جاذبه های گردشگری شهر پهله زرین آباد در دهلران

جاذبه های شهر پهله زرین آباد

پهله در 104 کیلومتری جنوب خاوری شهر ایلام واقع شده است. در اطراف این شهر روستاهای زیبا و کوچکی وجود دارد. به عنوان مثال روستاهای گلوزه ، مه مه دی (احمدآباد) و که له که له در شمال این شهر و با مسافت کمتر از نیم کبلومتر واقع شده اند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

در اواخر دهه چهل شمسی در درگیری اهالی این شهر با مأموران ژاندارمری موسوم به امنیه ها تمامی اهالی پاسگاه کشته شدند. این سال مبدأ محاسبه بسیاری از. قایع در این شهر به حساب می آید. این شهر گرچه متشکل از طوایف گوناگونی از روستاهای اطراف است ولی مردمان آن با یکدلی و صمیمیت در کنار هم زندگی می کنند و بیش از دو دهه اخیر هیچ نزاع طایفه ای گزارش نشده است. متأسفانه در زمان رژیم پهلوی مردمان این دیار نیز از تبعیض نژادی در امان نمادند؛ و چندین برابر ساکن فعلی این شهر به شهرهای عراق بویژه بغداد ، علی شرقی و علی غربی ، و استان دباله کوچ کردند. علاوه بر این هزاران تن از ساکنان این شهر و حومه به مرکز شهرستان یعنی دهلران مهاجرت نموده اند. همچنین بسیاری از کردان این منطقه بیش از دهها سال است که در منطقه آبدانان سکونت دارند. همچنین اهالی این شهر در مرکز استان ایلام نیز اقلیت عمده ای را تشکیل می دهند که کردالی نامیده می شوند و اکثریت شهرک سرتاف را تشکیل می دهند. صرف نظر از این حالت هزاران نفر از ساکنان منطقه در طول دهه های اخیر به شهرهای مهم استان خوزستان (مانند دزفول ، اندیمشک ، اهواز ، خرمشهر ، آبادان) کوچ کرده اند. همچنین بسیاری از اهالی این شهر به امید یافتن زندگانی بهتر به کلان شهرهایی مانند تهران و کرمانشاه و اقلیتی نیز به اراک و کرج مهاجرت نموده اند. تعداد کل مهاجران هشتاد ساله اخیر را بین 75هزار الی 100هزار تن تخمین می زنند. در حال حاضر بنا به گفته شهردار این شهر در بهمن 90 وسعت این شهر بالغ بر 114 هکتار می باشد. پارک جنگلی ملت به وسعت 6 هکتار در شمال این شهر و در دامنه تپه های زیبایی واقع شده است بخشی از این پارک اخیرا به تفرجگاه مردم تبدیل شده است. پارک بعث از پارکهای زیبای این شهر در سال 1372 تأسیس شده است. همچنین در سال 1374 پارک شهید حسین فهمیده در این شهر احداث شد.

بیشینه دمای این شهر 40 و کمینه آن 5- درجه سانتیگراد است.

مردم این شهر به زبان کردی شاخه پهله ای تکلم می کنند. در زمان جنگ ایران و عراق این شهر پذیرای هزاران آواره بویژه مهاجران دهلرانی بود و ادرات شهرستان دهلران در این شهر مستقر شد. فاصله شهر زیبای میمه اتا این شهر کمتر از 27 کیلومتر می باشد. در سال 1386 شهر پهله مدتی به دلیل پایین آمدن سطح آب چشمه با مشکل کمبود آب روبرو شد و از طریق تانکرهای سیار به این شهر آبرسانی می شد تا این که در همان سال با طرح آبرسانی لوله ای این مشکل شهر حل شد.

ظاهرا نام این شهر هم ریشه با پَهلَو و پارت است که یکی از معانی آن شهر می باشد. شهر امروزی پهله در قدیم جزئی بود از سرزمین پهله (جبال ، کوهستان زاگرس) و احتمالا به همین خاطر نام پهله بر روی آن مانده است.

در جنگ ایران و عراق شهر پهله آسیب فراوان دید و پس از بازسازی نام آن که پس از انقلاب اسلامی به زرین آباد تغییر یافته بود مجددا پهله شد.

شهر پهله در دشتی با شیب ملایم به سوی رود دجله قرار دارد.

