علت صدای هوا و صدای هوهو در گوش + روش درمان

علت صدای هوا در گوش چیست؟

گاهی در حین پرواز هوایی ، حین بالا رفتن آسانسورهای پرشتاب ، شیرجه زدن و در طی بعضی از بیماریها فرد احساس کیپی در گوش می کند. بر حسب مورد همراه با کیپی گوش علائمی همچون درد گوش ، سرگیجه ، وزوز ، کاهش شنوایی ، احساس خارش ، تب یا ترشح از گوش نیز وجود دارد.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

بعضی از حالات کیپی وقتی رخ می دهد که فشار در گوش میانی کمتر یا بیشتر از فشار هوای بیرون گوش است. برای متعادل بودن فشارگوش میانی با فشار اتمسفر ، عملکرد طبیعی شیپور استاش ضروری است. لوله یا شیپور استاش فضای گوش میانی را به گلو متصل می کند و فشار در گوش میانی را متعادل فشار در خارج است. هنگامی که فشار نسبت به فشار بیرونی منفی می شود ، پرده گوش به داخل کشیده می شود. وقتی فشار مثبت است ، پرده گوش به سمت بیرون کشیده می شود. به طور معمول این دریچه بسته می باشد تا از ورود باکتری و ویروس به فضای دهان و بینی و در نهایت ورود آنها به گوش میانی جلوگیری کند.

بسته بودن دریچه شیپور استاش از ورود اسید معده به گوش میانی نیز جلوگیری می کند. اما زمانی که اختلاف فشار هوا بین گوش میانی و بینی زیاد باشد این دریچه باز میشود (مثل زمانی که شما در بینی خودتون باد می اندازید). در زمان بلع ، صحبت کردن وجویدن هم این دریچه باز می شود. وقتی فشار هوا در دو طرف پرده گوش یکسان نباشد پرده گوش نمی تواند به راحتی به ارتعاش در بیاید و این می تواند منجر به مشکلات موقتی و ناراحتی در گوش بشود.

در این حالت فرد ممکن است شکایاتی داشته باشد که به طور معمول عبارتند از : پیچش صدا در گوش ، کاهش شنوایی ، وزوز گوش ، عدم تعادل ، درد شدید متناوب ، احساس مایع در گوش ، درد پایدار (اگر انسداد ناشی از یک عفونت گوشی باشد) .

این علائم ، که می تواند از چند ساعت تا چند ماه طول بکشد ، به طور معمول دائمی نیست و متناوب می باشند و می توانند به طور موقت با بلعیدن ، خارش ، یا جویدن از بین بروند .وقتی شیپور استاش نتواند باز شود اختلاف فشار بین دو طرف پرده ایجاد می شود که می تواند احساس پری در گوش ایجاد کند.

دلایل و روش درمان صدای هوا در گوش

دلایل صدای هوا در گوش چیست؟

در زیر به بیماری هایی اشاره می شود که می توانند احساس کیپی یا پری گوش ایجاد کنند.

1- نقص عملکرد شیپور استاش

در فرد مبتلا به نقص عملکرد شیپور استاش ، شیپور استاش در حین صحبت کردن یا خمیازه کشیدن باز نمی شود و عملکرد متعادل کنندگی فشار بین گوش میانی با بیرون را انجام نمی دهد. بنابراین علائمی همچون کیپی گوش ، وزوز ، درد و سرگیجه را گزارش می کند. بیشتر به خاطر اندازه کوچک تر و تنگ ترشیپور استاش در کودکان ، تهویه و تعادل فشار گوش میانی با بیرون با مشکل مواجه می شود. گاهی با مانورهایی می توان این مشکل را برطرف کرد. در صورت تداوم ، برای حل مشکل داروهای ضدا التهاب ، آنتی هیستامین ها یا داروهای استروئیدی استفاده می شود.

2- عفونت گوش

الف : عفونت گوش خارجی که گاهی به آن گوش شناگران و یا اگر عامل ایجاد آن قارچ باشد otomycosis می گویند التهاب کانال گوش خارجی است. نشانه های آن درد ، خارش ، شنوایی گنگ ، ترشح از گوش ، وزوز و احساس پری گوش یا کیپی است. در اثر ضربه به گوش یا علل قارچی ، گوش فاقد فرآیند پاکسازی خوبخودی -که در حالت عادی با حرکت پوست از سمت داخل کانال گوش به سمت خارج رخ می دهد- می گردد و جرم گوش -که وجود میزانی از آن مفید بوده و به سلامت گوش کمک می کند- از دست می رود. برای درمان این وضعیت ابتدا بایدعفونت از کانال گوش حذف شده و با تمیز و خشک نمودن کانال از داروهای ضد قارچی یا آنتی بیوتیک های عمومی استفاده شود.

