اسامی برندگان نوبل شیمی از ابتدا تاکنون
جایزه نوبل شیمی هر ساله توسط فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد به دانشمندان در زمینه های مختلف شیمی تعلق می گیرد. این یکی از پنج جایزه نوبل است که در سال 1895 توسط آلفرد نوبل برای مشارکت های برجسته در زمینه های فیزیک ، شیمی ، ادبیات ، صلح ، اقتصاد ، و فیزیولوژی یا پزشکی اهدا می شود.
این جایزه توسط بنیاد نوبل اداره می شود و توسط یک کمیته که متشکل از پنج عضو منتخب آکادمی علوم سلطنتی سوئد هستند به برندگان اعطا می شود. اولین جایزه نوبل در شیمی در سال 1901 به یاکوبوس هنریکوس وانت هوف از هلند اهدا شد. هر جایزه شامل یک مدال ، یک دیپلم افتخار و جایزه ای نقدی است که در طول سال های مختلف مقدار آن متفاوت بوده است.
این جایزه سالانه در استکهلم در تاریخ 10 دسامبر برابر با سالگرد مرگ نوبل به برندگان اهدا می شود. تاکنون این جایزه 25 بار به افرادی اهدا شده است که در زمینه شیمی آلی مشارکت داشته اند که بیش از هر زمینه ای در شیمی است.
دو برنده جایزه نوبل شیمی ریچارد کوهن (1938) و آدولف فریدریش بوتنانت (1939) از آلمان تنها افرادی بوده اند که موفق به دریافت جایزه خود توسط دولتشان نشده اند.
فردریک سانگر (سال های 1958 و 1980) و کارل شارپلس (سال های 2001 و 2022) تنها افرادی هستند که دوبار موفق به دریافت این جایزه شده اند.
همچنین ، از میان افرادی که موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شده اند دو نفر موفق به کسب یک جایزه نوبل دیگر در زمینه ای متفاوت شده اند که آن دو نفر ماری کوری (فیزیک در سال 1903، شیمی در سال 1911) و لینوس کارل پاولینگ (شیمی در سال 1954، صلح در سال 1962)بوده اند.
زنان برنده نوبل شیمی
ماری کوری (1911) ، ایرن ژولیو کوری (1935) ، دوروتی هاجکین (1964) ، عادا یونات (2009) و فرانسیس آرنولد (2018) پنج زنی بوده اند که موفق به دریافت نوبل شیمی شده اند.
جدول برندگان نوبل شیمی از ابتدا تاکنون
سال | برندگان نوبل شیمی | کشور | براساس |
---|---|---|---|
1901 | یاکوبوس هنریکوس وانت هوف | هلند | «برای کشف قوانین دینامیک شیمی و فشار اسمزی به عنوان راه حلی برای آن.» |
1902 | هرمان امیل فیشر | آلمان | «برای کارش بر روی شکر و ترکیبات شیمیایی ساختگی پورین» |
1903 | سوانت آرنیوس | سوئد | «برای نظریه جداسازی مواد به کمک فرایند الکترولیت» |
1904 | ویلیام رمزی | بریتانیا | «برای کشف گازهای نجیب و تعیین جای آن ها در جدول تناوبی عناصر.» |
1905 | آدولف فون بایر | آلمان | «برای پیشبرد دانش شیمی آلی و صنعت در شیمی به کمک کارهایش بر روی رنگ های آلی و ترکیب های هیدروآروماتیک» |
1906 | هانری مواسان | فرانسه | «برای کوره الکتریکی و جداسازی فلوئور» |
1907 | ادوارد بوخنر | آلمان | «برای تحقیقاتش در زمینه بیوشیمی و کشف یک روش تخمیر بدون سلول (زنده)» |
1908 | ارنست رادرفورد | بریتانیا
نیوزیلند |
«برای تحقیقاتش در زمینه واپاشی عناصر و شیمی مواد پرتوزا» |
1909 | ویلهلم اوستوالد | آلمان | «برای کارش بر روی کاتالیزور و تحقیقاتش در زمینه قوانین بنیادی حاکم بر تعادل های شیمیایی و سرعت واکنش» |
