علت و علائم فلج مغزی نوزاد و کودک [نحوه درمان]

علل ، علائم و نحوه تشخیص فلج مغزی در نوزادان و کودکان

فلج مغزی گروهی از اختلالات است که بر حرکات و انقباض ماهیچه و یا حالت بدنی تاثیر می گذارند. این بیماری از آسیب مغزی ناشی از رشد مغز نابالغ که اغلب قبل از تولد رشد می کند ، ناشی می شود.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

گاه نشانه ها و علائم در دوران کودکی یا پیش دبستانی ظاهر می شوند. در حالت کلی ، فلج مغزی باعث اختلالات مربوط به واکنش های غیر عادی ، یا خشکی اعضای بدن و تنه ، حرکات غیرطبیعی ، حرکات غیر ارادی و یا ترکیبی از اینها می شود.

افراد مبتلا به فلج مغزی می توانند مشکلات بلعیدن و عدم تعادل ماهیچه چشم را داشته باشند که در آن چشم ها بر روی یک شی تمرکز نمی کنند. آن ها همچنین ممکن است طیف وسیعی از حرکت را در مفاصل مختلف بدن خود به دلیل سفتی ماهیچه کاهش دهند.

تاثیر فلج مغزی بر عملکرد بدن تا حد زیادی متفاوت است. برخی از افراد آسیب دیده می توانند راه بروند؛ برخی دیگر به کمک نیاز دارند. برخی افراد هوش معمولی یا نزدیک به معمولی را نشان می دهند ، اما برخی افراد دارای معلولیت های ذهنی هستند. صرع ، نابینایی یا ناشنوایی نیز ممکن است وجود داشته باشند.

انواع فلج مغزی کودکان :

فلج مغزی بدحرکتی :

این حرکت شامل حرکات غیر ارادی و آهسته است که با خستگی و عواطف قوی بدتر می شود. در حقیقت با استراحت و خواب بهبود می یابد. به طور معمول درک گفتار کسی که از این نوع CP رنج می برد دشوار است.

فلج مغزی انقباضی :

افرادی که مبتلا به این نوع CP هستند ، مشکلات زیادی در کنترل ماهیچه دارند که تمایل به تضعیف آن ها دارند. هم چنین آن معمولا بر دست ها و پاها تاثیر می گذارد.

ناهماهنگی عضلات :

این نوع بر مخچه تاثیر می گذارد که بخشی از مغز است که تعادل را کنترل می کند.

اختلالات مغزی ترکیبی :

این نوع به خاطر آسیب هایی که در چندین منطقه رخ می دهد ، بنابراین ترکیبی از علائم مختلف وجود دارد.

از سوی دیگر ، فلج مغزی نیز می تواند با توجه به مناطق آسیب دیده طبقه بندی شود. چنانچه در بخش سلامت نم نمک گفته ایم این طبقه بندی ها عبارتند از :

(فقط در یک نیمه بدن)

• فلج نیمه بدن
• فلج چهار دست و پا
• فلج یک عضوی

به طور مشابه ، این بیماری با توجه به شدت آن طبقه بندی می شود. در نتیجه می تواند ملایم ، متوسط و یا جدی باشد. فلج مغزی در میان کودکان پسر بیشتر شایع است و در میان کودکان سیاه ، بیش از کودکان سفیدپوست معمول است.

اکثر (حدود 75 % -85 %)کودکان مبتلا به فلج مغزی فلج مغزی انقباضی هستند. این به این معنی است که ماهیچه های آن ها سفت هستند در نتیجه حرکات آن ها می تواند دشوار باشد.

بیش از نیمی (حدود 50 % -60 %)کودکان مبتلا به فلج مغزی می توانند مستقل راه بروند.

بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی بیماری دیگری دارند که به عنوان شرط مشترک شناخته می شوند. برای مثال ، حدود 4 در 10 کودک مبتلا نیز صرع دارند و حدود 1 در 10 مبتلا به اختلال طیف اوتیسم هستند.

