شعر در مورد ماه رمضان از سعدی

شعر در مورد ماه رمضان از سعدی

رمضان در شعر سعدی نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. حضور رمضان و روزه در غزلیات سعدی حضوری است پوشیده و رمزآلود که البته در همه یا بیشتر غزل های سبک عراقی حضور رمضان و روزه چنین است.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

نگاه سعدی به روزه و رمضان ، نگاهی سیاسی ، اجتماعی و انسانی است. جهد کردن برای نجات غریق نه به دربردن گلیم خویش از موج.

روزه در نگاه سعدی خوراندن طعام است به نیازمندان ، نه خوردن طعام از سحر تا هنگام اذان مغرب.

مسلّم کسی را بود روزه داشت

که درمانده ای را دهد نان چاشت

وگرنه چه لازم که سعیی بری

ز خود بازگیری و هم خود خوری

همچنین هلال ماه نو در نگاه سعدی ، ابروی دوست جلوه می کند :

هرکه را خاطر به روی دوست رغبت می کند

بس پریشانی بباید بردنش ، چون موی دوست

دیگران را عید اگر فرداست ما را زین به است

روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست