چرا باید اتاق خواب کودک را جدا کرد؟ + دلایل مهم

چرا باید اتاق خواب کودک را جدا کرد؟

کودکان از 2.5 سالگی به بعد باید مستقل از پدر و مادر و در اتاق خود بخوابند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

تنها خوابیدن کودک جدا از والدین برای رشد استقلال کودک ضرورت دارد ، به نظر می رسد کودک از 2.5 سالگی به بعد باید مستقل از پدر و مادر و در اتاق خود بخوابد در غیر این صورت متناسب با افزایش سن کودک والدین باید انتظار رفتارهایی نظیر گستاخی ، لجبازی و... را از کودک داشته باشند.

کاهش میزان وابستگی کودک به پدر و مادر

زمانی که کودک در کنار پدر و مادر خود می خوابد این تصور در ذهنش ایجاد می شود که فردی به طور مداوم در حال مراقبت از او است و این رفتار وابستگی ، طبیعتا در زندگی آینده کودک مشکلاتی را ایجاد می کند.

این مراقبت دائم از سوی والدین باعث خدشه دار شدن عزت نفس ، استقلال و اعتماد به نفس کودک می شود. همچنین کودک خود مراقبتی را نمی آموزد و در نهایت برخی از استعدادهایش سرکوب می شود.

دلایل عدم تمایل کودک به خوابیدن جداگانه

معمولا عمده ترین دلیل برای این نبود تمایل ، مربوط به اضطراب جدایی است که تقریبا از هجده ماهگی و یا نوزده ماهگی در نوزاد شکل می گیرد و از آن زمان وجود دارد.

تماشای فیلم ها ، انیمیشن ها و یا شنیدن قصه هایی خیالی درباره موجودات خیالی عجیب و غریب ، احساس وجود موجودی عجیب در کمدها و... یکی از دلایل ترس کودک از تنها خوابیدن است که ممکن است کودک در هنگام خواب آنها را در اتاق خود تصور کند.

والدین می توانند قبل از خواب به کودک خود تمامی قسمت هایی از اتاق که موجب ترس او شده است را نشان دهند تا او متوجه شود تصوراتش اشتباه است.

راهکارهایی برای والدین

عادت دادن کودک به خوابیدن جدا از والدین باید به صورت تدریجی انجام شود برای مثال در ابتدا این زمان می تواند تنها یک شب در هفته باشد و به تدریج دو شب در هفته و... باشد تا به تدریج کودک را به تنها خوابیدن عادت دهند.

بهترین روش خوابیدن یکی از والدین در اتاق کودک و سپس به مرور زمان تنها خوابیدن کودک در اتاق است.

همچنین والدین می توانند برای ایجاد احساس امنیت در کودک تا هنگام خواب کودک در کنار او و در اتاقش باشند و برای او قصه بخوانند ، البته الزامی به بودن در اتاق کودک وجود ندارد بلکه والدین می توانند در جای دیگر خانه باشند ولی کودک صدای آن ها را بشنود و یا بتواند آنها را ببیند تا اینگونه احساس امنیت در کودک ایجاد شود.

در دسترس قرار ندادن وسایل و اسبابی که موجب اختلال در خواب کودک می شود نکته ای مهم است و والدین می توانند در ابتدا برای خوابیدن تنهای کودک هدیه و یا تشویقی در نظر بگیرند و کودک را برای ادامه دادن این مسیر تشویق کنند ، همچنین می توانند عروسک هایی که کودک آنها را دوست دارد در کنار او قرار دهند.

والدین باید به کودک اجازه دهند درباره ترس هایش از تنها خوابیدن با آنها صحبت کند ، بدون اینکه از طرف والدین مورد شماتت و تمسخر قرار گیرد.

در صورت مقاومت کردن کودک برای تنها خوابیدن والدین باید سعی کنند بر روی موضع خود بمانند و تسلیم خواسته کودک نشوند.

اگر با تمام این راهکارها باز هم کودک در برابر تنها خوابیدن مقاومت کرد؛ والدین حتما از یک روانشناس و مشاور کمک بگیرند چرا که ممکن است دلیل این مقاومت ، بروز رفتارهایی خاص از جانب والدین باشد.