بیوگرافی ژرژ وه آ فوتبالیست و همسرش + زندگینامه

زندگینامه ژرژ وه آ و همسرش(George Weah)

• نام اصلی : ژرژ مانه اپونگ وه آ
• متولد : 1 اکتبر 1966، در مونروویا
• زمینه فعالیت : فوتبال و سیاست
• پیشه : فوتبالیست سابق و سیاستمدار
• قد : 184 سانتیمتر
• همسر : کلار وه آ
• فرزندان : 3، از جمله ژرژ و تیموتی

بیوگرافی کامل ژرژ وه آ

ژرژ وه آ متولد 1 اکتبر 1966، در مونروویا بازیکن سابق فوتبال است.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

ژرژ وه آ - George Weah

نام کامل ژرژ وه آ ، ژرژ تاولان مانه اپونگ عثمان وه آ است.

در سال 1995 و زمانی که در عضویت باشگاه میلان بود بعنوان مرد سال آفریقا ، اروپا و جهان انتخاب شد. او تنها مرد سال فوتبال جهان است که نتوانسته در مرحله پایانی رقابت های جام جهانی بهمراه تیم ملی کشورش حاضر شود. ژرژ تاولون مانه اوپونگ عثمان وه آ را یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ آفریقا می دانند. وی سه بار به عنوان بازیکن سال فوتبال آفریقا معرفی شد و در سال 2004 در لیست برترین بازیکنان زنده فوتبال دنیا که پله منتشر کرد ، حضور داشت.

وضعیت ازدواج و همسر ژرژ وه آ

او سالها پیش با کلار وه آ که یکسالی هم از ژرژ بزرگتر است ازدواج کرده و 3 فرزند دارند.

ژرژ وه آ و همسرش کلار وه آ

بهترین در تاریخ

از وه آ. به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال آفریقایی نام برده می شود و یکی از بهترین مهاجمان نسل خود به شمار می رود ، سال 1995 او به عنوان بهترین بازیکن ساله فیفا انتخاب شد و توپ طلا را کسب کرد و اولین بازیکن آفریقایی بود که این افتخارات را به دست آورد.

در سال های 1989، 1994 و 1995، به عنوان بهترین فوتبالیست سال آفریقا و سال 1996، به عنوان بازیکن قرن آفریقا قرن انتخاب شد. سال 2004، او از سوی پله در لیست «فیفا 100» ، فهرست 100 بازیکن برتر زنده دنیا ، گنجانده شد.

وه آ ، پس از شروع کار خود در کشورش ، 14 سال از فوتبال حرفه ای فوتبال خود را برای باشگاه هایی در فرانسه ، ایتالیا و انگلیس بازی کرد. آرسن ونگر در سال 1988 با خخرید او برای موناکو ، او را به اروپا آورد. او در سال 1992 به پاریس سن ژرمن نقل مکان کرد ، جایی که در سال 1994 قهرمانی لیگ 1 را به دست آورد و در فصل 1994-1995 بهترین گلزن لیگ قهرمانان اروپا شد.

ژرژ ، سال 1995 به میلان پیوست ، جایی که او چهار فصل موفق را سپری کرد و دو بار به قهرمانی سری آ. ایتالیا رسید. هدف قابل توجه او در ایتالیا او را دید که طول میدان را در برابر ورونا اجرا می کند.

او در سال های پایان دوران بازی اش به لیگ برتر انگلیس نقل مکان کرد و مدتی برای چلسی و منچستر سیتی بازی کرد. سپس به فرانسه بازگشت و سال 2001 به مارسی پیوست و پس از آن در سال 2003 کار خود را با الجزیره به پایان رساند.

در سطح ملی او در دو مقطع برای لیبریا در جام ملت های آفریقا بازی کرد.

وه آ. که الگویی در آفریقا محسوب می شود ، در کشورش به شدت درگیر سیاست شده است. او در انتخابات ریاست جمهوری سال 2005 ناموفق بود و در دور دوم رأی گیری به الن جانسون سرلیف باخت.

در انتخابات سال 2011، او برای کسب معاونت رئیس جمهور به نفع وینستون توبن کار کرد. وی نامزد حزب «کنگره تغییر دموکراتیک» بود. وه آ. سال 2014 به مجلس سنا راه یافت.

ژرژ وه آ و همسرش کلار وه آ

سال های اولیه فوتبال در لیبریا و فرانسه

وه آ. ، پس از بازی در لیگ داخلی در ابتدای دوران موفق خود و کسب چندین افتخار کشوری (از جمله قهرمانی لیگ برتر لیگ و جام حذفی لیبریا) ، در سال 1988 به اروپا نقل مکان کرد ، او توسط ونگر که در آن زمان سرمربی موناکو بود به خدمت گرفته شد. وه آ. از ونگر به عنوان کسی که در زندگی حرفه ای اش تاثیر مهمی داشته با اترام یاد می کند.

وه آ. در طول دوران حضور خود در موناکو ، برای اولین بار در سال 1989 برنده جایزه بهترین فوتبالیست سال آفریقا شد؛ این نخستین جایزه بزرگ او بود و او را برای برگزاری جشن به خانه برگرداند.

