حکم خون بعد از ذبح و باقی مانده در گوشت قرمز و سفید
خون حیوان حلال گوشت مانند مرغ و گاو و گوسفند (که خون جهنده دارند) نجس است اما اگر به صورت شرعی ذبح کنند یعنی سر ببرند و خون بدن حیوان کامل خارج شود به شرطی که دوباره به داخل بدن برنگردد ، آنچه از خون باقی می ماند یا هنگام پخت و پز آثارش هست پاک است ، البته پس از کباب کردن یا طبخ اگر خون باقی ماند ، آن خون را نمی شود خورد بلکه باید جدا کرد و بقیه گوشت را میل نمود.
[خون ذبیحه]
مسأله 97 اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که در شرع معیّن شده بکشند و خون آن به مقدار معمول (1) بیرون آید ، خونی که در بدنش می ماند ، پاک است ، (2) ولی اگر به علت نفس کشیدن یا به واسطه این که سر حیوان در جای بلندی بوده خون به بدن حیوان برگردد ، آن خون نجس است (3).
- (1) (سیستانی : ) به مقدار لازم..
- (2) (مکارم : ) مگر این که سر حیوان را در جای بلند قرار دهند و خون به بدن حیوان برگردد ، و اگر به علّت نفس کشیدن خون برگردد نیز احتیاط واجب اجتناب است.
- (زنجانی : ) ولی اگر به علت نفس کشیدن خون به بدن حیوان برگردد ، یا به واسطه این که سر حیوان در جای بلندی بوده خون به مقدار متعارف بیرون نیاید آن خون نجس است ، و بنا بر احتیاط مستحب از خونی که در اجزاء محرمه از حیوان حلال گوشت مانده ، اجتناب کنند.
- (3) (گلپایگانی ، صافی : ) و احتیاط لازم ، اجتناب از خون باقی مانده در اجزاءِ حرام ِ حلال گوشت است. (بهجت : ) و هم چنین چیزی که با آن خون ملاقات کند آن هم نجس است.
خون باقی مانده در بدن حیوان ذبح شده
استفتائات جدید
س : خونی که همراه گوشت و مرغی که از قصابی یا مرغ فروشی می خریم چه حکمی دارد؟
ج) اگر ندانید از نوع خون پاک یا نجس است ، محکوم به طهارت است.
مسأله 103 هرگاه حیوان حلال گوشت را مطابق دستور شرع سر ببرند و خون آن به مقدار معمول بیرون آید خونی که در بدنش باقی می ماند پاک است ، مگر این که سر حیوان را در جای بلند قرار دهند و خون به بدن حیوان بر گردد و اگر به علّت نفس کشیدن ، خون برگردد نیز احتیاط واجب ، اجتناب است.
رساله توضیح المسایل آیت الله مکارم شیرازی.
مسأله 2600 حیوان حلال گوشت چه وحشی باشد چه اهلی اگر آن را به دستوری که بعداً گفته می شود سر ببرند ، پس از جان دادن ، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است ، و برای حلال شدن شتر و ماهی و ملخ راه دیگری است که در مسائل آینده خواهد آمد. رساله توضیح المسائل آیت الله سیستانی.