1910 | اوتو والاخ | آلمان | «برای خدماتش در زمینه شیمی آلی و صنعت در شیمی ، به کمک گام های پیشرو اش در ترکیب های آلیفاتیک حلقوی» |
1911 | ماری کوری | لهستان
فرانسه |
«برای کشف عنصرهای رادیم و پولونیم با کمک جداسازی رادیم و تحقیق درباره طبیعت و ترکیب های این عنصر مهم. « |
1912 | ویکتور گرینیارد | فرانسه | «برای کشف واکنشگر گرینیارد» |
پل ساباتیه | فرانسه | «برای روشی که پیشنهاد کرد ، برای هیدروژن دار کردن ترکیب های آلی در حضور مقدار کمی از یک فلز» | |
1913 | آلفرد ورنر | سوئیس | «برای کارش بر روی هندسه هشت وجهی مولکولی ، به ویژه در شیمی غیرآلی» |
1914 | تئودور ویلیام ریچاردز | آمریکا | «برای تعیین دقیق وزن اتمی بسیاری از عنصرهای شیمیایی» |
1915 | ریچارد ویلشتتر | آلمان | «برای تحقیق بر روی رنگدانه های گیاهی به ویژه سبزینه» |
1916 | اعطا نشده است. | ||
1917 | |||
1918 | فریتس هابر | آلمان | «برای تولید آمونیاک از عناصر سازنده اش ، فرایند هابر» |
1919 | اعطا نشده است. | ||
1920 | والتر نرنست | آلمان | «برای کارش در بحث گرمایش و شیمی» |
1921 | فردریک سودی | بریتانیا | «برای سهمی که او در دانش شیمی مواد پرتوزا دارد و تحقیقاتی که بر روی ساختار و طبیعت ایزوتوپها انجام داد.» |
1922 | فرانسیس ویلیام آستون | بریتانیا | «برای کشف ایزوتوپ های تعداد زیادی از عناصر غیر رادیواکتیو با استفاده از روش طیف سنجی جرمی» |
1923 | فریتس پرگل | اتریش | «برای اختراع روش میکروآنالیز مواد آلی» |
1924 | اعطا نشده است. | ||
1925 | ریچارد ژیگموندی | اتریش | «به خاطر پژوهش هایش در شیمی کلوییدی» |
1926 | تئودور سودبرگ | سوئد | «به خاطر تحقیقات و کشفیاتش درباره ساختار ماده و به ویژه چگونگی عملکرد چسبها و اولتراسانتریفیوژ» |
1927 | هاینریش اوتو ویلند | آلمان | «برای مطالعه درباره ساخت اسیدهای صفراوی و مواد مرتبط» |
1928 | آدولف وینداوس | آلمان | «برای پژوهش های خود به روی استرولها و نقش مهم او در کشف ویتامینها» |
1929 | آرتور هاردن | بریتانیا | «برای تحقیقات در عرصه تخمیر قند و آنزیمهای تخمیرکننده» |
هانس فون اوبر شلپین | آلمان | ||
1930 | هانس فیشر | آلمان | «برای تحقیقات درساختار سبزینه به ویژه برای سنتز همین» |
1931 | کارل بوش | آلمان | «برای ابداع و توسعه روش های شیمیایی با فشار زیاد» |
فریدریش برژیوس | آلمان | ||
1932 | ایروینگ لانگمویر | آمریکا | «برای کشف ایزوترم جذب لانگمویر و تحقیقات در شیمی سطح» |
1933 | اعطا نشده است. | ||
1934 | هارولد یوری | آمریکا | «برای کشف هیدروژن سنگین» |
1935 | فردریک ژولیو کوری | فرانسه | «برای تولید عنصرهای پرتوزای جدید» |
ایرن ژولیو-کوری | فرانسه | ||
1936 | پیتر دبای | هلند | «برای پژوهش درباره گشتاور دوقطبی مولکولها و پراش اشعه ایکس والکترون در گازها» |
1937 | نورمن هاورث | بریتانیا | «برای تحقیقاتش بر روی کربوهیدرات ها و ویتامین ث» |
پل کارر | سوئیس | «برای کارهایش بر روی کاروتنوئیدها ، فلاوینها و ویتامین های آ و ب2» | |
1938 | ریچارد کوهن | آلمان | «برای کارهایش بر روی کاروتنوئیدها و ویتامینها» |
