اسامی و بیوگرافی برندگان نوبل اقتصاد از ابتدا تاکنون
جایزه یادبود نوبل اقتصاد هر ساله توسط بانک مرکزی سوئد به محققان در زمینه اقتصاد اعطاء می شود. این جایزه در کنار دیگر جوایز نوبل قرار دارد که بنابر وصیت نامه آلفرد نوبل به مشارکت های برجسته در رشته های شیمی ، فیزیک ، ادبیات ، صلح و فیزیولوژی یا پزشکی تعلق می گیرند.
برخلاف سایر جوایز نوبل ، جایزه نوبل اقتصاد توسط بنیاد نوبل اعطا نمی شود و به همین خاطر جزء جوایز رسمی نوبل محسوب نمی شود. با این حال روند اعطای جایزه مشابه جوایزی است که بنیاد نوبل اعطا می کند و تحت نظارت این بنیاد انجام می شود. برنده جایزه توسط یک کمیته که متشکل از پنج عضو منتخب فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد هستند انتخاب می شود.
ناگفته ها
- تا سال 2023، تنها 3 نفر از برندگان نوبل زن بوده اند.
- بیش از هر موضوع دیگری در نوبل اقتصاد ، این جایزه در زمینه اقتصاد کلان اهدا شده است
- جوانترین برنده جایزه یادبود نوبل در اقتصاد هنگام دریافت جایزه 46 سال و مسن ترین آنها 90 سال سن داشتند.
جدول برندگان نوبل اقتصاد از ابتدا تاکنون
سال | برنده جایزه | کشور | دلیل اعطای جایزه |
---|---|---|---|
1969 | راگنار فریش | نروژ | «برای توسعه و به کارگیری مدل های پویا در تحلیل فرآیندهای اقتصادی» |
یان تینبرگن | هلند | ||
1970 | پل ساموئلسون | ایالات متحده آمریکا | «برای کار علمی بر روی نظریه توسعه اقتصاد پویا و نقش موثر وی در بالا بردن سطح تحلیل در علم اقتصاد» |
1971 | سیمون کوزنتس | ایالات متحده آمریکا | «برای تفاسیر متکی بر مشاهدات از رشد اقتصادی که منجر به بینش جدید و عمیق تر از ساختار و پروسه توسعه از دید اجتماعی و اقتصادی شده است» |
1972 | جان هیکس | بریتانیا | «بابت مشارکت های پیشگامانه آنها در نظریه تعادل عمومی و نظریه رفاه» |
کنت ارو | ایالات متحده آمریکا | ||
1973 | واسیلی لئونتیف | اتحاد جماهیر شوروی | «برای توسعه مدل ورودی-خروجی و کاربرد آن در مشکلات مهم اقتصادی» |
1974 | گونار میردال | سوئد | «برای کارهای پیشگامانه در زمینه سیاست پولی و نوسانات اقتصادی و تحلیل نافذ آنها از وابستگی متقابل پدیده های اقتصادی ، اجتماعی و نهادی به یکدیگر» |
فریدریش آوگوست فون هایک | بریتانیا
اتریش |
||
1975 | لئونید کانتوروویچ | اتحاد جماهیر شوروی | «برای مشارکت های آنها در ارائه نظریه تخصیص بهینه منابع» |
تیالینگ کوپمانس | ایالات متحده آمریکا
هلند |
||
1976 | میلتون فریدمن | ایالات متحده آمریکا | «برای دستاوردهای وی در زمینه تحلیل مصرف ، تاریخ پول ، نظریه پولی ، و نشان دادن پیچیدگی سیاست تثبیت» |
1977 | برتیل اوهلین | سوئد | «برای مشارکت آنها در نظریه تجارت خارجی و گردش سرمایه در حوزه بین المللی» |
جیمز مید | بریتانیا | ||
1978 | هربرت الکساندر سایمون | ایالات متحده آمریکا | «بابت تحقیقات پیشگامانه وی در زمینه تصمیم گیری در نهادهای اقتصادی» |
1979 | تئودور شولتز | ایالات متحده آمریکا | «برای تحقیقات پیشگامانه آنها در زمینه تحقیق توسعه اقتصادی با درنظر گرفتن مشکلاتِ کشورهای در حال توسعه» |
آرتور لوئیس | بریتانیا
سنت لوسیا |
||
1980 | لارنس کلاین | ایالات متحده آمریکا | «برای ایجاد مدل های اقتصادسنجی و کاربرد آنالیز نوسانات اقتصادی و سیاستهای اقتصادی» |
1981 | جیمز توبین | ایالات متحده آمریکا | «برای تحلیل در مورد بازار مالی و روابط آن بر تصمیمات مربوط به هزینه ها ، اشتغال ، تولید و قیمت ها» |
1982 | جرج استیگلر | ایالات متحده آمریکا | «برای مطالعات اندیشه آفرین وی در زمینه ساختارهای صنعتی ، عملکرد بازارها و علت و معلول های مقررات عمومی» |
