ثبت بیوگرافی در گوگل
ثبت بیوگرافی در ویکی پدیا
تبلیغات

در این مطلب جدید در سال 1403 و سال 2024 ،  جدول برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون و نوبل فیزیک و برندگان نوبل فیزیک و برنده آمریکایی نوبل فیزیک و برنده نوبل فیزیک در جدول و از برندگان نوبل فیزیک و نوبل فیزیک امسال و جایزه نوبل فیزیک و برنده نوبل فیزیک 1949 در جدول و دومین زن دریافت کننده جایزه نوبل فیزیک در نم نمک.

اسامی برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون

جایزه نوبل فیزیک هر ساله توسط آکادمی سلطنتی علوم سوئد به دانشمندان در زمینه های مختلف فیزیک تعلق می گیرد.اسامی برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون + بیوگرافیاسامی برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون + بیوگرافی

این یکی از پنج جایزه نوبل است که در سال 1895 توسط آلفرد نوبل برای مشارکتهای برجسته در زمینه های فیزیک ، شیمی ، ادبیات ، اقتصاد٬ صلح و فیزیولوژی یا پزشکی اهدا می شود. این جایزه توسط بنیاد نوبل اداره می شود و توسط یک کمیته که متشکل از پنج عضو منتخب آکادمی علوم سلطنتی سوئد هستند به برندگان اعطا می شود.

برندگان نوبل فیزیک

اولین نوبل فیزیک

اولین جایزه نوبل فیزیک در سال 1901 به ویلهلم کنراد رونتگن از آلمان اهدا شد. هر جایزه شامل یک مدال ، یک دیپلم افتخار و جایزه نقدی است که در طول سال های مختلف مقدار آن متفاوت بوده است. در سال 1901، مقدار جایزه رونتگن ، 150٬782 کرون بود.

در سال 2008، این جایزه به ماکوتو کوبایاشی و شیهید ماسکاوا که مقدار آن 10٬000٬000 کرون سوئد (اندکی بیش از € 1 میلیون ، یا 1٫4 میلیون دلار آمریکا) بود اهدا شد. این جایزه سالانه در استکهلم در تاریخ 10 دسامبر برابر با سالگرد درگذشت آلفرد نوبل به برندگان اهدا می شود.

جان باردین تا به حال دو بار در سال 1956 و 1972 برنده این جایزه شده است. همچنین ماری کوری در فیزیک سال 1903 و شیمی در سال 1911 برنده جایزه نوبل شده است. ویلیام لورنس براگ جوان ترین برنده این جایزه است؛ او این جایزه را در سال 1915 در 25سالگی به دست آورد.

ماری کوری ، ماریا ژئوپرت مایر (سال 1963) و دانا استریکلند (سال 2018) تنها زنانی هستند که برنده این جایزه شده اند. از سال 1901 تا سال 2016 این جایزه به 203 نفر اهدا شده است.

جایزه نوبل فیزیک در سال های 1916، 1931، 1934، 1940، و 1942 به هیچ کس اعطا نشد.

