علت رفتار بد کودک با مادر [نحوه برخورد]

علت رفتار بد کودک با مادر و نحوه برخورد با او

هر خانواده ای قوانین مربوط به خود را دارد. به همین دلیل ممکن است برخی رفتارها در یک خانواده بی احترامی محسوب شود در حالی که در خانواده ای دیگر امری عادی باشد. با این حال به طور کلی می توان گفت رفتارهایی نظیر پریدن میان حرف های والدین ، نادیده گرفتن درخواست های آنان ، داد و فریاد زدن یا به کار بردن کلمات نادرست هنگام گفت و گو با پدر و مادر تقریباً در تمام خانواده ها به عنوان رفتارهای غیر محترمانه و بی ادبانه با والدین محسوب می شود.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

در این میان نقش مادرها به دلیل اینکه معمولا بیشتر با فرزندان در ارتباط است بسیار مهم است.

علت بی احترامی فرزندان به والدین

داشتن برخی رفتارها در تربیت فرزندان می تواند ناخواسته منجر به تقویت شدن و ادامه یافتن رفتارهای بی ادبانه در آن ها شود. در ادامه به چند مورد از این رفتارهای اشتباه اشاره خواهیم کرد.

• - توجه نکردن به رفتارهای بی ادبانه
• - عادی شدن این رفتارها برای والدین
• - عدم آگاهی در مورد اینکه چگونه می توان به این رفتارها خاتمه داد
• - اجازه دادن به فرزندان برای بدرفتاری به هر دلیلی. برای مثال ممکن است چون کودک خشمگین است به او اجازه دهید که هر حرفی را بزند یا هر رفتاری را داشته باشد. در حالی که این کار موجب شکل گیری عادت و چرخه ای معیوب در او می شود و همچنین به عنوان یک سبک رفتاری در برخورد با همسالان نیز ادامه خواهد یافت. برای افزایش آگاهی خود در این زمینه مقاله تربیت کودک را مطالعه فرمایید.

به همین دلیل لازم است که مادرها واکنش های مناسب هنگام انجام بدرفتاری و بی احترامی فرزند را بیاموزند چراکه نوع واکنش در شکل دهی رفتار بسیار تأثیر گذار است به طوری که با داشتن واکنش درست می توان این رفتار را برای همیشه خاتمه داد و یا به عنوان یک عادت آن را تقویت کرد.

البته این مسئله نیز اهمیت دارد که در برخی موارد مادران با وجود تمام تلاش هایی که در زمینه تربیت فرزندشان انجام می دهند بازهم شاهد بد رفتاری های آن ها هستند. در این شرایط می توان از نقش یادگیری مشاهده ای و الگوبرداری از همسالانی که این رفتار را دارند ، وجود اختلالاتی نظیر بیش فعالی ، اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله ای نیز به عنوان عوامل تأثیر گذار در بی احترامی فرزندان به مادر یاد کرد.

علت بی احترامی فرزندان به مادر | در برابر بی احترامی فرزندان چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟

هنگامی که فرزندتان شروع به بی احترامی می کند و در حین گفت و گو رفتارهایی نظیر داد زدن را از خود نشان می دهد ، هرگز به مکالمه ادامه ندهید. به جای آن می توانید اعمال زیر را برای کاهش یافتن این رفتارهای مخرب انجام دهید.

1- مکث کنید و با آرامش به رفتار اشتباه اشاره کنید.

2- برای فرزندتان به طور منطقی توضیح دهید که چرا این رفتارها ناپسند است.

3- رفتاری جایگزین رفتار مخرب به فرزندتان پیشنهاد دهید.

4- تا زمانی که فرزندتان رفتار جایگزین را انجام نداده رضایت خود را ابراز نکنید.

5- رفتارهای جایگزین را بارها و بارها تمرین کنید تا در خانواده به عنوان یک عادت در بیاید.

سوالات متداول درباره علت بی احترامی فرزندان به مادر

- چگونه می توانم به فرزند خردسالم آموزش دهم که پریدن میان حرف ما بی ادبی محسوب می شود تا او دیگر این کار را تکرار نکند؟

هنگامی که کودک میان حرف های شما می پرد و حرف شما را دائماً قطع می کند مکث کرده و به این رفتار اشاره کنید. برای مثال می توانید بگویید عزیزم ، می دانم که می خواهی من به تو توجه کنم ، اما این کار تو وسط حرف کسی پریدن است. در ادامه برای او توضیح دهید که این چرا این رفتار ، کار خوبی نیست. برای آنکه تأثیر کافی را بگذارید باید بتوانید گزینه ای جایگزین به فرزندتان ارائه دهید یک راه حل در این شرایط این است که به او بگویید بگذار من دوباره شروع به صحبت کنم و هنگامی که مکث کردم آن وقت تو دوباره حرف هایت را بگو.

- اگر با تمام اقدامات لازم فرزند بازهم رفتارهای بی ادبانه خود را تکرار می کند باید چه کاری انجام دهیم؟

تشویق و تنبیه دو ابزار اصلی در شکل دهی رفتار است. در این شرایط لازم است که شما از روش های صحیح تنبیه آگاهی داشته باشید تا بتوانید فرزندتان را پیامدهایی متناسب با اعمال خود مواجه کنید و به این ترتیب میزان رفتار مخرب را در او کاهش دهید. از جمله روش های موثر در این زمینه محروم سازی است.

- آیا بی احترامی ها و بدرفتاری بیش از حد فرزندان می تواند ناشی از اختلال خاصی باشد؟

بله ، برای مثال کودکانی که دچار اختلال نافرمانی مقابله ای هستند و یا کودکان مبتلا به اختلال سلوک همواره رفتارهای مخرب و ناسازگاری از خود نشان می دهند. به همین دلیل اگر بی احترامی ها و مخالفت های فرزندتان از حد طبیعی فراتر رفته باید به یک روانشناس بالینی کودک مراجعه کنید و در این زمینه راهنمایی ها و برنامه های درمانی مناسب را دریافت کنید.