نحوه عملکرد سیستم ترمز قطار مترو و واگن های مسافری و باری
در این قسمت از نم نمک سیستم ترمز هوایی (سایشی) واگن ها مورد اشاره قرار داده می شود.
سیستم های مختلف ترمز واگنها از هر نوعی که باشند شامل اجزاء کلی سوپاپ کنترل (سوپاپ توزیع) که به لوله اصلی ترمز قطار مرتبط می باشد ، مخزن فرعی هوا ، سیلندر ترمز ، اهرم بندی ، خودکار ترمز ، ادوات سایشی و ... می باشند.
در شرایطی که فشار هوا در لوله اصلی ترمز و مخزن فرعی هوا برابر (حدود) 490 کیلو پاسکال ترمز غیر فعال می گردد. با فعال شدن شیر ترمز لکوموتیو (brake valve) جریان هوای لوله اصلی از رگولاتور برقرار و فشار هوای داخل ترمز (لوله اصلی) کاهش می یابد.
این کاهش فشار توسط شیر کنترل هر واگن حس شده و جریان هوای قشرده از مخزن کمکی هوا به سیلندر ترمز برقرار می گردد.سیلندر ترمز نیز باعث فعال شدن اهرم بندی و مکانیزم اعمال نیروی ترمزی میگردد.
از قسمت ها و اجزائی که در عملکرد ناهماهنگ نقش دارند می توان به شیر کنترل ، سیلندر ترمز و اجزاء آن ، اهرم بندی ، چگونگی اجزاء سایشی سیستم ترمز و نیز شرایط تماس چرخ ها و ادوات سایشی است .
قبل از ورود واگنهای روسی به ایران سیستم ترمز همه واگنها از نوع استاندارد UIC ساخت شرکت کنور بود.از این نظر عملکرد هماهنگ بین واگنها روسی به ناوگان راه آهن ایران ، با توجه به اینکه سیستم ترمز این واگنها تابع استاندارد UIC نمی باشد ، از نظر عملکرد ترمزی با واگنهای موجود هماهنگ نبوده و مشکلاتی نظیر ایجاد ضربات سنگین و شوکهای مخرب در هنگام ترمز گیری را باعث می شوند .
به همین دلایل تلاش ها و پیگیری متعددی توسط افراد مختلفی در جهت رفع این مشکل معمول گشت. از جمله می توان به قراردادن اریفیس بر سر مسیر سیلندر ترمز و اندازه گیری نیروهای ضربه ای بین واگنها اشاره داشت که نتیجه مطلوبی را در بر نداشته است.