بهترین احادیث ماه شعبان از زبان پیامبر و امامان

بهترین احادیث ماه شعبان از زبان پیامبر و امامان

شعبان ماه بسیار شریفی است که از پیشوایان دینی درباره فضیلت ماه شعبان و عبادت و اطاعت خداوند ، احادیث و روایات فراوانی بیان شده است. پیامبر و امامان ما که نشان دهنده راه سعادت به مردم بودند ، روزه و اعمال دیگری را برای ماه شعبان سفارش کرده اند که هر کس آنها را به جای آورد ، پاداش اخروی زیادی را کسب خواهد کرد. در این بخش از دین و مذهب نم نمک احادیث روایت شده از ائمه معصومین(ع) درباره فضیلت ماه شعبان را بیان می کنیم.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

از امیرالمومنین(علیه السلام) نقل است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود :

شعبان ماه من است و رمضان ماه خدای عزوجل. پس هر که ماه مرا روزه بدارد ، در روز قیامت شفیعش خواهم بود و هر که ماه خدا را روزه بدارد ، خداوند در قبرش وحشتش را از بین می برد و او را مانوس می سازد و تنهائیش را می زداید و هرگاه از قبرش خارج شود با روی سفید و در حالی باشد که در دست راستش کتابش را گرفته و جاودانگی را در دست چپش و می آید تا در برابر خدای عزوجل قرار گیرد ، پس خداوند به او می فرماید : بنده ام! پاسخ می دهد : لبیک یامولای من! خداوند می فرماید : به خاطر من روزه گرفتی؟عرض می کند : آری مولای من ، پس خداوند تبارک و تعالی می فرماید : (ای فرشتگانم) دست بنده ام را بگیرید و او را نزد پیامبرم بیاورید.

پس او را به حضور رسول خدا می رسانند. پس من به او می گویم : ماه مرا روزه گرفتی؟ می گوید : آری! پس من به او می گویم : من امروز شفاعتت می کنم. سپس خدای عزوجل می فرماید : اما من از حقوق خودم به خاطر بنده ام گذشتم و اما حقوق دیگر بندگانم که بر گردن او هست ، هر که از او بگذرد و عفوش کند ، من آنقدر تعویضش می کنم تا راضی گردد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : پس من دست او را می گیرم تا اینکه او را به صراط می رسانم ، پس آن را صاف و لغزنده می یابم که گام های خطاکاران برآن ثابت نشود و بلغزد ، پس من دست او را می گیرم ، فرشته موکل به صراط می گوید : ای رسول خدا ، این کیست؟

می گویم : این فلان است (اسمش را می آورم) او در ماه من (شعبان) به خاطر دریافت شفاعتم ، روزه گرفته و ماه خدا (رمضان) را به خاطر وعده الهی روزه گرفته ، پس در بهشت را برای او می گشایم و رضوان (فرشته بهشت) می گوید که در آن روز به ما امر می شود که در بهشت را بر امتت بگشائیم. سپس امیرالمومنین(علیه السلام) فرمود : ماه رسول خدا را روزه بدارید تا در روز رستاخیز شفیعتان باشد و ماه خدا را روزه بگیرید تا از رحیق مختوم (شراب گوارای بهشتی) بیاشامید و هر که ماه شعبان را به ماه رمضان بپیوندد ، برای او پاداش دو ماه پی در پی نوشته شود. (فضائل الأشهر الثلاثة ، ص64، ح46 و ص124، ح132.)

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم در حدیثی می فرمایند :

شَعبانُ شَهری... فَمَن صامَ شَهری کُنتُ لَهُ شَفیعا یَومَ القِیامَةِ.

شعبان ماه من است. هر که ماه مرا روزه بدارد ، روز قیامت شفیع او خواهم بود. (بحارالأنوار (ط-بیروت) ج 94، ص 83، ح 54)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود :

«عَن أَبِی سَعِیدٍ الخُدرِیِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَهِ ص‏... أَلَا إِنَ رجبَ وَ شَعبَانَ شَهرَایَ وَ شَهرَ رَمَضَانَ شَهرُ أُمَتِی‏ َ...»؛

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : ... همانا ماه رجب و ماه شعبان دو ماه من هستند و ماه رمضان ماه امتم می باشد... (الأمالی(للصدوق) ، ابنبابویه ، محمدبن علی‏(381 ق‏) ، ص628.)

