ارتش سفالین چین لشکری خفته در خاک

هشتمین عجایب دنیا

لشکر سفالین شامل اثاث قبر و مجسمه سفالی هزاران سرباز مجهز مربوط به پادشاهی چین شی هوان ، موسس دودمان چین در 220 پیش از میلاد است. مجسمه های سفالین ارتش سفالین در حوالی شهر شی آن پایتخت نخستین امپراتوری چین پراکنده هستند. این آثار از مهم ترین یافته های باستان شناسی جهان در سال های اخیر به شمار می روند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

در سال 1974 میلادی گروهی از کشاورزان چینی حین حفر چاه آب با چند مجسمه این ارتش عظیم سفالین مواجه شدند. بلافاصله گروهی از باستان شناسان برجسته چینی ، این مکان را مورد بررسی قرار دادند. نکته قابل توجه درباره کشف این مجسمه ها فاصله کم آن ها با مقبره «کین شی هوانگ» بود.

«کین شی هوانگ» که به عنوان نخستین امپراتور چینِ یکپارچه شناخته می شود در سال 259 پیش از میلاد در میانه جنگ ، به عنوان شاهزاده «چِنگ» (Zheng) چین متولد شد. چین و شش قلمرو دیگر در فاصله 480 تا 221 پیش از میلاد در مجموع به عنوان «ایالت های جنگ طلب» شناخته می شدند که برای سلطه گری و قدرت می جنگیدند. این هفت قلمرو بخش اعظمی از کشوری را تشکیل می دادند که بعدها به نام چین شناخته شد.

شاهزاده «چِنگ» در 13سالگی شاه شد ، با گذشت زمان ، تجربیات بیشتری کسب کرد و به یک پادشاه قدرتمند تبدیل شد. او یکی از قدرتمندترین ارتش های جهان را به وجود آورد. زمانی که ارتش او سایر «ایالت های جنگ طلب» را شکست داد ، «چنگ» در سال 221 پیش از میلاد به «کین شی هوانگ» نخستین امپراتور چین تبدیل شد.

«شی هوانگ» در دوران فرمانروایی اش به طور افراطی از برده ها برای ساخت کاخ ، مقبره و دیوار بزرگ چین استفاده کرد. با این حال ، او نقش اساسی در تاریخ چین ایفا کرد. او پس از متحد کردن چین ، وزن و واحدهای اندازه گیری را همگون کرد و سیستم نوشتاری واحدی را معرفی کرد که در نتیجه آن ، امکان برقراری ارتباطِ بین مردمی با گویش های بسیار متفاوت فراهم شد. او همچنین سیستم حکومتی را ابداع کرد که تا چندین قرن به قوت خود باقی ماند.

تاکنون چندین فیلم سینمایی و مستند با هدف به تصویر کشیدن تأثیر شگرف «شی هوانگ» در سیستم چین ، درباره زندگی این امپراتور ساخته شده است.

او مقبره بزرگ خود را احتمالا به این امید بنا کرد که روحش می تواند در زندگی پس از مرگ زنده بماند. روند ساخت مقبره عظیم این امپراتور از 246 پیش از میلاد آغاز شد و در مجموع 700 هزار نفر در ساخت آن نقش داشتند.

«شهر روح» عنوانی است که برای مقبره عظیمی مورد استفاده قرار می گیرد که شبیه به شهر ساخته شده است. شهرهای روح با این اعتقاد ساخته شدند که روح ها پس از مرگ می توانند همچون دوران حیات ، در این شهرها زندگی کنند. تپه ای که در بالای مقبره امپراتور قرار دارد در جنوب یک محوطه مستطیلی بسیار بزرگ واقع شده است. برخی از باستان شناسان این محوطه بزرگ را «شهر ارواح» نامیده اند. پس از گذشت 2000 سال این تپه با 43 متر ارتفاع همچنان برقرار مانده است. کاوش باستان شناسان در این محوطه ، بقایای به جای مانده از یک بنا را نیز آشکار کرده است. در مجموع می توان گفت که مقبره «شی هوانگ» ، نمونه کوچکی از امپراتوری و کاخ «شی هوانگ» است. «ارتش سفالین» نیز در نزدیکی مقبره این امپراتور قرار داده شده است.

«یوآن ژونگیی» ، یکی از نخستین باستان شناسانی که از «ارتش سفالین» بازدید کرد ، به این نکته اشاره دارد که بسیاری از باستان شناسان تاکنون ، مجسمه های سفالین را در این تعداد یا چنین گودال بزرگی را یکجا ندیده اند.

باستان شناسان تاکنون چهار گودال اصلی را کشف کرده اند که سربازان ارتش سفالین در آن قرار دارند. این گودال ها در اشکال و اندازه های مختلف ساخته شده اند و بخش های مختلف ارتش را در خود جای داده اند.

گودال شماره یک

گودال شماره یک ، بخش اصلی ارتش را شامل می شود. هر کدام از جنگجویان این گودال ، 175 سانتی متر ارتفاع دارند. در این گودال سه ارابه چوبی ، 32 اسب سفالین در اندازه واقعی و بیش از 1000 جنگجو وجود دارد. مجسمه جنگجویان به شکلی ساخته شده است که گویی زره بر تن دارند. این مجسمه ها زمانی نیزه و شمشیر بر دست داشتند.

