دلایل خم شدن نوزاد به پشت(قوس دادن کمر)

دلایل خم شدن نوزاد به پشت(قوس دادن کمر)

در واقع 6 دلیل اصلی وجود دارد که فرزند شما کمرش را قوس می دهد. با موارد رایج تر شروع و با موارد نادرتر تمام می کنیم؛ نگاهی به آن ها بیاندازیم.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

1- قولنج

آیا فرزند شما در یک زمان برای چندین ساعت بدون توجه به این که چقدر به او توجه کنید ، گریه می کند؟ آیا مشت اش را گره می کند ، کمرش را سفت و محکم می کند و یا پاهایش را به سمت شکم اش می کشد؟

اگر چنین است ، می تواند قولنج باشد. قولنج معمولا در نوزادان اتفاق می افتد و گاهی تا حدود 3 ماهگی (یا قبل از آن) هم اتفاق می افتد. اگر دختر یا پسر سالم دیگرتان “بیشتر از 3 ساعت در روز برای 3 هفته مداوم” گریه کند ، پس احتمالا قولنج کرده است.

چیز ناخوشایندی که درباره قولنج که خیلی از بچه ها به آن دچار می شوند ، وجود دارد (که به طور عجیبی تسلی بخش است) این است که پزشکان هنوز علت آن را نمی دانند (که ناراحت کننده است).

وب ام دی (یک شرکت آمریکایی که عمدتا به عنوان ناشر آنلاین اخبار و اطلاعات مربوط به سلامت و رفاه انسان شناخته شده است) معتقد است که “ممکن است قولنج در نتیجه خلق و خوی حساس و سیستم عصبی نارس کودک باشد”. همچنین ممکن است زمانی که با این ها تحریک می شود ، برای او سخت باشد که گریه کردن را تمام کند.

بسیاری از والدین که من هم شامل آنها می شوم ، فکر می کنند قولنج اساسا توسط گاز ایجاد می شود. اما وب ام دی معتقد است که اگرچه مسائل مربوط به گاز و گوارشی ممکن است سبب بدتر شدن قولنج شود اما دلیل آن نیست. مهم است که توجه داشته باشید اگر فرزندتان علائم دیگری مانند استفراغ کردن ، اسهال ، تب و غیره را تجربه کند؛ این ها نشانه های قولنج نیستند و باید بلافاصله توسط پزشک بررسی شوند.

بنابراین برای قولنج چه کار می توانید انجام دهید؟

اول از همه باید بدانید که والدین فوق العاده ای هستید و قولنج ، نتیجه کار اشتباهی از شما نیست. من زمانی که نتوانستم در هفته های اول جلوی گریه فرزندم را بگیرم ، احساس شکست خوردن داشتم. اما اکنون شما می دانید که تنها نیستید و شکست نخورده اید.

چیز دیگری که باید انجام دهید ، توجه به الگوهای رفتاری اش است. اگر در یک زمان از روز آرام نمی شدند ، عیادت کننده ها را دور نگه دارید و در طول این مدت برنامه ای برای بیرون رفتن نگذارید.

چراغ ها را کم (یا خاموش) کنید و سر و صدا را به حداقل برسانید. ممکن است بخواهید کودک تان را برای قدم زدن ببرید و یا با کالسکه بروید - یا او را روی صندلی کودک در ماشین قرار دهید و برای ماشین سواری بروید.

گاهی به نظر می آید هیچ چیز کارساز نیست ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که کودک را در یک مکان امن قرار دهید ، مانند تختخواب بچه تا بتوانید برای چند لحظه از آن دور شوید که حواس تان را جمع و جور کنید. همچنین حتما از دیگران کمک بگیرید! شاید همسرتان یا یکی از دوستان و یا اعضای خانواده تا بتواند زمانی که برای قدم زدن یا رانندگی می روید ذهن تان را آرام کنید ، بیایند و فرزندتان را نگه دارند.

به خاطر داشته باشید در طول این مدت از خودتان مراقبت کنید -مطمئن باشید به بهترین شکل کار خود را انجام می دهید و این دوران به زودی می گذرد.

2- برگشت اسید یا بیماری رفلکس اسید معده به مری

طبق گفته های دکتر اری براون ، مشاور والدین و نویسنده کودک 411 (کتابی برای والدین مربوط به سلامت نوزادان) ، قوس دادن کمر می تواند واکنش کودک به درد باشد.

او توضیح می دهد که چگونه ماهیچه پایینی مری که بین معده و مری قرار دارد ، به طور کامل در نوزادان تشکیل نشده است. بنابراین به جای نگه داشتن محتویات معده ، که برای بعد از غذا خوردن یا بین بلعیدن غذا هستند ، گاهی می تواند اجازه دهد شیر مادر یا شیر خشک به مری باز گردد.

این واقعیت که نوزادان همیشه دراز کشیده اند و همیشه مایعات می خورند ، می تواند باعث آسان شدن برگشت محتویات معده به سمت بالا شود. زود هنگام و نارس به دنیا آمدن هم می تواند عامل دیگری باشد.

برای بسیاری از نوزادان ، اسید معده به اندازه کافی در جریان بازگشت وجود ندارد و باعث ناراحتی می شود. برای دیگر نوزادان ، علائم قابل مشاهده ای از ناراحتی وجود دارد مانند قوس دادن کمر ، تحریک پذیری در حین غذا خوردن یا بعد از آن ، اجتناب از شیشه شیر یا نوک پستان ، بر گرداندن و بالا آوردن شیر(گاهی به شدت) ، کاهش وزن و این که نفس شان بوی شیر ترش می دهد.

مهم است که به یاد داشته باشید برگرداندن شیر برای نوزادان عادی است. اما اگر از هنگام شروع تاثیر منفی بر آن ها می گذارد ، پس این رفلکس معده به مری است. با گذشت زمان ، اگر رفلکس معده درمان نشده بماند ، اسید می تواند باعث آسیب به مری شود.

پس برای حل مشکل کودک تان چه کار می توان کرد؟

• در طی غذا خوردن فرزندتان بیشتر آروغ بزند.
• اغلب با میزان کمتری به فرزندتان غذا دهید.
• 20 دقیقه بعد از غذا دادن ، نوزاد را راست و عمودی نگه دارید.
• اگر شیر مادر می دهید ، تغییر غذا در رژیم غذایی اش را امتحان کنید ، یا اگر شیر خشک می دهید ، آن را با شیر خشک دیگری عوض کنید.
• اگر با شیشه شیر می دهید ، نوع دیگری بطری یا سایز دیگری از نوک بطری را امتحان کنید.
• از غلات برنج به عنوان عامل غلیظ کننده شیر خشک استفاده کنید (اگر شیر خشک می دهید) که به وزن مایع اضافه کنید به طوری که نتواند دیگر به راحتی به سمت بالا و مری برگشت کند.

وقتی برای نوزادی رفلکس (برگشت) تشخیص داده شد ، ابتدا غذاهای کوچکتر را امتحان کردیم ، او را راست نگه دارید و به شیر خشک اش غلات برنج اضافه کنید.

اگر فکر می کنید فرزندتان دچار رفلکس شده ، با پزشک خود صحبت کنید. معمولا با سوال پرسیدن از شما می توانند آن را تشخیص دهند اما در موارد شدید ، آزمایش های پزشکی دیگری ضروری می شوند. هرگز به فرزندتان داروهای ضد رفلکس اسید قوی ندهید.

3- نا امیدی

معمولا بچه ها اگر بیش از حد جنب و جوش داشته باشند ، خسته یا ناراحت باشند ، گریه می کنند - اما در نوزادان و کودکان نوپای بزرگ تر ، گاهی آن ها به کارهایی چون قوس دادن کمرشان و انداختن خودشان به پشت متوسل می شوند.

فرزند در حال رشد شما اکنون قادر به تشخیص چیزهایی که دوست دارد و ندارد می باشد - اما احتمالا توانایی بیان احساساتش را با کلمات ، هنوز ندارد. بنابراین به این رفتارها متوسل می شود تا سعی کند توجه شما را به خود جلب کند.

بنابراین چه کار میتوانید انجام دهید؟

طبق گفته کارشناسان پزشکی مرکز کودکان ، برخی از کودکان به نگه داری از آن ها ، در آغوش گرفتن و به آرامی صحبت کردن با آن ها برای آرام کردن شان به خوبی پاسخ می دهند. با این حال برای بعضی از آن ها ، این کارها می تواند بیشتر اذیت شان کند.

