ضرب المثل موقع رقص من هم میشه

کاربرد ضرب المثل موقع رقص من هم میشه و داستان آن

مورد استفاده: به كسانی گفته می‌شود كه با لجبازی كاری انجام می‌دهند كه باعث اذیت و آزار دیگران می‌شود.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

ضرب المثل موقع رقص من هم میشه

در روستایی دور صاحب شتر و خری که از شدت کار و بارکشی لاغر و ناتوان شده بودند آنها را رها کرد . مرد فکر کرد دو حیوان مریض شده اند و آنها را رها کرد تا مجبور نشود غذای رایگان به آنها بدهد و درنهایت شاهد مرگ آنها باشد. دو حیوان که این رفتار صاحبشان را دیدند خیلی ناراحت شدند و با هم به راه افتادند و به کشتزاری خارج از شهر رفتند. آنها از صبح تا شب می چریدند و می خوابیدند. این دو حیوان که تمام عمرشان کار کرده بودند ، کم کم از این وضعیت خوشحال شدند و تصمیم گرفتند همین جا راحت و آسوده با هم زندگی کنند. کم کم دو حیوان چاق شدند و توان از دست رفته شان بازگشت.

تا اینکه یک روز که خر با شادی تمام در حال آواز خواندن و عرعر بود ، شتر گفت : آرام باش ، صدای زنگوله شتر به گوش می رسد سکوت کن شاید صدای تو را بشنوند. بیایند ما را پیدا کنند و دوباره برای بارکشی ببرند ما تازه از بارکشی و کار راحت شده ایم. هر وقت رفتند دوباره چندین ساعت آواز بخوان.

خر که تازه سر ذوق خواندن آمده بود به حرف شتر بیچاره هیچ توجهی نکرد و به آوازخوانی خود ادامه داد. در اثر لجاجت خر شد آنچه که نباید می شد و کاروانی که از آن مسیر می گذشت صدای الاغ را شنید دنبال صدا را گرفت و خر و شتر را پیدا کرد. مرد جوان با خوشحالی به همسفرانش خبر داد که یک شتر و خر پیدا کرده. همراهانش آمدند و دو حیوان را گرفتند و اسباب و اثاثیه ای که با خود می بردند ، مقدار زیادی را بر پشت این دو حیوان بستند و با خوشحالی حرکت کردند.

مسیر کوهستانی و پرپیچ و خم بود. شتر بیچاره وقتی مجبور بود سربالایی رود. به خر که زیر بار اسباب و اثاثیه در حال خفه شدن بود نگاه می کرد و می گفت : من خودم می کشمت. خر که انگار تازه فهمیده بود با زبانی که بی موقع باز شده چه مصیبتی برای خودش و دوستش رقم زده می گفت : چه کنم؟ حالا که شده من خودمم دارم زیر این بار خفه می شوم. ولی شتر هر لحظه که می گذشت کینه بیشتری از خر به دل می گرفت خر که می دانست کینه شتری یعنی چه بیشتر می ترسید.

آنها از کوهستان رد شدند و به رودخانه ای رسیدند. چون رودخانه پل نداشت کاروانیان مجبور بودند که هر طور شده از عرض رودخانه عبور کنند مردان کاروان فکر کردند با طنابی اثاثیه و حیوانات را به یکدیگر ببندند تا آب آنها را نبرد.

مردها همه کاروان را با طناب بستند و آماده عبور شدند. آب رودخانه زیاد بود و با شدت به آنها می خورد و آنها را تکان می داد. وسط رودخانه که رسیدند شتر که دید می تواند از این رودخانه خروشان عبور کند ، شروع کرد به رقصیدن ، خر بیچاره که به شدت از آب می ترسید و نمی توانست در آب راه برود چه برسد به حالا که باری سنگین بر دوشش بسته بودند شروع کرد به التماس که شتر جان نکن. خواهش می کنم در آب نرقص. این اثاثیه با شدت خودشان تکان می خورند ، حالا تو که با طناب به من وصلی به آن تاب دهی من حتما در آب می افتم و غرق می شوم.

شتر هم بی تفاوت از بلایی که ممکن است بر سر دوستش بیاید گفت : آخه حالا موقع رقص من شده! خر گفت : حالا ، وسط آب. شتر با خونسردی گفت : چطور دیروز که به تو می گفتم نخون موقع آوازخوانی ات بود و نمی توانستی صرف نظر کنی. حالا هم موقع رقص من شده.

شتر اینقدر رقصید تا اینکه طناب پاره شد ، خر تعادلش برهم خورد. در آب افتاد آب خر را با خود برد و حیوان نادان غرق شد.