امام صادق علیه السلام :

مَن صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَامٍ مِن آخِرِ شَعبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَهُ لَهُ صَومَ شَهرَینِ مُتَتَابِعَین‏

هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پی در پی را برایش محسوب می‏ کند. (امالی (صدوق) ص 670)

امام علی علیه السلام :

شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهری.

رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است. (شرح فروع کافی ج 4، ص 14)

امام رضا علیه السلام :

اللَهُمَ إِن لَم تَکُن غَفَرتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِن شَعبَانَ فَاغفِر لَنَا فِیمَا بَقِی‏ مِنه‏

خدایا اگر ما را در روز هایی که از ماه شعبان گذشت نبخشیدی پس ما را در باقیمانده آن بیامرز{این دعا سفارش شده است در روز های پایانی ماه شعبان زیاد خوانده شود} (وسایل الشیعه ج 10، ص 301، ح 13471)

امام علی علیه السلام :

«قَالَ إِنَ أَمِیرَ المُومِنِینَ ع کَانَ یَقُولُ مَا فَاتَنِی‏ صَومُ‏ شَعبَانَ‏ مُذ [منذ] سَمِعتُ مُنَادِیَ رَسُولِ اللَهِ ص یُنَادِی فِی شَعبَانَ فَلَن یَفُوتَنِی أَیَامَ حَیَاتِی صَومُ شَعبَانَ إِن شَاءَ اللَه‏»

روزه ماه شعبان از من فوت نشد ، از زمانی که شنیدم منادی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فریاد می کرد. بنابراین هرگز روزه ماه شعبان از من در ایام زندگانی ام فوت نخواهد شد ، اگر خدا بخواهد. (إقبال الأعمال ، السید ابن طاووس(م664) ، ج‏2، ص683.)

امام علی علیه السلام :

صَومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ.

روزه ماه شعبان ، وسواس دل و پریشانی‏ های جان را از بین می ‏برد. (تحف العقول ص 102 - خصال ص 612)

ام سلمه روایت کرده است :

«عَن أُمِ سَلَمَةَ عَن أَبِی سَلَمَةَ أَنَ النَبِیَ ص لَم یَکُن یَصُومُ مِنَ السَنَةِ شَهرا تَاما إِلَا شَعبَانَ‏ یَصِلُ‏ بِهِ‏ رَمَضَانَ‏.»؛

ام سلمه روایت کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در هیچ ماهی تا پایان ماه روزه نمی گرفت ، مگر ماه شعبان که آن را به ماه رمضان متصل می کرد. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ابن بابویه ، محمد بن علی ، ص61.)

امام صادق علیه السلام :

فی جوابه لرجل عندما سأله ما أفضَلُ ما یُفعَلُ فیهِ (شَعبانَ) : الصَدَقَةُ و الإستِغفارُ ؛

امام صادق علیه السلام : در جواب کسی که پرسیده بودچه عملی در ماه شعبان برتر است؟ : صدقه و استغفار . (اقبال الأعمال ، ج 3 ، ص 294 .)

از انس بن مالک روایت شده است که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدند :

«عَن أَنَسٍ قَالَ : سُئِلَ رَسُولُ اللَهِ ص أَیُ الصِیَامِ أَفضَلُ قَالَ‏ شَعبَانُ‏ تَعظِیما لِرَمَضَانَ.»

از انس بن مالک روایت شده است که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدند : کدام یک از روزه ها بهتر است؟ فرمود : ماه شعبان به نیت بزرگداشت ماه رمضان. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ابن بابویه ، محمد بن علی ، ص61.)

امام صادق (علیه السلام) فرمود :

مَن‏ صَامَ‏ ثَلَاثَةَ أَیَامٍ‏ مِن‏ شَعبَانَ‏ وَجَبَت‏ لَهُ الجَنَةُ وَ کَانَ رَسُولُ اللَهِ ص شَفِیعَهُ یَومَ القِیَامَةِ»

کسی که سه از ماه شعبان را روزه بگیرد ، بهشت بر او واجب است ، و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز قیامت او را شفاعت خواهد نمود. (فضائل الأشهر الثلاثة ، ابن بابویه ، محمد بن علی ، ص61، ح42.)