برندگان نوبل فیزیک

اسامی کامل برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون
سال برندگان نوبل فیزیک ملیت بر اساس
1901 ویلهلم رونتگن     آلمان کشف پرتوهای رونتگن پرتوهای ایکس
1902 هندریک لورنتز     هلند تأثیر مغناطیس بر تابش یا اثر زیمان
پیتر زیمان     هلند
1903 هانری بکرل     فرانسه کشف پرتوزایی خودبه خودی ، مطالعه پدیده های تابشی در کشف رونگتن
پیر کوری     فرانسه برای تحقیق مشترک درباره پدیده رادیو اکتیویته که توسط بکرل کشف شده بود.
ماری کوری     لهستان       فرانسه
1904 لرد ریلی     بریتانیا بررسی چگالی گازها و کشف آرگون
1905 فیلیپ لنارت     آلمان کار بر روی پرتوهای کاتدی
1906 جوزف جان تامسون     بریتانیا رسانش الکتریکی گازها
1907 آلبرت آبراهام مایکلسون     ایالات متحده آمریکا ساخت سنجش افزارهای دقیق اپتیکی و کاربردهای طیف نمایی و سنجه شناختی
1908 گابریل لیپمن     فرانسه روش بازآفرینی رنگ در عکاسی بر اساس پدیده تداخل
1909 گولیلمو مارکونی     ایتالیا توسعه ارتباط تلگرافی بی سیم
کارل فردیناند برون     آلمان
1910 یوهان دیدریک وان در والس     هلند ارایه معادلات حالت گازها و مایعات
1911 ویلهلم وین     آلمان به خاطر کشف قوانین تابش گرما
1912 گوستاف دالن     سوئد به خاطر اختراع تنظیم کننده های خودکار ، که در فانوسهای دریایی و راهنماهای شناور به کار می رود ، فانوس دریایی
1913 هایک کامرلینگ اونس     هلند پژوهش درباره فیزیک دماهای پایین و تولید هلیم مایع
1914 ماکس فون لائو     آلمان برای کشف تفرق پرتوهای ایکس توسط بلورها
1915 ویلیام هنری براگ     بریتانیا تحلیل ساختار بلوری توسط پرتوهای ایکس
ویلیام لورنس براگ     بریتانیا
1916 اعطا نشده
1917 چارلز گلوور بارکلا     بریتانیا کشف پرتوی ایکس مشخصه عناصر
1918 ماکس پلانک     آلمان برای خدمات او به پیشرفت فیزیک با کشف کوانتای انرژی
1919 یوهانس اشتارک     آلمان کشف اثر دوپلر در پرتوهای کانالی و شکافته شدن خطوط طیفی تحت تأثیر میدان الکتریکی
1920 شارل ادوارد گیوم     سوئیس به خاطر کشف ناهنجاری های آلیاژ فولاد-نیکل که برای ساخت ابزار اندازه گیری دقیق فیزیکی کاربرد دارد
1921 آلبرت اینشتین     آلمان       آمریکا به خاطر خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به دلیل توضیح هایش در مورد اثرهای فوتوالکتریک
1922 نیلز بور     دانمارک به خاطر پژوهش بر ساختار اتمی و تابشهای اتمی
1923 رابرت میلیکان     آمریکا برای اندازه گیری بار الکتریکی بنیادی و پژوهش بر اثر فتو الکتریک
1924 کارل مان گیورگ سیگبن     سوئد کشف و پژوهشهای او درباره طیف نمایی پرتوی ایکس
1925 جیمز فرانک     آلمان کشف قوانین برخورد الکترونها به اتم
گوستاو هرتز     آلمان
1926 ژان باتیست پرن     فرانسه پژوهش بر روی نا پیوستگی در ساختار ماده و به ویژه کشف تعادل رسوب گذاری
1927 آرتور هالی کامپتون     آمریکا کشف اثری که به نام او نام گذاری شد ، اثر کامپتون
چارلز تامسون ریس ویلسون     بریتانیا کشف روش آشکارسازی مسیر ذرات باردار در بخار متراکم
