آیا ضعیفی چشم کودکان قابل درمان است؟

آیا ضعیفی چشم کودکان قابل درمان است؟

ضعیفی چشم گودک اگر به شکل نزدیک بینی و دوربینی باشد؛ اغلب ارثی است و به مرور زمان درمان پذیر نیست و ممکن است با رشد کودک افزایش نیز بیابد.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

البته در مواردی دوربینی با گذشت زمان به علت رشد کره چشم بهتر می شود اما نزدیک بینی با ادامه رشد معمولا بدتر خواهد شد.

انحراف چشم در کودکان به مرور زمان بهبود نمی یابد. گرچه در برخی از کودکان به دلیل پهن بودن پل بینی ممکن است که چشمها لوچ به نظر برسند ، که این حالت با رشد کودک کاهش می یابد ، اما کودک دچار انحراف واقعی چشم ، برای جلوگیری از ایجاد دو بینی ، تنها از یک چشم استفاده می کند و بنابراین چشم دچار انحراف ، از بینایی خوبی برخوردار نخواهد شد.

تنها راه درمان هم این است که کودک مجبور به استفاده از چشم ضعیف شود و به همین دلیل هم برای درمان تنبلی چشم ، چشم سالم کودک باید به طور متناوب بسته شود.

انحراف چشم می تواند توسط عینک ، قطره های چشمی و یا جراحی اصلاح شود و هرچه این اقدامات زودتر صورت گیرد نتایج بهتری بدست خواهد آمد. تمام کودکان دچار انحراف چشم باید توسط چشم پزشک معاینه شوند.

تنبلی چشم

تنبلی چشم یا آمبلیوپی که در حدود 3% از افراد دیده می شود زمانی رخ می دهد که چشم در دوره کودکی دید طبیعی نداشته باشد. این اختلال که معمولاً در یک چشم دیده می شود به دلیل اختلال دید چشم تنبل بر اثر عوامل مختلف نظیر عیوب انکساری (دوربینی ، نزدیک بینی ، یا آستیگماتیسم) ، انحراف چشم (لوچی یا استرابیسم) ، یا عدم شفافیت مسیر بینایی (ناشی از عواملی نظیر آب مروارید ، کدورت قرنیه ، یا افتادگی پلک) رخ می دهد. عدم وضوح تصویر در چشم بیمار و بهتر بودن تصویر ایجاد شده در چشم سالم سبب می شود تا مغز بین دو چشم ، چشم سالم را برای دیدن انتخاب کند و در واقع مسیر ارسال تصویر از چشم بیمار به مغز را مسدود یا اصطلاحاً دید چشم بیمار را «خاموش» کند. نتیجتاً از چشم معیوب استفاده نشده و سبب تنبلی آن می شود.

علائم تنبلی چشم

تنبلی چشم معمولاً در سنین زیر 6 سال ایجاد شده و اغلب توسط والدین کشف می شود. در سنینی که کودک قادر به بیان مشکلات خود می باشد ممکن است از ضعف بینایی ، خستگی چشم یا سردرد شکایت داشته باشد. اما در اغلب موارد کودک شکایتی ندارد. ممکن است علایم بیماری های مسبب تنبلی چشم نظیر انحراف چشم و آب مروارید منجر به تشخیص شوند؛ ولی زمانی که تنبلی چشم ناشی از عیوب انکساری باشد تشخیص آن مشکل است زیرا کودکان به راحتی توسط چشم دیگر می بینند و کمبود دید در چشم بیمار را جبران می کنند.

درمان تنبلی چشم

تنبلی چشم در صورتی که در زمان مناسب تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است. درمان تنبلی چشم معمولاً به صورت بستن چشم سالم و وادار کردن مغز به دیدن با چشم تنبل است. این درمان ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد که البته چشم سالم باید به تناوب باز شود. در مواردی که تنبلی ناشی از عیوب انکساری است تجویز عینک یا لنز توسط اپتومتریست یا چشم پزشک سبب وضوح تصویر در چشم معیوب و درمان تنبلی خواهد شد. مواردی نیز که تنبلی ناشی از انحراف چشم است با جراحی و اصلاح انحراف قابل درمان است.

انواع عیوب انکساری

نزدیک بینی (میوپی)

در این اختلال ، به دلیل طولانی تر بودن قطر قدامی - خلفی کره چشم و یا افزایش انحنای قرنیه ، تصویر اشیاء ، جلوی پرده شبکیه تشکیل می شود و شما در مشاهده اشیاء دور دچار مشکل می شوید. این اختلال که اغلب ارثی می باشد معمولاً در سنین 8 تا 12 سالگی تشخیص داده می شود. در دوران بلوغ با افزایش رشد ، شدت آن افزایش می یابد و در 20 تا 40 سالگی تقریباً ثابت باقی می ماند خطر مهم در این اختلال ، به خصوص در نزدیک بینی شدید ، جدا شدگی شبکیه است.