وی همچنین سال 1991 قهرمانی جام حذفی فرانسه را به دست آورد و به موناکو کمک کرد در سال 1992 به فینال جام برندگان جام اروپا راه یابد ، او در این بازی ها در 9 مسابقه چهار گل به ثمر رساند.

وه آ. پس از موناکو ، برای پاریس سن ژرمن (1992-95) بازی کرد ، و در دورانی بسیار پرکار و موفقیت آمیز ، با این تیم در سال های 1993 و 1995، قهرمان جام حذفی فرانسه ، در سال 1994 قهرمان لیگ فرانسه و سال 1995 قهرمان جام اتحادیه شد.

او همچنین در فصل 1995-1994 پس از رسیدن پی اس جی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ، با هفت گل ، بهترین گلزن مسابقات شد. او با این تیم همچنین در فصل 1993-1992 موفق شد به نیمه نهایی جام یوفا برسد و در فصل بعد به نیمه نهایی جام برندگان جام راه یافت.

وه آ. در مجموع ، در 25 بازی اروپایی 16 گل به ثمر رساند. سال 1994، بار دیگر جایزه مرد سال آفریقا را به دست آورد.

حضور در میلان و موفقیت های فردی

وه آ ، سال 1995 به میلان پیوست و بلافاصله سال 1996 با مربیگری فابیو کاپلو به قهرمانی ایتالیا رسید. وی در میلان کنار روبرتو باجو ، دژان ساویسوویچ و همچنین مارکو سیمونه بازی می کرد و همان فصل بهترین گلزن میلان شد. او سال 1999 یک بار دیگر عنوان قهرمانی سری آ. را کسب کرد. او در طول حضور در این باشگاه ، به فینال کوپا ایتالیا 1998 نیز رسید.

در سال های 1996 و 1999 دو بار به نایب قهرمانی سوپرکاپ دست یافت.

میلان با وجود سلطه اروپایی خود در اوایل دهه 1990، در این سال ها در اروپا موفق نبود ، و بهترین نتیجه آن رسیدن به یک چهارم نهایی جام یوفا 1996-1995 بود

در مجموع ، او در 58 بازی در میلان موفق به زدن 147 گل شد.

با توجه به موفقیت ها ، گلزنی و عملکرد این بازیکن لیبریایی با پاریس سن ژرمن و میلان ، او در سال 1995 جوایز مختلفی را کسب کرد.

وه آ. جایزه توپ طلا ، مجله فرانسوی onze و جایزه مرد سال فیفا را به دست آورد.

وه آ. به اولین و در حال حاضر ، تنها بازیکن آفریقایی تبدیل شد که تا کنون توانسته جایزه مرد سال فیفا را از آن خود کند.

همان سال ، وه آبرای سومین بار جایزه بهترین بازیکن سال آفریقا را نیز کسب کرد.

سال 1996، وه آ. عنوان دومین بازیکن برتر سال فیفا را به دست آورد. او همچنین جایزه Fair Play فیفا را کسب کرد و از سوی روزنامه نگاران ورزشی سراسر جهان به عنوان بازیکن قرن آفریقا انتخاب شد. پله و یوهان کرایف نیز این جایزه را کسب کرده اند.

جنجال و کسب جایزه بازی جوانمردانه

ستاره لیبریایی میلان سال 1996 در جریان دیدار تیم های میلان و پورتو در لیگ قهرمانان در تونل ورزشگا با کاستا مدافع حریف درگیر شد و به بهانه دشنام نژادپرستانه بینی او را شکست ، اما با توجه به این که شاهدی نداشت یوفا او را شش جلسه محروم کرد ، با این وجود وه آ. سال 1996 هم جایزه بازی جوانمردانه را کسب کرد.

حضور در انگلیس

ژرژ در تاریخ 11 ژانویه 2000 به صورت قرضی از میلان جدا شد و با باشگاه چلسی در لیگ برتر انگلیس تا پایان فصل قرارداد امضا کرد.

زمان وی در انگلستان ، به ویژه در چلسی موفقیت آمیز بود ، و او توانست برای این تیم چندین گل مهم و حساس به ثمر برساند. با این وجود چلسی قرارداد او را قطعی نکرد.

وی روز 1 آگوست 2000 میلادی میلان را به طور رسمی ترک کرد و با تیم تازه لیگ برتری شده منچستر سیتی قراردادی دو ساله به ارزش 30 هزار پوند در هفته امضا کرد.

او در مجموع 11 بازی برای سیتی انجام داد که فقط در سه بازی 90 دقیقه کامل در میدان بود و چهار بار گلزنی کرد. تعویض های مکرر باعث شد وآه 16 اکتبر 2000 این باشگاه را ترک کند.

اواخر دوران بازی

وه آ. پس از حضور در انگلستان ، به فرانسه بازگشت و تا ماه مه 2001 در المپیک مارسی باقی ماند. سپس به الجزیره امارات پیوست و تا سال 2003 که در 37 سالگی بازنشسته شد در این تیم بازی کرد.

