اسامی برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون
جایزه نوبل فیزیک هر ساله توسط آکادمی سلطنتی علوم سوئد به دانشمندان در زمینه های مختلف فیزیک تعلق می گیرد.
این یکی از پنج جایزه نوبل است که در سال 1895 توسط آلفرد نوبل برای مشارکتهای برجسته در زمینه های فیزیک ، شیمی ، ادبیات ، اقتصاد٬ صلح و فیزیولوژی یا پزشکی اهدا می شود. این جایزه توسط بنیاد نوبل اداره می شود و توسط یک کمیته که متشکل از پنج عضو منتخب آکادمی علوم سلطنتی سوئد هستند به برندگان اعطا می شود.
اولین نوبل فیزیک
اولین جایزه نوبل فیزیک در سال 1901 به ویلهلم کنراد رونتگن از آلمان اهدا شد. هر جایزه شامل یک مدال ، یک دیپلم افتخار و جایزه نقدی است که در طول سال های مختلف مقدار آن متفاوت بوده است. در سال 1901، مقدار جایزه رونتگن ، 150٬782 کرون بود.
در سال 2008، این جایزه به ماکوتو کوبایاشی و شیهید ماسکاوا که مقدار آن 10٬000٬000 کرون سوئد (اندکی بیش از € 1 میلیون ، یا 1٫4 میلیون دلار آمریکا) بود اهدا شد. این جایزه سالانه در استکهلم در تاریخ 10 دسامبر برابر با سالگرد درگذشت آلفرد نوبل به برندگان اهدا می شود.
جان باردین تا به حال دو بار در سال 1956 و 1972 برنده این جایزه شده است. همچنین ماری کوری در فیزیک سال 1903 و شیمی در سال 1911 برنده جایزه نوبل شده است. ویلیام لورنس براگ جوان ترین برنده این جایزه است؛ او این جایزه را در سال 1915 در 25سالگی به دست آورد.
ماری کوری ، ماریا ژئوپرت مایر (سال 1963) و دانا استریکلند (سال 2018) تنها زنانی هستند که برنده این جایزه شده اند. از سال 1901 تا سال 2016 این جایزه به 203 نفر اهدا شده است.
جایزه نوبل فیزیک در سال های 1916، 1931، 1934، 1940، و 1942 به هیچ کس اعطا نشد.
اسامی کامل برندگان نوبل فیزیک از ابتدا تاکنون
سال | برندگان نوبل فیزیک | ملیت | بر اساس |
---|---|---|---|
1901 | ویلهلم رونتگن | آلمان | کشف پرتوهای رونتگن پرتوهای ایکس |
1902 | هندریک لورنتز | هلند | تأثیر مغناطیس بر تابش یا اثر زیمان |
پیتر زیمان | هلند | ||
1903 | هانری بکرل | فرانسه | کشف پرتوزایی خودبه خودی ، مطالعه پدیده های تابشی در کشف رونگتن |
پیر کوری | فرانسه | برای تحقیق مشترک درباره پدیده رادیو اکتیویته که توسط بکرل کشف شده بود. | |
ماری کوری | لهستان فرانسه | ||
1904 | لرد ریلی | بریتانیا | بررسی چگالی گازها و کشف آرگون |
1905 | فیلیپ لنارت | آلمان | کار بر روی پرتوهای کاتدی |
1906 | جوزف جان تامسون | بریتانیا | رسانش الکتریکی گازها |
1907 | آلبرت آبراهام مایکلسون | ایالات متحده آمریکا | ساخت سنجش افزارهای دقیق اپتیکی و کاربردهای طیف نمایی و سنجه شناختی |
1908 | گابریل لیپمن | فرانسه | روش بازآفرینی رنگ در عکاسی بر اساس پدیده تداخل |
1909 | گولیلمو مارکونی | ایتالیا | توسعه ارتباط تلگرافی بی سیم |
کارل فردیناند برون | آلمان | ||
1910 | یوهان دیدریک وان در والس | هلند | ارایه معادلات حالت گازها و مایعات |
1911 | ویلهلم وین | آلمان | به خاطر کشف قوانین تابش گرما |