1983 | ژرار دوبرو | فرانسه | «برای پایه ریزی روشهای جدیدتر تحلیل در نظریه اقتصادی و اصلاح دقیق نظریه تعادل عمومی» |
1984 | ریچارد استون | بریتانیا | «برای کمک های اساسی که در توسعه سیستم حساب های ملی انجام داده و بر اساس آن ، تجزیه و تحلیل اقتصاد تجربی را بسیار بهبود بخشید» |
1985 | فرانکو مودیلیانی | ایتالیا | «برای تحلیل های پیشگامانه او در زمینه پس انداز و بازارهای مالی» |
1986 | جیمز مک گیل بیوکنن | ایالات متحده آمریکا | «برای توسعه قراردادها و قوانین اصلی در نظریه تصمیم گیری های اقتصادی و سیاسی» |
1987 | رابرت سولو | ایالات متحده آمریکا | «برای مشارکت های او در نظریه رشد اقتصادی» |
1988 | موریس اله | فرانسه | «برای مشارکت های پیشگامانه او در نظریه استفاده بهینه از منابع در بازارها» |
1989 | تریگوه هاولمو | نروژ | «برای روشنگری های او درباره پایه های اقتصادسنجی در نظریه احتمالات و تحلیل های او در مورد ساختارهای اقتصادی همزمان» |
1990 | هری مارکوویتز | ایالات متحده آمریکا | «برای پیشگامی آنها در ارائه نظریه اقتصاد مالی» |
مرتون میلر | ایالات متحده آمریکا | ||
ویلیام شارپ | ایالات متحده آمریکا | ||
1991 | رونالد کوس | بریتانیا | «برای کشف و روشن کردن اهمیت هزینه تراکنش ها و حقوق مالکیت در ساختار نهادی و عملکرد اقتصاد» |
1992 | گری بکر | ایالات متحده آمریکا | «برای گسترش دامنه تحلیل اقتصاد خرد به طیف گسترده ای از رفتار و تعامل انسان ها ، شامل رفتارهای غیر بازاری» |
1993 | رابرت فوگل | ایالات متحده آمریکا | «برای بخشید جانی تازه به تحقیقات در تاریخ اقتصاد با استفاده از نظریه اقتصادی و روشهای کمّی به منظور توضیح تغییرات اقتصادی و نهادی» |
داگلاس نورت | ایالات متحده آمریکا | ||
1994 | جان هارسانی | مجارستان
ایالات متحده آمریکا |
«برای تجزیه و تحلیل پیشگامانه آنها از تعادلات در نظریه بازی ها» |
جان فوربز نش | ایالات متحده آمریکا | ||
راینهارد سیلتن | آلمان | ||
1995 | روبرت امرسون لوکاس | ایالات متحده آمریکا | «برای ایجاد و استفاده از فرضیه انتظارات عقلانی که منجر به تحول در مدل های اقتصاد کلان و تعمیق درک از سیاست های اقتصادی شد» |
1996 | جیمز میرلس | بریتانیا | «برای مشارکت های اساسی آنها در پیشبرد نظریه مشوق ها تحت اطلاعات نامتقارن» |
ویلیام ویکری | ایالات متحده آمریکا
کانادا |
||
1997 | روبرت مرتون | ایالات متحده آمریکا | «برای کشف روش جدید در تعیین ابزار مشتقه» |
مایرون اسکولز | کانادا
ایالات متحده آمریکا |
||
1998 | آمارتیا سن | هند | «برای مشارکت هایش در نظریه اقتصاد رفاه» |
1999 | رابرت ماندل | کانادا | «برای تجزیه و تحلیل در سیاست های مالی بر اساس نرخ های مختف ارز و تحلیل محیط های ارزی بهینه» |
2000 | جیمز ژوزف هکمن | ایالات متحده آمریکا | «برای توسعه نظریه و روش های تجزیه و تحلیل نمونه های انتخابی در علم اقتصاد» |
دانیل مکفادین | ایالات متحده آمریکا | «برای توسعه نظریه و روش های تجزیه و تحلیل مبانی انتخاب گسسته» | |
2001 | جرج اکرلوف | ایالات متحده آمریکا | «برای تجزیه و تحلیل آنها از بازارها با وجود عدم تقارن اطلاعاتی» |
مایکل اسپنس | ایالات متحده آمریکا | ||
جوزف استیگلیتز | ایالات متحده آمریکا | ||
2002 | دانیل کاهنمن | اسرائیل
ایالات متحده آمریکا |
«برای بینش یکپارچه وی از تحقیقات روانشناختی در علم اقتصاد ، به ویژه قضاوت و تصمیم گیری انسان در عدم قطعیت» |
ورنون اسمیت | ایالات متحده آمریکا | «برای ایجاد و استقرار آزمایشگاه اقتصاد به عنوان ابزاری در تجزیه و تحلیل اقتصاد تجربی ، به ویژه در مطالعه مکانیسم های جایگزین بازار» | |