دیدنی های شهر و پیرامون آن :

رود میمه که در شهر جریان دارد. رشته کوه کبیرکوه (در پانزده کیلومتری شمال پهله) قله کلاوندی (1716 متر) در ده کیلومتری شمال خاوری شهر امامزاده سیدفخرالدین در 12 کیلومتری شمال بهله امامزاده سید حسنی (فرزند سید فخرالدین) در فاصله 13 کیلومتری شمال بهلهامازاده سیدنصرالدین در 16 کیلومتری امامزاده سید ابراهیم (فرزند محمد باقر) که در 7 کیلومتری پهله و در مسیر قلعه شیاخ قرار دارد. امامزاده محمد و بی بی زینب در 7 کیلومتری غرب شهربهله ساختمان این امامزاده که شکل مخروطی ویژه ای دارد مربوط به دوران سلجوقی است. قلعه شیاخ (شیاق ، شیاخ) در غرب چهله که مربوط به 1900 سال قبل است. قلعه زنجیره در جنوب غرب شهر بهله خرابه های باستانی مسیر جاده بهله- دهلران باغات زیبای گوراب و میمه بارک جنگلی ملت به مساحت 6 هکتار در دامنه کوه های شمالی شهر.

قلعه میمه زرین آباد

این قلعه تاریخی در حاشیه شمالی شهر میمه و بر فراز تپه ماهورهای مشرف بر شهر و جاده اصلی ایلام-میمه ساخته شده است. قلعه شامل پله ، زیرزمین ، راهرو ، برج دیده بانی و تعدادی اتاق است. مصالح بکار رفته در این بنا قلوه سنگ و گچ می باشد و نمای داخلی دیوارها با ساروج اندود شده است.

روستای زراب

روستای زراب از توابع بخش زرین آباد در شهرستان دهلران می باشد که در حد فاصل دو منطقه شهری به نام های میمه و پهله زرین آباد واقع گردیده است . فاصله این روستا تا مرکز بخش 11کیلومتر است و در کنار جاده ارتباطی مربوطه که مرکز بخش را به مرکز استان ارتباط می دهد واقع گردیده است.روستای زراب از ناحیه شمال با آبادی موسوم به گوراب و از ناحیه شرقی به ارتفاعات موسوم به گل زرد و کله ونی در حواشی روستای خربزان و از ضلع غربی با حواشی سادات سید ناصرالدین(ع) و از سمت جنوب با روستای هفتکده و طایفه گوران همسایه می باشد .این روستا با همه زمین های حاشیه آن اعم از مزروعی و مراتع آن قریب به 250کیلومترمربع می باشدکه اغلب زمین های آن را مراتع تشکیل می دهند وقسمتی از زمینهای مزروعی ان در نقاط صعب العبور واقع گردیده اند. چون این دهکده از آب و هوای زاگرسی برخوردار است گونه های زیادی ازگیاهان و درختان در آن می روید وپوشش بسیار جالبی را به ویژه در فصل بهار به منطقه می دهد و این پوشش نباتی خود به علل گوناگون جاذبه های متفاوتی را موجب گردیده است. در این روستا گونه های زیادی از گیاهان خوراکی ، دارویی ، صنعتی ، درختان باثمر و انواع درختان صمغی مفید به وفور می توان یافت که از این گونه ها می توان به درخت ون یا سقز ، درختچه بادام ، بوته کتیرا و گون اشاره نمود که اخیرا همین انواع فراورده ها گوشه ای از اقتصاد روستا را تامین نموده است وگیاهان دیگری ازجمله انجیرکوهی ، زالزالک ، کنگر ، گل نیلوفر ، آلبالوی وحشی ، انواع سبزی های خوراکی از جمله تربچه کوهی ، تره ، طوله و دهها نوع دیگر در این منطقه به وفور دیده میشود ومورد استفاده قرار می گیرد.

روستای خربزان

روستای خربزان یا (آبشاران) یکی از روستاهای استان ایلام است که در 20 کیلومتری شمال شرق بخش پهله زرین آباد واقع در شهرستان دهلران در استان ایلام قرار گرفته است. آبشاران یکی از کهن ترین آبادی های پشتکوه است که اهالی آن از طایفه بزرگ شهلیاروند می باشند. این روستا از نظر داشتن مناظر طبیعی ، زیبا و بکراست و همین طور آثار باستانی کهن ، این روستا را به یکی از مکان های تفریحی استان ایلام تبدیل کرده است .در شمال این روستا آبشارهای هفتگانه و زیبایی قرار گرفته اند که در نوع خود ، بی نظیرند و همین طور کوه های بلند و دیگر مناظرش را در کمتر جای استان می توانید ببینید .مناظر زیبای این روستا و به طور کلی بخش پهله زرین آباد به دلیل نبود اطلاع رسانی کافی از دید گردشگران به دور مانده اند. از دیگر جذابیتهای این روستا ، ماهی گیری در رودخانه زیبای آن است که از سرگرمی ها و فعالیتی مفید جهت پرکردن اوقات فراغت بچه های این روستا به شمار می رود . متاسفانه در حال حاضر از 300 خانواری که در 30 سال پیش در این روستا زندگی می کردند حدود 100 خانوار باقی مانده اند و بقیه روانه شهر ها شده اند.