فواید و عوارض سندروم آشیانه خالی + پیشگیری و مقابله

فواید و عوارض سندروم آشیانه خالی و پیشگیری و مقابله با آن

تصور کنید تا همین اواخر در خانه صدای فرزندانتان پیچیده بود ، شما مشغول تهیه غذا و نظافت منزل و یا درحال آموختن چگونگی مستقل شدن به آن ها بوده اید. اما اکنون فرزندانتان زندگی مستقلی را شروع کرده اند و شما احساس تنهایی دارید. ممکن است از رسالت زندگی خود راضی باشید اما نگاه کردن به خانه خالی از فرزند باعث می شود احساس بدبختی کنید.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

سندروم آشیانه خالی چیست؟

سندروم آشیانه خالی به احساس تنهایی و ناراحتی اطلاق می شود که توسط والدینی که فرزندان آن ها به دلیل تحصیلات عالی ، کار یا ازدواج منزل پدری را ترک کرده اند تجربه می شود. با این وجود این سندروم یک اختلال ذهنی یا شرایط بالینی نیست بلکه دوره ای گذرا است. فردی که این احساسات را پشت سر می گذارد به سندروم آشیانه خالی مبتلا شده است.

تاثیرات سندروم آشیانه خالی بر والدین:

طبیعی است که والدین با ترک فرزندانشان خصوصا فرزند آخر احساس غم و تنهایی کنند اما سرانجام این تنهایی تاثیرات منفی نیز به همراه خواهد داشت از جمله:

1- احساس قابل توجهی از تنهایی که منجر به افسردگی می شود. همچنین ممکن است منجر به بروز بحران هویت ، مشکلات رفتاری یا درگیری در رابطه با دیگران نیز شود.

2- براساس مطالعات ، تنهایی و افسردگی در سالمندان منجر به ناتوانی های شناختی می شود.

3- والدین به ویژه مادران ممکن است احساس هدف خود را ازدست دهند زیرا درحال حاضر کسی برای مراقبت از آن ها نخواهد بود.

4- همچنین مشاهده شده است که احساسات آشیانه خالی در زنان خانه دار نسبت به زنان شاغل بیشتر است.

تاثیرات مثبت:

1- روان شناسان بیان می کنند که دوری از فرزندان لزوما برای والدین بد نیست زیرا این فرصت فراهم شده است تا روابط خود با دیگران را تقویت کنند.

2- والدین اکنون می توانند زمان خود را کنار هم گذرانده و مجدد رابطه خود را احیا کنند.

3- این فرصت فراهم شده است تا والدین هریک سرگرمی ها و علایق خود را دوباره کشف کنند ، کیفیت زندگی شان را بهبود بخشند و مجددا با خانواده خود ارتباط برقرار کنند.

این تاثیرات ممکن است متناقض بنظر برسد اما می توان گفت پدر و مادر سال خورده (معمولا بالای 65 سال) تاثیرات منفی بیشتری نسبت به افراد میانسال خواهند داشت.

چرا برخی از والدین سندروم آشیانه خالی را تجربه می کنند؟

دلتنگی برای فرزندان امری طبیعی است اما این احساس در برخی افراد بیشتر است. عواملی که شانس ابتلا به این سندروم را در والدین افزایش میدهد عبارت است از:

1- سن والدین :

والدین سال خورده از نظر جسمی و مالی به حمایت فرزندانشان احتیاج دارند. آن ها مستعد این سندروم هستند زیرا کسی در کنارشان نیست که به او وابسته شوند.

2- یک ازدواج ناپایدار :

ازدواجی ناپایدار باعث می شود تا زندگی والدین به فرزندانشان محاصره گردد. عدم حمایت از شریک زندگی در آن ها باعث می شود فرد بسیار تنها شود. آن ها تمایل دارند به فرزند خود وابسته شوند زیرا تنها حضور آن ها ثابت و همیشگی بوده است.

3- احساس هویت :

برخی والدین علاوه براین که خود را سرپرست فرزندانشان می دانند در این شرایط احساس هدف خود را از دست می دهند. والدینی که فقط توسط فرزندان خود تایید می شوند عملکرد و پیشرفت آن ها مستعد احساس افسردگی می شود زیرا فرزندان دیگر در کنارشان نیستند.

4- دشواری در پذیرش تغییرات :

برخی از افراد تغییررا به سختی می پذیرند. اگرچه والدین براین باور هستند که روزی فرزندان آن ها بزرگ می شوند و زندگی مستقلی خواهند داشت اما هنگامی که زمان جدایی فرا برسد از پذیرش واقعیت خودداری می کنند و اگر فرزندان زودتر از حد انتظار آن ها را ترک کنند احساسات والدین وخیم تر خواهد شد.

