آپاندیسیت | علائم تشخیص درد آپاندیس + روشهای پیشگیری

علت ها و عوامل های مبتلا شدن به آپاندیس

هر سال از هر 500 نفر ، یک نفر دچار آپاندیسیت می شود و این عمل شایع ترین عمل اورژانسی شکم است.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

این بیماری پیشگیری ندارد و در صورت بروز آپاندیسیت و تأخیر در تشخیص و جراحی به دلیل احتمال پارگی آپاندیس می تواند مرگبار باشد.

آنچه این عضو را مهم می کند این است که به دلایلی ممکن است دچار التهاب و ورم شده و باعث عفونت موضعی یا وسیع شکمی شود.

آپاندیس چیست و کجاست

آپاندیس لوله 1/2 3 اینچی از بافت است که از روده بزرگ امتداد می یابد. مطالعه نشان می دهد آپاندیس ممکن است نقشی در ایمنی شکم داشته باشد ، اما هیچ چیز قطعی نیست. چیزی که می دانیم این است : ما بدون آن می توانیم بدون عواقب زندگی کنیم.

آماس آپاندیس وضعیت اورژانسی پزشکی است که تقریبا همیشه مستلزم جراحی فوری برای حذف آپاندیس است. این آپاندیس ملتهب درمان نشده است سرانجام می ترکد یا سوراخ خواهد شد ، مواد عفونی به حفره شکمی ریخته خواهد شد این می تواند منجر به پریتونیت ، التهاب شدید شکمی شود که می تواند مهلک باشد مگر این که با آنتی بیوتیک های قوی درمان شود.

بعضی اوقات یک دمل پر از چرک ( عفونت که از بقیه بدن جدا شده ) خارج از آپاندیس ملتهب قرار می گیرد. بافت اسکار سپس دیوار را از بقیه شکم جدا و از گسترش عفونت جلوگیری می کند. دمل آپاندیس می تواند بترکد یا سوراخ شود. به همین دلیل تقریبا در تمام موارد به صورت اورژانسی درمان می شوند و نیازمند عمل جراحی هستند .

همه گیری شناسی

این بیماری اغلب در بین افراد 10 تا 25 سال دیده می شود ولی حتی در شیر خواران و افراد مسن نیز گزارش شده است ابتلا مردان تقریبا دو برابر زنان است.

آپاندیسیت حاد در کودکان

آویزآماس حاد در کودکان ، شایع ترین موقعیت حاد جراحی در کودکان است. سالانه 80000 کودک در آمریکا مبتلا به آپاندیسیت می شوند. میزان ابتلا در کودکان زیر 14 سال ، 4 در 1000 مورد است. شایع ترین سن آپاندیسیت در کودکان بین 18-12 سالگی است. در سنین کمتر از 5 سال نادر (کمتر از 5%) و در سنین کمتر از 3 سال بسیار نادر (کمتر از 1%) است. در پسرها کمتر از دخترها و در نژاد سفید بیشتر از نژاد سیاه دیده می شود. شیوع فصلی آپاندیسیت اغلب در بهارو پاییز است. علی رغم تکنیک های پرتوشناسی در تشخیص آپاندیسیت ، باز هم تشخیص آن مشکل است و 20% خطر پرفوراسیون وجود دارد. مورتالیتی در این بیماری نادر است.

آسیب شناسی

آپاندیسیت حاد ، یک بیماری عفونی با علل مختلف است. روند شایع آن ، تهاجم باکتری به دیواره آپاندیس می باشد. راه های مختلف ایجاد آپاندیسیت : انسداد داخل لوله ای ، تجمع مواد مدفوعی ، هایپرپلازی لنفوئید ، خوردن اجسام خارجی ، پارازیت ها و تومورها است. انسداد داخل لومن به دلیل پرولیفراسیون باکتری ها و افزایش ترشح موکوس ، منجر به افزایش فشار داخل لوله ای شده و به دنبال افزایش فشار ، احتقان لنفاوی و وریدی و ادم ایجاد می گردد.

