ثبت بیوگرافی در گوگل
ثبت بیوگرافی در ویکی پدیا
تبلیغات

در این مطلب جدید در سال 1403 و سال 2024 ، خال ها ضایعات پوستی هستند که انواع مختلف دارند و بهترین روش برای برداشتن آنها بعد از شناسایی عدم وجود خطر توسط پزشک،جراحی کردن آنها است.

شناسایی خال های خطرناک و مادرزادی

بسیاری از انسان ها از خال ها یا همان ضایعات پوستی روی نقاط مختلف بدنشان شاکی هستند . اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید و به فکر برداشتن خال های بدنتان هستید بهتر است قبل از اقدام برای برداشتن خال مطالعه ادامه این مطلب را از دست ندهید.شناخت انواع خال و روش های درمان آنشناخت انواع خال و روش های درمان آن

خال و روش برداشتن آن

خالها حتما باید توسط متخصص پوست و با روش درست برداشته شوند

خال ها ضایعات پوستی مسطح یا برجسته پوست هستند که از به هم خوردن ترکیب طبیعی بافت های پوست به دنبال افزایش یا عملکرد غیرطبیعی سلول های رنگدانه ساز پوست ایجاد می شوند. در حقیقت خال یک نتوپلاسم خوش خیم سلول های رنگدانه ساز است. دکتر متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت وگو با جام جم می گوید : خال ها به دو گروه بزرگ اکتسابی و مادرزادی تقسیم می شوند. گروه اول که بیشتر خال ها را شامل می شوند ، اکتسابی اند و به طور طبیعی حدود 80 درصد مردم دارای یک یا چند خال ملانوسیتی هستند. این خال ها بیشتر در دوران کودکی و بلوغ ایجاد می شوند و پس از 35 سالگی ایجاد خال جدید کمتر دیده می شود.

آنچه باید درباره خال های مادرزادی بدانید

به گفته دکتر متخصص پوست ، گروه دوم خال های مادرزادی اند و حدود یک درصد نوزادان ، هنگام تولد این نوع خال را دارند. این نوع خال ها می توانند در اندازه های کوچک ، متوسط و بزرگ باشند و خال های بزرگ ، قطری بالاتر از 20 سانتی متر دارند و ممکن است گاهی به اندازه ای بزرگ باشند که قسمتی یا تمامی تنه یا اندام را در بر گیرند. این نوع از خال ها در قسمت تحتانی پشت و در ناحیه ران ها دیده می شوند و 4 تا 6 درصد خطر ایجاد سرطان بدخیم پوست یعنی ملانوم در آنها وجود دارد. خال های مادر زادی در موقع تولد ممکن است بسیار کمرنگ باشند و به همین دلیل ممکن است مورد توجه واقع نشوند؛ در حالی که خال های ملانوسیتی مادر زادی کوچک و متوسط معمولا سرعت رشد کمتری نسبت به سرعت رشد شیرخواران دارند ، بنابراین با گذشت زمان کوچک می شوند. در واقع در دوران بلوغ این خال ها تیره تر می شوند و موهای زبر و خشن روی آنها رشد می کنند.

شناسایی خال های خطرناک

شناخت انواع خال

شناخت انواع خال

خال ها اصولا خوشخیم هستند مگر خال های مادرزادی و خال های غیرکلاسیک (دیسپلاستیک) ، اما دیگر خال ها اغلب بدون خطرند. این متخصص تاکید می کند : هرگونه تغییری در اندازه ، رنگ ، قوام سطحی خال و پیدایش درد ، خارش و خونریزی حتما باید مورد توجه قرار گیرد و در صورت بروز هر یک از تغییرات فوق باید به متخصص پوست مراجعه شود که در صورت شک پزشک به بدخیمی خال ، نمونه برداری یا برداشتن ضایعه انجام خواهد گرفت. درباره سرطانی شدن خال های ملانوستیک مطالعاتی در سراسر جهان انجام شده است. حدود 25 تا 50 درصد ملانوم ها روی خال های ملانوستیک اکتسابی ایجاد می شود ، ولی از آنجا که هر انسان بالغ 20 تا 30 خال اکتسابی دارد در مقایسه با شیوع ملانوم بدخیم می توان گفت اغلب خال های اکتسابی در شرایط معمولی ، سرطانی نمی شوند. دو گروه از خال های ملانوستیک بیشتر خطر سرطانی شدن دارند که همان مادرزادی ها یا خال هایی است که در موقع تولد وجود دارد. درواقع هر خال مادرزادی اعم از کوچک و بزرگ می تواند به سرطان تبدیل شود ، اما این خطر در خال های خیلی بزرگ مادرزادی بخصوص آنها که قسمت وسیعی از تنه را پوشانده اند بیشتر است. گروه دوم نیز خال های دیسپلاستیک هستند.