1912 | گوستاف دالن | سوئد | به خاطر اختراع تنظیم کننده های خودکار ، که در فانوسهای دریایی و راهنماهای شناور به کار می رود ، فانوس دریایی |
1913 | هایک کامرلینگ اونس | هلند | پژوهش درباره فیزیک دماهای پایین و تولید هلیم مایع |
1914 | ماکس فون لائو | آلمان | برای کشف تفرق پرتوهای ایکس توسط بلورها |
1915 | ویلیام هنری براگ | بریتانیا | تحلیل ساختار بلوری توسط پرتوهای ایکس |
ویلیام لورنس براگ | بریتانیا | ||
1916 | اعطا نشده | ||
1917 | چارلز گلوور بارکلا | بریتانیا | کشف پرتوی ایکس مشخصه عناصر |
1918 | ماکس پلانک | آلمان | برای خدمات او به پیشرفت فیزیک با کشف کوانتای انرژی |
1919 | یوهانس اشتارک | آلمان | کشف اثر دوپلر در پرتوهای کانالی و شکافته شدن خطوط طیفی تحت تأثیر میدان الکتریکی |
1920 | شارل ادوارد گیوم | سوئیس | به خاطر کشف ناهنجاری های آلیاژ فولاد-نیکل که برای ساخت ابزار اندازه گیری دقیق فیزیکی کاربرد دارد |
1921 | آلبرت اینشتین | آلمان آمریکا | به خاطر خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به دلیل توضیح هایش در مورد اثرهای فوتوالکتریک |
1922 | نیلز بور | دانمارک | به خاطر پژوهش بر ساختار اتمی و تابشهای اتمی |
1923 | رابرت میلیکان | آمریکا | برای اندازه گیری بار الکتریکی بنیادی و پژوهش بر اثر فتو الکتریک |
1924 | کارل مان گیورگ سیگبن | سوئد | کشف و پژوهشهای او درباره طیف نمایی پرتوی ایکس |
1925 | جیمز فرانک | آلمان | کشف قوانین برخورد الکترونها به اتم |
گوستاو هرتز | آلمان | ||
1926 | ژان باتیست پرن | فرانسه | پژوهش بر روی نا پیوستگی در ساختار ماده و به ویژه کشف تعادل رسوب گذاری |
1927 | آرتور هالی کامپتون | آمریکا | کشف اثری که به نام او نام گذاری شد ، اثر کامپتون |
چارلز تامسون ریس ویلسون | بریتانیا | کشف روش آشکارسازی مسیر ذرات باردار در بخار متراکم | |
1928 | اون ویلانز ریچاردسون | بریتانیا | کار بر روی پدیده ترمیونیک و به خصوص برای کشف قانونی که به نام او نام گذاری شد |
1929 | لویی دوبروی | فرانسه | کشف طبیعت موجی الکترون ها |
1930 | سی وی رامان | هند | به خاطر کار بر روی تفرق نور و کشف اثری که به نام او نام گذاری شد ، پراکندگی رامان |
1931 | اعطا نشده | ||
1932 | ورنر کارل هایزنبرگ | آلمان | به خاطر ابداع مکانیک کوانتمی که کاربردهای آن علاوه بر چیزهای دیگر به کشف فرم های الوتروپیک هیدروژن انجامید ، مکانیک کوانتوم |
1933 | آروین شرودینگر | اتریش | کشف مدل های جدید پرباری در نظریه اتمی |
پل دیراک | بریتانیا آمریکا | ||
1934 | اعطا نشده | ||
1935 | جیمز چدویک | بریتانیا | کشف نوترون |
1936 | ویکتور فرانتس هس | اتریش آمریکا | کشف تابش کیهانی ، پرتو کیهانی |
کارل دیوید اندرسون | آمریکا | کشف پوزیترون | |
1937 | کلینتون دیویسون | آمریکا | کشف آزمایشگاهی تفرق الکترون ها توسط بلورها |
جرج پاجت تامسون | بریتانیا | ||