1928 اون ویلانز ریچاردسون     بریتانیا کار بر روی پدیده ترمیونیک و به خصوص برای کشف قانونی که به نام او نام گذاری شد
1929 لویی دوبروی     فرانسه کشف طبیعت موجی الکترون ها
1930 سی وی رامان     هند به خاطر کار بر روی تفرق نور و کشف اثری که به نام او نام گذاری شد ، پراکندگی رامان
1931 اعطا نشده
1932 ورنر کارل هایزنبرگ     آلمان به خاطر ابداع مکانیک کوانتمی که کاربردهای آن علاوه بر چیزهای دیگر به کشف فرم های الوتروپیک هیدروژن انجامید ، مکانیک کوانتوم
1933 آروین شرودینگر     اتریش کشف مدل های جدید پرباری در نظریه اتمی
پل دیراک     بریتانیا       آمریکا
1934 اعطا نشده
1935 جیمز چدویک     بریتانیا کشف نوترون
1936 ویکتور فرانتس هس     اتریش       آمریکا کشف تابش کیهانی ، پرتو کیهانی
کارل دیوید اندرسون     آمریکا کشف پوزیترون
1937 کلینتون دیویسون     آمریکا کشف آزمایشگاهی تفرق الکترون ها توسط بلورها
جرج پاجت تامسون     بریتانیا
1938 انریکو فرمی     ایتالیا       آمریکا آزمایش وجود عناصر جدید رادیو اکتیو تولید شده توسط تابش نوترونی و به خاطر کشف واکنش هسته ای توسط نوترون های کند.
1939 ارنست ارلاندو لارنس     آمریکا ابداع و تکامل سیکلوترون و نتایج به دست آمده توسط آن به خصوص شناسایی عناصر رادیو اکتیو مصنوعی ، شتاب دهنده حلقوی
1940 اعطا نشده
1941 اعطا نشده
1942 اعطا نشده
1943 اتو اشترن     آمریکا کمک به پیشرفت روش باریکه ملوکولی ، کشف گشتاور مغناطیسی
1944 ایزیدور ایزاک رابی     آمریکا ابداع روش تشدید برای ثبت خواص مغناطیسی هسته های اتم ها
1945 ولفگانگ پاولی     اتریش کشف اصل طرد پاولی
1946 پرسی ویلیام بریجمن     آمریکا اختراع وسیله ای برای تولید فشارهای فوق العاده زیاد و کشفهایی که از این طریف در زمینه فیزیک فشارهای بالا داشته است ، فیزیک فشاربالا
1947 ادوارد ویکتور اپلتون     بریتانیا پژوهش هایش در مورد فیزیک جو بالایی ، به خصوص به خاطر کشف لایه معروف به اپلتون
1948 پاتریک بلاکت     بریتانیا تکمیل روش اتاقک ابری ویلسون ، و واقعیتهایی که به وسیله این روش در زمینه های فیزیک هسته ای و تابش کیهانی کشف کرد.
1949 هیدکی یوکاوا     ژاپن اثبات وجود مزونها بر پایه تحقیقات نظریش درباره نیروهای هسته ای.
1950 سیسل فرانک پاول     بریتانیا برای تکمیل و گسترش روش نور نگاشتی فرایندهای هسته ای و کشفهایش در مورد مزونها.
1951 جان داگلاس کاکرافت     بریتانیا در مورد استحاله هسته های اتمی به وسیله ذرات اتمی دارای شتاب.
ارنست والتون     ایرلند
1952 فلیکس بلوخ   سوئیس       آمریکا به خاطر روش های جدید درباره اکتشافها و آزمایش های تشدید مغناطیسی هسته
ادوارد میلز پورسل     آمریکا
1953 فریتز زرنیکه     هلند برای اختراع میکروسکوپ تباین فاز و روش های مریوط به آن
1954 ماکس برن     بریتانیا به خاطر تحقیقات بنیادی اش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر احتمالاتی او از تابع موج.
والتر بوث     آلمان برای ارائه روش تطابق و کشفهایش با بکارگیری این روش
1955 ویلیس اوژن لمب     آمریکا پیدا کردن ساختار ریز طیف هیدروژن
پولیکارپ کوش     آمریکا به منظور محاسبه دقیق گشتاور مغناطیستی الکترون