1939 | آدولف فریدریش بوتنانت | آلمان | «برای کارش بر روی هورمون های جنسی» |
لئوپولد روتسیکا | کرواسی | «برای کارهایش درباره پلی متیلن ها و ترپنهای بالاتر» | |
1940 | اعطا نشده است. | ||
1941 | |||
1942 | |||
1943 | گئورگ دو هوسی | مجارستان | «برای کارهایش بر روی ایزوتوپها به عنوان ردیاب در مطالعه فرایندهای شیمیایی» |
1944 | اتو هان | آلمان | «برای کشف شکافت هسته های سنگین» |
1945 | آرتوری ایلماری ویرتانن | فنلاند | «برای مطالعات و نوآوری هایش در زمینه کشاورزی و مواد غذایی شیمیایی ، به ویژه روشش در نگهداری علوفه» |
1946 | جیمز بچلر سامنر | آمریکا | «برای کشف آنکه آنزیمها را می توان بلوری کرد.» |
جان هاوارد نورثروب | آمریکا | «برای فرآوری آنزیم ها و پروتئین ویروس ها در شکل خالص آن ها.» | |
وندل مردیت استنلی | آمریکا | ||
1947 | رابرت رابینسون | بریتانیا | «برای تحقیق در زمینه محصولات گیاهی با اهمیت زیست شناختی ، به ویژه آلکالوییدها» |
1948 | آرنه تیسلیوس | سوئد | «برای تحقیق درباره الکتروفورز و اکتشافات خود درباره ماهیت پیچیده پروتیینهای سروم» |
1949 | ویلیام جیوک | آمریکا | «برای مشارکتهای خود در زمینه ترمودینامیک شیمیایی ، سردسازی مغناطیسی و بررسی رفتار مواد در دماهای بسیار پایین» |
1950 | اوتو دایلز | آلمان | «برای کشف دی ان های مصنوعی» |
کورت آلدر | آلمان | ||
1951 | ادوین مک میلان | آمریکا | «برای کشف شیمی عناصر با عدد اتمی بالاتر از عدد اتمی اورانیوم ، عنصر فرااورانیم» |
گلن سیبورگ | آمریکا | ||
1952 | آرچر جان پرتر مارتین | بریتانیا | «برای اختراع دستگاه کروماتوگرافی» |
ریچارد لاورنس ساینگ | بریتانیا | ||
1953 | هرمان استاودینگر | آلمان | «برای اکتشافات خود در زمینه شیمی ماکرومولکولی» |
1954 | لینوس پاولینگ | آمریکا | «برای تحقیقاتی که در عرصه کشش مولکولی و کاربردهای آن برای توضیح ساختار مواد پیچیده انجام داد.» |
1955 | ونسانت دو وینیو | آمریکا | «برای تحقیقاتی که درباره بیوشیمی ترکیبات مهم گوگردی به خصوص سنتز هورمونهای پلی پپتیدی انجام داد.» |
1956 | سر سایریل هینشلوود | بریتانیا | «برای تحقیقاتش درباره مکانیزم های واکنشهای شیمیایی» |
نیکولای سمیونوف | روسیه | ||
1957 | لرد تاد | بریتانیا | «برای کار درباره نوکلئوتید و کوآنزیم های نوکلئوتیدی» |
1958 | فردریک سنگر | بریتانیا | «برای کار بر روی ساختار پروتئین ، به خصوص انسولین» |
1959 | یاروسلاو هیروفسکی | جمهوری چک | «به خاطر کشف و توسعه شیوه های تحلیلی قطب نگاری» |
1960 | ویلارد اف لیبای | آمریکا | «برای توسعه روش استفاده از کربن 14 برای تعیین سن در باستان شناسی ، زمین شناسی ، ژئوفیزیک و دیگر شاخه های علم» |
1961 | ملوین کالوین | آمریکا | «برای تحقیقات خود را بر روی جذب دی اکسید کربن در گیاهان» |
1962 | ماکس پروتس | بریتانیا | «برای مطالعات خود به روی ساختارهای پروتئین های کروی» |
جان سی کندرو | بریتانیا | ||
1963 | کارل زیگلر | آلمان | «برای کشف در زمینه شیمی و فناوری پلیمرها ، کاتالیزگر زیگلر-ناتا» |
جولیو ناتا | ایتالیا | ||
