معرفی انواع شکلات ایرانی و خارجی با عکس + کاربرد

آشنایی با انواع شکلات ایرانی و خارجی با عکس

شکلات (Chocolat) به خوراکی های ساخته شده از کاکائو گفته می شود. این ماده غذایی پرطرفدار و انرژی زا ، به گونه ساده از ترکیب شیر ، شکر ، کره کاکائو و پودر کاکائو با نسبت های دگرگون ساخته می شود.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

به طور کلی سه نوع اصلی از شکلات وجود دارد؛ شکلات سفید ، شکلات شیری و شکلات تلخ. هرکدام از این شکلات ها عطر و طعم و البته رنگ خاص خودش را دارد ، اما شما چقدر با انواع شکلات آشنا هستید؟

انواع شکلات با معیارهای مختلف

بر پایه درصد

شکلات ها بیشتر با شیر ترکیب می شوند. هراندازه که اندازه شکلات بکارگرفته شده بیشتر باشد شکلات سیاه تر و تلخ تر می شود. شکلات ها از 10% (شکلات سپید) تا 99% (دارک چاکلت یا شکلات تلخ) درجه بندی می شوند. گاهی اسانس نعنا ، پرتقال ، موز ، توت فرنگی و مانند آن ها را برای مزه دادن به شکلات افزوده می شوند.

بر پایه افزودنی ها

در شکلات های تخته ای از مغز میوه هایی چون مغز گردو ، فندق ، بادام زمینی و مانند آن ها به کار گرفته می شود. گاهی عسل ، کارامل ، مربا ، کشمش یا شراب هم در ساخته شکلات به کار می رود.

یکی از افزودنی های نامطلوب که مایه کاهش ارزش شکلات می شود ، موم پارافین است. شکلات های دارای این افزودنی در دمای بدن انسان به تندی آب نمی شوند و از این روش قابل شناسایی هستند.

بر پایه شرکت سازنده

شکلات مارس : این شکلات دردهه 1920 (میلادی) در مینه سوتا بدست فرانکلین کلارنس مارس ساخته شد. نام پیشین آن «شکلات میلکی وی» بود. بسته بندی امروزی آن به 1932 (میلادی) شعبه انگلستان بازمی گردد ، بود و بدست فارست مارس پسر فرانک هدایت می شد.

اسمارتیز : گوناگونی رنگ و شکل بسته بندی قرص مانند اسمارتیز آن مایه جهانی شدن آن شد.

کیت کت : کیت کت را شرکت نستله در 1911 (میلادی) تولید کرد. اما بادام زمینی در 1923 (میلادی) افزوده شد.

اسنیکرز و توئیکس : اسنیکرز یکی از تولیدهای جانبی مارس اینکورپوریتد است که در سال 1930 (میلادی) به بازار آمد. این شکلات به دلیل انرژی بسیار ، بسیار زود جهانی شد. امروزه فروش سالیانه این شکلات نزدیک به 2 میلیارد دلار آمریکا است. توئیکس فراورده دیگری از مارس اینکورپوریتد است که در 1979 (میلادی) عرضه شد.

توبلرون : تئودور توبلرون (1876-1941) شکلات توبلرون را در 1908 (میلادی) در سوئیس ساخت. گفته می شود شکل کوه های آلپ الهام بخش مثلث مانند ساختن توبلرون شده اند؛ هرچند ، خوردن شکلات مثلث مانند آسان نیست.

راهنمای جامع انواع شکلات

این معرفی مختصر انواع شکلات ، به شما کمک می کند که نام بسیاری از شکلات های مختلف را بشناسید و بتوانید بهترین آن را برای دستور پخت کیک انتخاب کنید. گرچه اکثر دستورپخت ها ، نوع شکلات را تعیین می کنند. اما شما با شناخت مناسب از انواع شکلات ، ویژگی های آنها و ذائقه خودتان ، می توانید نوع شکلات مناسب تر را جایگزین کنید. در بسیاری از موارد ، تمایز کیک های شکلاتی را ، تفاوت در انواع شکلات مورد استفاده در آنها رقم می زند.

پودر کاکائو

این پودر شیرین نشده ، ساییده شده شکلات نیمه خشک است. پودر کاکائو ، شدیدا طعم شکلات می دهد و به شکل فرآوری شده یا طبیعی موجود است. پودر کاکائوی طبیعی به رنگ قهوه ای روشن است و طعم شدید شکلات می دهد. کمی اسیدی است ، بنابراین بهتر است از پودر کاکائوی طبیعی در دستورپخت هایی استفاده کنید که از جوش شیرین در آنها استفاده شده است. کاکائوی فرآوری شده رنگ تیره تری دارد و کمتر اسیدی است. همچنین طعم شکلات ملایم تری دارد. پودر کاکائوی فرآوری شده برای دستور پخت هایی که در آنها از بیکینگ پودر استفاده شده ، مناسب است.