چه خال هایی را می توان برداشت؟

به طور کلی هر خالی که دارای یک یا چند نمای غیرمعمول بوده مانند عدم تقارن ضایعه ، نامنظم بودن حاشیه و یکنواخت بودن رنگ خال یا اندازه آن بیش از هفت میلی متر باشد باید برداشته شود. به گفته وی خال هایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی و تغییر شکل می شوند را باید برداشت. قبلا بعضی پزشکان توصیه می کردند خال هایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم هستند (مثل خال هایی که در ناحیه ریش آقایان هستند یا در ناحیه کمربند یا آرنج قرار دارند) چون احتمال بدخیم شدن دارند باید برداشته شود که امروزه چنین اعتقادی وجود ندارد. البته بعضی خال ها بد منظره و ناخوشایند هستند و بیمار از لحاظ زیبایی یا به اصرار اطرافیان برای عمل جراحی خال صورت مراجعه می کند که برداشتن خال در این موارد باید با دقت و رعایت اصول جراحی برای باقی نماندن یا به حداقل رساندن خطر جوشگاه عمل انجام شود.

جراحی بهترین روش برداشت خال

بهترین و استانداردترین روش برای برداشت خال ، جراحی است. دکتر نیلفروش زاده با بیان مطلب ادامه می دهد : احتمال بازگشت خالی که با تیغ برداشته می شود بسیار کم است. البته بیشتر پزشکان قبول نمی کنند خال را با جراحی بردارند چون بخیه با ایجاد اسکار و جوشگاه همراه است. در هر صورت پزشک برحسب اندازه و رنگ خال تصمیم می گیرد که چطور آن را بردارد. اگر خالی پررنگ و مودار است ، معمولا آن را جراحی می کنند و نمی سوزانند ، اما اگر اندازه اش در حد میلی متر و مسطح باشد ، می توان آن را با روش های دیگر مثل رادیوفرکوئنسی یا روش های مدرن سوزاندن برداشت. در این روش ها احتمال بروز جوشگاه پایین است ، اما احتمال عود وجود دارد. در برخی نقاط بدن برداشتن خال معادل جوشگاه بیشتر است.

تشخیص خال خطرناک

تشخیص خال خطرناک

مثلا توصیه نمی شود فرد خال روی گردن یا سینه را بردارد ، زیرا ریسک ایجاد گوشت اضافه در این نقاط بسیار بالاست. در عین حال ، خال ها را به هیچ وجه نباید لیزر کرد ، زیرا لیزر بافت آن را تغییر می دهد و اگر بعد از انجام لیزر خال عود کرده را جراحی کنیم و به پاتولوژی بفرستیم ، ممکن است گزارش شود غیرطبیعی است.

درمان های خانگی برداشت خال

در زمان های گذشته که روش های نوین برداشتن خال مطرح نشده بود از روش نخ بستن برای حذف خال های گوشتی استفاده می شد. این روش ، علمی و درست نیست و خونریزی و درد زیادی هم دارد. ضمن این که کندن خال با استفاده از نخ و خونریزی های متعاقب آن و استفاده از انواع و اقسام ضمادهای تجویزی گیاهی ، دست ساز و ... باعث افزایش خطر التهاب و عفونت در محل ضایعه می شود. این روزها هیچ پزشکی این روش حذف خال را توصیه نمی کند.

ردپای خال برداشته شده

باقی ماندن اثرات زخم روی پوست ، بعد از عمل خال ، بستگی به مهارت پزشک و نوع ترمیم پوست بیمار دارد. بعضی افراد مستعد تشکیل پوست اضافه در محل عمل جراحی هستند و در بعضی نقاط بدن خطر تشکیل جوشگاه محل عمل زیادتر است.

در مورد خال های بزرگ روش هایی وجود دارد که باعث محو کردن کامل خال نمی شود ، ولی از نظر ظاهری وضعیت بهتری به وجود می آورد؛ مثل لایه برداری (پیلینگ) ، درم ابریژن و لیزر که باعث کمرنگ تر شدن خال می شوند ، اما معمولا موقت هستند و خطر ابتلا به سرطان (ملانوما) را کم نمی کنند.

بیوگرافی

پیج اینستاگرام نم نمک

این مطلب مفید بود؟
(0 رای)
0%

نظر دادن