1938 | انریکو فرمی | ایتالیا آمریکا | آزمایش وجود عناصر جدید رادیو اکتیو تولید شده توسط تابش نوترونی و به خاطر کشف واکنش هسته ای توسط نوترون های کند. |
1939 | ارنست ارلاندو لارنس | آمریکا | ابداع و تکامل سیکلوترون و نتایج به دست آمده توسط آن به خصوص شناسایی عناصر رادیو اکتیو مصنوعی ، شتاب دهنده حلقوی |
1940 | اعطا نشده | ||
1941 | اعطا نشده | ||
1942 | اعطا نشده | ||
1943 | اتو اشترن | آمریکا | کمک به پیشرفت روش باریکه ملوکولی ، کشف گشتاور مغناطیسی |
1944 | ایزیدور ایزاک رابی | آمریکا | ابداع روش تشدید برای ثبت خواص مغناطیسی هسته های اتم ها |
1945 | ولفگانگ پاولی | اتریش | کشف اصل طرد پاولی |
1946 | پرسی ویلیام بریجمن | آمریکا | اختراع وسیله ای برای تولید فشارهای فوق العاده زیاد و کشفهایی که از این طریف در زمینه فیزیک فشارهای بالا داشته است ، فیزیک فشاربالا |
1947 | ادوارد ویکتور اپلتون | بریتانیا | پژوهش هایش در مورد فیزیک جو بالایی ، به خصوص به خاطر کشف لایه معروف به اپلتون |
1948 | پاتریک بلاکت | بریتانیا | تکمیل روش اتاقک ابری ویلسون ، و واقعیتهایی که به وسیله این روش در زمینه های فیزیک هسته ای و تابش کیهانی کشف کرد. |
1949 | هیدکی یوکاوا | ژاپن | اثبات وجود مزونها بر پایه تحقیقات نظریش درباره نیروهای هسته ای. |
1950 | سیسل فرانک پاول | بریتانیا | برای تکمیل و گسترش روش نور نگاشتی فرایندهای هسته ای و کشفهایش در مورد مزونها. |
1951 | جان داگلاس کاکرافت | بریتانیا | در مورد استحاله هسته های اتمی به وسیله ذرات اتمی دارای شتاب. |
ارنست والتون | ایرلند | ||
1952 | فلیکس بلوخ | سوئیس آمریکا | به خاطر روش های جدید درباره اکتشافها و آزمایش های تشدید مغناطیسی هسته |
ادوارد میلز پورسل | آمریکا | ||
1953 | فریتز زرنیکه | هلند | برای اختراع میکروسکوپ تباین فاز و روش های مریوط به آن |
1954 | ماکس برن | بریتانیا | به خاطر تحقیقات بنیادی اش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر احتمالاتی او از تابع موج. |
والتر بوث | آلمان | برای ارائه روش تطابق و کشفهایش با بکارگیری این روش | |
1955 | ویلیس اوژن لمب | آمریکا | پیدا کردن ساختار ریز طیف هیدروژن |
پولیکارپ کوش | آمریکا | به منظور محاسبه دقیق گشتاور مغناطیستی الکترون | |
1956 | جان باردین | آمریکا | برای مطالعه و تحقیق در مورد نیمرسانها و پیدا کردن اثر ترانریستور |
والتر هاوسر براتین | آمریکا | ||
ویلیام شاکلی | آمریکا | ||
1957 | تسونگ-دائو لی | تایوان آمریکا | به منظور تحقیق درباره قوانین پاریته که در نهایت منجر به کشف های مهمی در مورد ذرات بنیادی شد |
چن نینگ یانگ | تایوان آمریکا | ||
1958 | پاول چرنکوف | روسیه | به خاطر کشف و تعبیر اثر چرنکوف ، تابش چرنکوف |
لیا فرانک | روسیه | ||
ایگور یوگنیویچ تام | روسیه | ||
1959 | اوون چمبرلین | آمریکا | برای کشف پادپروتون |
امیلیو گینو سگر | ایتالیا آمریکا | ||
1960 | دونالد آرتور گلایزر | آمریکا | به منظور ساخت و اختراع اتاقک حباب |