شکلات شیرین نشده :

با نام «شکلات تلخ» و یا «شکلات شیرنی پزی(baking)» هم شناخته می شود. شکلات کاملا خالص است که فقط از ترکیب همان دانه های کاکائو تشکیل شده است. گرچه از نظر شکل و شمایل و بو مانند شکلات است ، اما مزه کاملا تلخی دارد و برای مصرف تنها مناسب نیست. بهتر است که این کاکائو در شیرینی پزی و همراه با شکر مورد استفاده قرار گیرد تا خوش طعم شود. شکلات تلخ ، طعم غنی شکلات را به محصولاتی که با آن پخته می شوند ، می بخشد. به جز شکلات سفید ، ماده اولیه اصلی سایر انواع شکلات ، همین شکلات تلخ است.

در این بخش برخی از خواص شکلات تلخ را شرح می دهیم. با توجه به اینکه این نوع شکلات ، خالص تر از انواع دیگر است خواص اصلی کاکائو در آن نهفته است.

شکلات تیره :

شامل شیره اصلی شکلات ، شکر ، کره کاکائو ، وانیل و لسیتین است. هیچ شیر یا پودر شیری در شکلات تیره یا شکلات سیاه وجود ندارد. در ایران برخی به اشتباه به این شکلات ، شکلات تلخ می گویند. در حالی که شکر جزو ترکیبات این شکلات است. برخلاف شکلات «شیرین نشده» که معرفی شد و به حق شایسته نام شکلات تلخ هم هست. محتوای کاکائوی این نوع شکلات در بازار ، بین 30 تا 80 درصد متغیر است. شکلات های تلخ و شیرین و نیز نیمه شیرین موجود در بازار هم جزو دسته همین شکلات تیره قرار می گیرند.

شکلات تلخ و شیرین (bittersweet)

این شکلات حاوی حداقل 35 درصد کاکائو خالص است. اکثر شکلات های تخته ای تلخ و شیرین حاوی 50 درصد شیره شکلات خالص هستند که گاهی تا 70 یا 80 درصد هم افزایش می یابد. این شکلات نسبت به شکلات شیرین و یا نیمه شیرین تلخ تر است. با این حال میزان شکر استفاده شده در این شکلات قاعده خاصی ندارد. ممکن است در بعضی از برندها ، بیترسوئیت تخته ای ، حتی از شکلات های نیمه شیرین هم شیرین تر باشند.

شکلات نیمه شیرین

این اصطلاح ، به وسیله یکی از برندهای شکلات امریکایی به نام Nestle Toll House محبوب شد. شکلات نیمه شیرین حاوی حداقل 35 درصد کاکائوی خالص ، و معمولا رنگ آن تیره تر از شکلات تیره شیرین (مورد بعدی) است. اما از شکلات تلخ و شیرین ، شیرین تر است. البته همان عدم وجود قاعده کلی در محتوای شکر شکلات ها ، باعث می شود که این دسته بندی کاملا نسبی باشد و در بین تمام برندها صادق نیست.

شکلات تیره شیرین

یک نوع شکلات تیره است ، به این معنی که شامل شیر نیست ، اما درصد زیادی شکر دارد و نسبت به دیگر انواع شکلات تیره ، شیرین تر است. اکثر برندهای شکلات تیره شیرین ، فقط 20 تا 40 درصد کاکائوی خالص دارند.

شکلات شیری

علاوه بر کره کاکائو و شیره اصلی شکلات ، شکلات شیری حاوی مقداری شیر فشرده یا شیر خشک نیز هست. شکلات شیری باید حاوی حداقل 10 درصد شیره شکلات ، 3.39 درصد روغن شیر ، و 12 درصد شیر خالص باشد. شکلات شیری معمولا شیرین تر از کلیه انواع شکلات تیره است. همچنین رنگ روشن تری دارد و با خوردن آن ، کمتر طعم اصلی شکلات را می چشید. نرم کردن صحیح شکلات شیری (به منظور پخت کیک و شیرینی) دشوار است و به گرمای بیش از حدی نیاز دارد.

