بیوگرافی مهدی حیدری فوتبالیست بازیگر و همسرش + فرزندان

زندگینامه سیدمهدی حیدری و همسرش(Mehdi Heydari)

• نام اصلی : سیدمهدی حیدری
• متولد : 1331 تهران
• زمینه فعالیت : ورزش فوتبال و سینما و تلویزیون
• پیشه : فوتبالیست سابق ، خواننده و بازیگر
• مدرک تحصیلی : مدرک مربیگری
• سالهای فعالیت : 1348 تا 1402
• قد مهدی حیدری : 185 سانتیمتر
• فرزندان : 3

بیوگرافی کامل مهدی حیدری

سید مهدی حیدری متولد 1331 در تهران فوتبالیست سابق و بازیگر سینما و تلویزیون ایران است.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

مهدی حیدری - Mehdi Heydari

من مدرک A آسیا را دارد. همچنین مدرک مربیگری لایسنس B آسیا و سطوح مختلف ایران را دارد.

مهدی حیدری ، فوتبالیست و بازیگری است که نه در زمین چمن و نه در دنیای پرده نقره ای به حقش نرسید؛ مردی که توانست سرطان را مغلوب کند ، مسیر زندگی اش به «سوی افتخار» بود.

وضعیت ازدواج و همسر مهدی حیدری

مهدی حیدری سالها پیش ازدواج کرده و سه فرزند دارد.

فرزندان

دختر من 12 سال عضو تیم ملی اسکواش بود و مربی اسکواش در سطوح مختلف بود اما در کار خرید و فروش زمین افتاد که موفق نبود و به انگلیس رفت زیرا شوهرش 25 سال در آن جا زندگی کرده بود. پسرم در آلمان درس خواند و به ایران آمد. وقتی به دنبال کار بود ، او را جلوی در گذاشتند و نگهبانش کردند. هر روز به من می گفت خجالت می کشم نگهبان بایستم و به آلمان بازگشت و مقیم آن کشور شد.

علاقه از کودکی

من از کودکی به دو چیز علاقه مند بود؛ یکی هنر و یکی ورزش. با این که پدرم با هر دو این ها مخالف بود ، دوست داشتم هم فوتبالیست شوم و هم هنرمند. من هیچ مشوقی نداشتم و فقط خدا را داشتم. در اتاق بالایی خانه مان با بالش برگردان می زدم و پرهای بالش می ریخت. پدرم با قندشکن قلم پایم را شکست که فوتبال نروم. من خیلی شیطان بودم. دیوار راست را بالا می فتم.

شروع حرفه ای فوتبال

بزرگ تر که شدم ، فوتبال را حرفه ای تر دنبال کردم و حتی دوستانم حسادت می کردند. در 17 سالگی از باشگاه دخانیات فوتبالم را شروع کردم و مرحوم محسن حاج عبدالله ، کاپیتان تیم ملی در المپیک از اعضای باشگاه ما بود. عزت جانملکی ، کریم و محمدعلی پاژخ و داود پهلوانی از دیگر بازیکنان دخانیات بودند. بعد از آن شش ماه در ذوب آهن حضور داشتم که قرار بود در کارخانه به من کار دهند اما این اتفاق رخ نداد و من به مرکز آمار ایران رفتم.

پس از انقلاب

وقتی استخدام مرکز آمار شدم ، انقلاب شد و از سال 58 با جام شهید مهدی اسفندی ، ورزش ایران دوباره کارش را از سر گرفت. من آن موقع عضو تیم اکباتان بودم و 114 تیم در سطوح مختلف فعالیت خود را آغاز کردند. با اکباتان در دسته اول قهرمان شدیم و قهرمان های هر گروه ، تشکیل لیگ دسته اول را دادند. مدتی در دارایی هم کاپیتان و هم سرمربی تیم شدم.

مربیگری و باشگاه داری

من و مجید غنی یک تیم را در دسته دوم به نام "چای دلنشین" خریدیم. من سرمربی تیم هم شدم و این تیم را از دسته دو تهران به دسته یک و سپس به لیگ سه کشوری آوردم. بعد از آن به لیگ دو و سپس به لیگ یک آوردم اما متاسفانه آقای ربطی و آقای غنی تیم را فروختند و حق من را هم ندادند. هرگز از آن ها راضی نیستم و باید حق من را بدهند. من شش سال این تیم را پشت سر هم قهرمان سطوح مختلف فوتبال ایران کردم. فقط یک مربی توانست این کار را انجام دهد که آن هم در سریال "به سوی افتخار" بود.

