حضرت معصومه در کدام شهر زندگی می کرد؟
امام کاظم(ع) وقتی که زندانی شد ، به فرزندش امام رضا(ع) وصیت کرد تا سرپرستی دخترانش (که خواهران حضرت رضا(ع) باشند) را عهده دار گردد ، و به آنها سفارش کرد ، که در همه امور از برادرشان حضرت رضا(ع) اطاعت کنند. حضرت معصومه هنگام شهادت پدر (که در سال 183 ه.ق. رخ داد) ده سال داشت و بخش مهمی از دوران کودکی اش را با روزگار تلخ فراق پدر (که در زندان به سر می برد) گذراند.
حضرت معصومه(س) در پناه برادرش زندگی می کرد ، زیرا پدرش در زندان بود ، هنگامی که یگانه برادر و پناهگاهش از روی اکراه به خراسان رفت ، یک سال در مدینه بدون برادر زندگی کرد ، ولی کاسه صبرش لبریز شد ، تصمیم گرفت به خاطر دیدار برادر ، سفر دور و دراز بین مدینه و خراسان را بپیماید ، سرانجام همراه کاروانی از بستگانش ، مدینه را به قصد خراسان ترک کرد ، و با یک جهان اشتیاق و امید ، بلکه پس از یک سال دوری برادر و سرپرستش ، به فیض زیارت او نایل گردد ، ولی در ساوه بیمار گردید... .
بعضی علت بیماری آن حضرت را چنین نوشته اند : مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند ، ازاین رو وقتی که موکب حضرت معصومه و همراهانش به ساوه رسید ، به آن حمله کردند و جنگ سختی درگرفت ، برادران و برادرزادگان حضرت معصومه در این جنگ به شهادت رسیدند ، حضرت معصومه همچون عمه اش زینب(س) به وقتی که بدنهای پاره پاره آن 23 نفر را دید ، به شدت غمگین گشته بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه قم گردید ، و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از 16 یا 17 روز رحلت کرد.
و در روایت دیگر آمده : هارون بن موسی بن جعفر(ع) همراه 23 نفر از بستگانش که یکی از آنها خواهرش حضرت معصومه(ع) بود ، در یک کاروانی وارد ساوه شدند ، دشمنان اهل بیت(ع) به کاروانی که در حال غذاخوردن بودند ، حمله کردند و آنها را به شهادت رساندند و افراد دیگر کاروان را مجروح و پراکنده ساختند. نقل شده در غذای حضرت معصومه(ع) زهر ریختند و آن بانوی گرامی ، مسموم گشته بستری شد ، و طولی نکشید که در قم به شهادت رسید.
مطابق نقل بعضی ، مسموم نمودن آن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد.