ضرب المثل خود کرده را تدبیر نیست

ریشه ضرب المثل

در زمان های قدیم مردی آسیابان در بیرون شهر آسیایی داشت. تمام گندم هایی که به طرف شهر حمل می گشت در آسیاب او تبدیل به آرد می شد و آسیابان درآمد خوبی داشت.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

روزی از روزها که آسیابان سرگرم کارش بود یک غول بیابانی وارد آسیاب شد و در یک گوشه آن نشست و بنا کرد به آسیابان نگاه کردن. آسیابان پرسید : «اسم تو چیست؟»

غول گفت : «اسم تو چیست؟»

آسیابان گفت : «اسم من «خودم» است.»

غول گفت : «اسم من هم ، «خودم» است.»

آسیابان هر چه کوشید و هر نیرنگی به کار برد که غول را از آسیا بیرون بکند نتوانست و غول از جای خود تکان نخورد و کم کم اسباب زحمت آسیابان را فراهم ساخت. چه هر کاری که می کرد غول هم عینا همان کار را می کرد. بیچاره آسیابان عاجز شد و ناگزیر به دوست عاقل و باتدبیری که داشت مراجعه کرد و درد دلش را برای او گفت. رفیقش دستوری به او داد.

آسیابان شادمان و خوشحالی کنان به آسیا رسید و فورا یک ظرف پر از نفت در یک طرف آسیا گذاشت و یک ظرف نظیر آن ، ولی پر از آب ، در طرف دیگر. یک قوطی کبریت «پای» آن ظرف گذاشت و قوطی کبریت دیگری پای این ظرف و سپس آمد پای ظرف آب نشست و بنا کرد آب ها را به خودش مالیدن.

غول هم فورا برخاست و پای ظرف نفت نشست و به تصور اینکه آسیابان نفت به خودش می مالد بنا کرد نفت ها را به خودش مالیدن تا آنکه نفت تمام شد. آن گاه آسیابان کبریت را برداشت و آتش زد و آن را نزدیک لباس خود برد ، ولی البته چون لباسش با آب خیس شده بود آتش نگرفت.

غول هم کبریتی روشن کرد و نزدیک بدنش برد ، اما چون تمامی بدنش به نفت آغشته شده بود فورا آتش گرفت. غول داد و فریاد به راه انداخت. غول های بیابانی که در آن حول و حوش بودند از صدای او خبردار شدند و در آسیاب ریختند و درصدد خاموش کردن آتش بدن او برآمدند ولی چه فایده که نفت بسیار بود و خاموش نمی شد.

ناچار از او پرسیدند : «چه کسی به تو این ستم را روا داشت؟» گفت : «خودم» و البته می دانید به تصور اینکه نام آسیابان «خودم» است ، مقصودش شخص آسیابان بود.» غولان گفتند : «چگونه می شود که خودت چنین بلایی را بر سر خودت بیاوری؟» غول ناله کنان گفت : «خودم که نکردم ، خودم کرد.» غولان گفتند : «پس اگر خودت کرده ای تا چشمت کور بسوز که خودکرده را تدبیر نیست.» این را بگفتند و بازگشتند و غول سوخت و خاکستر شد