سپس اختلال پرفیوژن رگ ها سبب ایسکمی جدار آپاندیس و در نهایت نکروز آن می شود. فولیکول های لنفاوی زیر مخاطی نیز می توانند انسداد لومن آپاندیس را ایجاد کنند که به تعداد اندکی در بدو تولد وجود دارند و در طول کودکی به تدریج افزایش می یابند و در دوره نوجوانی به حداکثر می رسند و پس از 30 سالگی کاهش می یابند. فکالیت و آپاندیسیت هر دو در کشورهای توسعه یافته بیشتر دیده می شود.

علایم بالینی آپاندیسیت حاد

علایم بالینی آپاندیسیت حاد کاملا متفاوت است. علایم می تواند کلاسیک یا متغیر باشد. علایم بالینی کلاسیک آپاندیسیت در کمتر از 50% موارد وجود دارد ، بنابراین اکثر موارد آپاندیسیت حاد علایم Atypical دارند. با وجود پیشرفت های تکنولوژی در زمینه تصویر برداری ، هنوز هم hallmark تشخیص آپاندیسیت حاد ، بر اساس شرح حال و معاینه دقیق بیمار است. علایم بالینی کلاسیک آپاندیست بی اشتهایی و کسالت عمومی است.

علائم و نشانه های احتمالی آپاندیسیت عبارتند از :

• درد تیرکشنده ای که در اطراف ناف شروع می شود و اغلب به سمت راست پایین شکم منتقل می شود.
• دردی که طی چند ساعت شدیدتر می شود.
• حساسیت(Tenderness) در برابر فشاری که شما در سمت راست پایین شکم اعمال می کنید.
• هنگامی که سمت راست پایین شکم فشار داده شده و سپس فشار به سرعت برداشته می شود ، درد شدیدی در این ناحیه رخ می دهد (حساسیت برگشتی rebound tenderness)
• زمانی که شما سرفه می کنید ، راه می روید یا دیگر حرکات جنبشی را انجام می دهید ، درد بدتر می شود.
• تهوع
• استفراغ
• از دست دادن اشتها
• تب خفیف
• یبوست
• ناتوانی در دفع گاز
• اسهال
• تورم شکم

محل درد ممکن است با توجه به سن شما و موقعیت آپاندیس متفاوت باشد. به خصوص در کودکان و زنان باردار ممکن است درد آپاندیسیت در مکان های مختلف احساس شود.

پیشرفت بیماری از درد خفیف و مبهم ، کسالت ، بی اشتهایی تا درد شدید شکمی و تب و تهوع به طور سریع در اغلب موارد در عرض 48-24 ساعت رخ می دهد. تأخیر در تشخیص بیشتر از 48-36 ساعت منجر به افزایش ریسک پرفوراسیون در 65% موارد می شود. در مواردی که پرفوراسیون سبب پریتونیت می گردد : کودک دچار درد شکمی منتشر و توکسیسیتی شدید و علایم sepsis و دهیدراتاسیون می گردد ، که شامل افت فشار خون ، کاهش حجم ادرار ، اسیدوز و تب شدید می باشد.

در موارد آپاندیس رتروسکال روند علایم بالینی آرام تر است و حدود 5-4 روز طول می کشد. در ضمن ممکن است علایم مشابه آرتریت سپتیک لگن باشد یا علایم آبسه پسواس داخل لگن را تقلید کند.

معاینات بالینی

معاینه شکم در مراحل اولیه آپاندیسیت نرم است و دیستانسیون شکم در موارد بیماری پیشرفته تر و پرفوراسیون ویا انسداد روده باریک دیده می شود. در سمع ، اگر چه در مراحل اولیه آپاندیسیت صداهای روده ای نرمال یا افزایش یافته است ، ولی با پیشرفت بیماری یا پرفوراسیون ، صداهای روده ای کاهش می یابد.

تندرنس موضعی شکمی ، قابل اعتمادترین یافته در تشخیص آپاندیسیت حاد است. البته در موارد آپاندیس رتروسکال این یافته کمتر بارز است یا دیرتر دیده می شود. معاینه شکم برای آپاندیسیت از ناحیه L.L.Q شروع می گردد و خلاف عقربه های ساعت به سمت L.U.Q و سپس R.U.Q و در نهایت به R.L.Q می رسد. این معاینه چرخشی چندین بار ادامه می یابد و هر بار فشار در حین معاینه افزایش می یابد. علامت ریباند تندرنس ، ROVSING SIGN در آپاندیسیت حاد دیده می شود ، اما همیشگی نیست. سایر علایم نظیر علامت پسواس در آپاندیس رتروسکال ، و علامت اوبتوراتور در آپاندسیت لگنی دیده می شود.

معاینات بالینی آپاندیسیت در کودکان

کودک مبتلا هنگام راه رفتن با احتیاط راه می رود ، کمی به جلو خم شده و اندکی به سمت راست لنگش دارد. در حالت پوزیشن طاق باز بیشتر به سمت راست دراز می کشند و زانوهایشان را بالا می برند. وقتی از آن ها خواسته شود که زانوی خود را باز کرده و دراز بکشند ، دستشان را بر روی سمت راست و پایین شکم قرار داده و سپس پایشان را دراز می کنند. در آغاز معاینه ، لمس آرام بازوی کودک در اطمینان خاطر دادن به او که معاینه شکم نیز به همین آرامی است ، باعث جلب اعتماد کودک و شانس بیشتر برای معاینه دقیق تر خواهد بود.

خطرات عفونت آپاندیس

آپاندیس متورمی که پر از مایع و چرک است ، ممکن است خونرسانی را متوقف کند. با توقف خونرسانی دیواره آپاندیس ضعیف می شود و برخی اوقات پاره می شود.

در برخی بیماران مانند بچه ها ، سیر ایجاد آن سریع است و از زمان ایجاد درد و سوراخ شدن آپاندیسیت چند ساعت بیشتر طول نمی کشد.

تشخیص بیماری در افراد مسن و زنان باردار نیز مشکل تر است.

یافته های آزمایشگاهی

در C.B.C در اوایل بیماری ، در کمتر از 24 ساعت اول ممکن است لکوسیتها نرمال باشند. هم زمان با پیشرفت بیماری 48-24 ساعت اول لکوسیت ها مختصر افزایش یافته و به 16000-11000 می رسد. در موارد آپاندیسیت پرفوره گاه لکوسیتوز بالای 20000 نیز داریم. البته به طور نادر در موارد بدون پرفوراسیون این مقدار دیده شده است. در آزمایش ادرار ، تعداد کمی گلبول سفید یا قرمز دیده می شود.

اما باید فاقد باکتری باشد. هماچوری واضح نیز نادر است و نشان دهنده درگیری کلیوی می باشد. الکترولیت ها و تست های کبدی معمولن نرمال هستند ، مگر این که تأخیر در تشخیص یا دهیدراتاسیون شدید یا SEPSIS وجود داشته باشد. اندازه گیری آمیلاز و تست های کبدی فقط برای افتراق از پانکراتیت یا کوله سیستیت انجام می شود. انجام C.R.P غیر اختصاصی است. سرم آمیلوئید A ، پروتئینی است که در بیماران با آپاندیسیت حاد بالا می رود و میزان حساسیت و اختصاصی بودن آن 86% و 83% است.

بررسی های پرتوشناختی

عکس رادیولوژی معمولی ، حساسیت کمی برای تشخیص آپاندیسیت دارد و به طور معمول پیشنهاد نمی گردد ولی در موارد عارضه دار نظیر انسداد روده توصیه می شود. سونوگرافی : سونوگرافی در ارزیابی آپاندیسیت حاد توصیه می گردد و حساسیت بیش از 90% دارد. کرایتریای تشخیصی آپاندیسیت در سونوگرافی ضخامت دیواره بیش از 6 میلی متر ، اتساع لومینال و وجود توده در R.L.Q یا فکالیت است. C.T و M.R.I از دیگر اقدامات تشخیصی است.

تشخیص افتراقی

بیماری هایی که می توانند علایم آپاندیسیت را تقلید کنند شامل : گاستروآنتریت ، آدنیت مزانتریک ، دیورتیکول مکل ، پانکراتیت ، عفونت ادراری ، پنومونی ، کوله سیستیت و در خانم ها تورشن تخمدان ، حاملگی خارج رحمی و P.I.D است.

درمان اصلی این بیماری جراحی و آپاندکتومی است