دور بینی (هیپروپی)

در این اختلال که ناشی از کوتاه بودن قطر قدامی- خلفی کره چشم یا کاهش انحنای قرنیه می باشد ، تصویر اشیاء در پشت پرده شبکیه تشکیل می شود. فرد هم اشیاء نزدیک و هم اشیاء دور را تار می بیند ، اما تاری دید نزدیک شدیدتر از تاری دید دور است. این اختلال که مانند نزدیک بینی ، اغلب ارثی می باشد با افزایش سن و کاهش قدرت تطابق عدسی ، تشدید می شود.

پیر چشمی

در سنین جوانی ، عدسی چشم بسیار انعطاف پذیر بوده ، قطر آن برای دیدن اشیاء دور و نزدیک به راحتی تغییر می کند. بعد از سن 40 سالگی ، عدسی سفت تر می شود و قابلیت تطابق خود را از دست می دهد ، در نتیجه فرد دیگر به راحتی قادر به مطالعه و انجام کارها از فاصله نزدیک نیست. این حالت پیر چشمی نامیده می شود که در غیاب سایر بیماری ها ، یک حالت طبیعی تلقی می شود. ولی ممکن است همراه با سایر اختلالات از قبیل نزدیک بینی ، دوربینی و یا آستیگماتیسم باشد.

آستیگماتیسم

آستیگماتیسم اختلال بسیار شایعی است و اکثر افراد درجاتی از این اختلال را دارند. آستیگماتیسم شدید در اغلب موارد ارثی است. قرنیه طبیعی صاف وگرد است و انحنای آن در همه محورها یکسان است. آستیگماتیسم معمولاً زمانی اتفاق می افتد که سطح قرنیه دارای انحنای غیر قرینه باشد. در این حالت به دلیل انکسار غیر قرینه امواج نورانی در قسمت های مختلف قرنیه ، تصاویر بطور دقیق بر روی شبکیه متمرکز نمی شوند و هم تصویر اشیاء دور و هم اشیاء نزدیک ، تارتر از حالت طبیعی به نظر می رسند. در این اختلال ، قرنیه به جای حالت کروی شبیه مقطعی از توپ بیس بال می باشد ، که این حالت ، باعث می شود تا تصویر اشیاء ، در دو نقطه جداگانه بر روی شبکیه تشکیل شود.

روش های اصلاح عیوب انکساری

عینک

استفاده از عینک آسان ترین روش اصلاح عیوب انکساری است. تعویض نمره عدسی آن به راحتی انجام می گیرد ودر ضمن باعث محافظت چشم ها در مقابل نور خورشید نیز می شود. برای اصلاح پیر چشمی می توان از عینک های دو کانونی استفاده کد که قسمت پایینی آن برای مطالعه مورد استفاده قرار می گیرد.

لنزهای تماسی

در حال حاضر لنزهای تماسی متعددی در دسترس می باشند. انتخاب نوع مناسب لنز بستگی به نوع عیب انکساری و روش زندگی و فعالیت های معمول فرد دارد.

لنزهای تماسی و عینک با تمرکز نور بر روی پرده شبکیه باعٍث تصحیح بینایی می شوند.

ورزش های چشمی ، ویتامین ها و قرص ها

شواهد علمی کافی مبنی بر موثر بودن این روش ها در بهبود نمره چشم وجود ندارد.

عینک ها به طور معمول جهت بهبود دید به کار می روند. عدم استفاده از عینک یا استفاده از عینک نامناسب باعث آسیب فیزیکی چشم نمی شود. درواقع عینک سبب تقویت و یا تضعیف بینایی نمی گردد. باور غلط دیگری که وجود دارد این است که استفاده از عینک از سنین خردسالی موجب بدتر شدن قدرت بینایی می شود که این طور هم نیست.

در کودکان دچار انحراف یا تنبلی چشم ، عینک ممکن است باعث اصلاح انحراف و حفظ بینایی شود. کودکان زیر 8 سال که عینک برای آنها تجویز می گردد باید به طور صحیح و مداوم از عینکشان استفاده کنند تا از عوارض احتمالی ذکر شده جلوگیری به عمل آید. گرچه جهت ایجاد بهترین دید باید از عینک ها و یا لنزهای اصلاح شده استفاده کرد ، ولی هرگز نباید از کاهش بینایی بدلیل استفاده از عینک نامناسب ترسید.

چه غذاهایی برای تقویت سلامت بینایی کودکان مفیدند؟

غذاهای گیاهی فراوانی وجود دارند که به سلامت چشم ها کمک می کنند. سبزیجات برگ دار از جمله سبزیجات سوپرفود دارای مقدار زیادی ویتامین ها و املاح مانند ویتامین A ، ویتامین C و کلسیم هستند. مخصوصاً اسفناج غنی از آنتی اکسیدان هایی مانند لوتئین و زآگزانتین بوده و بی نهایت برای سلامت چشم مهم است. هویج ، سیب زمینی شیرین ، انگور ، غذاهای امگا 3 دار ، مرکبات ، بادام و انواع کلم نیز از دیگر خوراکی های مفید برای سلامت چشم محسوب می شوند.

علائمی که می گوید کودکتان مشکل بینایی دارد

1. عادت کرده است برای دیدن هر چیزی به آن نزدیک تر شود.

2. چیزهایی مانند کتاب را معمولاً نزدیک به صورتش نگه می دارد.