علائم فلج مغزی کودکان :

نشانه ها و علائم می توانند به شدت متفاوت باشند. مشکلات حرکتی و هماهنگی مرتبط با فلج مغزی شامل موارد زیر است :

• تغییراتی که در انقباض ماهیچه وجود دارد ، مثل این است که بیش از حد سفت و یا شل است.
• ماهیچه های خشن و واکنش های اغراق آمیز (حالت تشنج)
• ماهیچه های خشن با واکنش های طبیعی (انعطاف ناپذیری)
• عدم تعادل و هماهنگی ماهیچه (آتاکسی)
• حرکات ارادی و غیر ارادی
• حرکات آرام
• تاخیر در رسیدن به مهارت های حرکتی ، مانند فشار آوردن روی بازوها ، نشستن یا خزیدن
• کار کردن با یک طرف بدن ، از جمله گرفتن با یک دست و یا کشیدن پا به هنگام خزیدن ،
• سختی در راه رفتن ، مانند راه رفتن بر روی انگشتان پا ، راه رفتن قوز دار ، راه رفتن با زانو ، راه رفتن پهن و یا راه رفتن نامتقارن
• ریزش آب دهان بیش از حد و یا مشکلات بلعیدن
• سختی در مکیدن یا خوردن
• تاخیر در گفتار یا مشکل صحبت کردن
• مشکلات یادگیری
• مشکل در انجام حرکت های ظریف ، مانند بستن دکمه لباس و یا برداشتن لوازم آشپزخانه
• تشنج

فلج مغزی می تواند کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد و یا ممکن است در ابتدا به یک عضو یا یک طرف بدن محدود شود. اختلال مغزی که باعث فلج مغزی می شود با زمان تغییر نمی کند ، بنابراین علائم معمولا با سن و سال بدتر نمی شوند.

با این حال ، با بزرگ تر شدن کودک ، برخی نشانه ها ممکن است بیشتر یا کم تر آشکار شوند. و انقباض ماهیچه و سفتی ماهیچه می تواند بدتر شود اگر به شدت درمان نشود.

اختلالات مغزی مرتبط با فلج مغزی نیز ممکن است به مشکلات عصبی دیگری نیز کمک کند :

• سختی در دیدن و شنیدن
• معلولیت های ذهنی
• تشنج
• لمس غیر عادی و یا درک درد
• بیماری های دهانی
• شرایط سلامت روانی
• بی اختیاری ادرار

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

مهم است که تشخیص سریع برای اختلال در حرکت و یا تاخیر در رشد کودک دریافت کنید. اگر در مورد اپیزود از دست دادن آگاهی از محیط یا حرکات غیر عادی بدن ، انقباض غیر عادی ، هماهنگی آسیب دیده ، عدم تعادل ماهیچه چشم ، مشکل در هضم یا مسائل دیگر دارد به پزشک کودک مراجعه کنید.

علت فلج مغزی کودکان :

فلج مغزی ناشی از یک ناهنجاری و یا اختلال در رشد مغز است که اغلب قبل از تولد کودک به وجود می آید. در بسیاری از موارد ، علت آن مشخص نیست. عواملی که می توانند منجر به مشکلات رشد مغز شوند عبارتند از :

• جهش ژنی که منجر به رشد غیر عادی می شود.
• بیماری های مادر که جنین در حال رشد را تحت تاثیر قرار می دهند
• سکته مغزی ، قطع جریان خون به مغز در حال توسعه
• خونریزی در رحم و یا به عنوان یک نوزاد
• عفونت هایی که باعث التهاب در مغز و یا اطراف مغز می شوند.
• آسیب وضربه به سر نوزاد با تصادف اتومبیل و یا سقوط
• کمبود اکسیژن مغز مربوط به زایمان دشوار ، اگرچه تولد مرتبط با خفگی کم تراست.

عوامل خطر فلج مغزی کودک :

تعدادی از عوامل با افزایش خطر فلج مغزی در ارتباط هستند.

سلامت مادران :

عفونت های مشخص یا در معرض مواد سمی بودن در دوران بارداری می تواند به میزان قابل توجهی خطر فلج مغزی کودک را افزایش دهد. همانطور که بخش سلامت نم نمک توضیح داده است برخی از نگرانی های خاص عبارتند از :

سیتومگالوویروس :

این ویروس شایع علائم آنفولانزا مانند را ایجاد می کند و اگر مادر اولین بیماری فعال خود را در دوران بارداری داشته باشد ، می تواند به نقص های مادرزادی منجر شود.

سرخک آلمانی (سرخجه) :

این عفونت ویروسی می تواند با واکسن قابل پیش گیری باشد.

تب خال :

این می تواند از مادر به فرزند در دوران بارداری منتقل شود ، که بر رحم و جفت تاثیر می گذارد. التهاب ناشی از عفونت می تواند به سیستم عصبی در حال رشد نوزاد آسیب برساند.

سیفلیس :

این یک عفونت باکتریایی است که از طریق جنسی منتقل می شود.

توکسوپلاسموز :

این عفونت ناشی از یک انگل است که در غذاهای آلوده ، خاک و مدفوع گربه های آلوده یافت می شود.

عفونت ویروسی زیکا :

اطفال خردسال که به آن ها سرایت می کند باعث می شود که اندازه سر آن ها کوچک تر از حالت طبیعی باشد (کوچک بودن نابهنجار سر)می تواند فلج مغزی را ایجاد کند.

بیماری دیگر :

بیماری دیگر که می تواند خطر فلج مغزی را افزایش دهد شامل مشکلات تیروئیدی ، ناتوانی های ذهنی ، یا تشنج و قرار گرفتن در معرض سموم ، مانند متیل جیوه است.

بیماری نوزاد :

بیماری در نوزادان می تواند خطر فلج مغزی را به میزان زیادی افزایش دهد شامل موارد زیر است :

• مننژیت میکروبی : این عفونت باکتریایی باعث التهاب غشا اطراف مغز و نخاع می شود.
• آماس مخ ویروسی : این عفونت ویروسی به طور مشابه باعث التهاب غشا اطراف مغز و نخاع می شود.
• یرقان حاد یا ضد عفونی نشده : یرقان به صورت زرد شدن پوست ظاهر می شود. این بیماری زمانی رخ می دهد که محصولات جانبی خاصی از سلول های خونی مورد استفاده در جریان خون تصفیه نمی شوند.
• خونریزی در مغز : این بیماری عموما توسط کودک در رحم ایجاد می شود.

عوامل دیگر بارداری و تولد :

در حالی که سهم هر یک محدود است ، بارداری بیشتر یا عوامل زاد و ولد همراه با خطر ابتلا به فلج مغزی ، شامل موارد زیر می باشد :

• زایمان بریچ : کودکان مبتلا به فلج مغزی به احتمال بیشتر در این مرحله از شروع زایمان با پا به دنیا می آیند نه با کله.
• وزن کم زاد و ولد : نوزادانی که کم تر از (2.5 کیلوگرم)وزن دارند در معرض خطر بالای ابتلا به فلج مغزی قرار دارند. .
• چندین نوزاد : خطر فلج مغزی با تعداد کودکانی که در رحم قرار دارند افزایش می یابد. اگر یک یا چند کودک بمیرند ، ریسک فلج مغزی بازماندگان افزایش می یابد.
• تولد زودرس : نوزادانی که زودتر از 28 هفته به دنیا می آیند بیشتر در معرض خطر فلج مغزی قرار می گیرند.

عوارض فلج مغزی کودک :

ضعف ماهیچه ای ، اسپاسم ماهیچه و مشکلات هماهنگی می تواند به چند مشکل در دوران کودکی یا در بزرگسالی کمک کند ، از جمله :

کوته شدگی غیرطبیعی عضله یا زردپی :

انقباض عضلانی اسکلتی است که به دلیل سفت شدن شدید ماهیچه (اسپاسم ) است. کوته شدگی غیرطبیعی عضله یا زردپی می تواند رشد استخوان را مهار کند ، که باعث خم شدن استخوان ها می شود و منجر به تغییر شکل های مفصل ، یا جابجایی جزئی شود.

سو تغذیه :

تغذیه و هضم می تواند برای کسی که مبتلا به فلج مغزی ، است به خصوص یک نوزاد ، مشکل باشد. این می تواند باعث اختلال در رشد و ضعیف شدن استخوان ها شود. برخی از کودکان به یک لوله تغذیه نیاز دارند تا تغذیه کافی داشته باشند.

بیماری سلامت روانی :

افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است دارای بیماری سلامتی ذهنی مانند افسردگی باشند. انزوای اجتماعی و چالش های مقابله با معلولیت می تواند به افسردگی کمک کند.

