پیزید می تواند موجب کاهش قند خون بشود. بنابراین با افزودن رانیتیدین به برنامه درمانی تان ، باید بیش ازپیش حواس تان به قند خون تان باشد.

داروهایی که مصرف رانیتیدین تأثیرشان را کاهش می دهد

وقتی داروهای خاصی با رانیتیدین مصرف شوند ، ممکن است به خوبی در بدن عمل نکنند. دلیلش این است که رانیتیدین باعث کاهش میزان آنها در بدن می شود. نمونه هایی از این داروها عبارت اند از :

• آتازاناویر : اگر مجبور هستید این دو دارو را هم زمان مصرف کنید ، پزشک به شما خواهد گفت که با چند ساعت فاصله این دو دارو را مصرف کنید.
• جفی تینیب : اگر داروهای رانیتیدین و جفی تینیب را هم زمان با داروی ضداسید بیکربنات سدیم مصرف می کنید ، ممکن است جفی تینیب به خوبی اثر نکند. بنابراین برای مصرف هم زمان این دو با پزشک مشورت بکنید.

دوز و مقدار مصرف رانیتیدین

مقدار مصرفی برای درمان زخم دوازدهه (اثنی عشر)

برای بزرگسالان (17 تا 64 سال)

• برای درمان زخم دوازدهه : دُز 150 میلی گرم 2 بار در روز یا دُز 300 میلی گرم 1 بار در روز. اگر می خواهید 1 بار در روز و با دُز 300 میلی گرم رانیتیدین مصرف کنید ، آن را بعد از شام یا قبل از خواب مصرف بکنید.
• مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه : دُز 150 میلی گرم 1 بار در روز و قبل از خوابیدن.

برای کودکان (1 ماهه تا 16 ساله)

• برای درمان زخم دوازدهه : مقدار معمول 2 تا 4 میلی گرم به ‍ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 2 بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز 300 میلی گرم در روز است.
• مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه : مقدار معمول 2 تا 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 1 بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز 150 میلی گرم در روز است.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ‍1 ماه

تأثیرگذاری و بی خطری این دارو برای کودکان زیر 1 ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای افراد مسن (بالای 65 سال)

ممکن است افراد مسن دچار نارسایی های کلیوی باشند. این امر موجب می شود بدن دارو را آهسته تر جذب کند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت طولانی تری در بدن باقی می ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد.

در این موارد شاید پزشک از مقادیر کمتر دارو یا برنامه درمانی متفاوتی استفاده بکند. این امر مانع از تجمع بیش ازحد دارو در بدن خواهد شد.

توجه : دُز رانیتیدین برای افراد مسنی که به بیماری های زخم معده ، رفلاکس معده ، ازوفاژیت فرسایشی ، و ترشح بیش ازحد اسید معده مبتلا هستند نیز طبق آنچه در بالا گفته شد تجویز می شود.

ملاحظات خاص برای مصرف رانیتیدین

اگر از بیماری های کلیوی رنج می برید ، در صورت ابتلا به بیماری های زخم دوازدهه ، زخم معده ، رفلاکس معده ، ازوفاژیت فرسایشی ، و ترشح بیش ازحد اسید معده ممکن است پزشک از دُز 150 میلی گرم یک بار در روز شروع کند و پس از مدتی مقدار مصرفی را به 2 بار در روز برساند.

مقدار مصرفی برای درمان زخم معده

برای بزرگسالان (17 تا 64 سال)

• برای درمان زخم معده : دُز 150 میلی گرم 2 بار در روز.
• مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه : دُز 150 میلی گرم 1 بار در روز و قبل از خوابیدن.

برای کودکان (1 ماهه تا 16 ساله)

• برای درمان زخم معده : مقدار معمول 2 تا 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 2 بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز 300 میلی گرم در روز است.
• مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه : مقدار معمول 2 تا 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 1 بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز 150 میلی گرم در روز است.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر 1 ماه

تأثیرگذاری و بی خطر بودن این دارو برای کودکان زیر 1 ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای درمان بازگشت اسید به مری (ترش کردن)

برای بزرگسالان (17 تا 64 سال)

• مقدار معمول برای درمان بازگشت اسید به مری : دُز 150 میلی گرم 2 بار در روز.

برای کودکان (1 ماهه تا 16 ساله)

• مقدار معمول برای درمان بازگشت اسید به مری : 5 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن که جمعا باید به 2 نوبت تقسیم بشود.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر 1 ماه

تأثیرگذاری و بی خطربودن این دارو برای کودکان زیر 1 ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای درمان ازوفاژیت فرسایشی

برای بزرگسالان (17 تا 64 سال)

• برای درمان ازوفاژیت فرسایشی : دُز 150 میلی گرم 4 بار در روز.
• مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه : دُز 150 میلی گرم 2 بار در روز.

برای کودکان (1 ماهه تا 16 ساله)

• مقدار معمول برای درمان ازوفاژیت فرسایشی : 5 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن که جمعا باید به 2 نوبت تقسیم بشود.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر 1 ماه

تأثیرگذاری و بی خطربودن این دارو برای کودکان زیر 1 ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای درمان ترشح بیش ازحد اسید معده

برای بزرگسالان (17 تا 64 سال)

• مقدار معمول برای درمان ترشح بیش ازحد اسید معده : دُز 150 میلی گرم 2 بار در روز. ممکن است در صورت نیاز ، پزشک مقدار مصرفی تان را افزایش بدهد.
• حداکثر مقدار مصرفی : 6000 میلی گرم یا 6 گرم در روز.

برای کودکان (نوزاد تا 17 ساله)

تأثیرگذاری و بی خطربودن این دارو برای کودکان زیر 18 سال تأیید نشده است.