بنابراین ، او را روی یک سطح نرم قرار دهید ، نزدیک اش بمانید تا مطمئن باشید به خود صدمه ای نمی زند و منتظر بمانید. سپس سعی کنید تا با اسباب بازی یا کاری که دوست دارد حواس اش را پرت کنید.

4- اوتیسم

این بیماری یک اختلال رشد است که با تاثیر بر مغز کودک ، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند.

آیا فرزند شما زمانی که او را بلند می کنید و یا در آغوش می گیرید ، اغلب کمر خود را قوس می دهد؟ این می تواند نشانه ای از اوتیسم باشد.

طبق گفته وب ام دی ، از هر 150 نفر کودک یک نفر هست که برایش تشخیص اوتیسم داده می شود. اکثر این کودکان بین 15 ماهه تا 5 ساله هستند که به این بیماری مبتلا هستند.

اما میزان علائم متفاوت است و هرکودکی علائمی خاص دارد. با این توضیح ، یکی از علائم رایج و قابل توجه که ممکن است یک کودک کمرش را قوس دهد ، زمانی است که او را بلند می کنید یا در آغوش میگیرید. هرچند که این تنها نشانه نیست اما مهم است که آن را به خاطر داشته باشید.

اگر مهارت های اجتماعی و کلامی فرزندتان به نظر می رسد که رو به کاهش است یا اگر با ایجاد ارتباط چشمی مشکل دارد ، پس ممکن است فرزند شما نشانه هایی از بیماری اختلال طیف اوتیسم را نشان دهد. اطمینان حاصل کنید که این مشکلات و نگرانی ها را با پزشک متخصص در میان بگذارید تا آن ها را ارزیابی کند.

تشخیص صحیح و موثق چند مرحله ای طول می کشد؛ چرا که هیچ آزمایش پزشکی نیست که تشخیص سریع و قطعی ارائه دهد. اولا دکتر فرزندتان باید در هر بار ویزیت شدن ، فرزندتان را معاینه کند. این ممکن است در قالب یک پرسشنامه یا سوالات شفاهی پزشک تان در مورد این رویداد گسترشی مهم باشد.

مرحله بعدی این است که ارزیابی جامع انجام شود که کودک شما توسط یک متخصص ، ارزیابی و مشاهده می شود. اگر مشکوک هستید که ممکن است فرزندتان مبتلا به اوتیسم باشد ، اطمینان حاصل کنید که با متخصص اطفال فرزندتان صحبت کنید. هرچه زودتر تشخیص داده شود ، مداخله در درمان می تواند زودتر انجام شود.

5- کرنیکتروس

من هیچوقت این را نشنیده ام اما طبق گفته وب ام دی ، “کرنیکتروس یک نوع بسیار نادر آسیب مغزی است که در نوزادان تازه متولد شده و مبتلا به یرقان شدید ، رخ می دهد”. هنگامی که بیلی روبین (رنگدانه ای موجود در کبد که در خون وجود دارد و مقدار بیش از حد آن موجب یرقان می شود ایجاد می شود و درمان نشده می ماند ، می تواند به سمت مغز برود و باعث آسیب مغزی دائمی شود). خبر خوب این است که مجموعه قوانین مراقب سلامتی امروزه اغلب پیش گیری کننده های کرنیکتروس را می سازد.

هر بچه ای با بیلی روبین در خون اش به دنیا می آید. پزشکان و یا بیمارستان یا در اولین ویزیت کودک با متخصص اطفال ، یا هردو ، بیلی روبین را کنترل و بررسی می کنند.

پس از به دنیا آمدن ، کبد و کلیه کودک به منظور جلوگیری از بیلی روبین با حرکت ادرار و روده کار می کنند. اما گاهی اوقات ممکن است بدن نوزاد به اندازه کافی از بیلی روبین خلاص نشود ، به خصوص اگر فرزند شما خوب غذا نخورد.

سایر مسائل اساسی مانند انسداد روده یا بیماری همولتیک در خون مادر با فرزند خود سازگار نیست) ، rh (زمانی که عامل می تواند نقش بالایی در میزان بیلی روبین داشته باشد.