بیماری های قلبی و ریوی :

افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است بیماری های قلبی و بیماری های ریوی و اختلالات تنفس را گسترش دهند.

آرتروز :

فشار روی مفاصل و یا تنظیم غیر عادی مفاصل از اسپاسم ماهیچه ها ممکن است منجر به ظهور زودرس این بیماری دردناک شود.

پوکی استخوان :

به دلیل تراکم استخوان پایین (استئوپنی)می تواند از چندین عامل مشترک مثل عدم تحرک ، نواقص غذایی و استفاده از داروی صرع ناشی شود.

پیش گیری از فلج مغزی کودک :

در بیشتر موارد نمی توان از فلج مغزی جلوگیری کرد ، اما می توانید خطرات آن را کاهش دهید. اگر باردار هستید و یا قصد دارید باردار شوید ، می توانید این گام ها را بردارید تا سلامتی خود را حفظ کرده و مشکلات بارداری را به حداقل برسانید :

دقت کنید که واکسینه شوید :

واکسینه شدن در برابر بیماری هایی مانند سرخچه ، ترجیحا قبل از باردار شدن ، ممکن است از عفونتی که باعث آسیب مغزی شود جلوگیری کند.

مراقبت :

هر چه سالم تر باشید و اقدام به بارداری کنید احتمال ابتلا به فلج مغزی کمتر می شود.

به دنبال مراقبت های قبل از تولد و پیش از زایمان باشید :

بازدید منظم از پزشک در دوران بارداری راهی خوب برای کاهش خطرات سلامتی شما و نوزاد به دنیا نیامده است. دیدن پزشک به طور مرتب می تواند به جلوگیری از تولد زودرس ، کاهش وزن و عفونت کمک کند.

ایمنی کودک را در نظر بگیرید :

با ارائه یک صندلی اتومبیل ، کلاه ایمنی ، ریل ایمنی بر روی تخت خواب و نظارت مناسب ، از آسیب های سر جلوگیری کنید.

از مصرف تنباکو و مواد مخدر غیر قانونی پرهیز کنید :

اینها به خطر فلج مغزی مرتبط هستند .

تشخیص فلج مغزی کودک :

نشانه ها و علائم فلج مغزی در طول زمان بیشتر نمایان می شوند ، بنابراین تشخیص بیماری تا چند ماه پس از تولد ممکن است صورت نگیرد.

اگر پزشک خانوادگی یا پزشک اطفال به فلج مغزی کودک مشکوک است ، او علائم و نشانه های کودک را ارزیابی خواهد کرد ، رشد کودک و سابقه پزشکی او را بررسی کرده و یک تست فیزیکی انجام می دهد.

پزشک ممکن است شما را به متخصص آموزش درمان کودکان مبتلا به بیماری های مغز و سیستم عصبی (متخصص اعصاب کودک ، متخصص بیماری های کودکان و یا متخصص رشد کودک)ارجاع دهد.

پزشک همچنین ممکن است دستور انجام یک سری آزمایش ها را صادر کند تا تشخیص داده شود و علل ممکن دیگری را مشخص کند.

اسکن مغزی :

فن آوری های تصویربرداری مغزی می تواند مناطقی از آسیب و یا رشد غیر عادی در مغز را آشکار کند. این تست ها ممکن است شامل موارد زیر باشند :

ام آرآی :

یک اسکن ام آر ای از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی برای تولید تصاویر سه بعدی یا مقطعی از مغز کودک خود استفاده می کند. ام آر ای اغلب می تواند جراحات یا ناهنجاری هایی را در مغز کودک تشخیص دهد.

این تست بدون درد اما پر سر وصدا است و می تواند یک ساعت طول بکشد تا کامل شود. کودک به احتمال زیاد داروی آرام بخش و یا بی هوشی عمومی را از قبل دریافت خواهد کرد.

سونوگرافی جمجمه ای :

این کار را می توان در دوران کودکی انجام داد. سونوگرافی جمجمه از امواج صوتی فرکانس بالا برای تولید تصاویر از مغز استفاده می کند. سونوگرافی تصویر دقیقی را تولید نمی کند ، اما ممکن است به این دلیل مورد استفاده قرار گیرد که سریع و ارزان است و می تواند یک ارزیابی اولیه ارزشمند از مغز فراهم کند.

