برف سنگین سال 1350 در سردترین سال ایران

برف سنگین سال 1350 در سردترین سال ایران

برف و بوران 1350 ایران بورانی بود که در اواسط بهمن ، بخش وسیعی از ایران را به گونه ای در برف و یخبندان فروبرد که سرانجام منجر به مرگ بیش از 4000 نفر شد و به خشکسالی سیزده ساله کشور پایان داد. برخی این رویداد به عنوان سخت ترین و مصیبت بارترین بوران در تاریخ نوشته شده بشر بوده است.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

آغاز و گسترش

دوره ای از سرمای خیلی شدید و یخ بندان گسترده بود که از چهاردهم بهمن سال 1350 آغاز شد. بارش سنگین برف در شمال از غرب به شرق و مرکز کشور ادامه پیدا کرد و در بعضی شهرها تا 36 ساعت بارید و در تمامی مناطق روستایی شمال غرب تا مرکز ایران به ارتفاع 12 متر و در برخی نقاط جنوبی تر ارتفاع آن به 40 متر رسید. دمای فیروزکوه به منفی 36 و خراسان نیز به منفی 37 درجه رسید.سه شنبه 19 بهمن ماه 1350 وضع کشور به شکل کاملا بحرانی درآمد و در بسیاری از شهرها وضع فوق العاده اعلام شد.

تلفات و خسارت

در آن روز تعداد زیادی از نواحی جغرافیایی که به عنوان روستا یا دهستان از آنها یاد می شد ، به طور کامل از بین رفتند به طوری که بعضی از محققان می گویند نزدیک به 200 روستا به طور کامل از روی نقشه پاک شدند. طبق گزارش هایی که در سایت های خارجی ، ایرانی و روزنامه های قدیمی دیده می شود ، مصیبت بارترین حوادث اینها بودند؛ مدفون شدن 12 روستا در منطقه سمیرم ، مرگ بیش از هزار نفر در ارتفاعات گیلان ، 40 خانوار در یکی از روستاهای کشور ، مدفون شدن یک قطار بزرگ با تمام سرنشینانش. بنابر گزارش های روزنامه اطلاعات در همان روزها ، شهر اردکان در استان فارس و روستاهای اطراف آن از جمله مناطقی بودند که بیشترین تأثیر را بر اثر بوران متحمل شدند. همچنین در روستاهای کاکان یاسوج و کمهر سپیدان فارس هیچ فرد زنده ای باقی نماند. در شمال غرب نیز ، در نزدیکی مرز ایران و ترکیه ، روستای شکلاب به همراه صد نفری که در آن ساکن بودند در زیر انبوه برف دفن شد.

هشت روز از کولاک شدیدی که در ایران شروع شده بود می گذشت و اغلب جاده های کشور بسته شده بودند. کامیون دارهایی که در راه مانده بودند و می دیدند مردم گرسنه هستند قید مال شان را زدند و خوراکی هایی که بار زده بودند را با مردم تقسیم کردند. گاهی اوقات سرما آنقدر در جاده ها شدت می گرفت که مردم مجبور می شدند هر چیزی که دم دست شان است را بسوزانند و خودشان را گرم کنند. در این میان بار کامیون های زیادی هم سوزانده شد تا مردم از سرما یخ نزنند. حیوانات وحشی هم که دیگر غذایی برای تغذیه نداشتند ، از پناهگاه های خودشان به شهرها آمدند و به ترس مردم افزودند.

پایان

تقریبا از 24 بهمن ماه 1350 دمای هوا کم کم افزایش پیدا کرد و بوران شدید و سهمگین به کار خود در کشور پایان داد. از آن پس نوبت بیماری های پس از سرما یعنی دلیل آنفولانزا و سرماخوردگی های شدید به سراغ مردم آمد و عده ای دیگر نیز به این دلیل جان سپردند.