قانون اساسی ایران از کدام کشور گرفته شده است؟
بهمن کشاورز حقوقدان : مسلم است که جنبه شکلی و تقسیم های قانون اساسی از حقوق غربی گرفته شده از جمله بحث تفکیک قوا و این که قوا حق ندارند در امور یکدیگر دخالت کنند. اما در عین حال محتوای قانون نه تنها در بسیاری موارد بلکه در تمامی موارد از مسائل شرعی برگرفته شده که شرع اسلام در مسائل ماهوی و اصلی قانون مورد نظر بوده و رعایت شده است.
قانون اساسی چیست؟
قانون اساسی عالی ترین سند حقوقی یک کشور و راهنمایی برای تنظیم قوانین دیگر است. قانون اساسی تعریف کننده اصول سیاسی ، ساختار ، سلسله مراتب ، جایگاه ، و حدود قدرت سیاسی دولت یک کشور ، و تعیین و تضمین کننده حقوق شهروندان کشور است. هیچ قانونی نباید با قانون اساسی مغایرت داشته باشد. به عبارت دیگر ، قانون اساسی قانون تعیین کننده نظام حاکم است ، قانونی که مشخص می کند قدرت در کجا متمرکز است ، روابط این قدرت حاکم با آزادی ها و حقوق افراد ملت چگونه است و این قوای حاکمه اعم از قوه مجریه ، قوه مقننه و قوه قضائیه چه اقتدارات و مسئولیت هایی در برابر ملت دارند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال 1358 توسط مجلس خبرگان قانون اساسی در 177 اصل تصویب شده و همان سال به همه پرسی گذاشته شد و نتیجه آن با رأی مثبت 98/2 درصد اعلام شد. در سال 1368 پس از حکم امام خمینی به آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت ، اصلاحاتی در این قانون صورت پذیرفت و سمت نخست وزیری در سمت ریاست جمهور ادغام شد و سمت جدید پدیدآمده را ریاست جمهور نامیدند. این اصلاحات سه ماه پس از درگذشت امام خمینی در همه پرسی ای به تصویب رسید.
ساختار قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
- مقدمه
- فصل اول : اصول کلی
- فصل دوم : زبان ، خط ، تاریخ و پرچم رسمی کشور
- فصل سوم : حقوق ملت
- فصل چهارم : اقتصاد و امور مالی
- فصل پنجم : حق حاکمیت ملت و قوای ناشی از آن
- فصل ششم : قوه مقننه
- فصل هفتم : شوراها
- فصل هشتم : رهبر یا شورای رهبری
- فصل نهم : قوه مجریه
- فصل دهم : سیاست خارجی
- فصل یازدهم : قوه قضائیه
- فصل دوازدهم : صدا و سیما
- فصل سیزدهم : شورای عالی امنیت ملی
- فصل چهاردهم : بازنگری در قانون اساسی