حضور در تیم ملی

گرچه وه آ. در سطح باشگاهی موفق بود ، نتوانست همان موفقیت را در تیم ملی لیبریا تکرار کند. در کل ، وه آ. در طول 20 سال 60 بازی برای لیبریا انجام داد و 22 گل به ثمر رساند.

وی برای حمایت از تیم ملی همه کار انجام داد. او همچنین بعد ها تیم را مربیگری کرد و حتی به این تیم کمک مالی می کرد. با این وجود موفق نشد لیبریا را به جام جهانی ببرد و تیمش در انتخابی سال 2002 فقط یک امتیاز کم آورد.

وه آ. دوبار کشورش را درسال های 1996 و 2002 به دور نهایی جام ملت های آفریقا رساند ، اگرچه لیبریا هر دو بار از گروه خود حذف شد.

در کنار بزرگانی مانند آلفردو دی استفانو و جورج بست ، وه آ. یکی از بهترین بازیکنانی ات که فرصتی برای بازی در جام جهانی نداشت.

اقدامات بشر دوستانه

اسطوره فوتبال لیبریا تلاش هایی را برای کشور جنگ زده خود انجام داد و برای تلاش در این مسیر جوایزی را نیز به دست آورد. او همچنین سفیر حسن نیت یونیسف نیز بود که پس از روی آوردن به سیاست این نقش او در حالت تعلیق است.

فوتبال و کودکان

وه آ. سعی کرده است از فوتبال به عنوان راهی برای خوشحال کردن و آموزش کودکان در لیبریا استفاده کند.

وی برای تشویق جوانان به ماندن در مدرسه ، در سال 1994 در مونرویا یک باشگاه فوتبال به نام جونیور پرافشنالز تاسیس کرد و خود رئیس آن بود. تنها شرط عضویت ، حضور در مدارس بود. بسیاری از جوانانی که از سراسر لیبریا به

این باشگاه آمدند تا تیم ملی لیبریا پیش رفتند. البته این تیم اکنون از بین رفته است.

وی سال 2016 با یک شرکت هندی قراردادی جهت راه اندازی آکادمی های فوتبال در مناطق فقیر نشین سراسر جهان امضا کرد.

زندگی شخصی و ازدواج و فرزندان

وه آ. در شهر کلارا تاون مونروویا ، یکی از فقیرترین مناطق کشور است ، متولد و بزرگ شده است. او بیشتر توسط مادر بزرگ و پدربزرگش ، بزرگ شد. پیش از اینکه فوتبال حرفه ای او را به خارج از کشور هدایت کند ، وی برای شرکت مخابرات لیبریا به عنوان یک تکنسین سوئیچ کار می کرد.

او سه فرزند دارد : جورج تی وی ، تیتا و تیموتی. تیموتی پس از حضور آزمایشی در چلسی در سال 2013، سال 2015 با پاریس سن ژرمن قرارداد امضا کرد. او همچنین در سطح جوانان برای ایالات متحده بازی می کند.

جورج ویا از مسیحیت پروتستان به اسلام روی آورد ، و دوباره به دین خود بازگشت.

فعالیت سیاسی

پس از پایان جنگ داخلی دوم لیبریا ، وه آ. قصد خود برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری لیبریا درسال 2005 اعلام کرد ، و برای حمایت از نامزدی خود حزب کنگره برای تغییر دموکراتیک را تاسیس کرد. در حالی که وی شخصیت معروفی در لیبریا بود ، مخالفانش کمبود تحصیلات رسمی او را به عنوان نقطه ضعفی برای هدایت کشور نشانه رفتند. تحلیلگران همچنین کمبود تجربه او را نقص بزرگی دانستند ، اما کمینه برگزاری انتخابات به وی اجازه شرکت داد.

عکسهای ژرژ وه آ

وه آ. در دور اول رأی گیری در 11 اکتبر 28.3 درصد آرا را بدست آورد و به دور دوم راه یافت ، اما در دوم به سیرلیف باخت. او 40.6 درصد و رقیبش 59.4 درصد رای آورد.

اسطوره لیبریا برای این که نقص مدرک تصیلی خود را جبران کند ، در رشته مدیریت بازرگانی در دانشگاه DeVry میامی تصیل کرد.

وی همچنین فعالانه در سیاست لیبریا باقی ماند و در سال 2009 از ایالات متحده برای شرکت در انتخابات مجلس کنگره به کشورش بازگشت ودر انتخابات مجلس سناتور های مونتسراتو پیروز شد.

وی سپس در انتخابات ریاست جمهوری 2011 شرکت کرد ، او نامزد دوم حزب متبوع خود بود ، اما باز هم سیرلیف پیروز انتخابات شد.

در سال 2014، او به عنوان نامزد حزب خود در انتخابات مجلس سنا شرکت کرد و در 20 دسامبر 2014 به عضویت سنای لیبریا انتخاب شد. وی رابرت سیریلف ، پسر رئیس جمهور ، را شکست داد و اولین ورزشکار بین المللی لیبریا بود که به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد.