بیماری حدیث فولادوند چیست؟[ماجرای عمل جراحی]

بیماری حدیث فولادوند چیست؟

حدیث فولادوند ، بازیگر که مهمان تلفنی برنامه «پنجشنبه جمعه» رادیو ایران بود ، در گفتگو با منصور ضابطیان اظهار کرد : اصلا در این شرایط کرونا کار نمی کنم. آخرین کارم مربوط به 2 سال پیش است که فیلمی به نام «مهریه» با رضا داوود نژاد کار کردم.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

جراحی و کرونا

این بازیگر درباره دلیل کم کاری اش توضیح داد : بیماری ای داشتم و مجبور شدم جراحی کنم. به همین دلیل مدتی کار نکردم و بعد این جریان کرونا پیش آمد.

بازیگر سینما و تلوزیون مدتی هم دچار بیماری کرونا شد. او در اولین روزهای بیماری اش گفت : حس بویایی و چشاییام را از دست داده ام اما خوشبختانه ریه هایم درگیر نشده است.من از محیط بیمارستان خوشم نمی آید به همین خاطر اعلام کردم حتی اگر حالم بد شد مرا به بیمارستان منتقل نکنند.

فولادوند درباره تجربه کار تئاتر خود افزود : سه سال پیش تجربه تئاتر داشتم و واقعا عالی بود.

عکس های اینستاگرام حدیث فولادوند

کافه دنج

او همچنین در پاسخ به اینکه تا به حال دوست داشته است رستورانی داشته باشد ، گفت : نه. شاید کافه را ترجیح می دادم. یک کافه دنج که وقتی آدم ها می آیند حالشان خوب شود.

تیپ متفاوت حدیث فولادوند

بچه دار شدن

فولادوند در پاسخ به این پرسش که تا حالا فکر کرده ای که اگر پنج بچه داشتی با آنها چه کار می کردی ، بیان کرد : من یک فرزند را هم فکر نمی کنم بتوانم. فکر می کنم زمان قدیم سبک زندگی خیلی با الان فرق داشت. انگار همه چیز آسان تر بود. الان سخت شده است و الان داشتن یک یا دو بچه هم مسئولیتش زیادتر شده است.

همسر سابق رامبد شکرآبی یادآور شد : وقتی بچه بودیم اینقدر در کوچه و خیابان بازی می کردیم که مادرم به زور ما را به خانه می آورد ولی در این شرایط اصلا اینطور نیست. البته قبل از کرونا و در گذشته هم کمتر بچه ای دیدم در کوچه بیاید. همه بچه ها پای تبلت و گوشی مادر و پدرشان هستند. اگر از فضای مجازی دور نگاه داشته شوند هم دائم پای تلویزیون هستند. زمان ما فقط ساعت 5 کارتون می داد. یک پرده قرمز و نهایتا یک کارتون می دیدیم. الان متاسفانه یا خوشبختانه از صبح تا شب تلویزیون کارتون پخش می کند.

مدیون مادرم

او در پایان در پاسخ به اینکه کسی بوده که برایت فداکاری کند و تمام عمر مدیونش باشی ، افزود : بله. مادرم. غیر از او کسی نبوده است. در پنج سالگی پدرم را از دست دادم و مادرم من را به تنهایی بزرگ کرد. بنا بر این پاسخم به این سوال قطعا مادرم است.