آمینوگلوتتیمید (به انگلیسی : Aminoglutethimide)
- رده درمانی : مهارکننده سنتز هورمونهای آدرنال .
- اشکال دارویی : قرص
- نام علمی : آمینوگلوتتیمید (Aminoglutethimide)
- نام تجاری : سیتادرن (Cytadren)
- کلاس درمانی : مهار کننده استروئید سنتز
- کلاس دارویی : آروماتوز بازدارنده
موارد مصرف
آمینوگلوتتیمید در درمان سرطان پستان متاستاتیک در زنان ، در درمان علامتی سرطان پیشرفته پروستات در مردان و در درمان سندروم کوشینگ استفاده می شود.
مکانیسم اثر
آمینوگلوتتیمید از تولید استروئیدهای آدرنال جلوگیری به عمل آورده و به عنوان مهار کننده آروماتاز باعث جلوگیری از تبدیل آندروژن ها به استروژن ها می گردد.
فارماکوکینتیک
آمینوگلوتتیمید از راه خوراکی به خوبی جذب می شود. این دارو در کبد متابولیزه شده و باعث القاء متابولیسم خود می شود. آمینوگلوتتیمید از راه ادرار دفع می شود و فقط 20 تا 25 درصد از مقدار مصرف دارو به پروتئین های پلاسمایی متصل می شود.
عوارض جانبی
شایع ترین عوارض جانبی شامل خواب آلودگی ، خستگی و بثورات پوستی می باشد که معمولا بعد از 6 هفته اول درمان با دارو تخفیف می یابند. بعضی از مواقع ، گیجی و تهوع نیز رخ می دهد.
موارد منع مصرف
این دارو در صورت وجود حساسیت مفرط به دارو نباید مصرف شود.
هشدارها
- چون این دارو باعث مهار تولید استروئید آدرنال می شود ، بنابراین باید به این بیماران هیدروکورتیزون تجویز شود.
- بعضی از بیماران به یک مینرالوکورتیکوئید نیز احتیاج دارند.
- در بیمارانی که دچار شوک یا تروما می شوند یا به طور همزمان به عفونت مبتلا می شوند ، مصرف دارو باید به طور موقت قطع شود.
- اندازه گیری فشار خون ، شمارش سلول های خونی و الکترولیت های سرم در طی درمان با آمینوگلوتتیمید باید به طور منظم انجام شود.
- این دارو در دوران بارداری نباید تجویز گردد.
تداخل های دارویی
مصرف همزمان این دارو با داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی موجب تقویت آثار آنها می شود. از طرف دیگر ، آمینوگلوتتیمید باعث افزایش متابولیسم اکسیداتیو دگزامتازون ، دیژیتوکسین ، مدروکسی پروژسترون ، تاموکسی فن ، داروهای خوراکی پایین آورنده قند خون ، وارفارین و سایر ضد انعقادهای کومارینی و تئوفیلین می شود.
استفاده همزمان این دارو با داروهای مدر ممکن است باعث کاهش سدیم خون شود.
نکات قابل توصیه
- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی یا گیجی شود. لذا باید در هنگام رانندگی یا انجام اعمالی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند ، احتیاط نمود.
- این دارو ممکن است باعث ایجاد بثورات پوستی ، سنکوپ ، ضعف یا سر درد شود. در صورت تشدید علائم ، باید به پزشک اطلاع داده شود.
- تهوع و بی اشتهایی ممکن است ظرف 2 هفته اول درمان رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید علائم ، ، باید به پزشک اطلاع داده شود.
مقدار مصرف
برای درمان سرطان ، دارو از راه خوراکی به میزان 250 میلی گرم تا 4 بار در روز تجویز می شود.
برای درمان مکمل با یک کورتیکوستروئید ، معمولا هیدروکورتیزون به میزان 20 - 30 mg/day در مقادیر منقسم تجویز می شود.
برای درمان سندروم کوشینگ از مقادیر مورد استفاده برای درمان سرطان یا مقادیر مصرف بالاتر (تا 2 g/day) استفاده می شود.
درمان تکمیلی با کورتیکوستروئیدها ممکن است در این بیماران نیاز نباشد.
فرم های دارویی
Tablet : 250 mg