نحوه کاشت ، تکثیر و پرورش انواع گل نسترن در منزل

نحوه کاشت ، تکثیر و پرورش و مراقبت از انواع گل نسترن در خانه

گل نسترن را می توان هم در داخل گلدان و هم در فضای باز کاشت و نگهداری کرد و غیر از لذت بردن از عطر و زیبایی فوق العاده اش ، از خواص شگفت انگیز گل نسترن نیز بهره برد. همانند گل رز ، نسترن نیز انواع مختلفی در طبیعت دارد که وجه تمایزشان در رنگ ، عطر ، اندازه گل ها ، تعداد گلبرگ و… است. در این مقاله شما را با انواع گل نسترن و نحوه کاشت و نگهداری هر کدام در منزل آشنا می کنیم. می توانید نحوه پرورش گل نسترن در منزل را نیز جهت اطلاعات تکمیلی برای پرورش این گل زیبا بخوانید.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

معرفی انواع گل نسترن

1. نسترن رونده

گل نسترن رونده به صورت درختچه ای پر از گل های ریز است و ارتفاع آن بین 1 تا 5 متر است و در صورت شرایط محیطی مناسب حتی می تواند از این هم بلندتر شود.

برای نگهداری و پرورش نسترن رونده ، حتما نیاز به قیم و تکیه گاه است تا گل فضای کافی برای رشد و دریافت نور خورشید را داشته باشد. ساقه های باریک و تیز این گیاه به بالارفتن این گل از قیم کمک می کنند و به همین دلیل اغلب از این گل برای تزئین دیوار باغ ها ، طراحی فضای سبز ، پوشش روی درب ها و تزئین درب ورودی تالار و ویلا ها استفاده می شود. نسترن رونده مقاوم به شرایط نامساعد آب و هوایی و مقاوم به سرمای زمستانه است.

ویژگی های ظاهری : رنگ گلبرگ ها در نسترن رونده؛ صورتی کمرنگ با پنج گلبرگ و به صورت خوشه ای است و برگ ها به شکل پر با 5 تا 7 برگچه هستند و ساقه های آن پر از تیغ های ریز است. میوه گل نسترن رونده اندازه ای بین 1/5 تا 2 سانتیمتر دارد و به رنگ نارنجی مایل به قرمز است و از خواص درمانی آن در طب سنتی برای درمان بیماری هایی مانند تقویت قلب ، دفع سنگ کلیه ، آرامش اعصاب و تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده می شود.

نحوه کاشت و پرورش : تکثیر نسترن رونده از طریق کاشت بذر ، قلمه زدن و خواباندن ساقه صورت می گیرد. شرایط کاشت و نگهداری از این گیاه به شرح زیر است :

• خاک : نسترن رونده در خاک های رسی شنی غنی از مواد غذایی و زهکش کافی رشد می کند.
• نور : نسترن رونده در نور مستقیم خورشید و محیط آفتابگیر بهترین رشد را دارد.
• دما : این گل در شرایط متفاوت دمایی قادر به رشد است و تا دمای 20- درجه سانتیگراد را نیز تحمل میکند. مناسبترین دما برای این گونه درجه حرارت 21 تا 24 درجه است.
• آبیاری : نیاز آبی متوسط دارد و در گلدان در شرایط معمول دوبار آبیاری در هفته کافی است. توجه داشته باشید ، لازم است در فاصله دو آبیاری خاک باید خشک باشد و آبیاری عمیق انجام شود.

2. نسترن فرانسوی

از دیگر انواع گل نسترن ، گل نسترن رونده فرانسوی است. این گل ، بیشتر به رنگ قرمز تا صورتی پررنگ است و عطر خوبی دارد و به همین دلیل طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد. البته توجه داشته باشید که انواع گل نسترن و گل ساناز همگی از جنس و خانواده رز ها هستند و تفاوتی با یکدیگر ندارند و این تفاوت نام ها در کشور ما روی این گل ها گذاشته شده است.

ویژگی های ظاهری : نسترن فرانسوی به صورت درختچه ای خزاندار و گسترده با ساقه هایی خاردار با خار هایی تیز دیده می شود. کشت این گونه در مناطق بادخیز توصیه نمی شود ، زیرا وزش باد های سنگین علاوه بر شکستن شاخه های ظریف و بهم ریختن شکل گلبرگ ها ، سبب افزایش تبخیر و تعرق و پژمردگی گیاه می شود.