1956 جان باردین     آمریکا برای مطالعه و تحقیق در مورد نیمرسانها و پیدا کردن اثر ترانریستور
والتر هاوسر براتین     آمریکا
ویلیام شاکلی     آمریکا
1957 تسونگ-دائو لی     تایوان       آمریکا به منظور تحقیق درباره قوانین پاریته که در نهایت منجر به کشف های مهمی در مورد ذرات بنیادی شد
چن نینگ یانگ     تایوان       آمریکا
1958 پاول چرنکوف     روسیه به خاطر کشف و تعبیر اثر چرنکوف ، تابش چرنکوف
لیا فرانک     روسیه
ایگور یوگنیویچ تام     روسیه
1959 اوون چمبرلین     آمریکا برای کشف پادپروتون
امیلیو گینو سگر     ایتالیا       آمریکا
1960 دونالد آرتور گلایزر     آمریکا به منظور ساخت و اختراع اتاقک حباب
1961 رابرت هافستاتر     آمریکا «به خاطر مطالعات بدیع اش در مورد پراکنش الکترون در هسته های اتمی و کشفهایش در مورد ساختار نوکلئون ها»
رودولف لودویگ موسباور     آلمان «برای تحقیف درباره جذب تشدیدی پرتوهای گاما و کشف اثری که به نام خود او می باشد.»
1962 لو لانداو     روسیه «به خاطر نظریه بدیع اش درباره ماده چگال ، به خصوص در مورد هلیوم مایع.»
1963 یوجین ویگنر     آمریکا «به خاطر کشف و کاربرد اصول بنیادی تقارن و تدوین نظریه هسته اتم.»
ماریا ژئوپرت مایر     آمریکا «به منظور تحقیق بر روی ساختار پوسته ای هسته»
جی. هانس دی. جنسن     آلمان
1964 نیکولای باسوف     روسیه «به خاطر کارهای اساسی اش در زمینه الکنرونیک کوانتومی ، که منجر به ساخت نوسانگرها و تقویت کننده ها بر پایه اصل میزر-لیزر شد.»
الکساندر میخایلوویچ پروخورف     روسیه
چارلز هارد تاونز     آمریکا
1965 ریچارد فاینمن     آمریکا «به مننظور مطالعه در مورد الکترودینامیک کوانتومی که اثرات مهمی در فیزیک ذرات بنیادی دارد.»
جولیان شوینگر     آمریکا
سین ایترو تومونوجا     ژاپن
1966 آلفرد کاستلر     فرانسه «برای گسترش راهکارهای اپتیکی برای تحقیق در مورد تشدید هرتزی در اتم ها»
1967 هانس بته     آمریکا به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنش های هسته ای و به خصوص کشفیات او درباره تولید انرژی در ستارگان.
1968 لوئیس والتر آلوارز     آمریکا «به منظور گسترش و ارتقاء فیزیک ذرات بنیادی ، به خصوص درباره حالتهای تشدیدی.»
1969 موری گل-مان     آمریکا «به خاطر مشارکتش در طبقه بندی ذرات بنیادی ، و برهم کنش آن ها و کشفهایش در این مورد»
1970 هانس اولوف گوستا آلفون     سوئد «به منظور تحقیقاتش در مورد مغناطوهیدرودینامیک ، و استفاده آن در فیزیک پلاسما»
لوئی نل     فرانسه «برای تحقیق درباره پادفرومغناطیس و فری مغناطیس ، در فیزیک حالت جامد»
1971 دنیس گابور     بریتانیا «به منظور پیدا کردن مبانی تمام نگاری»
1972 جان باردین     آمریکا «برای ارائه نظریه ای در باره ابررسانایی ، نظریه بی سی اس»
لئون نیل کوپر     آمریکا
جان رابرت شریفر     آمریکا
1973 لئو ایساکی     ژاپن «کشف پدیده تونل زنی در نیمه رساناها و ابر رساناها»
ایوار جیاور     آمریکا       نروژ
بریان دیوید جوزفسون     بریتانیا «به منظور تحقیقاتش درباره خصوصیات عبور ابر جریان از سد تونلی.»
