ثبت بیوگرافی در گوگل
ثبت بیوگرافی در ویکی پدیا
تبلیغات

در این مطلب جدید در سال 1403 و سال 2024 ، ضرب المثل هرچه می گویم نر است می گوید بدوش در مورد کسی بکار می رود که اصرار زیاد به کار غیرممکن دارد.

ریشه ضرب المثل

در دوره ای که نادر افشار پادشاه ایران بود ، حکایت های جالبی نقل شده است. نادرشاه مرد جنگ بود و بیشتر عمر خود را صرف لشکرکشی های مختلف کرد و تا توانست تمام ایران را تحت فرمان خود درآورد و حتی به کشورهای همسایه خود نیز لشکرکشی کرد و آنها را هم تحت اطاعت خود درآورد. از جمله هند که آن موقع کشوری بزرگ با ذخایر فراوان طلا و نقره و انواع جواهرات و الماس بود. نادر غنایم فراوانی از این حمله ها جمع آوری کرد و به ایران آورد.ضرب المثل هرچه می گویم نر است می گوید بدوشضرب المثل هرچه می گویم نر است می گوید بدوش

در یکی از جنگ هایی که نادر با شورشیان داخلی ایران داشت ، چون نادر جوان بود و تجربه کافی در جنگ نداشت ، دشمن در منطقه ای کمین کرد و از پشت به سپاه او حمله کرد نادر توان دفاع از پشت سر را نداشت و غافلگیر شد. سربازانش یکی پس از دیگری با ضربات دشمن از پای درمی آمدند و می رفت تا نادر با سپاهیانش در این جنگ شکست بخورند. اما در آن حال چاره ای به ذهنش رسید و دستور عقب نشینی داد تا پس از آرایش دوباره سپاه با یک نقشه و طرح جدید وارد جنگ شوند.

ولی دشمن که دید شکست سپاه نادر نزدیک است و تعداد کمی از سپاهیانش باقی مانده اند اجازه عقب نشینی به آنها نداد. هرکس می خواست از میدان جنگ عقب نشینی کند را دنبال می کرد یا اینکه با ضربه ای او را از پای درمی آوردند.

در این میان نادرشاه به کمک عده ای از نزدیکانش توانست به سمت بیابان فرار کند. نادر آنقدر دوید تا مطمئن شد کسی او را دنبال نمی کند و به حدی دور شده که به راحتی نمی توانند او را پیدا کنند. کم کم تشنگی و گرسنگی باعث ضعف او می شد که از دور روستای کوچکی را دید. جان دوباره ای گرفت به امید نجات یافتن از این شرایط به هر نحوی که بود خود را به آن روستا رساند.

نادر به اولین خانه ای که رسید در زد. پیرزنی در را باز کرد و وقتی او را ضعیف و ناتوان دید به خانه اش راه داد. نادر همان وسط اتاق افتاد. دیگر توان حرکت نداشت. به سختی شروع به حرف زدن کرد و گفت : پیرزن! من نادرشاه ، پادشاه ایران هستم هرچه در خانه برای خوردن و آشامیدن داری برایم بیاور.

پیرزن که اصلا او را نمی شناخت با بی تفاوتی گفت : هرکسی می خواهی باشی ، باش! تو میهمان من هستی و من در حد توانم از میهمانم پذیرایی می کنم. نادر گفت : هرچه تو می گویی. من گرسنه و تشنه ام چیزی برای من بیار. پیرزن گفت : حالا غذایی برای خوردن ندارم ولی آب هست برایت می آورم. پسر من خارکن است. بارش را امروز به شهر برده تا بفروشد و با پولش آرد بخرد تا من نان بپزم. اگر صبر کنی تا پسرم بیاید نان هم دارم و کوزه آب را جلوی نادر گذاشت.

نادر که خیلی تشنه بود سریع ظرفی را پر از آب کرد و سر کشید. در همین حین صدای گاوی را شنید از پیرزن پرسید این مگر صدای گاو نیست؟ پیرزن گفت : بله. گفت : خوب برو مقداری شیر بدوش بیاور تا من بخورم.

پیرزن گفت : گاو من نر است. اگر ماده بود و شیر داشت خودم می دوشیدم و می آوردم با هم بخوریم.

نادرشاه که بی نهایت خودرأی بود و حرف حساب سرش نمی شد ، اصرار می کرد که من این چیزها سرم نمی شود و من گرسنه ام برو برای من شیر گاو را بدوش و بیاور.

پیرزن گفت : حالا فهمیدم که تو پادشاهی. حتما به زیردستانت هم مثل من حرف ناحسابی زدی که حالا در این بیابان گرسنه و تشنه رهایت کردند. من می گویم نر است ، تو می گویی بدوش.

بیوگرافی

پیج اینستاگرام نم نمک

این مطلب مفید بود؟
(0 رای)
0%

نظر دادن