نحوه کاشت و پرورش : نسترن فرانسوی نیز به روش کاشت بذر ، قلمه زدن ، خوابانیدن و کشت بافت تکثیر می شود. شرایط محیطی برای نگهداری این گل به شرح زیر است :

• خاک : به نوع خاک حساس نیست و در خاک های به خوبی آبیاری شده به راحتی رشد می کند.
• نور : مکان های نیمه سایه تا آفتاب برای رشد گیاه مناسب است.
• دما : نسترن فرانسوی می تواند در دما های کمتر از 25- درجه سانتیگراد نیز زنده بماند ، ولی در دمای پایین رشد گیاه کندتر شده و از عملکرد و گلدهی آن کاسته می شود.
• آبیاری : نیاز به آبیاری منظم دارد. در فصل تابستان نیاز آبی بیشتر و در زمستان نیاز آبی گیاه کمتر می شود.

3. نسترن کوهی یا نسترن وحشی

نسترن کوهی که علاوه بر زیبایی به دلیل خواص فوق العاده اش در درمان بیماری ها شهرت دارد ، گیاهی درختچه ای و چند ساله است و بطور خودرو در مناطق خشک روی صخره ها و حتی در بوته زار ها می روید. در کشور ما این گل در بیشتر مناطق مانند قزوین ، ارتفاعات البرز ، جنوب کشور ، سهند ، نیشابور کوه دنا ، کرج ، لرستان ، اراک ، همدان ، گرگان ، مازندران ، گیلان ، آذربایجان ، کرمانشاه ، زنجان ، اصفهان ، بختیاری ، فارس ، کرمان ، کردستان به طور خودرو می روید.

ویژگی های ظاهری : ارتفاع نسترن کوهی متفاوت و بسته به شرایط اقلیمی محل رویش از 0/5 تا 3 متر است. گل های این گیاه معطر و به قطر 2-8 سانتی متر بوده و به دنبال یکدیگر بر روی ساقه ظاهر می شوند. برگ ها مرکب شانه ای و دندانه دار هستند و هر برگچه صاف و کبود رنگ بوده ، گاهی روی رگبرگ کمی کرک وجود دارد

نحوه کاشت و پرورش : نسترن کوهی رشد و نمو سریعی دارد و اغلب از طریق کاشت بذر تکثیر می شود و می توان آن را در بلوار های شهری ، حاشیه جاده ها و در داخل پارک ها کاشت. شرایط مناسب برای کاشت و پروش این گیاه عبارت است از :

• خاک : خاک مناسب برای کاشت گیاه نسترن کوهی خاکی است که غنی از املاح معدنی غنی است مانند خاک های جنگلی. همچنین خاک هایی با بافت متوسط و خاک های سنگین حاوی مقادیر متوسطی مواد و عناصر غذایی نیز برای کاشت این گل مناسب است و حتی در خاک های سنگلاخی نیز به خوبی رشد می کند.
• نور : در محیط سایه آفتاب به خوبی رشد می کند.
• آبیاری : نیاز آبی این گونه نسبت به دیگر انواع نسترن کمتر است و کمبود آب یا خشکی را می تواند تحمل کند.

4. نسترن زرد

نسترن دیگری به نام نسترن زرد یا رزا موشاتا است که در مناطق کوهستانی کشورمان به ویژه کردستان می روید. این گونه نسترن قادر به تحمل شرایط سخت اقلیمی است و گیاهی است که بافت نامناسب و خاکی با PH بالا را به خوبی تحمل می کند.

نحوه مراقبت و نگهداری گل نسترن در منزل

گل نسترن گیاه حساسی نیست و در صورت وجود نور کافی در منزل ، به راحتی می توان آن را در محیط آپارتمان و درگلدان یا باغچه بالکن پرورش داد. شرایط محیطی مورد نیاز برای پرورش گل نسترن و نگهداری از آن به شرح زیر است :

خاک

نسترن ها به نوع خاک چندان حساس نیستند و در بیشتر انواع خاک رشد می کنند. با این وجود بهترین خاک برای کاشت و پرورش گل نسترن در گلدان ، خاک رسی سیلتی با زهکش مناسب و مواد غذایی کافی است. خاک های آهکی و خاک شنی تنها انواعی از خاک هستند که نسترن به هیچ عنوان در آن ها قادر به رشد نیست.

