شیخ بهایی در زمان کدام پادشاه بود؟

شیخ بهایی در دوران کدام پادشاه بود؟

بهاءالدین محمد بن حسین عاملی زاده 8 اسفند 925 خورشیدی در بعلبک و درگذشته 8 شهریور 1000 خورشیدی در اصفهان معروف به شیخ بهایی ، همه چیزدان ، حکیم ، علامه فقیه ، عارف ، منجم ، ریاضیدان ، شاعر ، ادیب ، مورخ و دانشمند ایرانی عرب تبار بود.

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

زندگی شیخ بهایی

بنا به نسخه ای به خط بهاءالدین عاملی که در سال 995 قمری در قزوین نوشته شده است ، شیخ بهایی هنگام ورود به ایران سیزده ساله بود. پدرش عزالدین حسین عاملی به خاطر اذیت شیعیان آن منطقه توسط دولت عثمانی از یک سو و دعوت شاه تهماسب صفوی برای حضور در ایران ، به سوی ایران رهسپار گردید و چون به قزوین رسیدند و آن شهر را مرکز دانشمندان بزرگ ایرانی یافتند ، در آن سکنی گزیدند و بهاءالدین به شاگردی پدر و دیگر دانشمندان آن عصر مشغول شد. وقتی او 17 ساله بود (970 ق) ، پدرش به شیخ الاسلامی اصفهان به توصیه علی منشار عاملی از سوی شاه طهماسب منصوب شد. 14 سال بعد ، در 984 قمری ، پدر بهاءالدین محمد برای زیارت خانه خدا از ایران خارج شد اما در بحرین درگذشت. شیخ بهایی در قزوین فارسی آموخته و به مدت سی سال در آن شهر پرورش یافته و پرورش داد.

عکس شاه طهماسب

شخصیت علمی و ادبی و اخلاق و پارسای او باعث شد تا از 43 سالگی شیخ الاسلام اصفهان شود و در پی انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان (در 1006 قمری) ، از 53 سالگی تا آخر عمر (75 سالگی) منصب شیخ الاسلامی پایتخت صفوی را در دربار مقتدرترین شاه صفوی ، شاه عباس بزرگ بر عهده داشته باشد.

بهائی در فاصله سال های 994 تا 1008 قمری سفرهایی چند به خارج از قلمروی صفویه داشت. این سفرها برای زیارت ، سیاحت ، دانش اندوزی و همچنین به گفته برخی مورخان به سفارت سیاسی بوده است. مکه ، مصر و شام از جمله مقاصد این سفرها بوده اند.

نقل شده که آن جناب شش ماه پیش از وفات خود به مزارستان گذشت و از قبر بابا رکن الدین صدایی شنید ، بهاءالدین عاملی از اصحاب خویش که با وی بودند پرسید که شما شنیدید این صدایی که من شنیدم گفتند نشنیدیم پس وی بعد از آن پیوسته مشغول گریه تضرع و مناجات بود و توجه به آخرت داشت تا وفات یافت. از بعضی نقل شده صدایی که او شنید این بود : «شیخنا به فکر خود باش»^{[نیازمند منبع]}

وی در سال 1000 خورشیدی در اصفهان درگذشت و بنابر وصیت خودش پیکر او را به مشهد بردند و در کنار آرامگاه علی بن موسی الرضا جنب موزه آستان قدس به خاک سپردند. امروزه آرامگاه وی بین مسجد گوهرشاد و صحن آزادی و رواق خمینی در رواقی که به یاد او نامگذاری شده قرار دارد.