داستان آرمان و غزاله چیست؟ + ماجرای قتل و اعدام

ماجرای آرمان و غزاله چی شد؟

آرمان عبدالعالی و غزاله شکور دو عاشقی بودند که اولین بار در کشور ترکیه باهم آشنا شدند و این رابطه در ایران هم ادامه پیدا کرد.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

در نهایت اسفند سال 1392 بود که آرمان در یک جر و بحث با غزاله و در یک خشم لحظه ای باعث قتل این دختر جوان می شود.

او بعد از قتل جسد را به کمک چمدان در سطل زباله رها می کند و حالا 8 سال است زندان می باشد و تاکنون هیچ سرنخی از کشف جسد هم بدست نیامده است.

دوستی از ترکیه تا ایران

آرمان و غزاله هر دو در یک سفر خانوادگی به آنتالیای ترکیه در سال 1390 باهم در زمین بسکتبال آشنا شدند و این ارتباط و دوستی بعد از بازگشت هم ادامه پیدا می کند.

گم شدن غزاله

ساعت 10 شب 12 اسفند 1392 پدر و مادر غزاله هراسان و نگران با مراجعه به کلانتری 103 گاندی خبر ناپدید شدن دخترشان را به پلیس می دهند.

پدر غزاله به پلیس اعلام می کند غزاله از ساعت 3 ظهر برای مراجعه به پزشک پوست در خیابان ظفر از خانه خارج شده و تابحال برنگشته و تلفن همراهش هم خاموش است.

پلیس بعد از بررسی ها متوجه می شود غزاله بعد از ترک مطب به دیدار آرمان رفته است.

14 اسفند ، احضار آرمان

دو روز بعد از گم شدن غزاله ، روز 14 اسفند آرمان توسط پلیس آگاهی احضار شده و مدعی می شود : دو روز پیش غزاله با من تماس گرفته اما به خانه ما نیامده است و من هم در طول روز در اتاق برادر کوچکم بخاطر مصرف داروی ضد آلرژی فصلی خواب بودم.

اولین اعتراف آرمان به قتل

در ادامه بعد از تکنیک ها و ادله پلیسی ، آرمان به حرف می آید و می گوید :

بعد از تماس غزاله منتظر شدم مادرم از خانه بیرون برود سپس غزاله به خانمان آمد ، بعد از گفتگو او را بدرقه کردم و در را بستم اما ناگهان صدای جیغش را شنیدم.

غزاله به خاطر خیس بودن پله ها ، سر خورده و صورتش خونریزی داشت ، او را به داخل آوردم اما مرده و نفس نمی کشید.

به دورش کیسه زباله کشیدم و با چمدان چرخدار به میدان مینا بردم و به سطل زباله انداختم سپس برگشته و خون موجود در راه پله ها را پاک کردم.

با میله بارفیکس کشتم

آرمان در بازجویی بعدی با اعتراف صریح به قتل «غزاله» جزئیات بیشتری ارائه می کند :

وقتی غزاله به منزلمان آمد باهم بحث کردیم ، غزاله راجع به گذشته حرف می زد و دلش برای گذشته ها تنگ شده بود و من نمیخواستم به گذشته برگردم.

اجازه ندادم حرف بزند ، او مرا هل داد و من هم او را هل دادم که سرش به میله تخت خورد ، من هم سرش را دو دستی گرفتم و چند بار به میله تخت کوبیدم.

سپس میله بارفیکس را برداشتم و با آن نیز پنج ضربه به سرش زدم ، بعد او را در چمدان چرخدار گذاشتم و به سطل زباله انداختم.

عکس آرمان در دادگاه

دوباره منکر قتل شد

آرمان 10 ماه بعد در جلسه 14 دی 1393 دادگاه منکر هر گونه قتل شد و مجددا فوت غزاله را عجله وی برای رفتن و سقوط از پله ها اعلام کرد.

با این حال شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران ، آرمان را مقصر قتل غزاله دانست و او را به قصاص محکوم کرد.

بعد از تایید حکم قصاص توسط دیوان عالی ، حکم به اجرای احکام فرستاده شد اما شهریور 1395 ریاست قوه قضائیه برای بررسی بیشتر جلوی اعدام را گرفت.

پای چوبه اعدام و فرصت دوباره

در 8 اسفند 1397 جلسه صلح و سازش با حضور خادمان آستان قدس رضوی برگزار شد و اولیای دم گذشت خود را منوط به معرفی محل اختفای جسد اعلام کردند.

بعد از فرصت داده شده بار دیگر به دلیل عدم کشف جسد غزاله ، روز 11 دی 1398 تاریخ اجرای حکم قصاص آرمان تعیین شد.

آن روز آرمان در زندان رجایی شهر پای چوبه دار رفت تا اینکه در آخرین لحظه پدر و مادر غزاله دوباره به آرمان یک ماه فرصت دادند محل جسد فرزندشان را اعلام کند.

عکس پدر و مادر آرمان عبدالعالی

اسناد جدید وکلای آرمان

در فرصت 11 دی تا 11 بهمن 98 وکلای آرمان اسناد جدیدی را به دادگاه ارائه دادند و دو قاضی که رای به قصاص داده بودند تصمیم گرفتند بار دیگر او محاکمه شود.

وکلای آرمان مدعی بودند بعد از تاریخ قتل ، برای غزاله در دانشگاه محصل تحصیل برگه مرخصی صادر شده و دفترچه بیمه اش هم تمدید شده است.

با استعلام صورت گرفته مشخص شد هم درخواست مرخصی و هم تمدید دفترچه بیمه توسط خانواده غزاله صورت گرفته است نه خود غزاله.

تایید قصاص برای بار دوم

بعد از آن آرمان برای بار دوم اینبار توسط قضات دادگاه کیفری 1 استان تهران ، برای قتل غزاله مجرم تشخیص داده و به قصاص محکوم شد.

بعد از فرجام خواهی دوباره پرونده به دیوان عالی کشور ارجاع شد و 10 اسفند 1399 حکم اعدام وی تایید شد.

عکس پدر و مادر غزاله شکور

غزاله احتمالا زنده است

آرمان می گوید این احتمال وجود دارد ساعاتی بعد از آنکاه جسد غزاله را به سطل زباله انداخته ، او به هوش آمده و آنجا را ترک کرده است.

جسد کجاست؟

شاهین صمدپور خبرنگار آزاد که در چند سال اخیر تلاش زیادی برای روشن شدن ابعاد این پرونده داشت می گوید : گفته های آرمان در مورد نحوه قتل واقعیت دارد.

یعنی همان ماجرایی که آرمان در یک خشم لحظه ای باعث قتل غزاله می شود و بعد از آنکه جسد را به داخل سطل زبانه انداخته ، سطل هم بصورت مکانیزه تخلیه شده و کسی هم متوجه نمی شود ، به همین خاطر دیگر امکان یافتن جسد وجود ندارد.

آرمان بعد از 10 سال

آرمان متولد 19 اسفند 1374 در تهران فرزند اول خانواده بود که در زندان تحصیلات خود را ادامه داد و دانشجوی فوق لیسانس رشته «مهندسی پزشکی» بود.

او در طول 10 سال تمام روزهای خود را پشت میله های زندان گذراند.

تلاش هنرمندان برای بخشش

در چند سال اخیر تمام هنرمندان از خانواده مرحوم غزاله خواستند از حق خود در قصاص آرمان گذشت کنند تا جان دیگری گرفته نشود.

11 دی سال 1398 در شب اجرای حکم آقایان مجید مجیدی ، پرویز پرستویی ، سید حسن آقامیری ، رامبد جوان و احسان علیخانی در کنار خانواده شکور بودند.

در نهایت تلاش آنها و مهربانی خانواده شکور باعث شد درست چند دقیقه قبل از اعدام حکم به تعویق بیفتد و آرمان فرصت یک ماهه پیدا کند.

مادرش ، ناگفته ها از قتل را می خواهد

حالا بعد از گذشت این همه سال مشخص است آرمان قاتل است ، چرا که خون غزاله در خانه آرمان پیدا شده و بازسازی صحنه نیز مو به مو انجام شده است.

اما مادر غزاله «ناهید شکوهی» حالا می خواهد محل اختفا یا دفن غزاله توسط آرمان اعلام شود یا حد الامکان راز ناگفته این قتل توسط آرمان بازگو شود.

آخرین جلسه سازش

آخرین جلسه صلح و سازش روز 17 مهر 1400 در دادسرای جنایی تهران توسط قاضی شهریاری و با حضور آرمان و دو خانواده شکور و عبدالعالی برگزار شد.

در این جلسه مادر آرمان با گریه به پای مادر غزاله افتاد و گفت : آرمان را به مادر ببخش ، خودتان یک مادر هستید و غم نبود فرزند را حس کرده اید و من حاضرم مرا به جای آرمان اعدام کنید.

بارها به دست و پای شما افتاده ام که به التماس های دل یک مادر که 7 سال با سایه مرگ پسرش جدال می کند ، گوش بدهید.

مادر غزاله هم در حالی که اشک هایش را پاک می کرد ، گفت : 7 سال است که روزگار ما سیاه شده است ، فقط همین یک دختر را داشتم ، برای او امید و آرزو های زیادی داشتم ، او را طوری بزرگ کردم که کمبودی نداشته باشد و در رفاه باشد اما یکدفعه آرمان تمام نقشه هایی را که برای آینده غزاله داشتم نابود کرد و ما بدبخت شدیم.

با این وجود من به آرمان فرصت دادم ، اما او و خانواده اش پرونده را به سمت و سویی کشاندند که ما مجبور بودیم به جای احقاق حق ، ثابت کنیم که دخترمان واقعا از بین رفته است ، همه این ها قلب ما را بیشتر به درد آورد و باعث شد به جایی برسیم که دیگر نمی توانیم به گذشت از قصاص فکر کنیم.

نهایتا اجرای حکم اعدام

حکم قصاص آرمان عبدالعالی ، سحرگاه 3 آذر 1400 در حالی در زندان رجایی شهر به اجرا در آمد که تا آخرین دقایق همچنان امید به گرفتن بخشش از خانواده غزاله شکور وجود داشت.