میوه هایی که فقط در ایران وجود دارد کدامند؟
ژان شاردن می نویسند که در ایران همان انواع میوه موجود در اروپا وجود داشت و بسی بیشتر ، همگی لذیذ. او به گوناگونی زیاد خربزه ها ، خیارها ، انگورها ، زردآلوها ، انارها ، سیب ها ، گلابی ها ، پرتقال ها ، به ها ، آلوبخاراها ، انجیرها ، پسته ها ، بادام ها ، گردوها ، فندق ها و زیتون ها اشاره می کند.
مثلا خربزه مشهدی به ندرت بتوانید در نقطه دیگر از جهان به غیر از ایران تجربه کنید.
جایگاه ایران در تولید میوه
ایران رتبه اول تولید میوه در خاور میانه و شمال آفریقا را داراست. ایران در سال های اخیر ، بین 10 کشور برتر تولید میوه در جهان ، رتبه هشتم را کسب کرده است. تولیدات میوه ایران عبارت اند از : گردوی ایرانی ، طالبی ، هندوانه ، نارنگی ، مرکبات ، کیوی ، خرما ، گیلاس ، انار ، پرتقال ، انگور و کشمش.
به دلیل تنوع اقلیمی ، توپوگرافیک و ارتفاعی ایران امروزی انواع متنوعی از میوه ها در این کشور یافت می شوند ، از خرماهای نیمه گرمسیری ، گرفته تا میوه های روینده در مناطق معتدل و سردسیر. اشارات تاریخی متعددی در خصوص فراوانی و تنوع میوه در ایران در دوره اسلامی وجود دارد.
دوران باستان
در دوره پیش از اسلام ، تنها در دو سند به جا مانده اطلاعات محکمی یافت می شود : داستان پهلوی خسروی قبادان اود ریدگ و بندهشن. در اولی که مربوط به دوره خسروی اول انوشیروان است ، دو میوه خارجی آناناس و زنجبیل چینی (که اشتباه میوه دانسته شده) ذکر شده اند ، و شماری از انواع محلی : بادام ، گردو ، هلوی ارمنی ، سیب ، به ، خیار ، پرتقال سرخ و سفید ، آلو ، بالنگ ، پسته ، نخود ، خرماهای حیره ، شاه بلوط ، و سیاه دانه از نشابور.
در نسخه عربی بسیار کوتاه تر داستان ، مربوط به ثعالبی که در دوره خسرو دوم پرویز قرارش می دهد ، تنها این میوه ها ذکر شده اند : بادام ، نارگیل ، انارهای ترش و شیرین ، سیب ، خرما ، هلوی ارمنی ، و بالنگ از طبرستان.
بوندهیشن شامل تقسیم بندی ناپخته ای از میوه های اصلی به سه دسته با سی گونه است :