قیافه خشن اما دل نازک!

من یکی از دل نازک ترین آدم های جامعه هستم. این بد است که یک جامعه آدم را نشناسد و قضاوتش کند. من خیلی سالم زندگی کردم. من در میدان رازی یا همان گمرک سابق بزرگ شدم که منبع فساد بود. فسادخانه تا خانه ما 50 متر فاصله داشت. من از کودکی نماز می خوانم.

شروع بازیگری

مرحوم مجید سبزی به من گفتند که سیروس مقدم ، کارگردان سینما در حال ساخت سریال فوتبالی "به سوی افتخار" است و دنبال یک کاپیتان زمخت ، خشن و بداخلاق می گردد که تیپش مثل شما باشد. مکان ساخت سریال در باشگاه شاهین بود و وقتی من وارد این باشگاه شدم ، سیروس مقدم از دور گفت : این خود "فریبرز رضایی" است. من در آن سریال نقش فریبرز رضایی را داشتم؛ کاپیتان تیم ستاره ، رقیب اصلی تیم بنیاد.

من نقش خوبی در این سریال داشتم و بعد از آن هم در سریال مسافر نقش "بهرام خله" را بازی کردم.

مهدی حیدری و سیاوش طهمورث در سریال به سوی افتخار

کم لطفی و بی محبتی

از کسانی که به من کم لطفی و بی محبتی کردند ، نمی گذرم.تمام مدارک قهرمانی این تیم را دارم. دو دبیرکل مختلف فدراسیون آن را امضا کرده اند. راه آهن را از لیگ یک به لیگ برتر آوردم ، نیروی زمینی را از لیگ دو به لیگ یک آوردم و در لیگ سه با اکباتان قهرمان شدیم.

من مدرک A آسیا را دارم. همچنین مدرک مربیگری لایسنس B آسیا و سطوح مختلف ایران را دارم. من جزو مربیان برتر فوتبال ایران هستم اما امروز خواننده ام!

پرسپولیسی ام

از جوانی دوست داشتم مقابل قدرت ها بایستم ولی گرایش من به پرسپولیس بیشتر بود و این دلیل داشت. در سال 59 علی پروین و تیم پرسپولیس را دعوت کردم تا در صباشهر شهریار به افتخار شهیدان قاسم حیدری و رضا امینی ، یک بازی دوستانه با منتخب شهریار داشته باشد. تیم پرسپولیس با یک اتوبوس و 10 ماشین شخصی به شهریار آمد. آن ها شیرینی آوردند و حتی خرج تیم ما و خرج بازی را هم دادند. همچنین 50 هزار تومان کمک کردند. آن بازی را در حالی 4 بر 2 باختیم که آن دو گل را هم پرسپولیسی ها آوانس دادند و می توانستند نخورند.

بعد از آن بازی ، همین تقاضا را از منصور پورحیدری کردم و گفتم که قاسم ما شهید شده است و استقلال را مثل پرسپولیس بیاور که با ما تیم ما بازی کند. پورحیدری گفت به خاطر شما 30 هزار تومان می گیرم و تیم را می آورم. به او گفتم پرسپولیس 50 هزار تومان کمک کرد ، شما 30 هزار تومان هم می خواهی؟ آن زمان حقوق خودم 750 تومان بود و 30 هزار تومان برای ما خیلی بود.

قاسم ما که شهید شده بود ، موقع تحویل او از پزشک قانونی سرش از زیر بینی به بعد نبود و بدنش نصفه بود. وسط پای چپش نبود و کل بدن او را در یک پلاستیک مشکی گذاشته بودند. خیلی از دست پورحیدری که به خاطر شهید ما نیامد ، ناراحت شدم.

عکس های اینستاگرام مهدی حیدری

منابع : نم نمک | مهدی حیدری اینستاگرام/ مهدی حیدری فیسبوک/lind pdnvd /صفحه شخصی مهدی حیدری/مهدی حیدری ویکی پدیا/ مهدی حیدری تلگرام