اعمال و آداب وداع با رمضان و بدرقه ماه رمضان

اعمال مهم هنگام بدرقه ماه رمضان و وداع با رمضان

یک ماه میهمان خدا بودیم یک ماه تمام سفره هایمان پر از برکت و نور بود یک ماه تمام گوشه ، گوشه های خانه هایمان بوی قرآن و دعا می داد ولی اینک باید با این ماه عزیز خداحافظی کنیم تا سال بعد که هیچ کس نمی داند شاید این رمضان آخرمان بود وقتی زمان وداع می رسد غم بزرگی وجودمان را فرا می گیرد چرا که ما در این ماه به برکت و پاک بودن دور بودن از ظواهر زندگی عادت کرده بودیم. ماه رمضان ماه دوستی با قرآن است ماه کمک به دیگران و به یاد محرومان بودن ، ماه شب زنده داری و بیدار ماندن و بیدارشدن است. ماهی که درهای رحمت و بخشش و استغفار خدا به روی تمامی بندگان گشوده شده است در این ماه تمامی کائنات دست به دست هم داده اند و یک محیط معنوی بسیار زیبا را به وجود آورند اما هزاران افسوس که این دنیای زیبا معنوی در حال اتمام است و با رفتنش برای ما بندگان چیزی جز افسوس و حسرت باقی نمی ماند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

عالمان دینی بر این باورند که : بهتر است بعد از عید فطر ، 6 روز اول ماه شوال را برای وداع و بدرقه ماه رمضان روزه بگیرید چرا که برای بدرقه چنین دوست عزیزی باید چندین قدم با آن همراه شویم.

آیت الله جوادی آملی از جمله اندیشمندان و فقهایی است که به طور کامل و جامع در مورد فلسفه اعمال عبادی دین اسلام شرح داده است. در این بخش از دین و مذهب نم نمک شما را دعوت می کنیم تا از سخنان این دانشمند بزرگ در رابطه با اعمال بدرقه ماه مبارک رمضان نهایت استفاده و بهره را ببرید.

حدیثی امام سجاد (ع) برای بدرقه ماه رمضان

امام زین العابدین (ع) فرمودند : «ثم قدفارقنا عند تمام وقته وانقطاع مدته و وفاء عهده [عدوه] و نحن مُودعوه». وقتی ماه رمضان به پایان می رسد و زمان هجرتش فرا می رسد و ما را تا سال دیگر تنها می گذارد و اینک با ماه خدا ، خداحافظی می کنیم «وداع مَن عز فراقه علینا». چه وداعی؟ وداع تشریفاتی؟ نه؛ وداع با یار گرامی و عزیزی که دوریش برای ما ناراحت کننده است؛ کسی که اهل خدا بود به خوبیش در این ماه افزوده گردید و آن کس که خود را گرفتار گناه کرده بود در این ماه از گناهش کم شد. ما با کسی خداحافظی می کنیم که وداعش برای ما بسیار ناراحت کننده است و ما با رفتنش غمگین و ناراحت می شویم ماهی که هم روزش و هم شبش پر از رحمت و خیر بود و در رحمت خداوند بر روی تمامی بندگان باز بود و بندگان از سفره گسترده الهی بهره مند می شدند.

بزرگان و عالمان دینی هم چون مرحوم صاحب (جواهر کلام) فرموده اند :

روزه گرفتن دارای فضایل بی شماری می باشد و همین کافی است که انسان به ترک بسیاری از گناهان می پردازد و همچون فرشتگان مقرب پاک و منزه و عاری از گناه می گردد به همان اندازه که انسان از فکر کردن به شکم دست بکشد به فرشته شدن نزدیک میگردد.

امام زین العابدین فرمود : «وَ أَوحَشَنَا انصِرَافُهُ عَنَا» و از اینکه خود داری کرد و ما را به ترس انداخت و به همین دلیل بود که وقتی روز های پایانی ماه مبارک رمضان می شد پیامبران و امامان غمگین و ناراحت می شدند.

«وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِمَامُ المَحفُوظُ ، وَ الحُرمَةُ المَرعِیَةُ ، وَ الحَقُ المَقضِیُ». ما باید وظیفه ای که او بر ما دارد را رعایت کرده و احترامی که در نزد ما دارد ارج بنهیم باید به تعهد و پیوندی که بین ما و اوست وفا دار بمانیم «فنَحنُ قَائِلُونَ : السَلامُ عَلَیکَ یَا شَهرَ اللَهِ الأَکبَرَ ، وَ یَا عِیدَ أَولِیَائِهِ». وقتی که این دوست گرامی از ما جدا می گردد ما این چنین می گوییم : سلام بر تو ای بزرگترین ماه که ماه خدایی و به خدا انتساب داری و سلام بر تو عید بزرگ پیامبران و امامان خدا.این سلام ، سلام وداع است.

«السَلامُ عَلَیکَ یَا أَکرَمَ مَصحُوبٍ مِنَ الأَوقَاتِ ، وَ یَا خَیرَ شَهرٍ فِی الأَیَامِ وَ السَاعَاتِ».امام زین العابدین چندین دفعه به این ماه عزیز سلام می کند. ماه رمضان اگر زمانی زود گذر بود و ذات و حقیقت و روح و معنا نداشت ولی الله به آن سلام نمی کرد. این گفته های شناختی -معاذ الله -همانند شعرهای وهمی شاعران نیست که بر سخنرانی های رویایی گفته شود که مثلابه کوه یا جا مانده های مخروبه اشاره می کنند سخن حضرت این چنین است که ما بسیار دوست و یار داشته ایم ؛ اما هیچکدامشان به با شکوهی و عظمت این ماه نبوده اند. ماهی که هیچ روزی مانند روزهایش و هیچ شبی مانند شبهایش نیست.