1974 مارتین رایل     بریتانیا «به خاطر کشف تپ اخترهاو کارهای انجام گرفته در زمینه نجوم رادیویی»
آنتونی هویش     بریتانیا
1975 آگه بوهر     دانمارک «به منظور پیدا کردن ارتباط میان حرکت جمعی و حرکت ذره ، و ایجاد نظریه ای درباره ساختار هسته اتم»
بن روی ماتلسن     دانمارک
لئو جیمز رینواتر     آمریکا
1976 برتون ریکتر     آمریکا «برای کشف یک ذره بنیادی مهم.»
ساموئل چائو چونگ تینگ     آمریکا
1977 فیلیپ وارن اندرسن     آمریکا «به منظور کارهای انجام گرفته در زمینه سیستم های مغناطیستی و سیستم های نامنظم.»
نویل فرانسیس مات     بریتانیا
جان هاسبورک وان ولک     آمریکا
1978 پیوتر کاپیتسا     روسیه «به خاطر کارهایش روی فیزیک دماهای پایین.»
آرنو آلان پنزیاس     آمریکا «به خاطر کشف تابش میکروموجی زمینه کیهانی ، تابش زمینه کیهانی»
رابرت وودرو ویلسون     آمریکا
1979 شلدون لی گلاشو     آمریکا «به منظور تحقیق در مورد مدل وحدت یافته نیروهای ضعیف و الکترومغناطیس و به خاطر پیش بینی در مورد جریان های بی اثر (خنثی).»
عبدالسلام     پاکستان
استیون واینبرگ     آمریکا
1980 جیمز کرونین     آمریکا «به خاطر کشف موارد نقض اصول تقارن بنیادی در واپاشی مزون های کائون خنثی.»
وال لوگسدون فیچ     آمریکا
1981 نیکولاس بلومبرگر     آمریکا برای مشارکت در مورد طیف نمایی لیزری
آرتور لئونارد شالو     آمریکا
کای سیگبان     سوئد برای تحقیقاتش درباره پیشبرد طیف نمایی الکترونی با تفکیک زیاد.
1982 کنت ویلسن     آمریکا برای ارائه روشی در مورد تحلیل پدیده های بحرانی
1983 سابراهمانین چاندراسکار     هند       آمریکا به پاس کارهایش در مورد ساختار و تحول ستاره ها.
ویلیام آلفرد فاولر     آمریکا به منظور بررسی درباره تشکیل عناصر شیمیایی در عالم.
1984 کارلو روبیا     ایتالیا به خاطر سهم تعیین کننده اش در پروژه بزرگ که به کشف ذرات میانی W و Z منجر شد.
سیمون ون درمیر     هلند
1985 کلاوس فون کلیتسینگ     آلمان به منظور پیدا کردن اثر کوانتومی هال
1986 ارنست روسکا     آلمان برای ساختن میکروسکوپ الکترونی
گرد بینینگ     آلمان به خاطر ساخت میکروسکوپ الکترونی تونلی روبشی ، میکروسکوپ تونلی روبشی
هاینریش روهرر     سوئیس
1987 یوهانس جرج بدنورز     آلمان برای کشف ابر رسانایی گرم.
کارل الکساندر مولر     سوئیس
1988 لیان لدرمن     آمریکا به خاطر آزمایش هایشان با باریکه نوترینو و کشف نوترینوی موئون.
ملوین شوارتز     آمریکا
جک اشتینبرگر     آمریکا
1989 نورمن فاستر رمزی     آمریکا به خاطر کشفهایش در زمینه طیف نمایی تشدید اتمی ، که به ساخت میرز هیدروژن و ساعت اتمی منجر شد.
هانس جرج دهملت     آمریکا برای ارائه روشی به منظور دام اندازی اتم های منفرد.
ولفگانگ پل     آلمان
1990 جروم ایزاک فریدمان     آمریکا به مظور پژوهشهایشان در مورد پراکنش الکترونها از هسته ها ، که بیان کننده کوارک در نوکلئونهاست.
هنری وی کندال     آمریکا
ریچارد ادوارد تایلور     کانادا       آمریکا
1991 پیر-ژیل دوژن     فرانسه به منظور پیدا کردن آرایش مولکولها در موادی مثل بلورهای مایع ، ابر رسانها ، پولیمرها.