نوار مغزی : (EEG)

اگر کودک مشکوک به صرع باشد ، نوار مغزی می تواند شرایط را بیشتر ارزیابی کند. صرع در کودکان با حمله بیشتر می شود. در یک تست نوار مغزی ، یک سری الکترود به پوست سر کودک شما متصل می شود.

نوار مغزی فعالیت الکتریکی مغز کودک را ثبت می کند. متداول است که در الگوهای موج مغزی عادی در صرع تغییراتی ایجاد شود.

تست های آزمایشگاهی :

آزمایش های خون ، ادرار یا پوست ممکن است برای بروز مشکلات ژنتیکی یا متابولیک مورد استفاده قرار گیرند.

آزمایش های اضافی :

اگر کودک مبتلا به فلج مغزی است ، به احتمال زیاد به متخصصان ارجاع داده خواهد شد تا کودک را برای شرایط دیگر آزمایش کنند که اغلب با این اختلال مرتبط هستند. این تست ها می توانند مشکلات را با :

• بینایی
• شنوایی
• گفتار
• هوش
• حرکت

درمان دارویی فلج مغزی کودک :

کودکان و بزرگسالان مبتلا به فلج مغزی به مراقبت بلند مدت با یک تیم مراقبت پزشکی نیاز دارند. علاوه بر پزشک اطفال احتمالا یک متخصص اعصاب کودک برای نظارت بر مراقبت های پزشکی کودکتان ، نیاز است این تیم ممکن است شامل انواعی از درمانگران و متخصصان سلامت روانی باشد.

داروها :

داروهایی که می توانند سفتی ماهیچه ها را کاهش دهند ، ممکن است برای بهبود توانایی های عملکردی ، درمان درد و مدیریت عوارض مربوط به انقباض یا دیگر اختلالات مغزی به کار روند.

تزریق های عصبی یا ماهیچه ای :

برای درمان سفت تر کردن یک ماهیچه خاص ، ممکن است پزشک شما تزریق بوتاکس (بوتاکس ، Dysport)و یا عامل دیگری را توصیه کند. کودک شما هر سه ماه به تزریق نیاز خواهد داشت.

عوارض جانبی می تواند شامل درد در محل تزریق و علائم ملایم آنفولانزا مانند باشد. عوارض جانبی دیگر شامل دشواری تنفس و بلعیدن است.

سست کننده ماهیچه ها :

داروهایی مانند دیازپام (والیوم) ، دانترولن (Dantrium) ، باکلوفن(Gablofen ، Lioresal)و تیزانیدین(Zanaflex)اغلب برای تمدد اعصاب به کار می روند.

دیازپام در برخی ها ریسک وابستگی ایجاد می کند ، بنابراین برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود. عوارض جانبی این داروها شامل خواب آلودگی ، تغییر فشار خون و خطر آسیب کبدی است که نیاز به نظارت دارد.

در برخی موارد ، باکلوفن با لوله به نخاع پمپ می شود. پمپ با عمل جراحی زیر پوست شکم کار گذاشته می شود. ممکن است برای کودک داروهایی تجویز شود تا آب ریزش دهان را کاهش دهید - احتمالا با تزریق بوتاکس به غدد بزاقی.

روش های درمان فلج مغزی کودک :

چنانچه سلامت نم نمک توضیح داده است انواع مختلفی از درمان ها نقش مهمی در درمان اختلالات مغزی ایفا می کنند :

درمان فیزیکی :

تمرینات و تمرینات ماهیچه می تواند به قدرت کودک ، انعطاف پذیری ، تعادل ، بهبود ذهن و تحرک کمک کند. همچنین یاد می گیرید چطور از نیازهای روزمره کودک خود در خانه ، مانند حمام کردن و غذا دادن به کودک مراقبت کنید.

تا دو سال پس از تولد ، هر دو درمانگر فیزیکی و حرفه ای از موضوعاتی همچون سر و ...حمایت می کنند. پس از آن ، هر دو نوع درمانگر در ارزیابی های ویلچر دخالت دارند.

درمان حرفه ای :

درمانگران حرفه ای کار می کنند تا به کودک در فعالیت های روزانه و روتین در خانه ، مدرسه و جامعه کمک کنند. تجهیزات انطباقی توصیه شده برای کودک می تواند شامل ، واکر ، سیستم های صندلی یا صندلی چرخدارالکتریکی باشد.