نور

نسترن نیز مانند گل رز به شدت نورپسند است و بهترین رشد را در محیط های آفتابگیر و مناطق نیمه سایه جنگلی دارد. در محیط منزل بهترین مکان برای قرار دادن گلدان نسترن در برابر پنجره های آفتابگیر و جنوبی آپارتمان است. توجه داشته باشید گل نسترن در محیط سایه به خوبی رشد نمی کند ، بنابراین از پرورش گل نسترن در محیط های با نور کم خودداری کنید.

آبیاری

گل نسترن نیاز به آبیاری متوسط دارد و بهترین زمان برای آبیاری این گیاه هنگامی است که خاک سطحی خشک شده باشد (لازم است در فاصله بین دو آبیاری خاک خشک شود). توصیه می شود آبیاری را صبح زود و به صورت عمیق برای گیاه انجام دهید و دقت کنید که خاک گلدان به خوبی زهکش شده باشد.

دما

نسترن ها که در حقیقت همان رز های وحشی هستند ، شرایط سخت و نامساعد محیط را به خوبی تحمل می کنند. گل نسترن قادر به تحمل آب و هوای سرد با درجه حرارت تا 10- درجه سانتی گراد است و همچنین می تواند باد های قوی را تحمل کند. با این وجود مناسب ترین دما برای پرورش گل نسترن در منزل دمای بین 20 تا 24 درجه سانتیگراد است.

کوددهی

اضافه کردن کود حیوانی پوسیده دوبار در سال (اوایل بهار و اوایل پاییز) ، به رشد بهتر گیاه کمک می کند. همچنین اضافه کردن انواع کود ازته و فسفاته موجود در بازار و کودهای دارای آهن ، نیز به پرورش گل نسترن و رشد و گلدهی بیشتر آن کمک میکند.

هرس

گل نسترن بر خلاف رز ، به هرس چندانی احتیاج ندارد. با این حال برای رشد بهتر گیاه توصیه می کنیم در فصول گرم پاجوش ها را حذف کنید و اگر شاخ و برگ های اضافی گیاه زیاد است ، در اواخر زمستان قبل از بیدار شدن گیاه از خواب زمستانه هرس را انجام دهید. بهترین زمان هرس گل نسترن در اواخر زمستان و پس از ریزش برگ هاست و لازم است شاخه های ضعیف ، درهم رفته و مزاحم و نیز بیمار و شکسته شده ، هرس شوند.

نحوه کاشت و روش تکثیر گل نسترن

اصولا در باغبانی از گل نسترن به عنوان پایه برای پیوند با گونه های دیگر رز استفاده می شود و از این طریق به راحتی می توان انواع گل رز را پرورش داد. گیاه نسترن از طریق کاشت بذر ، خوابانیدن و قلمه زدن تکثیر می شود که در ادامه به طور مختصر شرح داده شده است :

1. تکثیر و کاشت نسترن از طریق بذر

یکی از روش های تکثیر گل نسترن ، کاشت از طریق بذر است. بذر نسترن حدود دو سال بعد از کاشت جوانه می زند و برای سبز شدن نیاز به گذراندن یک دوره گرما پس از یک دوره سرما دارد.

خراش دهی بذر به افزایش سرعت جوانه زنی بذر کمک می کند. همچنین قرار دادن بذر ها به مدت 2 تا 3 هفته در مخلوط پیت با دمای 27 تا 32 درجه سانتیگراد و سپس قرار دادن بذر به مدت 4 ماه در دمای 3 درجه سانتیگراد نیز به جوانه زدن سریع تر بذر نسترن کمک می کند.

برای کاشت بذر در اواخر فصل زمستان بذر های این گیاه را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید ، سپس بذر ها را در سینی نشا یا گلدان ، در بستری حاوی ماسه و به عمق 1 تا 3 سانتیمتر بکارید و آبیاری کنید ، طوری که سطح خاک مرطوب شود ، هر روز گیاه را با آبپاش آبیاری کنید تا رطوبت خاک حفظ شود ، بعد از گذشت مدتی گیاه جوانه می زند و شروع به رشد می کند. زمانی که گیاه به حد معینی از رشد رسید آن را به گلدان اصلی منتقل کنید.