1992 جورج چرپک     فرانسه به منظور مشارکتش در ذره سنج و کارهایشان در رابطه با آشکارسازی الکترونی سریع برای ذرات پر انرژی.
1993 راسل هالس     آمریکا به منظور کشف نوع جدیدی از تپ اختر ، که این کشف امکانات تازه ای برای مطالعه جاذبه به وجود آورد.
جوزف تیلور     آمریکا
1994 برترام برکهاوس     کانادا برای توسعه طیف سنجی نوترونی و برای مشارکت های پیشگام به توسعه تکنیک های پراکندگی نوترون برای مطالعات فیزیک ماده چگال
کلیفورد گلنوود شال     آمریکا برای توسعه روش پراش نوترون و برای کمک به توسعه تکنیک های پراکندگی نوترونی برای مطالعات فیزیک ماده چگال
1995 مارتین لویز پرل     آمریکا برای کشف لپتون تاو و برای مشارکتهای پیشگام تجربی به فیزیک لپتون
فردریک رینز     آمریکا برای شناسایی نوترینو و برای مشارکتهای پیشگام در فیزیک لپتون
1996 دیوید موریس لی     آمریکا برای کشف ابرشاره هلیوم
داگلاس دین اشرفت     آمریکا
رابرت کلمن ریچاردسون     آمریکا
1997 استیون چو     آمریکا برای توسعه دادن روش های سرد کردن و به دام انداختن اتم ها با نور لیزری
کلود کوهن تانوژی     فرانسه
ویلیام دانیل فیلیپ     آمریکا
1998 رابرت لافلین     آمریکا برای کشف جدید از یک فرم مایع کوانتومی
هورست لودویگ اشتورمر     آلمان       آمریکا
دانیل چی تسوئی     آمریکا
1999 خرارد توفت     هلند برای مشخص کردن ساختار کوانتومی از فعل و انفعالات الکتروضعیف در فیزیک
مارتینیوس ولتمن     هلند
2000 ژورس آلفروف     روسیه برای توسعه نیمه رسانا هترواستراکچرز مورد استفاده در سرعت بالا واوپتو الکترونیک
هربرت کرومر     آلمان       آمریکا
جک کیلبی     آمریکا برای مشارکت در اختراع تراشه
2001 اریک آلن کرنل     آمریکا برای دستیابی به چگالش بوز-اینشتین در رقیق کردن گازها از اتم های قلیایی ، و برای مطالعات اولیه اساسی خواص میعانات
کارل ادوین ویمن     آمریکا
ولفانگ کترله     آلمان
2002 ریموند دیویس پسر     آمریکا برای سهم پیشگام دراخترفیزیک ، به ویژه برای تشخیص نوترینوهای کیهانی
ماساتوشی کوشیبا     ژاپن
ریکاردو جیاکونی     آمریکا برای کمک های پیشگام به فیزیک نجومی ، که منجر به کشف منابع اشعه کیهانی شد.
2003 آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف     روسیه       آمریکا برای کمک های پیشگام به تئوری ابررسانایی و ابرشاره
ویتالی لازاریویچ گینزبرگ     روسیه
آنتونی جیمز لگت     بریتانیا       آمریکا
2004 دیوید گراس     آمریکا برای کشف آزادی مجانبی در نظریه نیروی هسته ای قوی
دیوید پولیتزر     آمریکا
فرانک ویلچک     آمریکا
2005 روی جی. گلوبر     آمریکا برای همکاری در نظریه کوانتومی انسجام نوری
جان هال     آمریکا برای مقالات خود جهت توسعه مبتنی بر لیزر ، دقت طیف بینی ، روش شانه بسامد نوری
تئودور هانش     آلمان
2006 جان ماتر     آمریکا برای کشف شکل مربوط به تابش جسم سیاه و ناهمسانگردی در تابش زمینه کیهانی
جرج اسموت     آمریکا
2007 آلبر فر     فرانسه کشف مقاومت مغناطیسی بزرگ
پتر گرونبرگ     آلمان
2008 ماکوتو کوبایاشی     ژاپن کشف منشأ تقارن شکسته و اثبات وجود حداقل سه دسته از کوارک ها در طبیعت
شیهید ماسکاوا     ژاپن
