ریشه کلمه بزدل چیست و از کجا آمده؟

اصل این اصطلاح بَددل بوده که بر اثر تحریف مبدل به بُزدل شده است.

امروزه به کسی که ترسو باشد بُزدل می گویند و حال آنکه این ترکیب ظاهرا در متون قدیم فارسی به کار نرفته است و بعید است که هرگز بُز را که به چستی و چالاکی معروف است ترسو دانسته باشند.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

گویا اصل این اصطلاح بَددل بوده که بر اثر تحریف مبدل به بُزدل شده است . (رجوع شود به مقاله عباس اقبال ، مجله اطلاعات ماهانه ، اسفند 1328 ، ص 6)

در متون کهن فارسی بددل به معنای «ترسو» و بددلی به معنای «ترس ، جبن» فراوان به کار رفته است :

«دلیران آهنگ جنگ کردند و بددلان قصد گریز کردند» (سمک عیار ، ج1،ص387)؛ «حسان به غایت بددل بود ، حرب نتوانستی کرد ، و گویند شمشیر کشیده نتوانستی دید از بددلی» (قصص قرآن ، 323).