ب- عفونت گوش میانی : عفونت و التهاب گوش میانی است که در تمامی سنین می تواند رخ دهد ولی در کودکان و نوزادان خیلی رایج می باشد. علاوه بر پری گوش فرد از درد ، تب و افت شنوایی رنج می برد. ناگهانی ایجاد می ود و راه درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک های عمومی می باشد.

3- هیدروپس آندولنف

اگر پری گوش بخاطر بر ههم خوردن تعادل مایعات گوش داخلی رخ دهد به آن هیدروپس آندولنف می گویند. در پزشکی هیدروپس به معنای تجمع مایع اضافی در بافت یا حفره های بدن می باشد. آندولنف مایعی است که درگوش داخلی وجود دارد و سلولهای گیرنده سیستم شنوایی و تعادل را در بر می گیرد و بر عملکرد این دو سیستم اثر می گذارد. که حجم ثابتی دارد و ترکیب شیمیایی آن به صورت خاص حفظ می شود. علائم هیدروپس آندولنف پری گوش یا احساس فشار ، وزوز (به صورت زنگ زدن یا صداهای دیگر) ، افت شنوایی ، سرگیجه و عدم تعادل است.

علت صدای هوا در گوش و روش درمان آن

اگر هیدروپس آندولنفی داشته باشیم که علت آن نامشخص باشد به آن بیماری منییر (Meniere’s disease) می گویند. اولین نشانه بیماری منییر پری گوش است که به دنبال آن وزوز و سرگیجه ای رخ می دهد که بتدریج بیشتر و بیشتر می شود. مدت زمان سرگیجه ها که به صورت حمله ای رخ می دهد می تواند بین بیست دقیقه تا دو روز باشد. تقریبا تمامی افرادی که مبتلا به منییر می شوند در نهایت میزانی از افت شنوایی دائمی را خواهند داشت. اگر نشانه های شبیه بیماری منییر پس از ضربه به سر یا پس از جراحی رخ دهد نام بیماری فیستول پری لنف بوده و گزینه های درمانی بهتری برای این حالت نسبت به منییر وجود دارد. رژیم غذایی کم نمک و کم شکر و آشامیدن آب می تواند به کاهش علائم کمک کند.

4- جرم گوش متراکم شده مسدودکننده

اگر چه وجود جرم گوش برای سلامت گوش مهم است (چون کانال گوش را چرب نگه داشته و همچنین مانع ورود گرد و غبار ، ذرات ، میکروب ها و حشرات به بخشهای عمقی تر کانال گوش می شود) اما در صورتی که در کانال گوش متراکم شود و کانال گوش را مسدود کند موجب علائمی چون افت شنوایی ، پری گوش ، سرگیجه ، درد گوش ، وزوز ، بو ، خارش و سرفه می شود. در این حالت تخلیه جرم گوش راه حل می باشد. استفاده از گوش پاک کن اکیدا ممنوع است چرا که به جای در آوردن جرم گوش آن را به سمت داخل تر- که تنگ تر هم می باشد- هل می دهد.

5- کلستاتوما

در موارد نقص عملکرد شیپوراستاش ، پارگی پرده گوش و عفونت مزمن گوش امکان ایجاد کلستاتوما وجود دارد که عفونتی در گوش میانی است که در یک کیست حاوی پوسته های مرده پوست پدید می آید. علائم شامل پری گوش ، ترشح شدیدا بدبو از گوش ، سرگیجه ، درد ، افت شنوایی ، ضعف عضلات صورت در همان سمت عفونت می باشد. این عفونت را با تجویز آنتی بیوتیک مهار و با درمان جراحی کیست را بر می دارند. در موارد شدید این عفونت می تواند به استخوان بین مغز و گوش سرایت کرده و موجب مننژیت شود یا به استخوان حد فاصل گوش میانی و داخلی کشیده شود و موجب افت شنوایی دائمی شود.

6- سندرم تنسور تمپانی

تنسور تمپانی عضله ای است در درون گوش میانی که همراه با عضله دیگری به نام عضله رکابی برای کاهش اثرات نامطلوب صدای بلند منقبض می شوند تا عبوردهی صدا به گوش داخلی را کم کند. افرادی وجود دارند که مبتلا به بیش شنویی هستند (یعنی صداهای معمولی برای آنها خیلی بلند به نظر می رسد) حتی برای صداهای معمولی در آنها عضله تنسور تمپانی منقبض می شود (که در افراد دیگر برای این صداها منقبض نمی شود). گفته می شود که این افراد مبتلا به سندرم تنسور تمپانی می باشند. به خاطر انقباض این عضلات و کاهش عبوردهی صدا فشار داخل گوش میانی افزایش می یابد و فرد احساس کیپی می کند. درمان این افراد با مشاوره و غیر حساس کردن آنها به صدا می باشد.

7- عدم تشکیل استخوان روی مجرای نیمدایره ای فوقانی یا SSCD

این حالت با ایجاد سوراخ بر روی مجرای استخوانی کانال نیمدایره ای فوقانی ایجاد می شود که سرگیجه و گاهی افت شنوایی را به همراه دارد. مجاری نیمدایره ای از ارگانهایی می باشند که در امر تعادل ایفاگر نقش می باشند. اکثر این بیماران در دهه های سوم و جهارم زندگی خود می باشند. علامت سرگیجه در این افراد در حین کار شدید مثل بلند کردن اشیای سنگین ، فعالیت جنسی و در مواجهه با صداهای بلند تشدید می شود. از دیگر علائم ذکر شده توسط بیماران پری گوش ، پیچیدن صدای افراد در گوش آنها در حین صحبت کردن ، راه رفتن و جویدن می باشد. پرهیز از کارهایی که علائم را تشدید می کند و جراحی از گزینه های درمانی می باشند.

8- افت شنوایی حسی عصبی ناگهانی یا Sudden Sensorineural Hearing Loss یا SSHL

یکی از فوریت های پزشکی به حساب می آید چرا که افت شنوایی سریع و گاها با یک صدای شبیه ترکیدن حباب رخ می هد و مدت زمان قابل درمان شدن آن خیلی کوتاه است و در آن بیمار علاوه بد افت شنوایی ، پری گوش ، سرگیجه و وزوز را نیز تجربه می کند. علل زیادی وجود دارند که می تواند این حالت را ایجاد کند. اکثرا در یک گوش رخ می دهد.

9- تومور عصب شنوایی

این تومور سرطانی نیست و بر روی عصب هشت مغزی پدیدار می شود. این عصب مسئول فرستادن اطلاعات شنوایی و تعادل از گوش به مغز است. این بیماری نادر است و رشد خیلی آرامی دارد و بدخیم هم نمی باشد. علائم ذکر شده توسط بیمار افت شنوایی تدریجی در یک گوش ، وزوز ، پری گوش ، مشکلات تعادلی ، کرختی و بی حسی در ناحیه صورت ، سردرد و آشفتگی است. برداشتن از طریق جراحی و رادیوتراپی راه حلهای درمانی برای این مشکل می باشد اگر چه میزانی از افت شنوایی دائمی همیشه باقی می ماند.

صدای هوا در گوش چرا ایجاد میشود؟

10- عفونت لابیرنت گوش یا لابیرنتیت

عفونت گوش داخلی در اثر عامل ویروسی است که بر عصب انتقال دهنده اطلاعات شنوایی و تعادل به مغز اثر می گذارد. علائم شامل شروع ناگهانی سرگیجه که می تواند ساعت ها یا روزها طول بکشد همراهه با تهوع و استفراغ و عدم تعادل می باشد. افت شنوایی هم همزمان با شروع سرگیجه یا کمی بعد از آن شروع می شود و قبل از آن یک وزوز یا درد ممکن است وجود داشته باشد. این بیماری بدنبال سرماخوردگی یا آنفولانزا می تواند بوجود بیاید. اکثرا بعد از دریافت داروی مناسب طی چند هفته علائم برطرف می شود. از داروهای استروئیدی برای کوتاه کردن مدت زمان مورد نیاز برای بهبود استفاده می شود.