2. تکثیر و کاشت نسترن از طریق قلمه

ساده ترین روش تکثیر گل نسترن ، قلمه زدن گیاه است. مراحل قلمه زدن گل نسترن به شرح زیر است :

قلمه نسترن را بهتر است از ساقه های یک ساله که گل داده اند ، تهیه کنید و اغلب از ساقه های چوبی در فصل پاییز و از ساقه های علفی و نرم در فصل بهار برای گرفتن قلمه استفاده می شود.

طول قلمه بین 10 تا 20 سانتیمتر و ضخامت آن به اندازه یک مداد (حدود یک سانتیمتر) مناسب است. دقت کنید اگر برش خیلی نزدیک به گره بالایی ساقه صورت گیرد ، ممکن است برای جوانه زنی مضر باشد و اگر قلمه ها بیش از معمول بلند باشند ، ممکن است قسمتی از ساقه از بین برود.

پس از انتخاب شاخه مورد نظر ، آن قسمت از شاخه که دارای برگ های هفت برگچه ای هستند (قسمت زیرین شاخه) را حذف و قسمت وسط شاخه که دارای برگ های پنج برگچه ای هستند را برای قلمه زنی انتخاب کنید.

ساقه را به صورت اوریب برش بزنید و یا اینکه حتما زخمی بر روی گیاه ایجاد کنید تا زمینه لازم برای ریشه زایی فراهم شود.

یک برگ پنج برگچه ای با جوانه سالم و متورم را به عنوان قسمت اصلی قلمه انتخاب و در صورت نیاز یک یا حداکثر سه برگچه آنرا به منظور کاهش عمل تعریق با قیچی ببرید.

قلمه را درون یک کیسه قرار داده و کمی آب داخل آن بریزید و تکان دهید تا گیاه در مدتی که از خاک دور است ، آسیب ندیده و خشک نشود.

برای ریشه زایی بهتر و سریع تر می توانید قسمت برش خورده قلمه ها را داخل هورمون ریشه زایی قرار دهید.

قلمه ها را تا عمق 5 سانتیمتر داخل بستر کاشت مناسب (ماسه) بکارید. توصیه می کنیم قلمه ها را به نحوی در خاک بگذارید که برگ ها از خاک دور باشند.

قلمه ها را به محیطی گرم و مرطوب انتقال دهید. برای ایجاد شرایط گلخانه ای می توانید روی گلدان را با پلاستیک شفاف بپوشانید و تا زمان ریشه دار شدن همواره بستر کاشت را مرطوب و نه خیس نگه دارید.

قلمه نسترن به 7 تا 8 هفته زمان نیاز دارد تا ریشه زایی زا تکمیل کند. بعد از آن (در حدود 3 تا 4 ماه بعد) می توانید گل را به گلدان اصلی انتقال دهید. در زمان انتقال مراقب باشید تا ریشه های گیاه آسیب نبیند.

امروزه مراکز فروش گل و گیاه انواع نسترن را داخل گلدان های پلاستیکی تولید کرده و برای کاشت مجدد و یا انتقال به گلدان بزرگتر آماده می کنند و شما به راحتی می توانید قلمه آن را تهیه و در منزل نگهداری کنید.

3. تکثیر و کاشت نسترن از طریق خوابانیدن

زمانی که فصل قلمه زدن نسترن نباشد ، باغبان ها برای تکثیر؛ از روش خواباندن شاخه استفاده می کنند ، چون شاخه های نسترن وحشی خیلی بلند و قوی است ، برای این کار به خوبی می توان از آن استفاده کرد.

بهترین زمان برای تکثیر به این روش اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است ، برای شروع شاخه سالم و آبداری را از گل نسترنی که گل دهی خوبی انجام داده انتخاب کنید و آن را درون گلدان کوچک بخوابانید. در این روش نوک شاخه بیرون از خاک قرار می گیرد. اگر قسمتی از شاخه که در زیر زمین قرار دارد زخمی شود ، ریشه دهی آسانتر خواهد بود. قسمتی از شاخه که بیرون از خاک است تولید شاخه و قسمتی از شاخه که در زیر زمین است ، تولید ریشه خواهد کرد. اجازه دهید تا ریشه دار شود و بتواند به عنوان گیاه مستقل به زندگی ادمه دهد سپس رابطه آن را با گیاه مادر قطع کنید.