گفتار درمانی :

راهنمای گفتار درمانی می تواند به بهبود توانایی کودک برای صحبت واضح و یا ارتباط با استفاده از زبان اشاره کمک کند. آن ها همچنین می توانند به استفاده از دستگاه های ارتباطی مانند یک کامپیوتر و... ، در صورتی که ارتباط دشوار است ، آموزش دهند.درمانگران گفتار همچنین می توانند به مشکلاتی مانند تغذیه و بلعیدن بپردازند.

تفریح درمانی :

برخی از کودکان از فعالیت های ورزشی منظم و یا ورزش رقابتی مانند اسب سواری یا اسکی بهره مند می شوند. این نوع درمان می تواند به بهبود مهارت های حرکتی کودک ، سخنرانی و سلامت عاطفی کودک کمک کند.

تقویت عضله های کودکان فلج مغزی با آب درمانی

در کودکان فلج مغزی فعالیت اندام ها به دلیل دریافت پیغام های عصبی زیاد از سوی مغز با اختلال مواجه و در نتیجه برخی عضله ها سفت می شوند بنابراین باید الگوهای حرکتی در کلینیک فیزیوتراپی توسط درمانگر بازآموزی شود.

یکی از بهترین الگوهای حرکتی برای کودکان فلج مغزی انجام ورزش و تمرین درون آب است. درمانگر می تواند با گرفتن دست کودک دچار فلج مغزی و حرکت دادن آن در آب با الگوهای حرکتی خاصی که اثر درمانی دارد ، باعث بازآموزی عصبی و عضلانی فرد گردد.

در فلج مغزی برخی از عضله ها بیش از حد فعالیت می کنند و وقتی کودک مبتلا به فلج مغزی در آب قرار می گیرد این دربرگیری توسط آب و تحریک سیستم عصبی باعث می شود پیغام های عصبی وارد شده از سوی مغز به عضلات کاهش یافته و عضله هایی که سفت و بیش از حد درگیر بودند ، آرام تر شوند.

همچنین آب دارای خاصیت هیدرواستاتیکی است و وزن بدن را کاهش می دهد بنابراین عضله های کودکان دچار فلج مغزی نیاز به نیروی کمتری برای حرکت کردن دارند.

آب با تحریک پوستی و تماس با بدن بیمار پیوسته پیغام های عصبی را به مغز می فرستد بنابراین فعالیت مغز افزایش پیدا کرده و عملکرد اندام های بدن هماهنگ تر می شود .

انتقال پیغام های عصبی از مغز به عضله ها در این کودکان به خوبی صورت نمی گیرد بنابراین عضلات در محیط آبی نسبت به خشکی با پیام عصبی ضعیف تری حرکت می کنند.در آب مقاومتی به بدن وارد و این مقاومت باعث تقویت عضله های کودک دچار فلج مغزی می شود.

روش های جراحی برای درمان فلج مغزی کودک :

جراحی ممکن است برای کاهش سفتی ماهیچه ها و یا درست کردن ناهنجاری های استخوان ایجاد شده ناشی از انقباض مورد نیاز باشد. این درمان ها شامل موارد زیر است :

جراحی ارتوپدی :

کودکانی که دچار کوته شدگی غیرطبیعی عضله یا بد شکل شدن شدید هستند ممکن است به جراحی استخوان ها یا مفاصل نیاز داشته باشند تا بازوها ، مفصل ران یا پاها را در موقعیت های درست خود قرار دهند.

روش های جراحی نیز می توانند عضلات و تاندون ها را که توسط کوته شدگی غیرطبیعی عضله کوتاه شده اند را بکشد این اصلاحات می تواند باعث کاهش درد و بهبود تحرک شود. این روش ها همچنین می توانند استفاده از واکر ، یا چوب زیر بغل را آسان تر کنند.

برش الیاف عصبی (rhizotomy dorsal) :

در برخی موارد حاد ، هنگامی که درمان های دیگر کمک نمی کنند ، جراحان ممکن است اعصاب را با استفاده از ماهیچه های انقباض در رویه ای به نام ریشه بری قطع کنند. این کار ماهیچه را آسوده می کند و درد را کاهش می دهد ، اما می تواند باعث بی حسی شود.