موارد خفیف یرقان در نوزادان بسیار رایج است و همیشه به درمان نیاز ندارد. در صورت نیاز به مداخله برای جلوگیری از افزایش سطح آن ها ، فتوتراپی (نور درمانی) معمولا در محیط بیمارستان ، به همراه مکمل فرمول یا مایع داخل وریدی و/یا لوله تغذیه انجام می شود.

از آن جا که سطح یرقان معمولا تا روز پنجم بعد از به دنیا آمدن اوج می گیرد ، اطمینان حاصل کنید که اولین قرار ملاقات با متخصص اطفال تان را برای زمانی قبل از آن برنامه ریزی کنید.

اگر زردی در صورت ، شکم ، بازوها ، پاها یا سفیدی چشمان نوزاد تازه متولد شده تان دیدید ، یا فرزندتان غذا نمی خورد ، یا اگر سخت بیدار می شود ، چون ممکن است این ها نشانه ای از یرقان باشند فورا با پزشک تماس بگیرید.

موارد کرنیکتروس شامل علائمی چون تب ، بی حالی ، گریه بلند و غیرعادی و ضعف عضلانی می شود. اگر فرزندتان به نظر ضعیف یا سست می رسد ، گاهی با سفتی یا قوس دادن کمر همراه می شود ، ممکن است نشان دهنده شروع کرنیکتروس باشد.

درمان کرنیکتروس مشابه موارد ذکر شده (در بالا) برای یرقان است. علاوه بر این ، انتقال خون به عنوان یک انتخاب بالقوه درمان در صورت نیاز برای موارد نادر اما شدید است.

6- اختلال در بلع

اختلال بلعیدن در واقع یک نوع اختلال در خوردن است که اغلب در نوزادان 3 تا 12 ماهه دیده می شود. به طور معمول آن ها غذا را بالا می آورند ، دوباره می جوند و یا دوباره می بلعند و آن را تف می کنند.

در حالی که علت دقیق آن ناشناخته است ، اعتقاد بر این است که بیماری جسمی ، استرس شدید ، سهل انگاری یا بد رفتاری کردن ، یا تمایل به توجه می تواند به این اختلال کمک کند. همچنین چطور اتفاق افتادن آن ناشناخته است ، زیرا بعضی از کودکان بزرگتر ممکن است رفتار خود را پنهان کنند.

علائمی که در نوزادان ایجاد می شود می تواند شامل قوس دادن کمر و سر باشد در حالی که حرکات مکنده ای با لب هایشان انجام می دهند تا سعی کنند آنچه در معده شان است را برگردانند. علائم دیگر عبارتند از پوسیدگی دندان ، بدنفس کشیدن ، کاهش وزن و خشکی لب.

اگر مشکوک هستید که ممکن است فرزندتان این اختلال را تجربه کند ، با پزشک فرزندتان صحبت کنید. می تواند یک معاینه پزشکی انجام دهد و در صورت لزوم برای جلوگیری از عوامل ژنتیکی یا آناتومیک (مربوط به ساختار بدن) می تواند آزمایش های بیشتری انجام دهد که کمک می کنند. همچنین ممکن است نیاز باشد در طی غذا خوردن یا بعد از آن کودک تان را مشاهده کند.

تنظیم رفتار کودک شما معمولا بهترین روش درمان است. ممکن است بخواهید توصیه های وب ام دی را امتحان کنید. :

• در طول غذا خوردن و بعد از آن ، حالت قرارگیری بدن فرزندتان را تغییر دهید.
• در طی غذا خوردن به آن توجه بیشتری کنید.
• در حین غذا خوردن ، چیزهایی که حواس شان را پرت می کند حذف کنید و راه هایی را ایجاد کنید که این تجربه ای لذت بخش تر برایشان شود. هنگامی که در حال بلعیدن هستند ، حواس شان را پرت کنید.

اگر فکر می کنید فرزند یا کودک نوپای شما از این رفتارها رنج می برد ، از دکترش برایش نوبت بگیرید. خبر خوب این است که اکثر کودکان این رفتار را از بین می برند و مداخله زودهنگام می تواند از عادت شدن این رفتار جلوگیری کند.