ضرب المثل جیک جیک مستونت بود فکر زمستونت بود

زمینه پیدایش

در روزگاران قدیم و در جنگلی زیبا و قشنگ حیوانات با خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می کردند. از جمله این حیوانات بلبل شاد و سرخوشی بود که از صبح تا شب از شاخه ای به شاخه ای دیگر می پرید و آواز می خواند و از دانه گیاهان تغذیه می کرد. او گاهی هم در رودخانه آب تنی می کرد.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

اما در زیر یکی از این درخت ها مورچه های کارگری هم بودند که از این هوای خوب و نعمت های فراوان استفاده می کردند. آنها از صبح زود شروع به کار می کردند و دانه های خوراکی را برای خود انبار می کردند.

یکی از این مورچه های کارگر که هر روز خوشگذرانی و آوازخوانی بلبل را می دید ، یک روز به بلبل گفت : تو همیشه اینطور شاد و خوشحالی؟ بلبل گفت : بله همیشه. مورچه پرسید : حتی تو روزهای سرد و پربرف زمستان که همه جا پوشیده از برفه و غذایی برای خوردن پیدا نمی شه باز هم خوشحالی؟ بلبل جواب داد : حالا که همه چیز خوبه و همه جور غذا در اطراف من فراوان هست.

روزها یکی پس از دیگری سپری شد و تابستان آفتابی با نعمتهای فراوانش به پایان رسید و پاییز فرا رسید ، با رسیدن پاییز درخت ها کم کم تغییر رنگ دادند و پس از مدتی همه جا پوشیده از برگ های خشک قرمز و زرد بر روی زمین شد. پاییز هم به پایان رسید و نوبت فصل سرد زمستان رسید ، روز به روز هوا سردتر می شد و بلبل آوازه خوان ما گرسنه تر.

در یکی از روزهای سرد زمستان که بلبل روی زمین افتاده بود و از شدت گرسنگی داشت از بین می رفت به حدی سردش شده بود که توان نداشت دهانش را باز کند چه برسد که آواز بخواند. بلبل کشان کشان خودش را به در خانه مورچه های کارگر رساند و از حال رفت. یکی از مورچه ها از درون لانه او را دید و شناخت. اول فکر کرد که مُرده. ولی نزدیکتر که آمد متوجه شد نفس می کشد. از بلبل پرسید : چی شده؟ من چه کمکی به تو می توانم بکنم. بلبل فقط گفت : غذا من از شدت گرسنگی به این روز افتادم. مورچه کارگر مورچه های دیگر را که در آن لانه با هم زندگی می کردند صدا کرد تا به بلبل بینوا کمک کنند.

مورچه ها برایش مقداری غذا آوردند و با کمک شاخ و برگهایی که در اطراف لانه انبار کرده بودند توانستند بلبل را گرم کنند و از مرگ او جلوگیری کنند. یکی از مورچه ها گفت : دیدی آن موقع که جیک جیک مستونت بود فکر زمستونت نبود. ممکن بود از گرسنگی و سرما حتی از بین بروی.

آن سال بلبل با کمک مورچه ها توانست از سرما و مرگ نجات پیدا کند و تصمیم گرفت از سال بعد در روزهای خوشی و فراوانی به یاد روزهای ناخوشی و تنهایی باشد.