1961 | رابرت هافستاتر | آمریکا | «به خاطر مطالعات بدیع اش در مورد پراکنش الکترون در هسته های اتمی و کشفهایش در مورد ساختار نوکلئون ها» |
رودولف لودویگ موسباور | آلمان | «برای تحقیف درباره جذب تشدیدی پرتوهای گاما و کشف اثری که به نام خود او می باشد.» | |
1962 | لو لانداو | روسیه | «به خاطر نظریه بدیع اش درباره ماده چگال ، به خصوص در مورد هلیوم مایع.» |
1963 | یوجین ویگنر | آمریکا | «به خاطر کشف و کاربرد اصول بنیادی تقارن و تدوین نظریه هسته اتم.» |
ماریا ژئوپرت مایر | آمریکا | «به منظور تحقیق بر روی ساختار پوسته ای هسته» | |
جی. هانس دی. جنسن | آلمان | ||
1964 | نیکولای باسوف | روسیه | «به خاطر کارهای اساسی اش در زمینه الکنرونیک کوانتومی ، که منجر به ساخت نوسانگرها و تقویت کننده ها بر پایه اصل میزر-لیزر شد.» |
الکساندر میخایلوویچ پروخورف | روسیه | ||
چارلز هارد تاونز | آمریکا | ||
1965 | ریچارد فاینمن | آمریکا | «به مننظور مطالعه در مورد الکترودینامیک کوانتومی که اثرات مهمی در فیزیک ذرات بنیادی دارد.» |
جولیان شوینگر | آمریکا | ||
سین ایترو تومونوجا | ژاپن | ||
1966 | آلفرد کاستلر | فرانسه | «برای گسترش راهکارهای اپتیکی برای تحقیق در مورد تشدید هرتزی در اتم ها» |
1967 | هانس بته | آمریکا | به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنش های هسته ای و به خصوص کشفیات او درباره تولید انرژی در ستارگان. |
1968 | لوئیس والتر آلوارز | آمریکا | «به منظور گسترش و ارتقاء فیزیک ذرات بنیادی ، به خصوص درباره حالتهای تشدیدی.» |
1969 | موری گل-مان | آمریکا | «به خاطر مشارکتش در طبقه بندی ذرات بنیادی ، و برهم کنش آن ها و کشفهایش در این مورد» |
1970 | هانس اولوف گوستا آلفون | سوئد | «به منظور تحقیقاتش در مورد مغناطوهیدرودینامیک ، و استفاده آن در فیزیک پلاسما» |
لوئی نل | فرانسه | «برای تحقیق درباره پادفرومغناطیس و فری مغناطیس ، در فیزیک حالت جامد» | |
1971 | دنیس گابور | بریتانیا | «به منظور پیدا کردن مبانی تمام نگاری» |
1972 | جان باردین | آمریکا | «برای ارائه نظریه ای در باره ابررسانایی ، نظریه بی سی اس» |
لئون نیل کوپر | آمریکا | ||
جان رابرت شریفر | آمریکا | ||
1973 | لئو ایساکی | ژاپن | «کشف پدیده تونل زنی در نیمه رساناها و ابر رساناها» |
ایوار جیاور | آمریکا نروژ | ||
بریان دیوید جوزفسون | بریتانیا | «به منظور تحقیقاتش درباره خصوصیات عبور ابر جریان از سد تونلی.» | |
1974 | مارتین رایل | بریتانیا | «به خاطر کشف تپ اخترهاو کارهای انجام گرفته در زمینه نجوم رادیویی» |
آنتونی هویش | بریتانیا | ||
1975 | آگه بوهر | دانمارک | «به منظور پیدا کردن ارتباط میان حرکت جمعی و حرکت ذره ، و ایجاد نظریه ای درباره ساختار هسته اتم» |
بن روی ماتلسن | دانمارک | ||
لئو جیمز رینواتر | آمریکا | ||
1976 | برتون ریکتر | آمریکا | «برای کشف یک ذره بنیادی مهم.» |
ساموئل چائو چونگ تینگ | آمریکا | ||
1977 | فیلیپ وارن اندرسن | آمریکا | «به منظور کارهای انجام گرفته در زمینه سیستم های مغناطیستی و سیستم های نامنظم.» |