یوایچیرو نامبو     آمریکا کشف مکانیسم شکست خود به خود تقارن در ذرات زیراتمی
2009 چارلز کائو     هنگ کنگ       بریتانیا       آمریکا پژوهش منجر به اختراع فیبر نوری برای مخابرات نوری
ویلارد بویل     کانادا اختراع سی سی دی یا ردیاب نور ، دستگاه بارجفت شده
جرج ئی. اسمیت     آمریکا
2010 آندره گایم     روسیه       هلند برای آزمایش های پیشگامانه در رابطه با مواد دوبعدی گرافین
کنستانتین نووسلف     روسیه       بریتانیا
2011 آدم ریس     آمریکا برای کشف انبساط شتابان جهان از طریق ابرنواخترهای دوردست.
سال پرلموتر     آمریکا
برایان اشمیت     آمریکا       استرالیا
2012 سرژ هاروش     فرانسه برای پیداکردن روش های آزمایش تک سیستم های کوانتمی
دیوید واینلند     آمریکا
2013 پیتر هیگز     بریتانیا برای کشف بوزون هیگز
فرانسوا انگلرت     بلژیک
2014 ایسامو آکاساکی     ژاپن برای ابداع دیودهای کارآمد منتشرکننده نور آبی (ال ای دی)
هیروشی آمانو     ژاپن
شوجی ناکامورا     ژاپن       آمریکا
2015 تاکاکی کاجیتا     ژاپن برای کشف نوسان نوترینو که نشان داد نوترینو دارای جرم است.
آرتور بی مک دانلد     کانادا
2016 دیوید جی تاولس     بریتانیا       آمریکا برای کشف نظری تغییر حالت های توپولوژیکی و حالت های توپولوژیکی ماده.
دانکن هالدین     بریتانیا       آمریکا
جان مایکل کوسترلیتز     بریتانیا       آمریکا
2017 راینر وایس     آلمان       آمریکا برای آشکارسازی خیزابه های گرانشی و رصدخانه موج گرانشی تداخل لیزری (آشکارساز لایگو).
کیپ تورن     آمریکا
بری بریش     آمریکا
2018 آرتور اشکین     آمریکا برای نوآوری های نوآورانه در زمینه «فیزیک لیزر» ، به ویژه انبرک نوری و کاربرد آن در سیستم های بیولوژیکی.
ژرار مورو     فرانسه برای نوآوری های نوآورانه در زمینه «فیزیک لیزر» ، به ویژه روش منحصربه فرد تولید «پالس های نوری نازک با شدت بالا».
دانا استریکلند     کانادا
2019 جیم پیبلس    کانادا      ایالات متحده آمریکا «کشفیات نظری در زمینه کیهان شناسی فیزیکی»
میشل مایور     سوئیس «کشف سیاره فراخورشیدی پگاسی51 در اطراف ستاره ای شبیه خورشید»
دیدیه کلاز     سوئیس
2020 راجر پنروز    بریتانیا «کشف ارتباط تشکیل سیاهچاله و نظریه نسبیت عام»
راینهارد گنتزل    آلمان «کشف شیء فشرده با جرم بسیار بالا در مرکز کهکشان راه شیری»
آندره آ ام. گز    ایالات متحده آمریکا
2021 سیوکورو مانابه    ژاپن      ایالات متحده آمریکا «برای مدل سازی های مرتبط با تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین»
کلاوس هسلمان    آلمان
جیورجیو پاریسی    ایتالیا «برای کشف اثر متقابل پدیده های به هنجار و نامنظم و نوسانات در سامانه های فیزیکی از مقیاس اتمی تا سیاره ای»
2022 آلن اسپکت    فرانسه «برای آزمایش های تجربی بر روی فوتون های درهم تنیده ، اثبات شکست نامساوی های بل و پیشگامی برای علم اطلاعات کوانتمی»
جان کلاوسر    ایالات متحده آمریکا
آنتون زیلینگر    اتریش

برندگان نوبل فیزیک

  • تاریخ: جمعه, 15 مهر 1401
  • برگرفته از: ایسنا

بیوگرافی

پیج اینستاگرام نم نمک

این مطلب مفید بود؟
(0 رای)
0%

نظر دادن