گودال شماره دو

گودال شماره دو به شکل L ساخته شده است و مساحتی معادل 6000 متر مکعب را در برمی گیرد. در این گودال اشیائی از جنس یشم ، طلا ، استخوان ، آهن ، برنز به همراه مجسمه های سواره نظام و ارابه های جنگ وجود دارد. در واقع یک واحد متشکل از 160 سواره نظام به همراه پیاده نظام در این گودال یافته شده است. این سواره نظام ها در مقابل اسب شان ایستاده اند. با یک دست افسار اسب را نگه داشته اند و در دستی دیگر ، کمان دارند.

گودال شماره سه

گودال شماره سه ، به شکل U ساخته شده است. این گودال در مقایسه با سایر گودال ها کوچک تر است. در این گودال چند سرنیزه برنز ، یک ارابه جنگی و 60 سرباز وجود دارد. دالان اصلی این گودال احتمالا فضای مختص افراد عالی رتبه بوده و ممکن است به عنوان فضای مستقر شدن روحِ برترین سربازان و اسب های آن ها ساخته شده باشد. تقریبا سر مجسمه تمام این افسران عالی رتبه از بین رفته است. هیچ اثری از آتش سوزی در این گودال دیده نمی شود ، این درحالی است که در سایر گودال ها نشانه هایی از به آتش کشیده شدن در دوره ای از تاریخ وجود دارد.

تعداد جنگجویان حاضر در این گودال ها شگفت آور است. تاکنون هیچ کسی این حجم زیاد از آثار باستانی را در یک مکان کشف نکرده است. سه گودال در مجموع بیش از 8000 سرباز ، 130 ارابه و 670 اسب را نگهداری می کنند. نکته قابل توجه درباره گودال شماره 4، خالی بودن آن است.

«موزه جنگجویان سفالین» در اکتبر سال 1979 میلادی در «شی آن» افتتاح شد. این موزه به بازدیدکنندگان اجازه می دهد که نتایج اکتشاف باستان شناسان را از فاصله نزدیک و از گذرگاه های چوبی اطراف گودال ها تماشا کنند. از زمان افتتاح این موزه ، مقبره «شی هوانگ» و این موزه به عنوان هشتمین مورد از عجایب دنیا شناخته شده اند. در سال 1987، یونسکو این مقبره را در فهرست میراث جهانی ثبت کرد.

سازندگان مجسمه ها ، سربازان سفالی را در ابتدا رو به شرق قرار داده بودند. احتمالا نخستین امپراتور چین ، ارتش را رو به شرق قرار داده بود تا در مقابل پایتخت ایستاده باشند. شاید او گمان می کرد که اگر حمله ای صورت بگیرد از این سمت خواهد بود. او می خواست حتی پس از مرگ برای تهاجم آماده باشد.

این جنگجویان سفالین در گودال هایی در نزدیکی مقبره امپراتور و پس از درگذشت او در 210 پیش از میلاد ، دفن شدند. پاها ، دست ها ، بدنه و سرهای آن ها احتمالا با استفاده از قالب ساخته شده اند. البته پیش از این که در کوره قرار داده شوند ، جزئیات آن ها با استفاده از دست شکل گرفته بود. سرها ، دست ها و پاهای آن ها به طور جداگانه ساخته و سپس درکنار هم قرار داده شدند. کارگران سپس این مجسمه ها را به ترتیبِ درجه و وظیفه در گودال ها قرار دادند.

در حالی که هر سر و بدن ، متفاوت به نظر می رسد ، قسمت های اصلی بیشتر سربازان مشابه است؛ ولی چرا مجسمه سازان برای مدل سازی چهره های منحصربه فرد جنگجویان و طراحی چشم ها زحمت زیادی به خرج دادند ، آن هم وقتی قرار بود این سربازان را دفن کنند؟ افرادی که این چهره ها را ساخته اند ، کارگران ، زندانیان و یا برده ها بودند ، و نه هنرمندان حرفه ای. اگرچه تعدادی مجسمه ساز ماهر احتمالاً بر این پروژه نظارت داشتند. با این حال ، هزاران کارگر ناراضی موفق شدند یکی از زیباترین آثار هنری تاریخ را خلق کنند.

جنگجویان سفالین بهترین سلاح های روز خود را در دست داشتند. دست های آن ها برای نگه داشتن سلاح های واقعی شکل گرفته بود. این جنگجویان سفالی قرار بود یک ارتش واقعی و آماده برای جنگیدن باشند. سربازان در یگان جلو هیچ زره یا کلاه ایمنی بر تن ندارند و در عوض تیر و کمان بلندی را حمل می کنند.

ردی از رنگدانه های قرمز ، قهوه ای ، آبی ، بنفش ، زرد و سبز روی لباس و کفش سربازان شناسایی شده است. پس از کشف ارتش سفالین ، سطح رنگ شده شروع به پوسته پوسته شدن و محو شدن کرده است.

با این که معمولا از این گروه از مجسمه ها به عنوان یک ارتش یاد می شود ، اما همه آن ها سرباز نیستند. در این مجموعه مجسمه ، افرادی به شکل تاجر ، مسوول اصطبل و شهروندان عادی نیز به چشم می خورند.

باستان شناسان علاوه بر سلاح های مختلف ، سه نوع سلاح غیرعادی نیز کشف کردند؛ نوعی نیزه ، نوعی شمشیر و نوعی جسم سنگین و باریک فلزی.

علاوه بر سلاح ، چندین ساز موسیقی در گودال ها کشف شده است. در گذشته ، سربازان از این سازها برای هدایت ارتش استفاده می کردند.