بهترین زمان کاشت نسترن

بهترین زمان برای کاشت و قلمه زدن نسترن اواخر فصل بهار تا اوایل فصل تابستان به عنوان قلمه سبز یا نرم و در اواخر فصل گلدهی با سرد شدن هوا و ریزش برگ ها (اواخر پاییز) به صورت قلمه سخت یا چوبی است و بهترین زمان کاشت بذر نسترن اواسط شهریور است. نسترن در فصل بهار به گل می رود و گل ها تا اواسط پاییز روی گل قرار دارند.

بیماری ها و آفات نسترن

نسترن هم مانند سایر گیاهان می تواند مورد هجوم آفات و بیماری ها واقع شود. عموما آفات در بهار و بیماری ها در تابستان و پاییز شیوع می یابند. البته لازم به ذکر است قوی و سالم بودن گیاه و نگهداری خوب از آن می تواند تا حد زیادی از خطر حمله آفات و بیماری ها بکاهد ولی مصونیت صد در صد ایجاد نمی کند. مهمترین آفات و بیماری های نسترن عبارت اند از :

بیماری سفیدک

سفیدک جزو شایع ترین بیماری های گیاهان تیره گل رز و نسترن است. ظاهر آن همانند پودری خاکستری یا سفید رنگ است که ساقه ها و جوانه ها را می پوشاند. برگ های جوان در این بیماری حالت پیچیدگی پیدا کرده ، به مرور خشک شده و می ریزند و جوانه های گل قبل از شکفتن چروکیده می شوند. زمان شیوع بیماری سفیدک ، اغلب تابستان و اوایل پاییز است. شرایطی مانند آب و هوای مرطوب ، تراکم بیش از حد گیاهان ، کمبود نور خورشید ، عدم تهویه به دلیل تراکم بیش از حد شاخساره ها ، کمبود آب و خشکی ریشه ها ، کمبود تغذیه و اختلاف دمای زیاد هوا در شب و روز (روز های بسیار گرم و شب های سرد) ، این بیماری را تشدید می کند.

شته

شته ها یکی از مهمترین مشکلات گل های خانواده رز ازجمله گل نسترن هستند. شته ها با کمک اجزای دهانی سوراخ کننده - مکنده خود از شیره گیاه تغذیه می کنند و باعث از بین رفتن گل در مدت زمان کوتاهی می شوند. شته ها بر روی قسمت انتهایی برگ های جوان و غنچه های گل در حال رشد و توسعه و همچنین پشت برگ های گیاه جمع می شوند و بر اثر تغذیه آنان برگ ها به سمت پایین جمع و غنچه های گل بدشکل می شوند و حتی ممکن است غنچه ها قبل از شکوفا شدن ، سقط شوند و از بین بروند. به کارگیری حشره کش های تماسی یا سیستمیک می تواند به کنترل این بیماری کمک کند.

کنه تار عنکبوتی

در هجوم کنه به گل های نسترن ، اولین نشانه قهوه ای شدن و پیچیده شدن برگ ها به یکدیگر است. وجود استرس خشکی ، گل نسترن را در برابر هجوم این آفت حساس تر می کند. برگ ها و شاخه های خزان کرده به همراه علف های هرز می توانند به عنوان میزبان این آفت عمل کنند و بنابراین به شکل مرتب باید جمع آوری و از بین برده شوند.

نسترن معطر و رونده گلی بسیار زیبا و با عطری بسیار دل انگیز است که توصیه می کنیم حتما در خانه تان این گل زیبا را داشته باشید. همچنین میوه نسترن خواص درمانی فراوانی دارد و با جمع آوری میوه های آن می توانید از خواص درمانی بی نظیر آن نیز بهره مند شوید.

شما چه اطلاعات دیگری درباره انواع گل نسترن و نحوه تکثیر و کاشت این گل های زیبا دارید. نظرات خود را از طریق بخش ارسال نظر با ما به اشتراک بگذارید.