3. چشمانش را می مالد.

4. وقتی دور را نگاه می کند چشم هایش را جمع می کند یا خیلی نزدیک به تلویزیون می نشیند.

5. چشمش به طور ناگهانی حالتی از انحراف پیدا کرده است ، یعنی یکی از چشم ها از نظر فیزیکی ، زاویه اش تغییر کرده و در مقایسه با عکس های قدیمی ، به سمت داخل یا بیرون برگشته است.

منتظر نمانید تا کودکتان از بینایی اش شکایت کند ، زیرا خیلی از بچه ها حتی نمی توانند متوجه شوند که بینایی شان مشکلی دارد؛ زیرا به شیوه خاص دیدنشان عادت کرده اند و تصور می کنند همه همین طور می بینند

6. از دوبینی و سردرد شکایت دارد.

7. زیاد پلک می زند.

8. برای خواندن یک چشمش را می بندد.

9. از خواندن یا سایر کارهایی که از نزدیک باید دیده شوند ، دوری می کند.

10. به تماس چشمی علاقه ای ندارد.

11. توانایی لازم برای نگاه مستمر ندارد که موجب جا انداختن کلمات هنگام خواندن می شود.

12. مهارت های حرکتی را با تأخیر می موزد؛ مانند توانایی ضعیف در توپ بازی

13. به نور خیلی حساس است.

14. چشم هایش تراز نیستند یا حرکات غیرعادی دارند (بعد از شش ماهگی)

15. چشم هایش قرمزی مزمن دارند.

16. چشم هایش مدام آبریزی دارد.

17. مردمک چشم هایش به جای اینکه تیره باشند ، سفیدند.

ضمناً معلم فرزندتان نیز ممکن است کمبود توجه و بی قراری فرزندتان را به شما گزارش بدهد که می تواند ارتباط مستقیم با مشکل بینایی او داشته باشد. کودکی که مشکل بینایی دارد نمی تواند تمرکزش را حفظ کند ، زیرا سیستم بینایی او عملکرد مورد نیازش را ندارد.

کودک شما ممکن است نتواند به شما بگوید برای دیدن مشکل دارد

منتظر نمانید تا کودکتان از بینایی اش شکایت کند ، زیرا خیلی از بچه ها حتی نمی توانند متوجه شوند که بینایی شان مشکلی دارد؛ زیرا به شیوه خاص دیدنشان عادت کرده اند و تصور می کنند همه همین طور می بینند.

کودکتان را سالی دو بار نزد بینایی سنج یا متخصص چشم ببرید تا اگر هرگونه مشکلی در بینایی اش وجود دارد هر چه زودتر تشخیص داده شده و درمان شود. بیشتر مشکلات بینایی با تجویز عینک یا در موارد نادر با عمل جراحی رفع می شوند.

عینک و لنز در کودکان

بچه ها در هر سنی می توانند از عینک و لنز استفاده کنند ، حتی بچه های بسیار کوچک.

اگر کودکتان از عینک استفاده می کند این نکات را به یاد داشته باشید :

• اجازه دهید کودکتان خودش فریم عینکش را انتخاب کند.
• فریم های پلاستیکی برای بچه های کوچک تر از دو سال مناسب ترند.
• اگر فرزند شما از فریم فلزی استفاده می کند حتماً دسته فنری باشد تا فرزندتان بیشتر احساس راحتی کند.
• بند کشی برای عینک به کودکتان کمک می کند در زمان فعالیت ، راحت تر عینکش را سر جایش نگه دارد.
• بچه هایی که مشکل بینایی شدید دارند ممکن است به لنزهای بخصوصی به نام لنزهای شاخص بالا (high index) نیاز داشته باشند که نازک تر از لنزهای پلاستیکی اند.
• لنزهای پلی کربناتی برای بچه ها بهترین نوع لنز هستند ، مخصوصاً برای آن هایی که ورزش می کنند. پلی کربنات ، یک ترموپلاستیک نشکن و شفاف است که برای درست کردن لنزهای نازک و سبُک به کار می رود. هر چند که این لنزها بسیار مقاوم اند؛ اما نسبت به لنزهای پلاستیکی ، راحت تر خش می افتند.

بچه هایی که با آب مروارید مادرزادی متولد می شوند ممکن است طی چند هفته اول تولد ، نیاز به عمل جراحی داشته باشند تا آب مرواریدشان برداشته شود. برخی از این بچه ها باید بعد از عمل جراحی آب مروارید ، از لنز استفاده کنند. بچه ها حدود 10 سالگی ممکن است بخواهند به دلایل زیبایی یا ورزش ، به جای عینک از لنزهای تماسی استفاده کنند. این کودک باید بداند چگونه لنز را به درستی در چشم هایش قرار دهد ، به درستی آن ها را خارج کند و طبق توصیه پزشک آن ها را تمیز کند. مشکلات ناشی از استفاده از لنزهای تماسی ، تقریباً همیشه به دلیل عادات نادرست و بهداشت ناکافی بروز می کنند. چشم پزشک کودکتان می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید چه نوع اصلاح بینایی برای کودک شما بهترین است.