1964 | دوروتی هاجکین | بریتانیا | «برای تعیین ساختارهای مهم مواد بیوشیمیایی با استفاده از تکنیک های بلورشناسی پرتو ایکس» |
1965 | رابرت وودوارد | آمریکا | «برای دستاوردهای برجسته او در سنتز آلی» |
1966 | روبرت اس مالیکن | آمریکا | «برای کار به روی کشش شیمیایی و ساختار الکترونیکی مولکول ها از راه مطالعه نظریه اوربیتال مولکولی» |
1967 | مانفرد آیگن | آلمان | «به خاطر مطالعاتی که در زمینه واکنش های ابرسریع شیمیایی تحت تأثیر پالسهای بسیار کوتاه انرژی انجام دادند.» |
رونالد نوریش | بریتانیا | ||
جرج پرتر | بریتانیا | ||
1968 | لارس اونزاگر | آمریکا | «به خاطر کشف موازنه ای لارس اونزاگر» |
1969 | درک بارتون | بریتانیا | «برای توسعه مفهوم صورت بندی و کاربردهای آن در شیمی» |
آد هسل | نروژ | ||
1970 | لوییز اف لیلویر | آرژانتین | «برای کشف نوکلئوتیدهای قندی و نقش آن ها در بیوسنتزهای کربوهیدارتها» |
1971 | گرهارد هرتسبرگ | کانادا | «برای شناخت ساختار الکترونیکی و هندسی مولکولها به خصوص رادیکالهای آزاد» |
1972 | کریستین آنفینزن | آمریکا | «برای کار بر روی ریبونوکلیزها» |
استنفورد مور | آمریکا | «برای درک اتصالات موجود میان ساختار شیمیایی و فعالیت کاتالیکی مولکول ریبونوکلئویئک» | |
ویلیام اشتین | آمریکا | ||
1973 | ارنست فیشر | آلمان | «به خاطر مطالعات مستقلی که بر روی ترکیبات آلی فلزی انجام داده اند» |
جفری ویلکینسون | بریتانیا | ||
1974 | پل فلوری | آمریکا | «برای کار نظری و تجربی در شیمی فیزیک ماکرومولکولها» |
1975 | جان کارنفورت | استرالیا
بریتانیا |
«برای کار بر روی استریوشیمی واکنشهای کاتالیزه شده توسط آنزیمها» |
ولادیمیر پریلاگ | یوگسلاوی
سوئیس |
«برای کار بر روی استریوشیمی و و واکنش مولکول های آلی» | |
1976 | ویلیام لیپسکام | آمریکا | «به خاطر مطالعاتش بر روی ساختار مشکلات نورزایی "بوران"های ترکیبات شیمیایی» |
1977 | ایلیا پریگوژین | بلژیک | «برای تحقیق درباره ترمودینامیک غیر متعادل به خصوص توسعه تئوری ساختارهای پراکنده» |
1978 | پیتر دی میچل | بریتانیا | «برای درک انتقال انرژی زیستی از طریق فرمولاسیون تئوری کیمیوسماتیک» |
1979 | هربرت براون | آمریکا | «برای توسعه استفاده از ترکیبات محتوی عناصر بور و فسفر در سنتزهای آلی» |
گئورگ ویتیگ | آلمان | ||
1980 | پل برگ | آمریکا | «برای مطالعات بنیادی درباره بیو شیمی اسیدهای نوکلئیک به خصوص DNA دوباره ترکیب کننده» |
والتر گیلبرت | آمریکا | «برای مطالعات بنیادی درباره بیو شیمی اسیدهای نوکلئیک» | |
فردریک سنگر | بریتانیا | ||
1981 | کنیچی فوکویی | ژاپن | «برای توسعه تئوریهای مستقل درباره مکانیزیمهای واکنشهای شیمیایی» |
رولد هافمن | آمریکا | ||
1982 | ارون کلوگ | بریتانیا | «برای توسعه بلورنگاری الکترونی و کشف ساختار بیولوژیکی پروتئین اسید نوکلئیک پیچیده» |
1983 | هنری تاب | آمریکا | «برای کار خود بر روی مکانیسم واکنش های انتقال الکترون ، به خصوص فلزات پیچیده» |
1984 | رابرت مریفیلد | آمریکا | «برای توسعه متدولوژی سنتز شیمیایی روی یک ماتریکس جامد» |
1985 | هربرت هاپتمن | آمریکا | «برای دستاوردهای برجسته خود در توسعه روش های مستقیم برای تعیین ساختارهای بلوری» |
