علت و علائم افزایش هورمون پروژسترون در بارداری [عوارض]

علل و نشانه های افزایش هورمون پروژسترون در بارداری و حاملگی

پروژسترون یک هورمون جنسی زنانه است که بعد از تخمک گذاری هر ماه عمدتا در تخمدان ها تولید می شود. این هورمون نقش مهمی در چرخه قاعدگی و بقای حاملگی ایفا می کند. پروژسترون به تنظیم چرخه کمک می کند. اما وظیفه اصلی آن آماده سازی رحم برای بارداری است. پس از تخمک گذاری در هر ماه ، پروژسترون به ضخیم شدن دیواره رحم کمک می کند تا برای تخمک بارور آماده شود. اگر تخمک مورد نظر به درجه باروری نرسیده باشد ، میزان پروژسترون کم شده و پریود آغاز می شود. اگر تخمکی که به باروری رسیده است در دیواره رحم قرار بگیرد ، پروژسترون به نگهداری از سطح رحم در زمان حاملگی کمک می کند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

این هورمون برای رشد سینه و شیردهی ضروری است. این هورمون مکمل برخی از اثرات استروژن ، یکی دیگر از هورمون های زنانه است. همچنین با تستوسترون ترکیب می شود و هورمون های آدرنال را تولید می کند. در بدن مردان مقدار کمی پروژسترون تولید می شود تا به رشد اسپرم کمک کنند.

آیا باید نگران کمبود پروژسترون باشیم؟

این هورمون در دوران باروری اهمیت دارد. اگر پروژسترون کافی ندارید ، ممکن است برای باردار شدن یا باردار ماندن مشکل داشته باشید. بعد از اینکه یکی از تخمدان ها تخمک آزاد کرد ، سطح پروژسترون شما باید افزایش یابد. پروژسترون باعث ضخیم شدن جداره رحمِ در انتظارِ دریافتِ تخمکِ بارور ، کمک می کند. اگر رحم ضخامت کافی نداشته باشد ، تخمک کاشته نمی شود.

علائمی که نشان دهنده کم بودن میزان این هورمون در زن هایی که حامله نیستند شامل موارد زیر است :

• سردرد یا میگرن
• تغییرات خلقی ، از جمله اضطراب یا افسردگی
• بی نظمی در چرخه قاعدگی

پروژسترون پایین ممکن است باعث خونریزی غیرطبیعی رحم در زنانی شود که باردار نیستند. پریودهای نامنظم یا عدم وقوع پریود ممکن است نشان دهنده عملکرد ضعیف تخمدان ها و کاهش پروژسترون باشد.

در صورت بارداری ، برای حفظ رحم تا زمان تولد نوزاد ، همچنان به این هورمون نیاز دارید. بدن شما این پروژسترون را ایجاد می کند ، که برخی از علائم بارداری ، از جمله حساسیت به سینه و حالت تهوع را ایجاد می کند. اگر سطح پروژسترون شما بسیار پایین باشد ، ممکن است رحم شما نتواند نوزاد را به دنیا بیاورد. در دوران حاملگی ، علائم کم شدن این هورمون ، سقط جنین و لکه بینی است. پروژسترون پایین ممکن است نشان دهنده حاملگی خارج رحمی باشد. این می تواند منجر به سقط جنین یا مرگ او در رحم شود. بدون پروژسترون مکمل ، استروژن ممکن است به هورمون غالب تبدیل شود. این حالت ممکن است علائمی از جمله :

• افزایش وزن
• کاهش میل جنسی ، نوسانات خلقی و افسردگی
• سندروم پیش از قاعدگی (PMS) ، چرخه قاعدگی نامنظم ، خونریزی شدید
• حساسیت به سینه ، سینه های فیبروکیستیک
• فیبروم
• مشکلات کیسه صفرا

آزمایش پروژسترون

آزمایش پروژسترون (PGSN) می تواند به پزشک شما کمک کند که میزان پروژسترون شما را حتی اگر خیلی کم باشد تشخیص دهد. این یک آزمایش خون ساده است که نیازی به آماده سازی خاصی از قبل ندارد. این آزمایش ممکن است نشان دهد که چرا در بارداری دچار مشکل هستید. همچنین می تواند تخمک گذاری شما را تایید کند. از تست PGSN می توان برای نظارت بر درمان های هورمونی یا نظارت بر بارداری پرخطر استفاده کرد. سطح این هورمون معمولاً در دوران بارداری بیشتر از حد معمول است. اگر شما بیش از یک بچه دارید ، حتی بالاتر می رود.

