کاربرد ضرب المثل شده حکایت روباه و مرغ های قاضی
ضرب المثل شده حکایت ما هم شده ، حکایت روباه و مرغ های قاضی این ضرب المثل برای پرهیز کردن به افراد عادی جامعه از درافتادن با ثروتمندان و افراد بانفوذ حکومت به کار می رود.
ریشه ضرب المثل
در جنگلی سرسبز ، گرگ و روباهی چندین سال با هم رفیق بودند. بیشتر وقت ها این دو دوست با هم برای شکار به حیوانات حمله می کردند و با هم آن حیوان را می خوردند. ولی معمولا هرکدام خودش به دنبال غذا می رفت مگر اینکه حیوانی که می خواست شکار کند به حدی بزرگ بود که تنهایی نمی توانست آن حیوان را شکار کند و از دوستش کمک می گرفت.
شکار رفتن و تقسیم خوراکی دو نفره میان این دو حیوان دوستی و نزدیکی ایجاد کرده بود. و حتی گاهی می شد که این دو حیوان چندین روز غذایی برای خوردن پیدا نمی کردند و گرسنه می ماندند.
در یکی از این دفعات گرگ گرسنه ، همین طور که به دنبال غذا می گشت از کنار مرغدانی خانه بزرگی گذشت و نگاهی به مرغدانی انداخت و دید پنج تا مرغ و خروس چاق در آنجا مشغول دانه خوردن هستند.
گرگ کمی فکر کرد و برگشت داخل جنگل و دنبال دوستش روباه گشت و هر جوری بود روباه را پیدا کرد و به او گفت : بلند شو بیا که به اندازه چند روزمان غذای چرب و نرم پیدا کردم. روباه که خیلی گرسنه بود با خوشحالی به گرگ گفت : بگو غذا کجاست که من دیگر طاقت گرسنگی ندارم؟
گرگ گفت : دنبال من بیا تا نشانت بدهم و یکراست روباه را پشت حصار مرغدانی خانه آورد و گفت : ببین آنجا در مرغدانی است که بازمانده. کسی هم امروز در خانه نیست ، وگرنه تا الان در مرغدانی را بسته بود ، فقط کافی است کمی عجله کنی و در یک چشم برهم زدن حداقل یکی از مرغ ها را بگیری و بیاوری.
روباه که منتظر چنین موقعیتی بود از پشت حصارها دور زد و به در مرغدانی رسید. اما همین که آمد بپرد داخل مرغدانی یک لحظه با خود گفت : چه طور شده که گرگ با اینکه اینقدر گرسنه است خودش از شکار چنین لقمه آماده و لذیذی صرف نظر کرده و شکار مرغ ها را به من پیشنهاد می دهد. بهتر است صبر کنم تا برای خوردن یک غذای لذیذ خودم را به کشتن ندهم.
کمی که گذشت روباه از مسیری که آمده بود برگشت و خود را به گرگ رساند ، گرگ گفت : چی شد؟ چرا نرفتی توی مرغدانی؟ روباه گفت : اینجا خانه چه کسی است؟ این مرغ ها برای چه کسی هستند؟ چرا صاحب خانه چنین اشتباهی کرده و در مرغدانی را باز گذاشته؟
گرگ گفت : چه فرقی برای ما می کند ، اینجا خانه قاضی شهر است. حتما عجله داشته و حواسش به مرغ و خروس هایش نبوده. روباه با شنیدن این حرف ها مثل حیوانی که شکارچی ماهری را دیده باشد پا به فرار گذاشت. گرگ دوید تا خود را به روباه رساند و گفت : چی شده؟ چرا فرار می کنی؟
روباه گفت : از گرسنگی علف بخورم ، بهتر است تا مرغ و خروس های خانه قاضی شهر را بخورم. اگر قاضی بفهمد که این دزدی ، کار من است ، کافی است بگوید از فردا گوشت روباه حلال است. آن وقت تو فکر می کنی من بتوانم جان سالم به در ببرم و کمتر از یک هفته نسل روباه ها منقرض می شود.