نویل فرانسیس مات | بریتانیا | ||
جان هاسبورک وان ولک | آمریکا | ||
1978 | پیوتر کاپیتسا | روسیه | «به خاطر کارهایش روی فیزیک دماهای پایین.» |
آرنو آلان پنزیاس | آمریکا | «به خاطر کشف تابش میکروموجی زمینه کیهانی ، تابش زمینه کیهانی» | |
رابرت وودرو ویلسون | آمریکا | ||
1979 | شلدون لی گلاشو | آمریکا | «به منظور تحقیق در مورد مدل وحدت یافته نیروهای ضعیف و الکترومغناطیس و به خاطر پیش بینی در مورد جریان های بی اثر (خنثی).» |
عبدالسلام | پاکستان | ||
استیون واینبرگ | آمریکا | ||
1980 | جیمز کرونین | آمریکا | «به خاطر کشف موارد نقض اصول تقارن بنیادی در واپاشی مزون های کائون خنثی.» |
وال لوگسدون فیچ | آمریکا | ||
1981 | نیکولاس بلومبرگر | آمریکا | برای مشارکت در مورد طیف نمایی لیزری |
آرتور لئونارد شالو | آمریکا | ||
کای سیگبان | سوئد | برای تحقیقاتش درباره پیشبرد طیف نمایی الکترونی با تفکیک زیاد. | |
1982 | کنت ویلسن | آمریکا | برای ارائه روشی در مورد تحلیل پدیده های بحرانی |
1983 | سابراهمانین چاندراسکار | هند آمریکا | به پاس کارهایش در مورد ساختار و تحول ستاره ها. |
ویلیام آلفرد فاولر | آمریکا | به منظور بررسی درباره تشکیل عناصر شیمیایی در عالم. | |
1984 | کارلو روبیا | ایتالیا | به خاطر سهم تعیین کننده اش در پروژه بزرگ که به کشف ذرات میانی W و Z منجر شد. |
سیمون ون درمیر | هلند | ||
1985 | کلاوس فون کلیتسینگ | آلمان | به منظور پیدا کردن اثر کوانتومی هال |
1986 | ارنست روسکا | آلمان | برای ساختن میکروسکوپ الکترونی |
گرد بینینگ | آلمان | به خاطر ساخت میکروسکوپ الکترونی تونلی روبشی ، میکروسکوپ تونلی روبشی | |
هاینریش روهرر | سوئیس | ||
1987 | یوهانس جرج بدنورز | آلمان | برای کشف ابر رسانایی گرم. |
کارل الکساندر مولر | سوئیس | ||
1988 | لیان لدرمن | آمریکا | به خاطر آزمایش هایشان با باریکه نوترینو و کشف نوترینوی موئون. |
ملوین شوارتز | آمریکا | ||
جک اشتینبرگر | آمریکا | ||
1989 | نورمن فاستر رمزی | آمریکا | به خاطر کشفهایش در زمینه طیف نمایی تشدید اتمی ، که به ساخت میرز هیدروژن و ساعت اتمی منجر شد. |
هانس جرج دهملت | آمریکا | برای ارائه روشی به منظور دام اندازی اتم های منفرد. | |
ولفگانگ پل | آلمان | ||
1990 | جروم ایزاک فریدمان | آمریکا | به مظور پژوهشهایشان در مورد پراکنش الکترونها از هسته ها ، که بیان کننده کوارک در نوکلئونهاست. |
هنری وی کندال | آمریکا | ||
ریچارد ادوارد تایلور | کانادا آمریکا | ||
1991 | پیر-ژیل دوژن | فرانسه | به منظور پیدا کردن آرایش مولکولها در موادی مثل بلورهای مایع ، ابر رسانها ، پولیمرها. |
1992 | جورج چرپک | فرانسه | به منظور مشارکتش در ذره سنج و کارهایشان در رابطه با آشکارسازی الکترونی سریع برای ذرات پر انرژی. |
1993 | راسل هالس | آمریکا | به منظور کشف نوع جدیدی از تپ اختر ، که این کشف امکانات تازه ای برای مطالعه جاذبه به وجود آورد. |
جوزف تیلور | آمریکا | ||