مردان ، کودکان و زنان یائسه سطح پروژسترون کمتری نسبت به زنان در سن باروری دارند. میزان نرمال پروژسترون ارتباط موثری با جنسیت و سن افراد دارد. در زنان ، عوامل دیگر بارداری و چرخه بارداری هستند. سطح پروژسترون در طول چرخه قاعدگی متغیر است. حدود هفت روز قبل از قاعدگی به اوج خود می رسند حتی در طول یک روز می تواند متفاوت باشد. تخمدان هایی که دچار ضعف هستند می توانند میزان تولید کم پروژسترون را باعث شوند و در دوران ناباروری یا همان یائسگی ، نرمال است که سطح پروژسترون و استروژن کاهش پیدا کند.

در صورت کاهش پروژسترون چه کاری می توانم انجام دهم؟

ممکن است علائم کمبود این هورمون را نداشته باشید و نیازی به درمان نداشته باشید. اما اگر در حال تلاش برای بچه دار شدن هستید ، هورمون درمانی می تواند مفید باشد. هورمون درمانی سطح این هورمون را افزایش می دهد و ممکن است به ضخیم شدن دیواره رحم شما کمک کند. این ممکن است شانس شما برای بارداری شدن و بارداری سالم را افزایش دهد.

بی نظمی های قاعدگی و خونریزی غیرطبیعی می تواند با هورمون درمانی بهبود یابد. برای نشانه های شدید یائسگی که بروز می کند ، هورمون درمانی که معمولاً ترکیبی از پروژسترون و استروژن را است را شامل می شود. آن دسته از زن هایی که از استروژن بدون شامل شدن این هورمون استفاده می کنند در خط مقدم خطر مبتلا شدن به سرطان آندومتر خواهند بود.

گزینه های درمانی مکمل پروژسترون عبارتند از :

• کرم ها و ژل ها ، که می توانند به صورت موضعی یا واژینال استفاده شوند.
• شیاف ، که معمولاً برای درمان پروژسترون پایین که باعث مشکلات باروری می شود ، استفاده می شود.
• داروهای خوراکی ، مانند پروورا

درمان به صورت هورمونی (فقط استروژن یا ترکیبی از پروژسترون و استروژن) ممکن است باعث کم شدن علائم ادامه مطلب منجر شود :

• گرگرفتگی
• عرق شبانه
• خشکی واژن

برای بعضی از زنان ، این هورمون نوع خلق و خوی آنها را بهبود می بخشد. پروژسترون خوراکی ممکن است اثر آرام بخشی داشته باشد و خواب را راحت تر کند. هورمون درمانی ممکن است خطر موارد زیر را افزایش دهد :

• حمله قلبی و سکته مغزی
• لخته شدن خون
• مشکلات کیسه صفرا
• انواع خاصی از سرطان سینه

اگر سابقه موارد زیر را داشته باشید ممکن است پزشک هورمون درمانی را توصیه نکند :

• سرطان پستان
• سرطان آندومتری
• بیماری کبد
• لخته شدن خون
• سکته

داروهای طبیعی برای افزایش سطح پروژسترون پایین عبارتند از :

• افزایش مصرف ویتامین B و C ، که برای حفظ سطح پروژسترون ضروری است
• خوردن غذاهای حاوی روی بیشتر ، مانند صدف
• سطح استرس را کنترل کنید ، زیرا بدن شما هنگام استرس به جای پروژسترون کورتیزول آزاد می کند.

این هورمون به طور کلی در زنانی که علائم یائسگی عدم تعادل هورمونی را تجربه می کنند ، ترشح نمی شود. علائمی که یائسگی بیشتر نشان می دهد شامل پایین بودن سطح استروژن است. جایگزینی هورمون خطرات زیادی دارد ، بنابراین مهم است که مصرف هورمون جایگزین را با پزشک خود در میان بگذارید. داروهای تجویزی مختلفی وجود دارد که به نظر می رسد که شبیه هورمون های طبیعی شما هستند. گاهی اوقات این هورمون ها “هورمون های زیستی” نامیده می شوند. اگرچه این داروها ممکن است مطلوب تر به نظر برسند ، اما خطرات مشابهی با سایر فرمولاسیون های دارویی دارند.