ثبت بیوگرافی در گوگل
ثبت بیوگرافی در ویکی پدیا
تبلیغات

در این مطلب جدید در سال 1403 و سال 2024 ، آتراکوریوم داروی شل کننده عضلانی و آتراکوریوم با استیل کولین و داروی آتراکوریوم و زمان مصرف آتراکوریوم و اشکال دارویی آتراکوریوم و میزان مصرف آتراکوریوم و قرص آتراکوریوم و آمپول آتراکوریوم و عوارض مصرف آتراکوریوم و مصرف آتراکوریوم در بارداری و دوز استفاده آتراکوریوم و طریقه مصرف آتراکوریوم و تداخلات دارویی آتراکوریوم و مضرات آتراکوریوم در نم نمک.

موارد مصرف آتراکوریوم بسیلات

آتراکوریوم به عنوان داروی بیهوشی برای شل کردن عضلات و تسهیل کنترل بیمار طی تنفس مصنوعی مکانیکی مصرف می شود. همچنین برای لوله گذاری داخل نای و جراحی هایی که نسبتا طولانی مدت هستند و شل شدن عضلات در آنها ضرورت دارد ، به کار می رود. همچنین در درمان کاهش شدت انقباضات عضلانی ناشی از حملات تشنجی مصرف شده است.آمپول آتراکوریوم داروی شل کننده عضلانی + عوارض و بارداریآمپول آتراکوریوم داروی شل کننده عضلانی + عوارض و بارداری

مکانیسم اثر آتراکوریوم بسیلات

آتراکوریوم با استیل کولین در اتصال به گیرنده های کولینرژیک صفحه محرکه انتهایی رقابت و با مهار انتقال عصبی پاسخ صفحه محرکه انتهایی به استیل کولین را کاهش می دهد و باعث فلج عضلات اسکلتی می شود.

آتراکوریوم داروی شل کننده عضلانی

فارماکوکینتیک آتراکوریوم بسیلات

نیمه عمر دفع دارو 20 دقیقه است. زمان رسیدن به حداکثر اثر دارو 10-7/1 دقیقه است. دفع دارو کلیوی و صفراوی است. بعد از تزریق دارو در بیهوشی متعادل ، 25 درصد پاسخ پرشی عضلات در 45-35 دقیقه و 95 درصد پاسخ در 70-60 دقیقه به حالت عادی بازمی گردد. در بیهوشی متعادل 30 دقیقه و در بیهوشی استنشاقی 40 دقیقه بعد از شروع هوشیاری 95 درصد پاسخ عضلانی به حالت عادی می گردد.

عوارض جانبی آتراکوریوم بسیلات

کاهش فشار خون ، قرمز شدن پوست ، گلودرد و لارنگواسپاسم از عوارض جانبی مهم و نسبتا شایع دارو می باشند.

تداخلات دارویی آتراکوریوم بسیلات

دارو با آمینوگلیکوزیدها ، بی حس کننده های موضعی تزریقی ، کاپرئومایسین ، لینکومایسین ، پلی میکسین ها ، پروکائین آمید ، کینیدین و ایپوئیدها تداخل دارد.

1- آتراکوریوم باید از راه وریدی تزریق شود (تزریق عضلانی باعث تحریک بافت می شود)

2- در بیمارانی که آزاد شدن هیستامین برای آنها خطرناک است ، باید مقدار مصرف و سرعت تزریق دارو کاهش یابد.

3- مصرف سوکسینیلکولین قبل از آتراکوریوم ، طول مدت اثر این دارو را طولانی نمی کند ، ولی زمان لازم برای شروع اثر آن را کوتاه کرده و انسداد عصبی عضلانی را عمیقتر می کند.

4- طول مدت اثر آتراکوریوم طولانی تر از سوکسینیلکولین و کوتاهتر از توبوکورارین یا پانکرونیوم است.

5- آتراکوریوم تأثیر چندانی بر ضربان قلب ندارد و موجب کاهش برادیکاردی ناشی از داروهای بیهوش کننده یا تحریک عصب واگ یا از بین رفتن آن نمی شود. بنابراین ، برادیکاردی در موارد مصرف آتراکوریوم بیشتر از دیگر مسدودکننده های عصبی عضلانی دیده می شود. درمان با داروهای آنتیکولینرژیک (آتروپین یا گلیکوپیرولات) توصیه می شود.

6- در صورت بروز برادیکاردی در حین تجویز آتراکوریوم ، آتروپین وریدی مصرف شود.