جروم کارل | آمریکا | ||
1986 | دادلی هرشباخ | آمریکا | «برای مطالعاتی که درباره دینامیک فرایندهای ابتدایی شیمیایی انجام داده اند» |
یوان لی | آمریکا | ||
چارلز پولانی | کانادا
مجارستان |
||
1987 | دونالد کرام | آمریکا | «به خاطر توسعه و استفاده از مولکولهایی با تعاملات گزینشی تحت ساختاری» |
ژان-ماری لن | فرانسه | ||
چارلز پدرسون | آمریکا | ||
1988 | یوهان دایزنهوفر | آلمان | «برای تعیین ساختار سه بعدی یک مرکز واکنش فوتوسنتزی» |
رابرت هابر | آلمان | ||
هارتموت میشل | آلمان | ||
1989 | سیدنی آلتمن | کانادا
آمریکا |
«برای کشف خصوصیات RNA ، ریبوزیم» |
توماس چک | آمریکا | ||
1990 | الیاس کوری | آمریکا | «برای توسعه تئوری و متدولوژی سنتز آلی» |
1991 | ریچارد ارنست | سوئیس | «برای توسعه متدولوژی طیف نگاری با روزنانس مغناطیسی هسته ای با وضوح تصویر بالا» |
1992 | رادولف مارکوس | آمریکا | «برای نظریه مارکوس در سیستم های شیمیایی» |
1993 | کری مالیس | آمریکا | «برای اختراع روش واکنش زنجیره ای پلیمراز» |
مایکل اسمیت | کانادا | «برای اختراع روش واکنش زنجیره پلیمراز و توسعه آن برای مطالعات پروتئینی» | |
1994 | جرج اولاه | آمریکا
مجارستان |
«برای تحقیق درباره کربوکاتیونها» |
1995 | پاول کروتزن | هلند | «برای کار درباره شیمی اتمسفر به خصوص در مورد شکل گیری و کاهش ازون» |
ماریو مولینا | مکزیک
آمریکا |
||
فرانک رولند | آمریکا | ||
1996 | رابرت کرل | آمریکا | «برای کشف فولرنها» |
هارولد کروتو | بریتانیا | ||
ریچارد اسمالی | آمریکا | ||
1997 | پل بویر | آمریکا | «برای تحقیقات به روی ای تی پی سینتیز در زمینه سنتز آدنوزین تری فسفات» |
جان ای. واکر | بریتانیا | ||
جینس اسکو | دانمارک | «برای کشف آنزیم یونی در تبادل سدیم- پتاسیم» | |
1998 | والتر کوهن | آمریکا | «برای توسعه قضیه های هوهنبرگ-کوهن» |
جان پاپل | بریتانیا | «برای توسعه روش های محاسباتی در شیمی کوانتوم» | |
1999 | احمد حسن زویل | مصر
آمریکا |
«برای مطالعه درباره انتقال واکنشهای شیمیایی با استفاده از طیف نگاری در یک کوادریلیوم ثانیه ، طیف سنجی فمتوثانیه» |
2000 | آلن هیگر | آمریکا | «برای کشف و توسعه پلیمررسانا» |
آلن مک دایارمید | آمریکا
نیوزیلند |
||
هیدکی شیریکاوا | ژاپن | ||
2001 | ویلیام نولز | آمریکا | «برای کار درباره واکنشهای هیدروژنی کاتالیزهای کایرال» |
ریوجی نویوری | ژاپن | ||
کارل شارپلس | آمریکا | «برای کار درباره واکنشهای اکسیداسون فعال شده توسط کاتالیزهای کایرال» | |
2002 | جان فن | آمریکا | «برای توسعه روش های شناسایی و تجزیه و تحلیل ساختار مولکولهای بیولوژیکی و توسعه طیف نگاری با رزونانس مغناطیسی هسته ای» |
کویچی تاناکا | ژاپن | ||
کورت ووتریش | سوئیس | «برای توسعه روش برای شناسایی و تجزیه و تحلیل ساختار مولکولهای بیولوژیکی و تعیین ساختار سه بعدی ماکرومولکولهای بیولوژیکی در محلول» | |
2003 | پیتر آگره | آمریکا | «برای کشف کانالهای غشای سلولی» |
رودریک مک کینون | آمریکا | «برای کشف هایش در ارتباط با کانالهای غشای سلولی و مطالعات ساختاری در کانال های یونی» | |