5- والدین تنها :

پدریا مادری که تنها هستند نسبت به یک زوج که با هم هستند حساس تر هستند زیرا آن ها کسی را ندارند تا پس از ترک فرزند زمان خود را با او سپری کنند یا تجربیاتشان را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

6- دیگر شرایط استرس زا :

اگر والدین با برخی از اوضاع استرس زا مانند ازدست دادن همسر ، بازنشستگی یا تغییرات بیولوژیکی قابل توجهی مانند یائسگی سروکار داشته باشند. احتمالا احساس غم و تنهایی شان بیشتر خواهد بود. اگرچه اعتقاد عمومی بر این بود که زنان بیشتر از مردان حساس هستند اما براساس مطالعات شدت احساسات در هردو جنسیت می تواند یکسان باشد.

7- کیفیت روابط والدین - فرزندی :

چنانچه در این بخش از نم نمک اشاره کرده ایم معمولا والدینی که رابطه خوبی با فرزندانشان داشته اند تجربه سندروم آشیانه خالی برای آن ها از دشواری کم تری برخوردار خواهد بود زیرا آن ها می دانند که سال ها وظیفه بزرگ کردن فرزندان خود را انجام داده اند. واقعیت آن است که فرزندان ممکن است برای همیشه در کنار والدین نباشند. هرچه والدین زودتر به این واقعیت برسند تحمل برایشان آسان تر خواهد بود.

چگونه میتوان با سندروم آشیانه خالی مقابله کرد؟

1- بفهمید که باید برای خودتان وقت بگذارید :

پس از سال ها اولویت دادن بچه ها و خانواده به همه چیز حال فرصت آن فراهم شده است که به فعالیت های مورد علاقه خود بپردازید ، با دوستان خود بیرون بروید و فیلم های مورد علاقه تان را تماشا کنید.

2- تمرکز بر سایر روابط :

به غیر از روابط فرزند - والدین روابط دیگری نیز وجود دارند. با والدین ، خواهر و برادر ، همسر ، همسایگان و دوستان خود پیوندی برقرار کنید. اکنون این شانس مهیا شده است تا خوشحال بمانید.

3- رویاهای خود را دنبال کنید :

پس از سال ها تلاش و فداکاری وقت آن است که علایق خود را که در این مدت از آن ها غافل بوده اید را دنبال کنید.

4- خانه خود را تمیز و مرتب نگه دارید :

از خانه خود غافل نشوید بلکه آن را همانند زمانی که فرزندانتان در خانه بودند مرتب و تزیین شده نگه دارید.

5- با فرزندانتان در تماس باشید :

چنان چه فرزندانتان فاصله زیادی با شما دارند اما می توانید با آن ها از طریق تماس های تلفنی ، پیامک زدن ، ایمیل زدن یا گپ های ویدئویی با آن ها در تماس باشید.

6- فرزندانتان بازخواهند گشت :

مثبت فکر کنید زیرا فرزندانتان برای ملاقات با شما دوباره به خانه پدری بازخواهند گشت و حتی ممکن است چند روزی در کنارتان بمانند. منتظر این اوقات و میزبانی از آنان باشید. این امر خانه شما را به مکانی از خاطرات و موفقیت های عالی تبدیل می کند.

7- به خودتان تبریک بگویید :

آرزوی هر والدینی این است که فرزندان خود را مستقل ببینند. با دیدن این استقلال در فرزندان آن را به عنوان موفقیت خود بدانید و به خودتان از این بابت تبریک بگویید.

8- به دنبال یک حامی باشید :

احساسات خود را با عزیزان ، دوستان و فرزندان خود به اشتراک بگذارید. اگر احساس افسردگی دارید با یک پزشک روانشناس یا مشاور سلامت روان ملاقاتی داشته باشید زیرا او می تواند شما را با این تغییر عمده در زندگی سازگار کند.

همان طور که قبلا گفتیم نبودن فرزندان همیشه بد نیست ، زیرا به شما فرصت های متنوعی می دهد پس چرا اجازه می دهید که این سندروم را تجربه کنید؟!

آیا میتوان از سندروم آشیانه خالی پیشگیری کرد؟

بله ، هنگامی که فرزندان خانه را ترک می کنند این احساس ممکن است تجربه شود از این جهت برای خود برنامه ریزی کنید.

فرصت های جدید زندگی خود را بیابید و خود را درگیر کار و چالش های جدید کنید تا پس از ترک فرزندان زندگی تان بی هدف نشود. شما باید واقعیت را بپذیرید و بیاموزید که بدون آن ها زندگی کنید. پس چرا سعی نمی کنید آشیانه خالی تان را به مکانی زیبا برای زندگی تبدیل کنید !