1994 | برترام برکهاوس | کانادا | برای توسعه طیف سنجی نوترونی و برای مشارکت های پیشگام به توسعه تکنیک های پراکندگی نوترون برای مطالعات فیزیک ماده چگال |
کلیفورد گلنوود شال | آمریکا | برای توسعه روش پراش نوترون و برای کمک به توسعه تکنیک های پراکندگی نوترونی برای مطالعات فیزیک ماده چگال | |
1995 | مارتین لویز پرل | آمریکا | برای کشف لپتون تاو و برای مشارکتهای پیشگام تجربی به فیزیک لپتون |
فردریک رینز | آمریکا | برای شناسایی نوترینو و برای مشارکتهای پیشگام در فیزیک لپتون | |
1996 | دیوید موریس لی | آمریکا | برای کشف ابرشاره هلیوم |
داگلاس دین اشرفت | آمریکا | ||
رابرت کلمن ریچاردسون | آمریکا | ||
1997 | استیون چو | آمریکا | برای توسعه دادن روش های سرد کردن و به دام انداختن اتم ها با نور لیزری |
کلود کوهن تانوژی | فرانسه | ||
ویلیام دانیل فیلیپ | آمریکا | ||
1998 | رابرت لافلین | آمریکا | برای کشف جدید از یک فرم مایع کوانتومی |
هورست لودویگ اشتورمر | آلمان آمریکا | ||
دانیل چی تسوئی | آمریکا | ||
1999 | خرارد توفت | هلند | برای مشخص کردن ساختار کوانتومی از فعل و انفعالات الکتروضعیف در فیزیک |
مارتینیوس ولتمن | هلند | ||
2000 | ژورس آلفروف | روسیه | برای توسعه نیمه رسانا هترواستراکچرز مورد استفاده در سرعت بالا واوپتو الکترونیک |
هربرت کرومر | آلمان آمریکا | ||
جک کیلبی | آمریکا | برای مشارکت در اختراع تراشه | |
2001 | اریک آلن کرنل | آمریکا | برای دستیابی به چگالش بوز-اینشتین در رقیق کردن گازها از اتم های قلیایی ، و برای مطالعات اولیه اساسی خواص میعانات |
کارل ادوین ویمن | آمریکا | ||
ولفانگ کترله | آلمان | ||
2002 | ریموند دیویس پسر | آمریکا | برای سهم پیشگام دراخترفیزیک ، به ویژه برای تشخیص نوترینوهای کیهانی |
ماساتوشی کوشیبا | ژاپن | ||
ریکاردو جیاکونی | آمریکا | برای کمک های پیشگام به فیزیک نجومی ، که منجر به کشف منابع اشعه کیهانی شد. | |
2003 | آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف | روسیه آمریکا | برای کمک های پیشگام به تئوری ابررسانایی و ابرشاره |
ویتالی لازاریویچ گینزبرگ | روسیه | ||
آنتونی جیمز لگت | بریتانیا آمریکا | ||
2004 | دیوید گراس | آمریکا | برای کشف آزادی مجانبی در نظریه نیروی هسته ای قوی |
دیوید پولیتزر | آمریکا | ||
فرانک ویلچک | آمریکا | ||
2005 | روی جی. گلوبر | آمریکا | برای همکاری در نظریه کوانتومی انسجام نوری |
جان هال | آمریکا | برای مقالات خود جهت توسعه مبتنی بر لیزر ، دقت طیف بینی ، روش شانه بسامد نوری | |
تئودور هانش | آلمان | ||
2006 | جان ماتر | آمریکا | برای کشف شکل مربوط به تابش جسم سیاه و ناهمسانگردی در تابش زمینه کیهانی |
جرج اسموت | آمریکا | ||
2007 | آلبر فر | فرانسه | کشف مقاومت مغناطیسی بزرگ |
پتر گرونبرگ | آلمان | ||
2008 | ماکوتو کوبایاشی | ژاپن | کشف منشأ تقارن شکسته و اثبات وجود حداقل سه دسته از کوارک ها در طبیعت |
شیهید ماسکاوا | ژاپن | ||