«عَن أَبِی عَبدِ اللَهِ ع أَنَهُ قَالَ : یَغفِرُ اللَهُ لَیلَةَ النِصفِ مِن شَعبَانَ مِن خَلقِهِ بِقَدرِ شَعرِ مِعزَی‏ بَنِی‏ کَلبٍ»

خداوند در شب نیمه شعبان به اندازه موی گوسفندان قبیلة بنی کلب بندگانش را می آمرزد. (بحار الأنوار ، مجلسی ، ج‏94، ص86.)

امام رضا (علیه السلام) می فرماید :

عَن أَبِی الحَسَنِ الرِضَا ع قَالَ‏ کَانَ أَمِیرُ المُومِنِینَ ع لَا یَنَامُ ثَلَاثَ لَیَالٍ- لَیلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضَانَ وَ لَیلَةَ الفِطرِ وَ لَیلَةَ النِصفِ مِن شَعبَانَ وَ فِیهَا تُقَسَمُ‏ الأَرزَاقُ‏ وَ الآجَالُ وَ مَا یَکُونُ فِی السَنَة»

امیرالمومنین (علیه السلام) سه شب را نمی خوابید : شب بیست و سوم ماه رمضان ، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان؛ در این شبها ، روزیها تقسیم و مدت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعیین می شود. (مصباح المتهجد و سلاح المتعبد ، طوسی ، محمد بن الحسن ، ج‏2، ص853.)

امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است :

عَن أَبِی عَبدِ اللَهِ علیه السلام ، قَالَ : «کُنَ‏ نِسَاءُ النَبِیِ صلی الله علیه و آله إِذَا کَانَ عَلَیهِنَ صِیَامٌ ، أَخَرنَ ذلِکَ إِلی‏ شَعبَانَ؛ کَرَاهَةَ أَن یَمنَعنَ رَسُولَ اللَهِ صلی الله علیه و آله‏ ، فَإِذَا کَانَ شَعبَانُ صُمنَ‏ ، وَ کَانَ رَسُولُ اللَهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ : شَعبَانُ‏ شَهرِی‏»

از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است که : زنان پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هرگاه روزه ای بر عهده داشتند ، (ادای) آن را تا ماه شعبان به تأخیر می انداختند ، تا رعایت حال رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را کرده باشند و چون ماه شعبان فرا می رسید ، روزه می گرفتند و حضرت نیز همراه با آنان روزه می گرفت. حضرت در ادامه سخنان خود فرمودند : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمود : شعبان ، ماه من است. (الکافی ، کلینی ، محمد بن یعقوب ، ج4، ص90، ح4.)

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرماید :

«قَالَ رَسُولُ اللَهِ ص‏ مَن أَحیَا لَیلَةَ العِیدِ وَ لَیلَةَ النِصفِ‏ مِن‏ شَعبَانَ‏ لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَمُوتُ القُلُوبُ.»

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرماید : هرکه شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا کند ، در آن روزی که دلها می میرند ، دل او نمی میرد. (إقبال الأعمال ، السید ابن طاووس ، ج3، ص354، فصل56)

امام صادق (علیه السلام) می فرماید :

«صَومُ شَعبَانَ وَ شَهرِ رَمَضَانَ‏ شَهرَینِ مُتَتابِعَینِ‏ تَوبَةٌ وَ اللَهِ‏ مِنَ‏ اللَه‏»

به خدا سوگند که روزه ماه شعبان و ماه رمضان -دو ماه متوالی- همان توبه ای است که خداوند متعال پذیرفته باشد. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ابن بابویه ، محمد بن علی ، ص59.)

عبدالله بن مرحوم ازدی نقل کرده است که از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می فرمود :

«عَن عَبدِ اللَهِ بنِ مَرحُومٍ الأَزدِیِ قَالَ سَمِعتُ أَبَا عَبدِ اللَهِ ع یَقُولُ‏ مَن‏ صَامَ‏ أَوَلَ‏ یَومٍ‏ مِن‏ شَعبَانَ‏ وَجَبَت لَهُ الجَنَةُ وَ مَن صَامَ یَومَینِ نَظَرَ اللَهُ إِلَیهِ فِی کُلِ یَومٍ وَ لَیلَةٍ فِی دَارِ الدُنیَا وَ دَامَ نَظَرُهُ إِلَیهِ فِی الجَنَةِ وَ مَن صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَامٍ زَارَ اللَهَ فِی عَرشِهِ مِن جَنَتِهِ کُلَ یَومٍ.»

