قصه کودکانه درباره حد و مرز شوخی کردن با دوستان

قصه کودکانه درباره شوخی کردن بیش از حد با دوستان

من و پارسا دوستان خوبی هستیم ، اما پارسا جنبه شوخی ندارد. دیروز که گل کوچیک بازی می کردیم چند بار گل خورد و من به شوخی به او گفتم تو به درد دروازه بانی نمی خوری. باید بری خاله بازی کنی . بعدش هم از دهنم در رفت و گفتم مثل همون وقتایی که با خواهرت خاله بازی می کنی. و همه خندیدیم ، اما او نخندید. خب من واقعا شوخی کردم ، اما نمی دانم چرا پارسا از دستم ناراحت شد .البته این که با خواهرکوچک ترش خاله بازی می کند تا مادرش به کارهایش برسد یک راز بود که نباید جلوی بچه ها می گفتم ، اما خب شوخی کردم وقتی برای بابا جریان را تعریف کردم حرفی زد که برجوری فکرم را مشغول کرد. او گفت : مرز بین شوخی و مسخره کردن خیلی باریکه.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

نباید با دوستانمان همیشه شوخی بکنیم

گاهی ما فکر می کنیم که داریم شوخی می کنیم ، اما در واقع کاری که می کنیم از بین بردن حرمت و شخصیت اون آدم جلوی بقیه اس.شوخی به معنای بی ادبی ، حرف بی جا و فاش کردن راز دیگران نیست. مثلا شوخی کردن با قیافه و لهجه دوستمون یا طرز لباس پوشیدنش و یا شوخی با خانواده اش خیلی بده. همین طور شوخی کردن با رازها و حرف های خصوصی که بین دوستای صمیمیه.بعضی وقتا شاید دوستمون متوجه شوخی نشه و حرفمون رو جدی بگیره. گاهی هم ممکنه با یه شوخی بی مورد خودمون رو کوچیک کنیم.بهترین کار اینه که اول فکر کنیم اگه یکی با خودمون این شوخی رو بکنه ناراحت می شیم یا نه؟ خب من وقتی خودم را جای پارسا می گذارم می بینم که حق دارد. فکر کنم باید از او عذرخواهی کنم. هر چند شاید دیگر به من اعتماد نکند و رازهایش را به من نگوید. خب این هم نتیجه اشتباه من است.