شکلات سفید

نام شکلات سفید ریشه در کره کاکائویی که حاوی آن است ، دارد. اما جالب است که شامل شیره شکلات یا هر نوع محصول کاکائویی دیگر نیست. در نتیجه اساسا طعم شکلات نمی دهد و معمولا طعم وانیل یا دیگر ترکیبات سازنده اش را می گیرد. اصولا ، شکلات سفید باید شامل حداقل 20 درصد کره کاکائو ، 14 درصد شیر خالص و حداکثر 55 درصد شکر باشد. برخی از انواع شکلات سفید هم وجود دارد که به جای کره کاکائو ، حاوی چربی های گیاهی است.

شکلات کوورچر (Couverture)

معمولا توسط حرفه های شیرینی پزی و کیک پزی و یا قنادی ها مورد استفاده قرار می گیرد. این شکلات حاوی درصد زیادی (حداقل 30 درصد) کره کاکائو و نیز درصد زیادی شیره کاکائو است. این نسبت زیاد قیمت آن را گران می کند ، اما در عوض شکلاتی نرم است که به سرعت ذوب می شود. به همین دلیل است که کمتر اسم آن را شنیده ایم. این شکلات برای پخت شیرینی های نرم بسیار مناسب است. در انواع تیره ، شیری و سفید وجود دارد اما انتظار اینکه در هر جایی آن را پیدا کنید نداشته باشید.

شکلات جایندویا (Gianduja)

جایندویا یک شکلات اروپایی است که از شکلات و خمیر مغزیجات درست می شود. خمیر فندق رایج تر است اما با خمیر بادام نیز ساخته می شود. در انواع تیره یا شیری وجود دارد. این شکلات می تواند به عنوان یک طعم دهنده و یا جایگزین شکلات تیره یا شیری مورد استفاده قرار گیرد. در دمای اتاق به اندازه کافی سخت هست که بریده شود ، اما نرم تر از آن است که به عنوان شکلات های قالبی مورد استفاده قرار گیرد.

شکلات روکش شیرینی (candy coating)

با اسم های دیگری هم شناخته می شود. «روکش قنادی» ، «روکش تابستان» و «روکش ترکیبی» نام های دیگر این شکلات هستند که طعمی شبیه به شکلات شیری تیره دارد و در آن روغن گیاهی و یا پالم ، جایگزین کره کاکائو شده است. این روغن ها ارزان تر هستند و در نتیجه این شکلات ارزان تر از سایر شکلات هاست و حاوی مقدار زیادی شیره شکلات هم نمی شود. همچنین چندان هم طعم شکلات ندارد. اما قابلیت ذوب شدن خوبی دارند ، به همین خاطر معمولا در قنادی ها مورد استفاده قرار می گیرند. مراقب باشید که این شکلات را هیچ گاه با شکلات های واقعی ترکیب نکنید ، چرا که چربی آنها با هم ناسازگار است و شیرینی یا کیک پخته شده تغییر رنگ می دهد و طعم و بوی چندان جذابی نخواهد داشت.

تاریخچه شکلات در ایران

تولید و مصرف شکلات در ایران نیز همچون بسیاری از کشورها پیشینه ای چندانی ندارد. نخستین کارخانه شکلات سازی در ایران در سال 1324 (خورشیدی) بدست دو برادر در تبریز راه اندازی شد. فراورده این کارخانه تا دورانی تنها آب نبات و تافی برای بچه ها بود؛ که پستر به نام «داداش برادر» شناخته شد و امروزه با نام «آیدین» شناخته می شود. این کارخانه و کارخانه های بسیاری که پس از آن به وجود آمدند به آرامی دامنه کار خود را گستردند و گونه های دیگری از فراورده ها را تولید کردند. در دهه های کنونی این شرکت ها به سوی تولید شکلات های تخته ای و لُقمه ای در قالب مجلسی حرکت کرده اند. به گونه ای که امروزه گونه های تافی ، کارامل ، کرم کاکائو ، کارولین و تارافل و شکلات های مغزدار ، فانتزی ، تلخ و روشن در شکل های گوناگون با بسته بندی های مناسب تولید می کنند. این شرکت ها از فناوری پیشرفته در زمینه به کارگیری از دانه های روغنی کاکائو برخوردارند و برخی از آن ها در سال های اخیر به عنوان واحدهای تولیدکننده یا صادرکننده نمونه برگزیده شده و پاداش هایی هم دریافت کرده اند.

امروزه نزدیک به هزار واحد صنعتی با ظرفیت تولید سالانه نزدیک به ده میلیون تن شیرینی و شکلات در ایران فعالیت دارند؛ ولی حجم تولید آن ها نزدیک 50 درصد ظرفیت آن هاست و نزدیک 20 درصد از آنچه تولید می کنند به خارج صادر می شود. صادرات شکلات ایرانی در دهه 1380 (خورشیدی) افزایش چشم گیری داشته است.