7- محلولهای قلیایی ، مانند باربیتوارتها ، نباید با آتراکوریوم در یک سرنگ یا از طریق یک سوزن تجویز گردند.

8- برای تشخیص فلج باقیمانده طی مرحله رفع اثرات دارو و اجتناب از مصرف بیش از حد ، می توان از محرک اعصاب محیطی استفاده کرد.

9- آتراکوریوم را باید تنها در صورت فراهم بودن تجهیزات لولهگذاری داخل نای ، اکسیژن با فشار مثبت ، تنفس مصنوعی و تهویه کمکی قابل کنترل ، تجویز کرد.

10- برای ارزیابی میزان برطرف شدن اثر مسدود کننده عصبی عضلانی ، باید توانایی بیمار در تنفس ، سرفه ، حرکت دادن زبان ، باز نگهداشتن چشمها ، بالا نگه داشتن سر ، بسته نگه داشتن دهان و قدرت مشت کردن دستها ، بررسی شود. نیروی دم منفی کافی (cm H2O2-) باید ارزیابی گردد.

11- ممکن است سخن گفتن بیمار تا بازگشت توانایی عضلات سر و گردن ، مشکل باشد.

12- در صورت لزوم ، می توان از داروهای ضد درد و تسکین بخش استفاده کرد. آتراکوریوم تأثیری بر هوشیاری یا تسکین درد ندارد.

  • مصرف در سالمندان : بیماران سالخورده ممکن است به اثرات دارو حساستر باشند.
  • مصرف در کودکان : بیضرری و اثربخشی مصرف دارو در نوزادان کوچکتر از یک ماه ثابت نشده است.
  • مصرف در شیردهی : ترشح دارو در شیر مادر مشخص نشده است. از اینرو ، این دارو در زنان شیرده باید با احتیاط تجویز شود.

آتراکوریوم داروی شل کننده عضلانی

هشدار ها آتراکوریوم بسیلات

1. با محلول های قلیایی(مثل باربیتورات تزریقی) مخلوط نشود چون غیر فعال شده و رسوب می نماید. همچنین با محلول رینگرلاکتات رقیق نشود چون تخریب دارو سریعتر صورت می گیرد.

2. در بیمارانی که آزاد شدن هیستامین ممکن است خطرناک باشد ، بیماری عصبی- عضلانی ، اختلالات شدید الکترولیت یا کارسینوما ، مقدار مصرف دارو ، به دلیل افزایش انسداد عصبی- عضلانی و مشکل در هوشیابی ، باید کاهش یابد. مصرف زیاد دارو ممکن است باعث آزاد شدن ناگهانی هیستامین شود.

3. تزریق سریع داخل وریدی و یا مقادیر زیاد دارو ممکن است باعث آزاد شدن ناگهانی هیستامین شود.

4. مصرف مقادیر بیش از حد دارو ممکن است منجر به ضعف مدام تنفسی یا آپنه و کلاپس قلبی عروقی شود. برای به حداقل رساندن خطر مصرف بیش از حد ، توصیه می شود از تحریک کننده اعصاب محیطی ، برای پیشگیری پاسخ بیمار به دارو استفاده شود.

توصیه های دارویی آتراکوریوم بسیلات

1. دارو از راه وریدی تزریق شود چون از راه عضلانی ممکن است باعث تحریک بافت شود.

2. دارو اثر شناخته شده ای روی هوشیاری یا آستانه درد ندارد بنابراین به عنوان داروی کمکی در جراحی ، باید مقدار کافی از داروی بیهوشی در دسترس باشد.

3. در هیپوترمی طول و شدت اثر دارو افزایش می یابد.

4. دارو نمی تواند مانع برادیکاردی ناشی از بیهوش کننده ها یا ضد دردهای مخدر شود ، لذا با مصرف توام آتراکوریوم برادیکاردی ممکن است بروز کند. مصرف دارو در بیماران قلبی مبتلا به تاکیکاردی ، کم خطر است.

5. مقدار مصرف دارو در صورت مصرف همزمان با بیهوش کننده های عمومی مثل اتر ، انفلوران و ایزوفلوران باید به 50-33 درصد کاهش یابد یا مقدار مصرف آن باید توسط یک تحریک کننده اعصاب محیطی تعیین شود. میزان این کاهش با هالوتان کمتر است.

دارو های هم گروه آتراکوریوم بسیلات
  • Vecuronium Bromide
  • Pancuronium Bromide
  • Rocuronium
  • Succinylcholine Chloride

بیوگرافی

پیج اینستاگرام نم نمک

این مطلب مفید بود؟
(1 رای)
100%

نظر دادن