کاربرد ضرب المثل «کلاهش پس معرکه است» + داستان

کاربرد ضرب المثل کلاهش پس معرکه است

ضرب المثل کلاهش پس معرکه است به کسانی گفته می شود که همیشه در کارها ضرر و زیان می بینند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

ریشه ضرب المثل کلاهش پس معرکه است

سال ها پیش در کشور ما مانند خیلی از کشورهای دیگر تمام مردها و پسرها کلاه به سر می گذاشتند و نوع کلاه به نوعی نشان دهنده شخصیت و جایگاه اجتماعی فرد نیز محسوب می شد. در آن دوره که تلویزیون و وسایل دیگر تفریحی نبود یکی از تفریحات معمول مردم جمع شدن به دور افراد معرکه گیری بود که کارهای خارق العاده انجام می دادند آنها زنجیر پاره می کردند مار از سبد خارج می کردند و کلی کارهای شعبده بازی دیگر انجام می دادند.

یک روز یکی از این افراد وارد شهری شد ، به میدان اصلی شهر رفت وسایل کارش را پهن کرد و شروع به کار کرد تا کم کم مردم به دور او جمع شوند تا نمایشش را شروع کند. در این میان پسربچه ای از میدان شهر می گذشت که برای اولین بار مرد معرکه گیر را دید ، از کارهای خارق العاده اش خوشش آمد جلوتر رفت و هرچه زمان می گذشت ، پسربچه لذت بیشتری می برد و کنجکاوتر می شد و برای اینکه بتواند بهتر از کارهای مرد معرکه گیر سر درآورد به او نزدیک تر می شد.

کارهای مرد معرکه گیر خطرناک بود ، ممکن بود زنجیری که پاره می کند در رود و به صورت پسربچه بخورد. مرد از کودک خواست عقب تر برود و مزاحم کار او نشود. پسربچه چند قدمی عقب رفت ولی چند لحظه نگذشت که دوباره آمد جلوتر تا بهتر ببیند. مرد دوباره از او خواست تا عقب رود. کم کم صدای مردمی که دور معرکه گیر جمع شده بودند تا نمایش هایش را ببینند درآمد. بچه جان بیا عقب تر دیگه ، پسر بچه عقب تر آمد ولی باز هم چند لحظه بعد رفت نزدیک معرکه گیر ایستاد.

معرکه گیر که دید با وجود این پسربچه نمی تواند نمایشش را اجرا کند ، کلاه پسربچه را برداشت و آن را به پشت جمعیت پرتاب کرد. پسربچه تا نبود کلاهش را حس کرد سریع از میان جمعیت خود را بیرون کشید و به دنبال کلاهش گشت تا آن را پیدا کرد. معرکه گیر برای چند لحظه ای نفس راحتی کشید به این امید که طول می کشد تا بچه کلاهش را بیابد و بعد بتواند دوباره از میان جمعیت خود را به جلو برساند مشغول نمایش شد.

ولی اجرای یک برنامه اش به پایان نرسیده بود که دید دوباره پسربچه آمد و وسط معرکه ایستاد مرد که کم کم داشت از دست پسربچه عصبانی می شد دست او را گرفت و گفت بزرگتر این بچه کیست؟ هیچ کس پاسخ نداد. دوباره سوال کرد و چون جوابی نشنید ، فهمید این پسربچه کنجکاو و تا حدی هم فضول خودش به تنهایی آمده و بزرگتری همراه او نیست. معرکه گیر اخمش رو درهم کرد و به حالت تحکم گفت : بهت می گم برو عقب تر پسر بچه اول ترسید و عقب تر رفت ولی وقتی مرد مشغول اجرای نمایشش شد ناخودآگاه پسرک خودش را به او رساند تا از کارهای او سردرآورد.

صدای مردم درآمد که ای بابا! این که نشد نمایش این پسرک دائم دارد باعث توقف کار می شود مرد معرکه گیر فهمید که اگر به نحو مسالمت آمیزی از شر این پسربچه خلاص نشود تماشاچیان خود را از دست خواهد داد کلاه بچه را برداشت و دوباره پشت جمعیت پرتاب کرد. پسر چند لحظه ای غیبت می کرد می رفت کلاهش را پیدا می کرد و دوباره می آمد و سرجایش می ایستاد و معرکه گیر مجبور بود دوباره کلاهش را پرتاب کند. در این فاصله رفت و برگشت پسرک ، مرد معرکه گیر نمایش هایش را اجرا می کرد.