داروهای جایگزین :

برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به فلج مغزی از نوعی داروی مکمل یا جایگزین استفاده می کنند. این درمان ها کار بالینی را نمی پذیرند.

برای مثال ، درمان هایپرباریک اکسیژن به طور گسترده برای درمان اختلالات مغزی به رغم وجود شواهد محدود مورد استفاده قرار می گیرد. آزمایش ها بالینی کنترل شده شامل روش های درمانی مانند درمان هایپر باریک اکسیژن ، تمرین مقاومت با استفاده از لباس های مخصوص ، به کمک تکمیل حرکت برای کودکان و فرم های خاص تحریک الکتریکی بی نتیجه بوده و یا هیچ سودی در این تاریخ نشان نداده اند.

روش درمانی سلول های بنیادی به عنوان یک روش درمانی برای فلج مغزی مورد بررسی قرار گرفته است ، اما تحقیقات همچنان در حال بررسی این مساله هستند که آیا این روش ایمن و موثر است یا خیر.

رژیم غذایی

هیچ رژیم خاصی توصیه نمی شود. یبوست شایع است و شاید نیاز به نرم کننده های مدفوع وجود داشته باشد.

مقابله و پشتیبانی کودکان فلج مغزی

زمانی که یک کودک مبتلا به شرایط ناتوانی است ، کل خانواده با چالش های جدیدی روبرو هستند. در اینجا چند نکته برای مراقبت از کودک و خودتان وجود دارد :

استقلال فرزند خود را حفظ کنید.

هر گونه تلاش در زمان استقلال را تشویق کنید ، مهم نیست که چقدر کوچک باشد.

حامی فرزندتان باشید.

شما بخش مهمی از تیم مراقبت سلامت فرزندتان هستید. نگران نباشید که از جانب کودک خود صحبت می کنید و یا سوالات سختی از پزشک ، روانشناس و معلمان دارید.

پشتیبان را پیدا کنید.

یک دایره حمایتی می تواند تفاوت بزرگی در کمک به شما و خانواده تان با فلج مغزی و اثرات آن ایجاد کند. به عنوان یک والد شما ممکن است احساس اندوه و گناه از ناتوانی کودک خود را داشته باشید.

پزشک می تواند به شما کمک کند تا گروه های پشتیبانی ، سازمان ها و خدمات مشاوره را در جامعه خود پیدا کنید. همچنین ممکن است کودک شما از برنامه های حمایت خانوادگی ، برنامه های مدرسه و مشاوره بهره مند شود.

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک

اگر کودک مبتلا به فلج مغزی است ، چگونگی یادگیری وضعیت کودک می تواند به شدت معلولیت ها بستگی داشته باشد و این که آیا عوامل خطر در دوران بارداری یا زایمان وجود دارد یا نه.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند برای ملاقات فرزندتان با پزشک خود آماده شوید. کاری که شما می توانید انجام دهید :

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید :

• علائمی که به شما مربوط می شوند وقتی شروع به کار می کنند
• تمام داروها ، ویتامین و سایر مکمل ها که کودک شما مصرف می کند
• سابقه پزشکی کودک شما ، از جمله شرایط دیگری که در آن تشخیص داده شده است

سوالاتی از پزشک خود بپرسید :

• فرزند من چه نوع آزمایش هایی نیاز دارد؟
• چه زمانی نتایج آزمایش ها را خواهیم دانست؟
• چه متخصصانی نیاز به دیدن دارند؟
• چگونه بر سلامت و رشد کودک خود نظارت خواهید کرد؟
• آیا می توانید مطالب آموزشی و خدمات پشتیبانی محلی را در مورد فلج مغزی پیشنهاد دهید؟
• آیا فرزند من می تواند از یک برنامه چند رشته ای پیروی کند که تمام نیازهای او را در همان ملاقات ، مانند کلینیک فلج مغزی ، مورد خطاب قرار دهد؟

پزشک شما احتمالا از شما سوال خواهد کرد ، از جمله :

• شما در مورد رشد و نمو کودک خود چه نگرانی هایی دارید؟
• فرزند شما چقدر غذا می خورد؟
• فرزند شما چگونه به لمس واکنش نشان می دهد؟