یوایچیرو نامبو | آمریکا | کشف مکانیسم شکست خود به خود تقارن در ذرات زیراتمی | |
2009 | چارلز کائو | هنگ کنگ بریتانیا آمریکا | پژوهش منجر به اختراع فیبر نوری برای مخابرات نوری |
ویلارد بویل | کانادا | اختراع سی سی دی یا ردیاب نور ، دستگاه بارجفت شده | |
جرج ئی. اسمیت | آمریکا | ||
2010 | آندره گایم | روسیه هلند | برای آزمایش های پیشگامانه در رابطه با مواد دوبعدی گرافین |
کنستانتین نووسلف | روسیه بریتانیا | ||
2011 | آدم ریس | آمریکا | برای کشف انبساط شتابان جهان از طریق ابرنواخترهای دوردست. |
سال پرلموتر | آمریکا | ||
برایان اشمیت | آمریکا استرالیا | ||
2012 | سرژ هاروش | فرانسه | برای پیداکردن روش های آزمایش تک سیستم های کوانتمی |
دیوید واینلند | آمریکا | ||
2013 | پیتر هیگز | بریتانیا | برای کشف بوزون هیگز |
فرانسوا انگلرت | بلژیک | ||
2014 | ایسامو آکاساکی | ژاپن | برای ابداع دیودهای کارآمد منتشرکننده نور آبی (ال ای دی) |
هیروشی آمانو | ژاپن | ||
شوجی ناکامورا | ژاپن آمریکا | ||
2015 | تاکاکی کاجیتا | ژاپن | برای کشف نوسان نوترینو که نشان داد نوترینو دارای جرم است. |
آرتور بی مک دانلد | کانادا | ||
2016 | دیوید جی تاولس | بریتانیا آمریکا | برای کشف نظری تغییر حالت های توپولوژیکی و حالت های توپولوژیکی ماده. |
دانکن هالدین | بریتانیا آمریکا | ||
جان مایکل کوسترلیتز | بریتانیا آمریکا | ||
2017 | راینر وایس | آلمان آمریکا | برای آشکارسازی خیزابه های گرانشی و رصدخانه موج گرانشی تداخل لیزری (آشکارساز لایگو). |
کیپ تورن | آمریکا | ||
بری بریش | آمریکا | ||
2018 | آرتور اشکین | آمریکا | برای نوآوری های نوآورانه در زمینه «فیزیک لیزر» ، به ویژه انبرک نوری و کاربرد آن در سیستم های بیولوژیکی. |
ژرار مورو | فرانسه | برای نوآوری های نوآورانه در زمینه «فیزیک لیزر» ، به ویژه روش منحصربه فرد تولید «پالس های نوری نازک با شدت بالا». | |
دانا استریکلند | کانادا | ||
2019 | جیم پیبلس | کانادا ایالات متحده آمریکا | «کشفیات نظری در زمینه کیهان شناسی فیزیکی» |
میشل مایور | سوئیس | «کشف سیاره فراخورشیدی پگاسی51 در اطراف ستاره ای شبیه خورشید» | |
دیدیه کلاز | سوئیس | ||
2020 | راجر پنروز | بریتانیا | «کشف ارتباط تشکیل سیاهچاله و نظریه نسبیت عام» |
راینهارد گنتزل | آلمان | «کشف شیء فشرده با جرم بسیار بالا در مرکز کهکشان راه شیری» | |
آندره آ ام. گز | ایالات متحده آمریکا | ||
2021 | سیوکورو مانابه | ژاپن ایالات متحده آمریکا | «برای مدل سازی های مرتبط با تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین» |
کلاوس هسلمان | آلمان | ||
جیورجیو پاریسی | ایتالیا | «برای کشف اثر متقابل پدیده های به هنجار و نامنظم و نوسانات در سامانه های فیزیکی از مقیاس اتمی تا سیاره ای» | |
2022 | آلن اسپکت | فرانسه | «برای آزمایش های تجربی بر روی فوتون های درهم تنیده ، اثبات شکست نامساوی های بل و پیشگامی برای علم اطلاعات کوانتمی» |
جان کلاوسر | ایالات متحده آمریکا | ||
آنتون زیلینگر | اتریش |