2004 | هارون تسیخانوور | اسرائیل | «به خاطر کشف فروسایش پروتئین اوبیکیتین دار» |
افرام هرشکو | اسرائیل | ||
اروین روز | آمریکا | ||
2005 | ایو چاوین | فرانسه | «برای توسعه روش های تحریفی در سنتز آلی» |
رابرت گرابز | آمریکا | ||
ریچارد شراک | آمریکا | ||
2006 | راجر کورنبرگ | آمریکا | «به خاطر مطالعاتش درباره پایه های مولکولی رونویسی یوکاریوتی» |
2007 | گرهارد ارتل | آلمان | «برای تحقیقاتش در زمینه فرایندهای شیمیایی روی سطوح جامد» |
2008 | اسامو شیمومورا | ژاپن | «برای کشف و توسعه پروتئین فلورسنت سبز» |
مارتین کلایف | آمریکا | ||
راجر تسین | آمریکا | ||
2009 | ونکاترامان راماکریشنان | آمریکا | «برای مطالعه بر روی ساختار و عملکرد ریبوزوم» |
توماس استیتز | آمریکا | ||
عادا یونات | اسرائیل | ||
2010 | ریچارد اف. هک | آمریکا | «برای واکنش جفت شدن در سنتز آلی» |
ای ایچی نگیشی | ژاپن | ||
آکیرا سوزوکی | ژاپن | ||
2011 | دانیال شختمن | اسرائیل | «برای کشف شبه کریستال ها» |
2012 | رابرت لفکوویتس | آمریکا | «به دلیل پژوهش ها در زمینه گیرنده جفت شونده با پروتئین جی» |
برایان کبیلکا | آمریکا | ||
2013 | مارتین کارپلوس | آمریکا
اتریش |
«به خاطر توسعه مدل های چندمقیاسی سیستم های شیمیایی کمپلکس» |
مایکل لویت | آمریکا
بریتانیا |
||
آریه وارشل | آمریکا
اسرائیل |
||
2014 | اریک بتزیگ | آمریکا | «برای توسعه میکروسکوپ فلورسنس فوق واضح» |
اشتفان هل | آلمان
رومانی |
||
ویلیام اسکو مورنر | آمریکا | ||
2015 | عزیز سنجر | ترکیه | «برای مطالعه مکانیسم بازسازی دی ان ای» |
توماس لیندال | سوئد | ||
پال مودریچ | آمریکا | ||
2016 | ژان-پیر سوواژ | «طراحی و ساخت دستگاه های مولکولی» | |
فراسر استودارت | آمریکا
بریتانیا |
||
برنارد فرینگا | هلند | ||
2017 | ژاک دوبوشه | سوئیس | «برای توسعه میکروسکوپ الکترونی کرایو برای تعیین ساختار با وضوح بالا زیست مولکول در محلول» |
یوآخیم فرانک | آلمان
آمریکا |
||
ریچارد هندرسون | بریتانیا | ||
2018 | فرانسیس آرنولد | ایالات متحده آمریکا | «برای تکامل هدایت شده آنزیم ها» |
جرج پی. اسمیت | ایالات متحده آمریکا | «برای نمایش فاژی از پپتید ها و آنتی بادی ها» | |
گرگ وینتر | بریتانیا | ||
2019 | جان بی. گوداناف | ایالات متحده آمریکا
آلمان |
«برای توسعه باتری یون لیتیم» |
ام. استنلی ویتینگهام | بریتانیا
ایالات متحده آمریکا |
||
آکیرا یوشینو | ژاپن | ||
2020 | امانوئل شرپانتیه | فرانسه | «فراهم کردن روشی برای ویرایش ژنوم» |
جنیفر داودنا | آمریکا | ||
2021 | بنجامین لیست | آلمان | «برای توسعه ارگانوکاتالیست نامتقارن» |
دیوید مک میلان | بریتانیا
ایالات متحده آمریکا |
||
2022 | کارولین برتوزی | ایالات متحده آمریکا | «برای توسعه کلیک شیمی و شیمی بیواورتوگونال» |
مورتن ملدال | دانمارک | ||
کارل شارپلس | ایالات متحده آمریکا | ||
2023 | مونگی باواندی | ایالات متحده آمریکا | برای دستاوردهای خود در زمینه فناوری نانو و کشف نقاط کوانتومی |
لوئیس بروس | ایالات متحده آمریکا | ||
الکسی اکیموف | ایالات متحده آمریکا |