مدت اقامت حضرت معصومه در قم چقدر بود؟

مدت اقامت حضرت معصومه در قم چند روز بود؟

حضرت معصومه به مدت 17 روز در قم و در خانه یکی از بزرگان شیعیان اشعری اقامت داشتند و در همین مکان دعوت حق را لیبک گفتند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

حضرت معصومه (س) در ماه ذیقعده سال 173 قمری در مدینه متولد شد و در 12 ربیع الثانی 201 در حالی که 28 سال از عمر شریفشان می گذشت ، در قم دیده از جهان فروبستند.

مأمون عباسی در سال 200 قمری ، با نامه ها و پیام های بسیار ، امام رضا (ع) را به خراسان دعوت کرد. آن بزرگوار ، از روی اکراه ، این دعوت را پذیرفت و با کاروانی که مأمون فرستاده بود ، به سوی خراسان آمد. یک سال بعد (سال 201) حضرت معصومه به شوق دیدار برادرش ، حضرت رضا (ع) ، عازم خراسان گردید و با همراهان حرکت کردند ، ولی حقیقت این است که این حرکت ، هجرت معنی دار و عظیم حضرت معصومه برای حمایت از ولایت امام علی بن موسی الرضا (ع) و تقویت مسأله رهبری بود ، که در ظاهر به صورت سفر برای دیدار برادر عنوان می شد.

در مورد هجرت حضرت معصومه (س) به ایران مطالب مختلفی گفته شده است ، ولی دراین باره بهترین و اصیل ترین مدارک ، تاریخ قدیم قم است که در قرن چهارم نگاشته شده است. در این کتاب آمده است : «حضرت رضا (ع) به دعوت مأمون در سال 200 هجری از مدینه به خراسان آمد ، حضرت معصومه در سال 201 برای دیدار برادر ، به همراه شماری از اطرافیان و خدمه خود از مدینه رهسپار خراسان شد. وقتی که به ساوه رسیدند ، حضرت معصومه (س) بیمار شد ، آن حضرت پرسید : از این مکان تا قم چقدر راه است؟ عرض کردند : ده فرسخ ، به خدمتکار دستور داد که به جانب قم رهسپار گردند ، به این ترتیب به قم آمد و به منزل موسی بن خزرج بن سعد اشعری که از اصحاب امام رضا (ع) بود ، وارد شد».

اما روایت صحیح تر این است : «چون خبر ورود آن بانوی باعظمت حضرت فاطمه معصومه (س) به آل سعد رسید ، همگی به اتفاق به استقبال ایشان رفتند تا او را به قم دعوت کنند ، در میان آن ها موسی بن خزرج به کاروان حضرت معصومه رسید ، زمام شتر آن حضرت را گرفته به طرف قم آمد و در منزل خود با کمال افتخار از آن بانو پذایریی کرد ، ولی پس از 16 یا 17 روز آن بانوی ارجمند ، رخت از جهان بربست و پسران سعد را در سوگ خود نشانید».

در این چند روزی که حضرت معصومه در قم بود از فراق برادر می گریست و محزون و غمگین بود ، در خانه موسی بن خزرج عبادتگاهی برای حضرت درست کرده بودند که هنوز باقی است و هم اکنون آن مکان شریف با بنایی مناسب و دیدنی مشخص است ، دارای حجره هایی است که در آن طلاب علوم دینی هستند ، و در جنب آن ، مسجد باشکوهی ساخته اند. این مکان در میدان میر قم واقع شده و به نام «بیت النور» معروف است.

موسی بن خزرج از اشراف و بزرگان و از روسای شیعه اشعری در قم بود که از دانشمندان و روات احادیث معصومین به شمار می رفت. هنگامی که خبر ورود حضرت معصومه (س) به وی رسید ، شبانه به سوی ساوه حرکت کرد و زمام ناقه آن حضرت را گرفته و با احترام و عزّت تمام به خانه خود در قم آورد. با ورود حضرت معصومه ، اشعری ها و شیعیان قم همگی خوشحال شدند و به وی خوش آمد گفته و مقدم حضرت را گرامی داشتند. موسی بن خزرج در سرای خود اتاقی را به ایشان اختصاص داد تا محل استراحت و عبادت او باشد. سفر پررنج و زحمتی که باعث بیماری حضرت فاطمه معصومه (س) شده بود ، ناتمام ماند و بیماری وی بهبودی نیافت و پس از هفده روز اقامت در قم در سرای موسی بن خزرج به دیدار حضرت حق شتافت و رحلت نمود.

موسی بن خزرج در قم باغی داشت که در آن ، سردابی آماده نمودند و حضرت فاطمه معصومه (س) را پس از غسل و کفن و نماز ، در آن سرداب دفن نمودند و سایه بانی از بوریا بر روی قبر مطهر ساختند تا مأمنی برای مشتاقان و احترامی به آن حضرت باشد.

پس از رحلت آن حضرت ، موسی بن خزرج خانه و سرای خود را که مدت کوتاهی در اختیار حضرت معصومه علیهاالسلام قرار داشت ، وقف نمود و در آنجا مسجدی ساخت.