عبدالله بن مرحوم ازدی نقل کرده است که از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می فرمود : هر کس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد ، حتما بهشت بر او واجب می شود؛ و هر کس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگیرد خداوند متعال در عالم دنیا در هر روز و هر شب به او نظر می کند و نظر خداوند به او تا در بهشت نیز ادامه می یابد؛ و هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زیارت می کند. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ابن بابویه ، محمد بن علی ، ص59.)

سماعه بن مهران نقل می کند :

«مُحَمَدُ بنُ یَحیَی عَن أَحمَدَ بنِ مُحَمَدٍ عَن عُثمَانَ بنِ عِیسَی عَن سَمَاعَةَ قَالَ : قُلتُ‏ لِأَبِی عَبدِ اللَهِ ع هَل‏ صَامَ‏ أَحَدٌ مِن‏ آبَائِکَ‏ شَعبَانَ‏ قَالَ خَیرُ آبَائِی رَسُولُ اللَهِ ص صَامَهُ.»

سماعه بن مهران نقل می کند که به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم : آیا کسی از پدران شما ماه شعبان را روزه می گرفت؟ فرمود : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) که بهترین پدران من است ، در ماه شعبان روزه می گرفت. (الکافی ، کلینی ، محمد بن یعقوب بن اسحاق ، ج4، ص91، ح5.)

زیدبن اسلم روایت کرده است :

«عَن زَیدِ بنِ أَسلَمَ قَالَ : سُئِلَ رَسُولُ اللَهِ ص عَن صَومِ رَجَبٍ فَقَالَ أَینَ‏ أَنتُم‏ عَن‏ شَعبَانَ‏.»

زیدبن اسلم روایت کرده است که از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد روزه ماه رجب پرسیدند ، حضرت فرمود : چرا از (روزه) ماه شعبان غافلید. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ابن بابویه ، محمد بن علی ، ص61.)

امام صادق فرمود :

قَالَ صِیَامُ شَعبَانَ ذُخرٌ لِلعَبدِ یَومَ القِیَامَةِ وَ مَا مِن عَبدٍ یُکثِرُ الصَومَ فِی شَعبَانَ إِلَا أَصلَحَ اللَهُ لَهُ أَمرَ مَعِیشَتِهِ وَ کَفَاهُ شَرَ عَدُوِهِ وَ إِنَ أَدنَی مَا یَکُونُ لِمَن یَصُومُ یَوما مِن شَعبَانَ أَن تَجِبَ لَهُ الجَنَةُ

روزه شعبان ذخیره روز قیامت بنده است و هر بنده ای که در ماه شعبان زیاده روزه بگیرد خداوند امر معیشت او را سامان بخشد و شر دشمن را از او دفع کند. (وسائل الشیعه ج : 10 ص 505)

امام رضا علیه السلام درباره فضیلت ماه شعبان فرمود :

رُوِیَ عَن ابی الحَسن الرِضا(علیه السلام) قال : قال رسُول الله(صلی الله علیه و آله وسلم) : رَجَبٌ شَهرُ اللَهِ الأَصَبُ وَ شَهرُ شَعبَانَ تَتَشَعَبُ فِیهِ الخَیرَاتُ وَ فِی أَوَلِ یَومٍ مِن شَهرِ رَمَضَانَ تُغَلُ المَرَدَةُ مِنَ الشَیَاطِینِ وَ یُغفَرُ فِی کُلِ لَیلَةٍ لِسَبعِینَ أَلفا.

از حضرت علی بن موسی‏الرضا(علیه السلام) روایت شده که فرمودند : پیغمبر اکرم(صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسلم) فرموده است ماه رجب ماه خداوند است که رحمت الهی در آن ریزش می کند و ماه شعبان ماهی است که در آن خیرات منشعب و پراکنده می شود و شیوع می یابد و در روز اول ماه رمضان شیاطین در غل و زنجیر کشیده می شوند و در هر شب ماه مبارک رمضان هفتاد هزار نفر از بندگان (گناهکار) خدا آمرزیده می شوند. (وسائل الشیعة ، جلد10، صفحه 315)