2003 | رابرت انگل | ایالات متحده آمریکا | «برای روش های تحلیل سری زمانی اقتصاد با نوسانات متغیر زمان (واریانس ناهمسانی شرطی اتورگرسیو)» |
کلایو گرینجر | بریتانیا | «برای روش های تجزیه و تحلیل سری زمانی اقتصادی با روندهای متداول (هم جمعی)» | |
2004 | فین کیدلند | نروژ | «برای مشارکت های آنان در اقتصاد کلان پویا : همخوانی زمانی سیاست اقتصادی و نیروهای محرک چرخه کسب وکار» |
ادوارد پرسکات | ایالات متحده آمریکا | ||
2005 | روبرت اوئمان | اسرائیل
ایالات متحده آمریکا |
«برای گسترش در شناسایی تقابل و همکاری از طریق تحلیل نظریه بازی ها» |
توماس شلینگ | ایالات متحده آمریکا | ||
2006 | ادموند فلپس | ایالات متحده آمریکا | «برای تحلیل وی از تجارت بین قاره ای در سیاست های اقتصاد کلان» |
2007 | لئونید هورویچ | ایالات متحده آمریکا | «برای معرفی مبانی نظریه طراحی سازوکار» |
اریک ماسکین | ایالات متحده آمریکا | ||
راجر میرسون | ایالات متحده آمریکا | ||
2008 | پل کروگمن | ایالات متحده آمریکا | «برای تحلیل های او بر الگوهای تجاری و موقعیت فعالیت های اقتصادی» |
2009 | الینور اوستروم | ایالات متحده آمریکا | «برای تحلیل حاکمیت اقتصادی ، به ویژه منابع مشترک» |
الیور ئی. ویلیامسون | ایالات متحده آمریکا | «برای تحلیل حاکمیت اقتصادی ، به ویژه مرزهای موسسات» | |
2010 | پیتر ای. دیاموند | ایالات متحده آمریکا | «برای تجزیه و تحلیل آنها از بازارهایی با حساسیت بازرسی» |
دیل تی. مورتنسن | ایالات متحده آمریکا | ||
کریستوفر ای. پیساریدیس | قبرس | ||
2011 | توماس جی. سارجنت | ایالات متحده آمریکا | «برای تحقیقات تجربی درباره روابط علت و معلولی در اقتصاد کلان» |
کریستوفر ای. سیمز | ایالات متحده آمریکا | ||
2012 | الوین رات | ایالات متحده آمریکا | «برای نظریه تخصیص پایدار و کاربرد آن در طراحی بازار» |
لوید شپلی | ایالات متحده آمریکا | ||
2013 | یوجین فاما | ایالات متحده آمریکا | «برای تحلیل تجربی آنها از ارزش دارایی ها» |
لارس پیتر هانسن | ایالات متحده آمریکا | ||
رابرت جی. شیلر | ایالات متحده آمریکا | ||
2014 | ژان تیرول | فرانسه | «برای تحلیل قدرت بازار و مقررات» |
2015 | انگس دیتون | بریتانیا
ایالات متحده آمریکا |
«برای تجزیه و تحلیل بر روی مصرف ، رفاه و فقر» |
2016 | اولیور هارت | ایالات متحده آمریکا | «برای مشارکت آنها در نظریه قرارداد» |
بنگت هولمستروم | فنلاند | ||
2017 | ریچارد تیلر | ایالات متحده آمریکا | «برای مشارکت های او در اقتصاد رفتاری» |
2018 | ویلیام نوردهاوس | ایالات متحده آمریکا | «برای بررسی تأثیر محیط زیست و تغییرات آب و هوایی بر اقتصاد» |
پال رومر | ایالات متحده آمریکا | «برای ادغام نوآوری های فناوری در تحلیل بلندمدت اقتصاد کلان» | |
2019 | آبیجیت بنرجی | هند
ایالات متحده آمریکا |
«برای رویکرد تجربی آنها در کاهش جهانی فقر» |
استر دوفلو | فرانسه
ایالات متحده آمریکا |
||
میخائیل کرمر | ایالات متحده آمریکا | ||
2020 | پال میلگروم | ایالات متحده آمریکا | «برای بهبود در نظریه مزایده و اختراع قالب های جدید مزایده» |
رابرت بی. ویلسون | ایالات متحده آمریکا | ||
2021 | دیوید کارد | ایالات متحده آمریکا
کانادا |
«برای مشارکت تجربی او در زمینه اقتصاد کار» |
جاشوا آنگریست | ایالات متحده آمریکا
اسرائیل |
«برای مشارکت روش شناختی آن ها در تجزیه و تحلیل روابط علت و معلولی» | |
گیدو ایمبنس | ایالات متحده آمریکا
هلند |
||
2022 | بن برننکی | ایالات متحده آمریکا | «برای تحقیقات در زمینه بانک ها و بحران های مالی» |
داگلاس دایاموند | |||
فیلیپ دیبویگ | |||
2023 | کلودیا گلدن | ایالات متحده آمریکا | «برای مطالعات در مورد نقش زنان در بازار کار» |