مهمترین هورمون های بارداری کدامند؟ + فواید

مهمترین هورمون های بارداری و فواید آن

بدن یک زن در دوران بارداری دچار تغییرات زیادی می شود ، سینه ها و شکم او بزرگ شده و باعث افزایش انحنای کمرش می شوند. این اتفاقات موجب می شود تا احساس تعادل و مرکز ثقل برای او تغییر کند. فعالیت در دوران بارداری به زن کمک می کند تا از نظر جسمی و روحی بدن خود را کنترل و بهبود ببخشد.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

علاوه بر این ، تغییرات هورمونی نیز رخ می دهد که منطقی نیست آن ها را عامل ایجاد هرگونه نفخ ، لک و تغییرات احساسات خود در این دوران بدانید. هورمون های بسیاری مسئول این تغییرات هستند که دراین قسمت از بارداری و نوزاد نم نمک به معرفی و نقش آنان خواهیم پرداخت.

آشنایی با هورمون های بارداری و تغییرات آنها

هورمون های اصلی بارداری عبارتند از :

هورمون محرکه فولیکولی (FSH) :

این اولین هورمونی است که برای ورورد به مرحله بارداری ضروری است و از قبل از زمان تخمک گذاری در بدن وجود دارد. در ابتدای چرخه قاعدگی ، درست همان لحظه ای که آخرین لایه داخلی رحم از بین می رود ، هورمون تحریک کننده فولیکول ، یکی از فولیکول های حامل تخمدان را تحریک می کند تا رشد کرده و شروع به ساخت هورمون استروژن کند.

استروژن به مخاط رحم دستور بازسازی را می دهد و هنگامی که بارداری رخ می دهد ، ترشح این هورمون متوقف می شود زیرا در این دوران ، تخمک گذاری انجام نخواهد شد. زنانی که بارداری دو قلویی دارند ، اغلب سطح هومورن محرکه فولیکولی آن ها بالا تر است ، به همین دلیل باعث می شود به طور طبیعی بیش از یک تخمک را آزاد کنند.

هورمون لوتئینی (LH) :

این هورمون با هماهنگی هورمون محرکه فولیکولی برای تنظیم چرخه قاعدگی کار می کند. این دو هورمون در دوران بارداری غیر فعال می باشند. همان طور که هورمون محرکه فولیکولی تولید استروژن را شروع می کند ، استروژن باعث ترشح و جریان یافتن هورمون لوتئینی می شود و فولیکول و تخمک را آزاد می کند. فولیکول آزاد شده اکنون به ساختاری به نام جسم زرد تبدیل می گردد و طی حدود 14 روز متلاشی می شود.

با کاهش سطح هورمون خانمها پریود می شوند. اما اگر اسپرم و تخمک به یکدیگر برخورد کنند ، جسم زرد به دیواره رحم چسبیده و به رشد و تولید هورمون های کافی برای تغذیه و حمایت از جنین می پردازد.

پروژسترون ترشح شده توسط هورمون لوتئینی مهار می شود و پس از حدود 6 هفته به تدریج از بین می رود. اگر در دوران بارداری مشکل دارید ، پزشک ممکن است طی آزمایشی سطح LH بررسی کند.

هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) :

هنگامی که تخمک با اسپرم روبرو می شود ، این هورمون برای تقویت تولید استروژن و پروژسترون وارد عمل می شود. وظیفه مهم و اصلی این هورمون ، آماده سازی بدن مادر برای نگهداری و رشد جنین در داخل رحم و تأمین نیازهای آن در این زمان است.

استروژن :

استروژن ابتدا توسط هورمون HCG و بعد توسط جفت تحریک می شود ، به رشد رحم کمک می کند ، تولید سایر هورمون های اصلی را تنظیم می کند و باعث رشد اندام های جنین می شود.

بسیاری از خانم ها در دوران بارداری تغییراتی در پوست خود احساس می کنند. این امر به دلیل مقادیر بالای استروژن است. افزایش سطح استروژن همچنین منجر به ایجاد رگ های عنکبوتی ، حالت تهوع و تغییرات پوستی از جمله تغییر در رنگدانه پوست می شود.

پروژسترون :

پروژسترون نیز همانند استروژن ، ابتدا توسط HCG و بعدا توسط جفت تحریک می شود. اهداف پروژسترون ، رشد بافت پستان و نرم شدن رباط ها و غضروف ها می باشد تا مادر برای زایمان آماده شود.

نوسان سطح هورمون ها می تواند تاثیر عمده ای بر روحیه مادر داشته باشد. این اتفاق می تواند باعث تبدیل احساس شادی به اضطراب و افسردگی شود. نکته ای که باید مراقب باشید افسردگی پس از زایمان است.

در بخش بهداشت و سلامت نم نمک توضیح دادیم که در دوران بارداری سطح پروژسترون بسیار بالا می رود و گاهی اوقات منجر به یبوست و کاهش تحرک روده نیز خواهد شد. در این دوران ، خون در هر دقیقه پمپاژ می شود بنابراین تغییر در سطح هورمون هایی مانند پروژسترون ، منجر به فشار خون پایین خواهد شد.

گاهی اوقات در این دوران ، ادرار به خوبی از مثانه تخلیه نمی شود و همین امر باعث تجمع ادرار در کلیه ها و گشاد شدن لوله های اتصال کلیه به مثانه می شود ، در نتیجه منجر به درد شدید می گردد. این اتفاق تا حدی به دلیل تاثیر پروژسترون و فشرده سازی رحم می باشد.

هورمون ریلاکسین :

این هورمون بیشتر برای شل کردن عضلات ، استخوان ها ، رباط و مفاصل حین آماده سازی برای زایمان شناخته می شود.

فاکتور رشد جفت :

این هورمون با تقویت و رشد عروق خونی ، از افزایش حجم خون لازم برای تغذیه جنین پشتیبانی می کند.

لاکتوژن جفتی انسانی (HPL) :

این هورمون سینه های مادر را برای شیردهی آماده می کند و همراه با فاکتور رشد جفت ، توسط جفت تولید می شود تا متابولیسم بدن را برای تغذیه کودک تنظیم کند. در برخی از زنان تصور می شود که این هورمون و فاکتور رشد جفت ، انسولین را مسدود کرده و منجر به دیابت حاملگی می شود.

گنادوتروپین جفتی انسانی :

احتمالا زمانی که جواب آزمایش بارداری تان مثبت شود ، با هورمون HCG آشنا خواهید شد. این هورمون طی چند روز پس از کاشت تخمک بارور شده و در پوشش رحمی ، توسط سلول های جفت تازه در حال تکوین ایجاد می شود.

سپس بدن ، جسم زرد را تحریک می کند تا استروژن و پروژسترون بیشتری را تولید کند. سطح این هورمون در هیچ زنی یکسان نیست. پزشک ممکن است با بررسی سطح آن ، پیشرفت جنین را کنترل کند.

در اوایل بارداری ، سطح HCG کاملا پایین است و طی هفته های 7-12 بارداری به بالاترین حد ممکن می رسد و پس از آن در ابتدای سه ماهه دوم بارداری کاهش میابد.

در این مرحله ، جفت تولید استروژن و پروژسترون را به عهده می گیرد. زمانی که سطح HCG در اوج است ، تهوع صبحگاهی و تکرر ادرار در سه ماه اول افزایش خواهد یافت. مقادیر نسبتا کم HCG با سقط جنین یا حاملگی خارج رحمی مرتبط است.

اکسی توسین :

اگر چه این هورمون در تمام طول بارداری وجود دارد اما بیشتر به عنوان منقبض کننده عضله به دلیل تحریک انقباضات زایمان شناخته می شود.

پرولاکتین :

این هورمون باعث می شود که سینه های شما از لحاظ سایز افزایش یافته و در نهایت باعث تولید شیر شوند.

کدام هورمون بیشترین تاثیر را در بارداری ایمن دارد؟

در حالی که تمام هورمون های بارداری ضروری هستند اما تعداد کمی از آن ها نقش مهم تری دارند. HCG یکی از هورمونهای مهمی است که پزشک برای آزمایش بارداری توصیه می کند. استروژن و پروژسترون نیز پس از انجام وظیفه خود ، نقش ویژه ای در سه ماهه اول و دوم برای تحریک رشد جنین و همچنین علائم شایع بارداری دارند.